واضح آرشیو وب فارسی:هشت صبح: بهروز افخمی، کارگردانی که خاستگاهش را برنامه سازی تلویزیون می داند، اخیرا با «هفت» دوباره به تلویزیون برگشته.او تریبون «سینما در سیما» را در حالی در اختیار گرفته که در سال های گذشته انتقادات بسیاری به وضعیت سینما داشته است. با او درباره راهی که در «هفت» در پیش خواهد گرفت گفت وگو کردیم. شما تابه حال چندبار طی این سال ها به مرگ و احتضار سینمای ایران اشاره کرده و نگاهی بدبینانه و تلخ و منتقدانه هم به اوضاع داشته اید. چطور با این پیش زمینه ذهنی تریبون سینما در سیما را عهده دار شدید؟ این یک کوشش دن کیشوت وار برای زنده کردن سینمایی است که تقریبا به طورکامل مرده است. البته وقتی که می گوییم سینما مرده، منظورمان این نیست که فیلم ساخته نمی شود بلکه منظورمان این است که مردم به سینما نمی روند و این فیلم ها را نمی بینند. فکر می کنید در چنین شرایط ناامیدکننده ای، برنامه شما می تواند مخاطب را جذب سینما کند؟ اگر برنامه تلویزیونی موفقی ساخته شود و تعداد بینندگان به اندازه ای برسد که درمورد برنامه های تلویزیونی، قابل توجه و پرتماشاچی به حساب بیاید، طبیعتا کسانی که سال هاست دیگر به سینما نمی روند دارند برنامه را تماشا می کنند و توجه پیدا می کنند به اینکه سینما چگونه به اینجا رسیده که دیدنی نیست ولی برنامه تلویزیونی که درباره آن ساخته می شود، تماشایی است. همین به معنای آن است که تماشاچی بالقوه که سینمای ایران را از طریق برنامه «هفت» رصد می کند، هر هفته اوضاع و احوال را می سنجد و اگر فکر کند فیلمی دیدنی روی پرده آمده، می رود و آن را می بیند. با توجه به روحیه منتقد و معترض شما، عجیب است که زیر بار سردبیری برنامه ای رفتید که تولیدی است و زنده نیست. چطور این اتفاق افتاد؟ برنامه زنده، ارزان ترین و آسان ترین نوع برنامه های تلویزیونی است و به اصطلاح هرچه پیش آید خوش آید است. برنامه های زنده به درد کسانی می خورد که روی حوادث و حرف های فی البداهه حساب می کنند و برای من که می خواهم یک رویکرد حساب شده را دنبال کنم و فیلم سازان را به بحثی بکشانم که برای بازگرداندن سینمای ایران به دوران رونق لازم است، زنده اجراکردن برنامه به هیچ دردی نمی خورد. ما در تمام طول هفته کار می کنیم تا یک برنامه حساب شده و شسته رفته تحویل بدهیم. شخصیت هایی که در برنامه مورد گفت وگو قرار می گیرند پیش از پخش گفت وگوها، گفت وگوی خودشان را، به صورت تدوین شده و خلاصه شده می بینند و وقتی که پذیرفتند بهترین دفاع را از عقاید خودشان صورت داده اند، گفت وگویشان در برنامه قرار می گیرد. ما روی حرف های اتفاقی یا از روی عصبانیت یا حرف های جنجالی حساب نمی کنیم و دوست داریم یک بحث جدی راه بیندازیم که به نتایج جدی هم برسد. شما با فیلم «عروس» تماشاگران زیادی را که با سینما قهر بودند، دوباره به سینما کشاندید. باتوجه به اینکه امروز تعریف جذابیت و جایگاه تماشاگر عوض شده، اینکه بتوان امروز تماشاگری که با سینما قهر کرده را جذب سینما کرد، کمی بعید نیست؟ شاید بعید باشد. ولی ما به هرحال سعی می کنیم چون سینما را دوست داریم و سینمای واقعی را دوست داریم. سینمای واقعی چیزی غیر از داستان پردازی، با شیوه های مدرن نیست و سینمای واقعی در جاهای دیگر دنیا، هنوز زنده است. دلیلی ندارد که در اینجا یعنی ایران، به همین زودی بمیرد. همان طور که سینما مخاطبش را از دست داده، تلویزیون هم تا حدودی مخاطبانش را از دست داده. فکر می کنید «هفت»ی که شما سردبیری می کنید، چه بردی بین مخاطبان دارد؟ این حرف دلبخواهی است و آمار این را نمی گوید. در ماه رمضان گذشته موفقیت تلویزیون در نشاندن مردم و وادارکردن آنها به تماشای برنامه های مختلف آشکار بود و همین الان بعضی از برنامه های تلویزیون ٣٠ تا ٤٠ میلیون بیننده دارند. مثلا فقط یک قسمت از سریال پایتخت به اندازه سه، چهار سال تماشاچیانِ همه فیلم های ایرانی بیننده داشت. با توجه به نگاه انتقادی شما به نقش دولت در سینما و اینکه همیشه گفته اید دولت به سود سینما کار نمی کند، در «هفت» چه رویه ای را در این زمینه در پیش گرفته اید؟ وضعیت سینما در سه سال اخیر هیچ تفاوتی نکرده ولی آقای ایوبی اصرار دارد که رشد داشته ایم و به نظر می رسد آمادگی زیادی هم برای تحمل انتقاد ندارد. ما درهرحال آماده ایم که مواضع و نظریات ایشان را در برنامه منعکس کنیم و همان طور که در مورد همه میهمانان گفت وگو را طوری تنظیم می کنیم که بهترین دفاع از عقاید میهمان انجام شده باشد، گفت وگو با آقای ایوبی را هم خلاصه و زبده و شنیدنی خواهیم کرد و پیش از پخش، به ایشان نشان می دهیم تا اگر می خواهند، چیزهایی به آن اضافه کنند و طوری باشد که بخواهند پخش شود. به هرحال من دوست دارم بحثی که در مورد راه های احیای سینمای ایران در می گیرد، شامل نظریات همه گروه ها و کارشناسان و اشخاص دخیل در موضوع باشد. دوره ای که جیرانی «هفت» را شروع کرد، برنامه، مخاطبان خوبی داشت و مورد استقبال قرار گرفت منتها انگار رفته رفته از طرف مسئولان صداوسیما مورد بازخواست قرار گرفت که نهایتا منجر به رفتن جیرانی از «هفت» شد. درواقع به نظر می رسد اگر بخواهید تیغ بُران داشته باشید و تأثیرگذار باشید، بعید است که اجازه ادامه بدهند. شما با توجه به مشی انتقادی تان فکری برای این موضوع کرده اید؟ اگر پنبه ما را بزنند که زده اند و کاری اش نمی شود کرد و ما می رویم دنبال کار فیلم سازی خودمان. ولی دیگر اظهاراتتان، کمی خیالاتی به نظر می رسد. برای تولید این برنامه، مدیران سیما شرط هایی برای شما گذاشتند؟ یا شما شرطی برای مسئولان سیما گذاشتید؟ من به وسیله آقای پورمحمدی دعوت شدم و برخورد ایشان طوری بود که انگار اختیار و مسئولیت کامل را به من واگذار می کنند. ایشان از من خواست در پیشانی برنامه بنویسیم، کاری از بهروز افخمی و فکر می کنم معنی این حرف روشن است. اما اگر احساس کنم برنامه از اختیار من خارج شده یا سانسور می شود، طبعا علاقه ام را به ادامه کار از دست می دهم. با توجه به محبوبیتی که خندوانه در مدت اخیر پیدا کرد، فکر می کنید میزان مخاطبان برنامه هایی از این دست، به طورکلی تغییر می کند؟ نه، تعداد زیادی از برنامه های تلویزیون تولیدی هستند ولی همه مثل خندوانه پرطرفدار نمی شوند. بستگی به مهارت و تسلط کسانی که آن را تولید می کنند، دارد. منتها برنامه های تولیدی کار بیشتری می برد و خرج بیشتری هم دارد. درواقع درباره مسائل مهم، مسائلی که تلویزیون فکر می کند باید با تحلیل و بادقت ساخته شود، برنامه تولیدی سفارش داده می شود ولی برنامه های روزمره که به مسائل کم اهمیت می پردازند، زنده اجرا می شوند. انتقادی که به اولین قسمت «هفت» مطرح شد، شکل مستندگونه آن بود. برنامه شما در ادامه راه نیز همین شیوه را در پیش خواهد گرفت؟ سه برنامه اول تا پیش از عاشورا، صورت تحلیل وضعیت موجود را خواهند داشت و هفته چهارم به دلیل برخورد با روزهای عزا، تعطیل است. از هفته پنجم ان شاءالله پلاتو خواهیم داشت و گفت وگوها در پلاتوها انجام می شود و آیتم های معمول مثل اعلام فروش فیلم ها یا اخبار سینمای ایران، یا پشت صحنه فیلم ها را هم خواهیم داشت.
سه شنبه ، ۲۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هشت صبح]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]