واضح آرشیو وب فارسی:آناج: اکنون ما هستیم و یک متن که هیچ تضمینی در آن برای حفظ دستاوردها و استقلال علمی کشور آن طور که در چارچوب های مقرر در بیانات رهبری بوده، رعایت نشده است. فردا مجلس وارد جزئیات بررسی طرح برجام می شود، آیا این نگرانی ها را برطرف می کند؟به گزارش آناج به نقل از تسنیم، محمدکاظم انبارلویی در یادداشتی با عنوان "پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان!" به نگرانی ها از رسیدگی به جزئیات طرح هسته ای در جلسه فردای مجلس پرداخت: روز یکشنبه 19 مهر بدون شک یک روز تاریخی برای مجلس و دولت در پرداختن به یک مسئله ملی بود. کلیات طرح یک فوریتی "اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام" با 139 رأی موافق و 100 رأی مخالف و 12 رأی ممتنع به تصویب رسید. موافقان و مخالفان مدعی هستند طرح را از دو دیدگاه متفاوت که هر دو ناظر به حفظ امنیت و منافع ملی است بررسی کردند. دو سال است دولت برای رفع تحریم ها دور جدیدی از گفتگوها را که با گفتگوهای دولت پیشین متفاوت است آغاز کرده و در سه توافق ژنو، لوزان و وین آن را تجمیع کرده است. گفتگوها پایان نیافته است و در سفر اخیر نیویورک هم پیگیری شد. از ابتدای گفتگوها متن و حواشی آن زیر چکش نقد منتقدین قرار گرفت و مسائل جدی مطرح شد. هرچند گفتگوها محرمانه بود اما همین محرمانگی خود را در سه متن یادشده که آخرین آن "برجام" نام یافت، خود را نشان داد و دولت، مجلس، نخبگان و مردم را در برابر یک متن قرار داد. متنی که باید حسن و قبح آن یا داده ها و ستانده های آن مورد ارزیابی قرار گیرد تا معلوم شود ما در این گفتگوها چه چیز به دست آورده و چه چیز را از دست داده ایم؟ اولین شبهه ای که به ذهن همه متبادر شد این بود: ماهیت برجام به لحاظ حقوقی چیست؟ آیا برجام یک قرارداد است؟ آیا یک عهدنامه است؟ آیا یک موافقت نامه یا مقاوله نامه است که مشمول اصول 77 و 125 شود؟ پاسخ رئیس جمهور محترم این بوده است: ما چیزی را امضا نکرده ایم تا مشمول این اصول شود، نه عهدی بستیم، نه موافقتی کردیم، نه قراردادی در کار بوده است! به همین دلیل دولت، مبتنی بر "برجام" تاکنون حاضر نشده است لایحه ای به مجلس بدهد. عنوان حقوقی "برجام" هنوز در حالت ابهام قرار دارد، در حالی که دولت یازدهم در توافق ژنو، لوزان و وین اقداماتی را انجام داده و مرتب آژانس از گام های اعتمادساز ایران سخن گفته و در گزارش های خود آن را تأیید کرده است. حقوقدان های دولت و نیز رئیس دولت تاکنون نتوانستند یک عنوان حقوقی بر این فعلی که آن را "فتح الفتوح" می دانند و آن را تاج و سند افتخار دولت یازدهم نام نهاده اند، پیدا کنند. از همان ابتدای اعلام توافق دولت معتقد بود که مجلس را در این باره برکنار کند و لذا لایحه ای هم نداد. اصرار رهبری از اول این بود که برجام، فرآیند رسیدگی قانونی را در داخل طی کند. دو نهاد برخاسته از اصول قانون اساسی به طور طبیعی در مسیر این فرآیند بودند؛ 1 ــ شورای امنیت ملی 2 ــ مجلس شورای اسلامی شورای امنیت ملی در بررسی های دقیق خود "برجام" را مورد مداقه قرار داد و ظاهرا ً مخاطرات آن را با تحفظ هایی دیده است. مصوبات شورای عالی امنیت ملی طبق اصل 176 قانون اساسی پس از تأیید مقام معظم رهبری قابل اجراست. رهبری تاکنون مصوبه شورای عالی امنیت ملی را تأیید نکردند. مجلس وقتی در مسیر فرآیند رسیدگی قرار گرفت که بخشی از آن همانند رئیس جمهور معتقد بودند چنین بررسی لازم نیست. اما پس از تذکر رهبری معظم انقلاب در دیدار با خبرگان که مجلس نباید از برجام برکنار باشد، وارد ماجرا شد و پس از بررسی های بسیار به این نتیجه رسید در کمیسیون ویژه چند و چون ماجرا را مورد مداقه قرار دهد. کمیسیون ویژه پس از 40 روز بررسی و دعوت از کارشناسان خبره و موافقان و مخالفان برجام و مداقه در ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و فنی و... گزارشی را به صحن علنی مجلس تقدیم کرد. بلافاصله پس از این گزارش طرح دوفوریتی تقدیم مجلس شد تحت عنوان "طرح قانونی اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام". این طرح هیچ نسبتی یا تأثری از گزارش کمیسیون ویژه نداشت. دهها پرسش بی پاسخ در بررسی کمیسیون ویژه برجام مجلس وجود دارد که فقط پاسخ آن را باید در رفتار آینده آمریکایی ها جستجو کرد. اگر تهدیدهای برجام عملی شود و فرصت های آن هم بگذرد ممکن است حوادث خونین را شاهد باشیم. آن هنگام باید این شعر حافظ را زمزمه کنیم؛ با صبا در چمن لاله سحر می گفتم که شهیدان که اند این همه خونین کفنان! این طرح در بند 2، 3، 4، 6 و 8 هرگونه تصمیم گیری و تصمیم سازی را از سوی مجلس خلع ید کرد و به شورای عالی امنیت ملی احاله کرد. این طرح در تبصره یک ماده 2 وزیر امور خارجه را موظف کرد روند اجرای توافقنامه را هر 6 ماه یک بار به کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی گزارش دهد. کار بزرگ این طرح لغو 4 قانون کلیدی مجلس طی 10 سال گذشته که همگی متضمن استقلال کشور در حوزه امنیتی و فنی بود، می باشد. این قوانین متضمن حفظ دستاوردهای هسته ای و خون پنج تن از شهدای هسته ای هم پای آن ریخته شده بود. بدین ترتیب مجلس با مصوبه روز یکشنبه، خود را از تصمیم گیری حقوقی برکنار کرد و در حقیقت تفسیری روی برجام گذاشت که "حقوقی" نبود، "امنیتی" بود. به همین دلیل آن را به شورای امنیت ملی احاله کرد. اکنون ما هستیم و یک متن که هیچ تضمینی در آن برای لغو تحریم ها وجود ندارد. ما هستیم و یک متن که هیچ تضمینی در آن برای حفظ دستاوردها و استقلال علمی کشور آن طور که در چارچوب های مقرر در بیانات رهبری بوده، رعایت نشده است. فردا مجلس وارد جزئیات بررسی طرح برجام می شود، آیا این نگرانی ها را برطرف می کند؟ زبان حال مخالفان طرح روز یکشنبه این بود؛ پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل مرد یزدان شو و فارغ، گذر از اهرمنان متأسفانه منطق موافقان و به ویژه نماینده دولت در این باره سست بود. آقای صالحی سه بار قسم جلاله خورد؛ "در مسئله هسته ای کندی و توقف در کار نیست." این سوگند با متن برجام و اسناد ضمیمه نمی خواند. موافقان برجام باید در این باره استدلال و سند بیاورند نه قسم جلاله! اشکالات برجام و امتیازات نقد داده شده تردید نمی آورد که این یک فتح الفتوح نیست، اما آقای صالحی نماینده دولت آن را تاج افتخار و سند افتخار اعلام کرد، سندی که دولت حاضر نیست نام عهدنامه، مقاوله نامه، قرارداد و موافقت نامه بر آن بنهد. منطق دولت و موافقان برجام در مجلس بر اعتماد به آمریکا استوار است، در حالی که هیچ دلیل حقوقی و عقلی نه در سند برجام و نه در سابقه مناسبات آمریکا با ایران بر این اعتماد وجود ندارد. آنچه در جریان رسیدگی به طرح برجام در مجلس به طور برجسته رخ داد حاشیه سازی بود. این حواشی ما را از "متن" دور می کند. ما در برابر یک متن قرار داریم که یک سوی آن ایران مقتدر و ملت مسلمان قرار دارد و طرف دیگر دشمن یا دشمنان شماره یک اسلام و ایران! پخش مستقیم جلسه روز یکشنبه و درج آن در رسانه ها بدون هیچ لاپوشانی در حافظه تاریخی ملت می ماند. موافقان و مخالفان برجام در مجلس باید منتظر روزی باشند که ثابت شود اعتماد مجدد به آمریکا عاقلانه بوده است یا توصیه حافظ مبنی بر پرهیز از پیمان شکنان و بریدن از دشمن و فارغ شدن از اهرمنان! حداقل کاری که نمایندگان فردا در بررسی جزئیات می توانند بکنند این است که در تبصره 2 ماده 9 طرح برجام کلمه "لغو" را در قوانین گذشته مجلس که متضمن استقلال عملی کشور بوده، بردارند و "تعلیق" بگذارند!
دوشنبه ، ۲۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آناج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]