واضح آرشیو وب فارسی:دانا: روستای الولک در 13 کیلومتری شمال قزوین دارای باغستان ها و آثار تاریخی زیبایی است که چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند.به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از صبح قزوین ، استان قزوین با بیش از 100 روستا، جاذبه های طبیعی و گردشگری بی شماری را در دل جای داده است. روستای الولک یکی از روستاهای استان قزوین است که با سکونت بیش از 250 خانوار جمعیتی بالغ بر 735 نفر دارد و مردم آن به لحاظ قومیت جزو اقوام تات محسوب می شوند. این روستا در 13 کیلومتری شمال شهر قزوین و در دامنه کوه سلطان ویس قرار گرفته است. معاش اصلی مردم روستا در گذشته بیشتر از طریق دامداری و در حال حاضر از راه کشاورزی تامین می شود. محصول عمده روستا در حال حاضر گیلاس، سیب، آلو، زردآلو و خشکباری همچون گردو و بادام است. بیشترین میزان اراضی کشاورزی منطقه در روستای الولک قرار دارد که این اراضی بیش از 17 هزار هکتار است و محصولاتی با کیفیت عالی در این زمین ها پرورش داده می شود. آب منطقه بیشتر از طریق رودخانه ها و چشمه ها تامین می شود که با وجودمشکل کم آبی در کشور، تمام مردم روستا درصدد به کارگیری تکنولوژی آبیاری قطره ای در مزارع خود هستند تا بتوانند با بهره برداری صحیح از منابع آبی روستا باغات و مزارع خود را حفظ کنند. قرارگیری این روستا در دامنه کوه سلطان ویس (اله تره ) و وجود باغستان بزرگ در قسمت ابتدایی روستا باعث ایجاد مناظری زیبا و چشم نواز شده است. وجود طومار سیستم آبیاری با قدمتی بیش از 200 سال نیز یکی از نکته های قابل توجه در این روستا است. دامنه کوه سلطان قیس دارای تپه های باستانی بی شماری است که هنوز شناسایی نشده است؛ مقبره ای سنگی مربوط به دوران سلجوقیان بر فراز این کوه واقع شده است که برخی مورخین از جمله حمدالله مستوفی معتقدند که "اویس قرنی" از صحابه حضرت امیرالمومنین(ع) در نبرد با دیلمیان مستقر در کوه های شمال قزوین به شهادت رسیده و در همان مکان دفن شده است. این مقبره از بیرون، معرف یک برج هشت ضلعی به ارتفاع ۶ متر است که طول هر ضلع در داخل ۲ و در خارج ۳ متر می باشد که دارای گنبدی سنگی است و ساختمان وابسته به آن شامل سرداب و نمازخانه است. ورودی اصلی که دارای قوسی در قسمت بالا و پنجره ای نور گیر در بالاتر است از جانب شرق باز می شود و محرابی در دیوار جنوبی مقبره جاسازی شده که جز طرحی به صورت مقرنس در بالای فرو رفتگی آن تزیین دیگری ندارد. دو تالار در جهت شمالی-جنوبی به موازات یکدیگر در قسمت جنوب مقبره ساخته شده و به هم راه دارند که وسیله دالان سر پوشیده باریکی به بنای مقبره ملحق شده اند. محراب دیگر بنا در جنوب تالار شرقی قرار دارد و هر تالار دارای تعدادی تاقچه و درگاهی با قوس تیزه دار یا نعل اسبی است. مصالح به کار رفته برای بر پا ساختن این بنا و گنبد خوش تناسب آن، تنها سنگ های لاشه کوه است که به هیچ وجه تراش داده نشده اند. علاوه بر هنر معماری، آنچه بر اهمیت بنا افزوده، حل مشکل انتقال آب مورد نیاز بنا از دره های عمیق پایین کوه به بالای آن است که از عشق و ایمانی راستین حکایت دارد؛ کل بنا نیز، با سنگ، لاشه، ملات ماسه و گچ ساخته شده است. این اثر در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۸۴ با شماره ثبت ۱۲۸۹۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در حدود 2 کیلومتری شمال الولک و در ضلع غربی کوه سلطان ویس برج آجری با نام "کافر گنبد" نیز در تاریخ 25 اسفند سال 1380 با شماره 5487 در فهرست میراث ملی جای گرفته است. برای رسیدن به این بنا باید فاصله ای در حدود یک ساعت را با مال (چهارپایان) یا پیاده طی نمود، همچنین این بنا در مسیر راهی قرار دارد که به بنای "سلطان ویس" منتهی می گردد و یا به عبارتی "کافر گنبد" در پایین ارتفاعی قراردارد که "بقعه سلطان ویس" در بالای آن واقع می باشد. این بنا که احتمال دارد از آثار دوره سلجوقی و مدفن یکی از بزرگان اسماعیلیان باشد بر روی صُفه ای وسیع به صورت برجی هشت ضلعی با ازاره سنگی و دیواره های آجری ساخته شده است. در وسط سه ضلع از هشت ضلع بنا سه درب ورودی تعبیه شده است که در بالای دو درب شمالی و غربی، قوسی تیزه دار و در اطراف آنها قاب مستطیل شکلی قرار گرفته است که درب شرقی در حال حاضر با لاشه سنگ مسدود شده است. در اطراف این در، قاب مستطیل وجود ندارد و بر روی دیوار آن، آثار یک سردر هلالی شکل تزئینی مشاهده می شود که در حال حاضر جز طرح قوس آن که با ملاط گچ ساخته شده، چیز دیگری از آن باقی نیست، در داخل بنا و در ظلع جنوبی، به جز محرابی ساده و قسمتی سفید کاری گچی، چیز دیگری دیده نمی شود. طول هر ضلع بنا، از خارج 80/2 متر است؛ در زاویه هر دو ضلع، برجستگی ای وجود دارد که به صورت دور قاب هر ضلع در آمده است؛ در وسط هر ضلع از داخل بنا طاقنمایی به شکل قوس تیزه دار ساخته شده که نسبت به سطح اضلاع هشت ضلعی برجسته ترند و در هر کنج جرزها به همان صورت که در خارج برجسته هستند، در داخل نیز برجستگی دارند. نمای خارجی بنا هیچ گونه تزئینی ندارد و تنها در قسمت بالا، یک رج آجر کاری که در امتداد جرزهای نبش با برجستگی کمتری بالا رفته شکل یک قوس و طاق نمای تزئینی را به وجود آورده است. در قسمت بالای بنا، در حد فاصل پوشش اولیه و دوم گذشته از آجر در پایه گنبد قدری سنگ لاشه نیز به کار رفته است؛ در حد فاصل هر دو طاق نما و در بالای جرزهای هر کنج، قالبی گچی تعبیه گردیده که داخل آن را با آجر پر کرده اند. به این ترتیب طرح هشت ضلعی را به کمک طاق نماها و پاباریک ها به یک طرح دایره شکل تبدیل کرده اند تا بتوان از آنجا اولین رج آجر چینی گنبد را آغاز کرد؛ احتمال دارد سردابی نیز در زیر بنا وجود داشته باشد. حدود یک کیلومتری روستا نیز یک آسیاب زنده آبی وجود دارد که در حدود 480 الی 500 سال قدمت دارد. در گذشته حدود 25 آسیاب آبی در این منطقه وجود داشته که مردم از روستاهای اطراف برای آسیاب کردن گندم و جو به آنجا مراجعت می کردند. جاذبه های طبیعی مختلفی در این روستا وجود دارد که هنوز ثبت ملی نشده اند.
پنجشنبه ، ۲۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]