محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830910524
پشت پرده توافق بزرگ برای افزایش قیمت نفت
واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد برتر: چهل و یک سال پس از آنکه «زکی یمانی» خواست با حراج یک میلیون بشکه نفت، قیمت ها را پایین بیاورد، «علی النعیمی» وزیر نفت عربستان، با طراحی بازی پیچیده ای، قیمت نفت را پایین نگاه داشت، تا حدود ۷۰۰ هزار بشکه در روز بر تولید نفت عربستان بیفزاید. تهران – اقتصادبرتر ۲۰ مهر ۹۴ : گزارش ماه آگوست دبیرخانه «اوپک» به نقل از منابع ثانویه، تولید نفت عربستان را در جولای ۲۰۱۵، به طور متوسط ۱۰ میلیون و ۳۵۲ هزار بشکه در روز اعلام کرده است.تولید نفت عربستان در سال ۲۰۱۴ به طور متوسط ۹ میلیون و ۶۸۳ هزار بشکه بود. میزان سهم بازار، یکی از مولفه های مهم در تامین امنیت ملی و منافع کلان اقتصادی کشورهای نفت خیر است. بازی نفتی عربستان چیست؟ جایگاه نفت ایران پس از تحریم کجاست؟ قیمت نفت چرا پایین آمد؟ به کجا خواهد رفت؟ بعد از پاسخ این سوالات به یک واقعیت می رسیم: دهه «ضیافت نفت» به پایان رسیده اما، «رقابت نفتی» ایران و سعودی دهه هاست که ادامه دارد. از درآمد ۶۳۹ میلیارد دلاری تا کاهش ۲۳ دلاری قیمت نفت در چهار ماه بانک مرکزی درآمد ایران از محل صادرات نفت خام در سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ را حدود ۶۳۹ میلیارد دلار اعلام کرده است. زمانی که احمدی نژاد زمام دولت ایران را در دست داشت. آمار فروش میعانات گازی که ارزشی معادل نفت خام دارد، در عدد ۶۳۹ میلیارد دلاری لحاظ نشده است. این در حالیست که کل درآمد چهل ساله فروش نفت ایران از سال ۱۹۶۵ تا ۲۰۰۴ میلادی، حدود ۵۸۲ میلیارد دلار بوده است. پس از «ضیافت نفتی احمدی نژاد» دوره دشواری نفتی فرا رسیده است. یازدهم ژوئیه ۲۰۰۸ قیمت نفت به رکورد ۱۴۷ دلاری رسید. هر چند قیمت نفت در حوالی سال ۲۰۰۹ به دلیل بحران مالی جهانی تا ۴۰ دلار هم پایین آمد اما در هشت ساله دولت های نهم و دهم، درآمدهای نفتی ایران بی تکرار بود. قیمت نفت از سال ۲۰۱۱ دوباره به مدار ۱۰۰دلار آمد. اما حالا شرایط عوض شده است. قیمت هر بشکه نفت «برنت»، سه شنبه گذشته ۴۹ دلار و ۵۹ سنت بود. از زمستان سال گذشته تاکنون، قیمت نفت بر مدار ۵۰ دلار حرکت کرده است. قیمت هفتگی سبد نفت خام اوپک چهار ماه پیش (هفته منتهی به هشتم ماه می ۲۰۱۵) در سطح ۷۵/۶۳ دلار در هر بشکه بود. قیمت سبد نفتی اوپک اوایل شهریور ماه به حدود ۴۰ دلار در هر بشکه رسید؛ یعنی ۲۳ دلار کاهش در چهار ماه. نفت ایران به همراه نفت عربستان، جزء دوازده نفت موجود در سبد نفتی اوپک هستند. دلایل اصلی کاهش قیمت نفت در چهار ماه اخیر چیست؟ یکی از مهمترین علل کاهش قیمت نفت در چهار ماه اخیر، کاهش ارزش پول چین است. چین برای حمایت از صادراتش، به طور کم سابقه ای ارزش یوآن را در مقابل ارزهای دیگر کاهش داده است. حال اقتصاد چین خوب نیست. رشد اقتصادی این کشور ضعیف شده و تاثیر آن بر تقاضای جهانی نفت سریع است. تغییر سیاست دولت «شی جین پینگ» برای توسعه بخش خدماتی به جای بخش صنعت و کاهش مصرف انرژی در چین از جمله عوامل مهم در پیش بینی کارشناسان برای محدودشدن رشد تقاضای نفت در جهان است. به این نمونه دقت کنید؛ «رویترز» گزارش کرده که بارگیری نفت ایران (در ماه آگوست) برای صادرات به چین در ماه سپتامبر ۱۷۵ هزار بشکه نسبت به ماه قبلش کمتر شده و به روزانه ۳۴۸ هزار بشکه رسیده است. اقتصاد بزرگ چین این توانایی را دارد که بر تقاضای جهانی نفت تاثیر بگذارد. حالا اگر کاهش یک درصدی بهره برداری از ظرفیت پالایشگاه های آمریکا و پایان فصل مسافرت های تابستانی هم به آن اضافه شود، رشد تقاضای جهانی نفت را کاهش می دهد. اینها، یکی از دلایل کاهش قیمت نفت در چهار ماه اخیر است. افزایش بی سابقه ذخایر تجاری و استراتژیک کشورهای( OECD ) و مازاد عرضه نفت از دیگر عوامل مهم تاثیرگذار بر کاهش قیمت نفت در چهار ماه اخیر است. بر اساس برآوردهای صورت گرفته از ذخایر تجاری و استراتژیک نفتی سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) می تواند ۹۷روز از مصرف این کشورها را تامین کند. این عدد پیشتر برای ۸۹ روز بود. بی سابقه تر آنکه، با وجود افزایش ذخایر تجاری و استراتژیک در سطح جهان، در سه ماهه دوم سال جاری میلادی، ۲ میلیون و ۸۷۰ هزار بشکه، اضافه عرضه نفت در جهان وجود داشته است. اضافه عرضه ای که بیشتر بارش بر دوش تولیدکنندگان بزرگ جهان از جمله عربستان و روسیه است. کارشناسان پیش بینی کرده اند این اضافه عرضه تا پایان سال در حدود یک میلیون بشکه باقی بماند. اضافه صادرات یک میلیون بشکه ای نفت ایران، طبیعتا بر مازاد عرضه جهانی نفت تا بیش از ۲ میلیون بشکه در روز خواهد افزود. وزیر نفت پیشتر از افزایش ۵۰۰ هزار بشکه ای صادرات نفت، بلافاصله پس از لغو تحریم ها و ۵۰۰ هزار بشکه دیگر در فاصله شش ماه بعدتر خبر داده بود. اوپک و آمریکا چطور بر کاهش قیمت نفت تاثیر گذاشته اند؟ نکته مهم درباره آینده قیمت نفت، دقت در معاملات آتی است. توقع معامله گران از قیمت نفت، در معاملاتی که برای ماه های آتی انجام می دهند، افزایشی نیست. در این شرایط، دوازده کشور عضو اوپک در ماه جولای روزانه ۳۱ میلیون و ۵۱۳ هزار بشکه نفت تولید کرده اند، که یک میلیون و ۵۱۳ هزار بشکه بیش از سقف تعیین شده ۳۰ میلیون بشکه ای برای این سازمان است. این را منابع ثانویه بازار نفت گزارش کرده اند. آژانس بین المللی انرژی هم گزارش کرده که تولید نفت در کشورهای غیراوپک در امسال حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه رشد کرده است. آمریکا بیشترین میزان رشد تولید نفت غیر اوپکی ها را به خود اختصاص داده است. قیمت پایین نفت هر چند تعداد دکل های حفاری در آمریکا را کاهش داده اما، آمارها کاهش چندانی را در تولید نفت «شیل» گزارش نکرده اند. «تولید نفت شیل در ماه سپتامبر (ماه جاری میلادی) به روزانه ۵ میلیون و ۲۷۰ هزار بشکه خواهد رسید که ۹۳ هزار بشکه در روز کمتر از تولید ماه آگوست خواهد بود.». این را اداره اطلاعات انرژی آمریکا، گزارش کرده است. کمتر از یک سال به عقب برگردیم. زمانی که علی النعیمی، وزیر نفت عربستان در جلسه بسته اوپک ۱۶۶ برای وزراء نطق می کرد. «شیل اویل برود به جهنم»! علی النعیمی با این تعابیر تلاش کرد حمایت وزرای اوپک را برای کاهش ندادن سقف تولید ۳۰ میلیون بشکه ای جلب کند. وزیر نفت عربستان معتقد بود در قیمت های پایین نفت، تولید نفت های گران از جمله نفت های شیل، کاهش خواهد یافت و قیمت ها تعدیل خواهد شد. حالا یک سال گذشته و تنها ۹۳ هزار بشکه از تولید ۵ میلیون و ۲۷۰ هزار بشکه ای شیل در آمریکا کاهش یافته است. اما استراتژی عربستان، دستاورد هم داشته است. شرکت های بزرگ نفتی دنیا سرمایه گذاری در میادین نفتی که هزینه تولید هر بشکه شان بیش از ۶۰ دلار است را متوقف کرده اند. این اقدام شرکت های نفتی، تاثیر زیادی بر تولید امسال و سال آینده نخواهد داشت. اما از اوایل سال ۲۰۱۷ ممکن است رشد تولید نفت های غیرمتعارف به مرور کاهش یافته و متوقف شود. به شرط آنکه سطح قیمت های فعلی ثابت مانده یا پایین بیاید. قیمت نفت در ماه های آینده در چه محدوده ای خواهد بود؟ «بهتر است قیمت نفت در بودجه سال آینده کشور در حد ۵۰ دلار تعیین شود.» این را یک مقام مسئول می گوید. اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش بینی اش از قیمت نفت «برنت» برای سال ۲۰۱۶ را حدود ۸ دلار کاهش داده و در حد ۵۹ دلار برآورد کرده است. انواع نفت های ایران معمولا چند دلار ارزانتر از نفت برنت است. در بازار معاملات کاغذی، قیمت های نفت کاهنده است. چون حجم معاملات کاغذی نفت بسیار بیشتر از معاملات فیزیکی است، تاثیر این نوع از معاملات در شکل گیری قیمت نفت زیاد خواهد بود. اگر این روند ادامه داشته باشد پیش بینی می شود قیمت معاملات کاغذی نفت از قیمت معاملات فیزیکی نفت هم پایین تر بیاید. چراکه معامله گران می دانند اگر برگه های کاغذی شان را بفروشند می توانند دوباره در قیمت های پایین تر خرید کنند. در این شرایط اگر پالایشگاه ها هم به «اورهال» بروند و اضافه عرضه های بازار نفت ادامه یابد، فشار بیشتری بر قیمت نفت وارد خواهد شد. اغلب کارشناسان بر این باورند که قیمت نفت در آینده ای نزدیک به حدود ۱۰۰ دلار باز نخواهد گشت. چراکه اگر به سمت آن حدود حرکت کند، دوباره تولید از نفت های «شیل» و میادین گران رونق می گیرد. پیش بینی ها این است که قیمت نفت تا پایان سال ۲۰۱۶، کمتر از ۶۰ دلار خواهد بود. قیمت نفت برای باقیمانده امسال هم بین ۴۵ تا ۵۰ دلار در نوسان خواهد بود. تحولات تکنولوژیک برای تولید ارزان از شیل ها، تاثیر مستقیمی بر آینده بازار نفت خواهد داشت. با این اوصاف، بودجه کشور باید با دقیق ترین برآورد از قیمت نفت بسته شود. وزیر نفت اخیرا در گفت وگو با« CNN»، قیمت مناسب برای نفت را ۷۰ تا ۸۰ دلار اعلام کرده است. «بیژن زنگنه» در این گفت وگو راهبرد عربستان برای حفظ سهم اوپک در بازارهای جهانی را کارساز ندانست و خواستار بازنگری در این راهبرد شد: «پس از گذشت یک سال از واکنش بازار و تولید کنندگان «شیل اویل» به راهبرد حفظ سهم، دریافتیم که در پیش گرفتن این راهبرد تاثیر مهمی ندارد و من فکر می کنم در حال رسیدن به مرحله ای هستیم که تصمیم بگیریم چگونهبازار را مدیریت کنیم.» پشت پرده راهبرد عربستان برای حفظ سقف تولید ۳۰ میلیون بشکه ای اوپک، سال گذشته، قبل از آغاز اجلاس ۱۶۶ اوپک، وزیر خارجه ونزوئلا به عربستان رفت تا سعودی ها را برای کاهش تولید نفت متقاعد کند. شایع است که وزیر نفت عربستان در دیدار با «رافائل رامیرز» گفته بود که هر چقدر روسیه و غیراوپک از تولید نفتشان کم کنند، عربستان و اوپک دو برابر آن را کم خواهند کرد. چند روز قبل از اجلاس وزرای اوپک، وزرای