تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851269317
خانه حسین، خانه عشق است.
واضح آرشیو وب فارسی:موعود: امّا، حسین گویی همه راه ها به حرم حسین(ع)، ختم می شود. بگذار سخنی بگویم حتّی اگر کفر بپنداری حسین(ع)، معشوق خداست حسین(ع)، عاشق خداست خدا از خلقت آدم و حوا دنبال حسین(ع)، می گشت.می خواست که حسین(ع)، را از گنج خانه خود نمودار سازد. به حسین(ع)، ببالد، او را به همه خلق عالم بنماید. و آنگاه خود زبان به تحسین بگشاید که: فتبارک الله احسن الخالقین! حسین(ع)، همه چیز را داد، همه را. حسین(ع)، قیمتی به سنگینی کل عالم داشت؛ از اینرو هیچ کس قادر به خریداریش نبود. قیمت حسین(ع)، بهشت نبود، حور و قصور نبود، قیمت حسین خود خدا بود. حسین(ع)، ایستاد تا نشان دهد کسی را دوست دارد که می ارزد. او در صحن کربلا حاضر شد؛ تمامی رنج عالم، تمامی مظلومیت، و تمامی سوز و داغ و درد فراق را، تاب آورد و ثارالله شد. حسین(ع)، برای ثارالله شدن تا به بی نهایت در میدان ماند. حسین(ع)، با شأن ثاراللهی ماندگار شد؛ ابدی شد. مگر خون خدا می میرد؟! از اینرو، خانه حسین،(ع)، خانه خدا شد، خاک حسین(ع)، شرافت یافت و زیارتش همسنگ زیارت خانه خدا شد. چرا که: اگر پای در صحن و سرای خدا گذاشتی؛ اگر به صحن مسجدالحرام رفتی؛ اگر چه مسافری، اما، مقیمی، اهل حرمی، خودی هستی، پس، نمازت را کامل به جای آور! که تو در خانه خدایی. تو در خانه خودی، در وطن خودی خانه خدا وطن توست و تو بیهوده ملک دیگری را برگزیده ای به همین سان؛ وقتی در حریم امن حسین(ع)، وارد آمدی از خودی اهل خانه ای؛ مسافر نیستی؛ پس نمازت را کامل کن! خانه حسین(ع)، خانه خدا و خانه توست. در آن با امنیت تمام بمان. در حریمی که هیچ کس نمی تواند متعرض تو شود، تو را بیازارد و یا براند. خانه حسین(ع)، خانه عشق است! خانه دلدادگی است! خاک حسین(ع)، شفاست! شرف یافته از گنج خدا، و سجده گاه آدمی در وقت خواندن خدا. حرم حسین(ع)، بوی عشق می دهد، طعم دلدادگی، مزه یکی شدن با حضرت دوست در خانه و حریم امن حسین(ع)، هر که می خواهی باش؛ هر چه می خواهی باش؛ بمان، روزی بخور و مطمئن باش که هر که تو را براند حسین،(ع)، آغوش می گشاید. از هر چه ماندی و از هر که رانده شدی؛ در خانه حسین(ع)، گشوده است. نیم نگاهی بدو کن! با سر به استقبالت می آید؛ نوازشت می کند؛ آرامشت می دهد؛ و همه حُسن حسینی را بدرقه راهت می نماید. حریم حسین(ع)، بویی دارد که هیچ کجا ندارد. همه، پروانه وار، دیوانه حرم حسین اند. همه، تشنه کام جرعه ای از دستان حسین اند. همه حسینی اند اگر سخی اند؛ اگر جوانمردند؛ اگر بخشنده اند؛ و اگر مردند. همه حسینی اند. همه می خواهند که حسینی باشند. چرا که همگان به صرافت طبع دریافته اند که شرط ماندگاری در عرصه هستی، شرط بی مرگی، شرط درهم شکستن دیوار زمان و مکان، حسینی شدن است. و حسین(ع)، تمامی عزت را از آن خود کرد و ماند! و همگان از حسین(ع)، عزت می ستانند تا بمانند حتی اگر نام حسین را هم نشنیده باشند. چه، همه جوانمردی و سخا، همه شجاعت و وفا، به نام حسین(ع)، و برای حسین(ع)، رقم خورده و همگان طفیلی هستی حسین اند. در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد1 پس از حسین،(ع)، همه آنچه مانده، به نام او مانده؛ برای او مانده؛ وگرنه، با حضور حسین(ع)، در صحنه کربلا همه منظور خدا برآورده شد. کنتُ کنزاً مخفیا و أحببتُ أن اُعرَف.2 و حسین(ع)، گنج نهان خدا بود که در ظهری داغ سر از میانه خاک برآورد و آشکارا بر آسمان لبخند زد. پس از حسین(ع)، همه آنچه ماند به نام او ماند؛ همه نیکی، اسمی و رنگی و بویی از او گرفت و همه سلحشوری و جوانمردی. تا آنگاه که فرزند حسین(ع)، با پرچم یا لثارات الحسین(ع)، پای در میدان نهد و طلب خون حسین(ع)، کند گام در طریق او نهد و تمامیت حسین و حسینی بودن در عرصه خاک را نمودار سازد. أللّهم ارزقنا طلب ثاره مع امام منصور من ولد الحسین.3 پی نوشت ها: 1. لسان الغیب حافظ شیرازی. 2. حدیث قدسی: من گنج مخفی ای بودم که دوست داشتم شناخته شوم. 3. خداوندا! روزی ما قرار بده خونخواهی حسین(ع)، و همراهی با امام منصور از فرزندان حسین(ع).
چهارشنبه ، ۲۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موعود]
[مشاهده در: www.mouood.org]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها