واضح آرشیو وب فارسی:حمایت: تامین در لغت به معنای حفظ ، نگهداری، ایمن کردن و امن کردن آمده و در نظام های حقوقی ، منظور از «تامین دلیل» حفظ، نگهداری و شرح دلایل و ( وضعیت ) موجود در عرصه اختلاف و دعوا ، برای امکان استفاده ذی نفع دعوا در تشریفات دادرسی آینده است. تامین دلیل، عملا مرحله ای قبل از طرح و ورود به دعوا است که بعد از تقاضای ذی نفع ، توسط مرجع صالح به صورت ملاحظه ، صورت برداری یا تهیه گزارش و ثبت کتبی (صورت جلسه ) اوضاع و احوال و دلایل موجود صورت می گیرد. به عنوان مثال مستاجری که احتمال اختلاف میان خود و موجر را می دهد ، بعد از پایان مدت اجاره و تخلیه مکان استیجاری ، جهت عدم تعلق اجرت المثل و خسارت و نیز مطالبه ودیعه خود ، می تواند تقاضای تامین دلیل از بابت خالی بودن عین مستاجره را مطرح کند یا در صحنه تصادف ، اگر شخص مقصر حاضر به جبران خسارت طرف مقابل نشود، وی (خسارت دیده) ناچار به طرح دعوا جهت مطالبه خسارت است . بنابراین تا زمان جلسه دادرسی برای اینکه هیچ یک از دلایل خود را در اثبات ادعای خویش (مواردی همچون اوضاع و احوال و میزان خسارت وارده بر خودرو و آثار آن و شهادت شهود و...) از دست ندهد، می تواند تامین موارد مذکور را تقاضا کند. مواد 149 تا 155 قانون آیین دادرسی مدنی ، در خصوص تامین دلیل است. مستفاد از ماده 149 ، اگر شخص ذی نفع احتمال بدهد که دسترسی به دلایل و مدارکی که موجود است – اعم از تحقیق محلی ، کسب اطلاع از مطلعین ، دریافت نظر کارشناس ، دفاتر تجاری یا اوضاع و احوالی که به حکم قانون یا در نظر دادگاه دلیل محسوب می شود (امارات) یا وجود آن نشانی از موضوع مورد نظر باشد (قراین) – در آینده و زمان دادرسی دشوار و مشقت بار خواهد شد یا دسترسی به آنها از بین خواهد رفت، می تواند از دادگاه درخواست تامین دلیل کند و تفاوتی وجود ندارد که این دلایل نزد خود وی (مدعی) یا نزد طرف دعوای آینده یا نزد ثالث باشد. شرایط تامین دلیل بنابراین مطابق ماده فوق و دیگر مقررات ، تامین دلیل تابع شرایطی است: 1- دلایل یا مدارکی موجود باشد. نه آنکه ذی نفع در پی تحصیل و جمع آوری دلیل باشد. 2- احتمال آن باشد که دسترسی به دلایل موجود در آینده غیر ممکن باشد یا دسترسی به آنها با سختی صورت گیرد یا طبیعت دلیل به گونه ای باشد که در زمان مناسب ، دسترسی به آن به همان شکل موجود میسر نباشد. 3- درخواست تامین دلیل از مرجع صالح صورت گیرد. 4- در تامین دلیل ، از سوی طرف مقابل ممانعتی صورت نگیرد. زیرا شخص مقابل می تواند مانع از تامین دلیل شود و نسبت به آن مقاومت نشان دهد. مرجع صالح برای تامین دلیل مرجع صالح برای درخواست تامین دلیل – مطابق ماده 149 – دادگاه حقوقی است اما مطابق بند ب ماده 9 قانون شوراهای حل اختلاف مصوب 18 تیر سال 1387 ، مرجع صالح «شورای حل اختلاف» محلی که دلایل و امارات مورد درخواست در حوزه آن قرار گرفته ، تعیین شده و اگر در حوزه مربوطه شورای حل اختلاف نبود، رسیدگی با دادگاه محل است. با این تغییر در مرجع صلاحیت دار و توجه به حدود اختیارات شوراهای حل اختلاف برخی موارد تامین دلیل در اجرای آن دچار تغییر شد . مثلا مطابق مواد قانون آیین دادرسی مدنی، تقدیم دادخواست تامین دلیل هم به صورت جداگانه و هم ضمن دادخواست دعوای اصلی میسر است. این در حالی است که با توجه به حدود صلاحیت شورای حل اختلاف عملا امکان تقاضای تامین دلیل ضمن دادخواست مربوط به اصل دعوی ، منتفی شد؛ مگر در مواردی که خواسته دعوای اصلی در نصاب صلاحیت شورای حل اختلاف باشد. نحوه تقاضای تامین دلیل در حال حاضر تقاضای تامین دلیل از سوی ذی نفع بر روی فرم مخصوص دادخواست به تعداد خواندگان به اضافه یک نسخه، همراه با فتوکپی برابر اصل اوراق و اسناد تقدیم شورای حل اختلاف محلی که موضوع تامین دلیل در محدوده آن قرار دارد ، می شود. این درخواست شامل مشخصات طرفین ( البته اگر تعیین طرف مقابل میسر نباشد، نیز درخواست تامین دلیل پذیرفته است)، عنوان دعوایی که برای اثبات آن تقاضای تامین دلیل شده و نیز ذکر موارد و اوضاع و احوالی که باعث درخواست تامین دلیل شده، است و در ادامه شورا با احراز فوریت موضوع تامین دلیل ، موضوع را به یکی از کارشناسان رسمی دادگستری در رشته مربوط ارجاع و پس از حضور مدیر دفتر شعبه مربوطه و کارشناس در محل و جلب نظر کارشناس ، شورا صورت جلسه تامین دلیل را با ذکر نظر کارشناس تنظیم می کند. میزان اعتبار دلایل تأمین شده درخواست تامین دلیل ، غیر مالی محسوب می شود و هزینه آن به تناسب نوع دعوی از 200 هزار ریال تا یک میلیون ریال است و در صورت کارشناسی ، دستمزد کارشناس نیز جداگانه به صندوق دادگستری واریز می شود. ماده 155 قانون آیین دادرسی مدنی تاکید می کند :«تامین دلیل برای حفظ آن است و تشخیص درجه ارزش آن در موارد استفاده با دادگاه خواهد بود.» بنابراین صورت جلسه تامین دلیل حکایت از اعتبار و صحت دلایل ثبت شده نمی کند و صرفا دلایل را تا زمان ارایه به محکمه حفظ می کند و در صورت بروز دعوا این دادگاه است که باید به اعتبار آن دلایل رسیدگی کند. لذا مانند هر دلیل دیگری خلاف دلیل تامین شده ، از سوی خوانده قابل اثبات است . با توجه به ماده 155 قانون آیین دادرسی مدنی، تأمین دلیل برای حفظ آن است و به هیچ وجه دلالتی بر اعتبار دلایل تأمین شده ندارد یعنی دلیلی که تأمین شده، قاطع نیست. هرگاه قرار تأمین صادر شود، دادگاه می تواند اجرای آن را به افراد ذیل واگذار کند: الف) دادرس علی البدل. ب) مدیر دفتر دادگاه. ج) شخص قاضی صادر کننده رأی؛ زمانی که تأمین دلیل مبنای حکم باشد. عضو مجری قرار موظف است فقط آنچه را که مورد نظر متقاضی است، صورت برداری کند نه بیشتر و نه کمتر. مثلا اگر موضوع اجرای قرار تحقیق از شهود در یک موضوع خاص باشد، حق ندارد در خصوص مسایل دیگر از شهود تحقیق کند یا اگر موضوع اجرای قرار صورت برداری از اسناد معینی باشد، حق ندارد علاوه بر آن اسناد از سندهای دیگر که مورد تقاضا نیستند صورت برداری کند. گاهی ممکن است تقاضای تامین دلیل همزمان برای چند دلیل باشد، مثلا تصادفی واقع و خسارتی به اتومبیل وارد شده است، در این مورد متقاضی می تواند از دادگاه تقاضای تامین دلیل برای «شهادت شهود»، «معاینه محل» و «جلب نظر کارشناس» کند.
سه شنبه ، ۲۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حمایت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]