روسیه، مکزیک و عربستان در یکی از هتل های وین دور هم جمع شدند. اما توافقی حاصل نشد. روسیه حاضر نیست از تولید بیش از ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه ای خود کم کند، هر چند هفته گذشته یکی از مقامات روسیه برای همکاری با اوپک اعلام همکاری کرد. برخی کارشناسان این موضع مقامات روسیه را برای جلوگیری از متهم نشدن در برابر افکار عمومی روس درخصوص همکاری با اوپک جهت افزایش قیمت نفت ارزیابی می کنند. در چنین شرایطی وقتی عربستان هرگونه کاهش تولید نفت را منوط به همکاری روسیه می کند، یعنی دو قدرت ۱۰ میلیون بشکه ای تولید نفت جهان، هیچ کدام حاضر نیستند از سهم بازارشان بکاهند. اما پشت پرده این مواضع عربستان، افزایش سهم خود در تولید اوپک و کسب سهم بازار بیشتر است. این بازی عربستان تازگی ندارد. سعودی ها یک بار در نوامبر ۱۹۸۵ و یک بار در اجلاس جاکارتا، سهم شان از تولید اوپک را افزایش داده اند. پیش از این بازی ها ۲۳ درصد تولید اوپک در اختیار عربستان بود. امروز سهم عربستان در تولید اوپک بیش از ۳۳ درصد است. برای اینکه بتوانید وزن کشی کنید، این دو عدد را هم بخوانید؛ ایران همواره ۱۴ درصد از تولید اوپک را در اختیار داشت. تولید نفت ایران در ماه جولای ۲ میلیون و ۸۶۱ هزار بشکه در روز بوده است. پس ایران در حال حاضر تنها ۹ درصد تولید ۳۱ میلیون و ۵۱۳ هزار بشکه ای اوپک را در اختیار دارد. زبان آمار، وزن کشورها را به خوبی روشن می کند. آیا ایران نباید سهم از دست رفته خود را احیاء کند؟ ایران چطور می تواند عربستان را پای میز مذاکره بنشاند؟ صندوق بین المللی پول، کسری بودجه عربستان را حدود ۱۲۰ میلیون دلار پیش بینی کرده است. دولت عربستان اما، کسری بودجه این کشور را ۴۰ میلیارد دلار برآورد کرده است. کاهش قیمت نفت بیش از هر کشوری به عربستان خسارت زده است. اخیرا «ابراهیم العساف» وزیر اقتصاد عربستان از قصد دولت این کشور برای کاهش هزینه های غیرضروری خبر داده است. همینجاست که می توان جاده مذاکره افزایش قیمت نفت را هموار کرد. ایران اگر کمی بیش از یک میلیون بشکه نفتش را به قیمت کمتر از ۵۰ دلار می فروشد عربستان حدود ۷ میلیون بشکه اش را به این قیمت عرضه می کند. به عبارت دیگر عربستان حدود ۷ برابر ایران از قیمت های پایین نفت ضرر می کند. پس نمی توان احتمال پیوستن سعودی ها به تفاهمی که نتیجه اش افزایش قیمت نفت است را مطرح نکرد. در این تفاهم منافع و ملاحظات همه اعضای اوپک به نوعی باید مدنظر قرار گیرد. همچنین نباید از نظر دور داشت که افت قیمت نفت باعث کاهش قیمت سهام شرکت هایی شده است که در معاملات بازار آتی نفت حضور دارند. ممکن است بعضی از این شرکت ها خریدهایشان را «هج» کرده باشند. حتی در این شکل، ضرر ناشی از کاهش قیمت نفت به شرکت های بیمه منتقل می شود. شرکت های بزرگ نفتی در آمریکا، نروژ و هر کشوری که نفت های گران تولید می کردند هم با کاهش قیمت سهام مواجه شده اند. ادامه این روند بورس ها را بیشتر متاثر کرده و ضررها را افزون خواهد کرد. درست است که در یک بخش ماجرا، مصرف کنندگان اروپایی و آمریکایی از قیمت ارزان نفت سود می برند اما تاثیر منفی کاهش سهام شرکت های بزرگ در اقتصادشان قابل ندیدن نیست. همه اینها می تواند مجاری مذاکره کشورهای مختلف برای کمک به افزایش قیمت نفت را باز کند. توافق برای کمک به افزایش قیمت نفت چگونه شکل می گیرد؟ منابع آگاه هفته گذشته از تحرکات تازه برخی کشورهای اوپکی و غیراوپکی برای کمک به افزایش قیمت نفت خبر داده اند. حتی ممکن است آمریکا، روسیه و عربستان در این توافق حضور داشته باشند. روسیه هفته گذشته برای پذیرش عضویت ناظر در اوپک ابراز بی میلی نکرد. ایران، اکوادور، الجزایر و ونزوئلا به دنبال طرحی هستند تا در اوپک ۱۶۸ نظام سهمیه بندی را در این سازمان دوباره احیاء کنند. ممکن است ایران با طرح مشخصی برای کاهش تولید نفت اوپک (به طور مشخص برای تعدیل تولید برخی کشورها که به خاطر نبود نفت کشورهای دیگر عضو در بازار، تولید نفت شان را افزایش داده اند) به اجلاس آتی اوپک برود. نه مسئولان ایرانی و نه مقامات ونزوئلایی، نمی توانند مسئولیت قانع سازی روسیه را بر عهده بگیرند. چراکه روسیه عضو اوپک نیست. روس ها با این استدلال که رفتار عربستان برای کاهش تولید نفت، سیاسی است فعلا هرگونه طرحی برای مشارکت در کاهش تولید نفت را نپذیرفته اند. شاید سعودی ها بتوانند در این باره با مسکو مذاکره کنند و همراه آنها در قبال افزایش قیمت نفت مسئولیت بپذیرند. عراق هم می تواند با مسئولیت پذیری به روند شکل گیری تفاهم اوپک کمک کند. حالا می توان یک احتمال مطرح کرد؛ احتمالی برای شکل گیری یک توافق پشت پرده در میان اعضای اوپک و غیراوپک. در این توافق احتمالی، آمریکا ممکن است برنامه توسعه تولید نفت شیل خود را زمانبندی کند تا عرضه آن به بازار فشار نیاورد. روسیه به طور طبیعی در شش ماه آینده ۴۰۰ هزار بشکه از تولید نفتش کاسته خواهد شد. ممکن است روسیه بخواهد همین عدد را به اوپک بفروشد. آنوقت عربستان باید بیش از این مقدار از تولید نفت بکاهد. افت سهام شرکت های بزرگ نفتی، کاهش ظرفیت تولید نفت جهان برای سال های آینده و رسیدن کارد به استخوان کشورهای مختلف اوپکی و غیراوپکی به جهت کاهش منابعشان از دیگر عواملی است که احتمال شکل گیری یک «توافق بزرگ» برای بالا بردن قیمت نفت را بیش از پیش کرده است. توافقی که هیچ بعید نیست تا ماه دسامبر با کاهش ۵/۱ تا ۲ میلیون بشکه ای تولید نفت اعلام شود. تحرکات زیادی پشت پرده جریان دارد. برخی شواهد روی پرده آن را می توان دید. اظهارات چندی پیش رئیس جمهوری ونزوئلا برای همکاری با اوپک و مصاحبه های پشت سر هم وزیر نفت ایران با شبکه های «CNN» و «بلومبرگ» شاید شواهدی باشند. فرض کنیم توافق بزرگ برای احیای قیمت نفت انجام شد. آیا قیمت نفت به سرعت بالا خواهد رفت؟ با توجه به عرضه اضافه بیش از ۲ میلیون بشکه ای نفت در بازار، افزایش بی سابقه ذخایر استراتژیک و تجاری دنیا و ۴۰ میلیون بشکه نفتی که روی آب وجود دارد بعید است حتی با وجود توافق بزرگ برای احیای قلب نفت، قیمت ها تا پایان امسال بیشتر از حدود ۵۰ دلار شود. اگر این توافق انجام شود سال آینده آرام آرام می تواند قیمت نفت بالا رود و به حد ۵۹ تا ۶۰ دلار برسد. خوشبینانه ترین قیمت نفت برای سال آینده، ۶۵ تا ۷۰ دلار خواهد بود.
دوشنبه ، ۲۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد برتر]
[مشاهده در: www.eghtesadbartar.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها