تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805703369
خسارت هر روز تاخیر در اجرای برجام
واضح آرشیو وب فارسی:موبنا: حدود یک ماه پیش بود که رئیس جمهور در نشست مطبوعاتی با رسانه ها از سه چاله ای یاد کرد که دولت با آنها مواجه است:«من خطاب به هر روز تاخیر برجام 4.5 سال عقب ماندگیرهبری هم گفتم که با سه تا چاله مواجهیم که هنوز پر نشده است: اول بدهی های دولت قبل، دوم پرداخت غیرقانونی یارانه و سوم مسکن مهر. ما چاره ای نداریم جز اینکه این مسکن ها را بسازیم و به مردم ارائه دهیم.» نخستین چاله ای که حسن روحانی از آن یاد کرد، بدهی های دولت است. این بدهی ها طیف گسترده ای از طرح های نیمه تمام تا بدهی های دولت به نظام بانکی و پیمانکاران را تشکیل می دهد. تحریم ها باعث شده که مهمترین منبع مالی دولت یعنی نفت به سختی بتواند جوابگوی نیازهای روزمره کشور باشد. از سوی دیگر بهای جهانی نفت هم از سر بدشانسی با این دولت یار نباشد و کاهش قیمت نفت، همین منابعی را هم که هر سال در بودجه پیش بینی می کند دچار نوسان و تردید در تحقق پیش بینی ها کند. براساس گزارش سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، در سال های ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۳، باید به طور متوسط ۵۲۶ طرح در هر سال به بهره برداری می رسید که در عمل تنها ۱۲۶ طرح (۲۶ درصد) از آن ها خاتمه یافته است. این عدد یعنی در مجموع هزینه ای حدود ۹۰ هزار میلیارد تومان مازاد بر پیش بینی قوانین بودجه بر اقتصاد کشور تحمیل شده است. رقم ۹۰ هزار میلیارد تومان یعنی ۴۱ درصد از کل اعتبارات عمرانی (به قیمت سال ۹۳ که بودجه عمرانی ۳۸ هزار میلیارد تومان بود) هزینه تاخیر می شود. حالا نسبت این عدد براساس بودجه عمرانی هر سال تغییر می کند. مثلا در سال جاری که کل بودجه عمرانی کشور ۳۲ هزار میلیارد تومان مصوب است، این نسبت به نصف افزایش می یابد. کلنگ زنی هایی در باد هشت سال دولت محمود احمدی نژاد در هر سفر استانی صدها مصوبه و صدها کلنگ زنی اتفاق افتاد. موج تبلیغاتی که برای این کلنگ زنی ها شد به گونه ای بود که همه تصور می کردند قرار است انقلابی در توسعه اقتصادی و زیربنایی کشور با این حجم از مصوبه و طرح عمرانی رخ دهد. البته این ظاهر ماجرا بود. به جز وعده هایی که بعدها اجرا نشد و نومیدی در انتظارات عمومی از دولت ها ایجاد کرد، طرح هایی هم نصفه و نیمه رها شد که هزینه هایی بسیاری را به دوش دولت بعدی گذاشت که تا سال های سال باید آن را بر پیشانی خود بچسباند. طرح هایی بدون کار کارشناسی و توجیه اقتصادی که به گفته کارشناسان اقتصادی نه تنها به موضوع سودآوری آنها توجهی نشد؛ بلکه بار مالی زیادی را به نسل های آینده تحمیل کرده است. سرانجام آن همه سفر استانی و شعار تبدیل کشور به یک کارگاه بزرگ عمرانی، انبوهی از بدهی ها و طرح های نیمه تمام بود که بنا به گفته محمدباقر نوبخت رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تعداد آنها ۳ هزار طرح است که تا سال ۹۱ بیش از ۱۲۵هزار میلیارد تومان برای اجرا و تاخیر در اجرای آنها هزینه شده است. بیش از ۵۰ پروژه در ردیف طرح های بزرگ عمرانی قرار دارند که بنا به گفته محمدباقر نوبخت برای اتمام آنها نیاز به بیش از ۱۱۰ هزار میلیارد تومان اعتبار است. حالا به این میزان بدهی که می توان به صراحت گفت همه آنها بدهی دولت به تنهایی نیست و بدهی همه مردم هم به حساب می آید، بی اعتمادی مردم را هم اضافه کنید که از این پس هر وعده دولت ها را به دیده شک و تردید می نگرند. چاله ها چگونه پر می شوند؟ حالا سوال این است که با این میراث که میراث من و شما و فرزندانمان است، چه باید کرد؟هرچه تکمیل و بهره برداری از این طرح ها به تاخیر بیفتد، یا باید از نفت هزینه کنیم که سهم همه مردم است یا به توصیه های کارشناسی و تجربه های بین المللی اعتماد کنیم که چگونه از این نمونه بحران ها عبور کردند. اگرچه شاید شرایط سیاسی و اقتصادی کشور ما کمتر شبیه تجربه های جهانی باشد اما عقل جمعی کارشناسان می گوید نباید همه امیدها را به درآمد نفت گره زد. روش های بسیاری مانند استفاده از سرمایه گذاری خارجی، انتشار اوراق مشارکت بین المللی و داخلی، سرمایه گذاری های BOT و BLT و FDI وجود دارد که در دنیا مرسوم است. همه کشورهایی که توسعه یافتند از این راهکارها استفاده کردند و برنده شدند. باید بپذیریم که چاره ای جز این روش ها نیست؛ ثروت نفت برای آیندگان است. کارشناسان اقتصادی تاکید می کنند در شرایطی که با تلاش تیم دیپلماسی یک قدم تا برداشته شدن تحریم ها فاصله داریم و رفت و آمدهای هیات های اقتصادی خارجی نشانه های مثبتی را پیش روی اقتصاد ایران گذاشته، هر لحظه تردید و درنگ در تصویب برجام می تواند ده سال کشور را عقب تر براند. هزینه بنا به گزارش های هر روزتاخیر ۴۰۰ میلیارد تومانی در تصویب برجام، توسعه ایران را ۴سال و نیم به عقب پرتاب می کند. ۴۰۰ میلیارد تومانی که می تواند یکی از چاله های پیش روی دولت را پر کند. هر روز ۴۰۰ میلیون یورو معادل ۴۰۰ میلیارد تومان (براساس منابع بودجه عمرانی سال جاری)، می تواند نه تنها یکی از چاله های پیش روی دولت را پر کند، بلکه چاله های بعد را نیز پوشش دهد و برای آینده، تصویر روشنی پیش روی کشور ترسیم کند. عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در این باره معتقد است که «تاخیر در اجرای برجام باعث می شود که فشار بر اقتصاد ایران افزایش پیدا کند.» جمشید پژویان می گوید: «تاخیر در اجرای برجام موجب کاهش تولید، کاهش رشد اقتصادی و حتی منفی شدن آن خواهد شد.» ۱۷۶/
سه شنبه ، ۲۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موبنا]
[مشاهده در: www.mobna.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها