محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852911095
آغاز عملیات احیای دریاچه ارومیه با اجرای طرح دولت نخست احمدی نژاد! |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: آغاز عملیات احیای دریاچه ارومیه با اجرای طرح دولت نخست احمدی نژاد!
بالاخره بعد از مدت ها بحث و بررسی درباره چگونگی احیای دریاچه ارومیه، عملیات احیای دریاچه با اجرای طرحی کلید خورد که اجرای آن در دولت نهم به تصویب رسیده بود. طرحی که اگر بر اساس برنامه زمان بندی پیش می‌رفت و محدود به اجرای بخشی از آن در طول عمر دولت های نهم و دهم نمی‌شد، چه بسا اکنون روزگار نگین آبی آذربایجان اینقدر بحرانی نبود.
کد خبر: ۵۳۷۷۵۲
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۳۹۴ - ۱۱:۴۷ - 12 October 2015
بگذارید در همین ابتدا آنهایی را که احتمالا درست متوجه عنوان مطلب نشده‌اند را روشن کنیم؛ مبادا آغاز عملیاتی که قرار است سه سال دیگر به ثمر بنشیند را با حل بخشی از مشکلات دریاچه ارومیه اشتباه بگیرید!
یک:
به گزارش «تابناک»، بالاخره بعد از مدت ها بحث و بررسی درباره چگونگی احیای دریاچه ارومیه، عملیات احیای دریاچه با اجرای طرحی کلید خورد که اجرای آن در دولت نهم به تصویب رسیده بود. طرحی که اگر بر اساس برنامه زمان بندی پیش می‌رفت و محدود به اجرای بخشی از آن در طول عمر دولت های نهم و دهم نمی‌شد، چه بسا اکنون روزگار نگین آبی آذربایجان اینقدر بحرانی نبود.
خبر این اتفاق روز سه شنبه مخابره شد؛ آغاز به کار عملیات حفاری مکانیزه تونل انتقال آب از سد کانی سیب به دریاچه ارومیه که در حضور حمید چیت چیان، وزیر نیرو و جمعی از اهالی رسانه که می‌تواند برای اهالی آذربایجان و تمامی آنهایی که اوضاع بحرانی دریاچه ارومیه نگرانشان کرده بود، گامی بسیار مثبت به حساب آید و ثابت کند که احیای این دریاچه از دغدغه های مهم مسئولان است.
این شاید رضایت بخش ترین خبری ست که در سالهای اخیر درباره این دریاچه مخابره شده چراکه آمار و ارقام حکایت از آن دارند وضعیت دریاچه ارومیه تاثیر مستقیمی بر زندگی حدود پنج میلیون نفر از هموطنانمان دارد که در مجاورت آن ساکن هستند و در سالهای اخیر، بارها و بارها اتفاقاتی مانند وقوع توفان های نمکی، به شدت نگرانشان کرده است.
دو:
البته این عملیات عمرانی، تنها بخشی از طرح بزرگی است که قرار است برای احیای دریاچه به کار گرفته شود چراکه طرح اصلی، احداث سدی در حوضه «زاب»، در نزدیکی روستای کانی سیب (در 15 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان پیرانشهر)، به نام «سد کانی سیب» است که قرار است در سلسله عملیات های عمرانی، آب جمع آوری شده مخزن آن به دریاچه ارومیه منتقل شود. آبی که اکنون به خارج از کشور منتقل می‌شود و با استفاده از این طرح می‌توان بخشی از آن را برای بازگشت حیات به دریاچه ارومیه به کار گرفت.
بر این اساس عملیات احداث سد در حال انجام است و طرحی که در این هفته آغاز شد، اقدامی در راستای افزایش میزان آب ورودی مخزن سد است. به این صورت که قرار است روی رودخانه «بادین آباد» بند انحرافی احداث شده و بخشی از آب جمع آوری شده از طریق تونلی به طول چند کیلومتر، به دریاچه سد کانی سیب منتقل شود و از آنجا به دریاچه ارومیه بریزد.
به این منظور، دو دستگاه حفار تونل ویژه (TBM از نوع "دبل شیلد هارد راک") از فرانسه خریداری شده که اکنون یکی از آنها در کارگاه بادین آباد مستقر است و کار خود را آغاز کرده و دیگری نیز به وعده مسئولان قرار است بهمن ماه به کشور رسیده و از اردیبهشت سال آینده کار خود را آغاز کند تا به مدد این دو دستگاه پیشرفته حفاری، بخشی از مسیر انتقال آب از سد به دریاچه ارومیه که دارای موانعی است، با حفر تونلی چند ده کیلومتری، از مسیر انتقال کنار برود.
سه:
تا اینجای کار هر چه گفتیم، خوب است؛ حتی از آن بهتر، خوشحال کننده است چراکه می‌بینیم احیای دریاچه ارومیه از طرح محض و بحث و بررسی به فاز اجرا رسیده و عملیاتی شده است ولی این همه ماجرا نیست چراکه بررسی ها حکایت از آن دارد که این طرح اساسا مربوط به بحث و بررسی های اخیر نیست و قدمت آن به خیلی پیشتر از رسیدن وضعیت دریاچه ارویمه به بحران باز می‌گردد.
آن گونه در سایت معاونت عمرانی استانداری آذربایجان غربی ثبت شده، اجرای طرح انتقال مازاد آب رودخانه زاب (کلاس) به حوضه دریاچه ارومیه قرار بوده در 24 تیرماه سال 86 کلید بخورد حال آنکه اکنون با سپری شدن زمانی طولانی، تنها خبر می‌رسد که بخش انحراف آب سد کانی سیب به اتمام رسیده و بخش های دیگر پروژه یا در دست اقدامند (مانند ساخت سد)، یا تازه ساختشان آغاز شده (مثل پروژه بادین آباد که بالاتر شرح دادیم) و یا هنوز اجرایی نشده (مثل تونل انتقال آب به دریاچه ارومیه).
با این حساب می‌توان فهمید که اگر مسئولان، اهمیت طرحی که از ابتدا یکی از اهداف آن «بهبود وضعیت دریاچه ارومیه» (دقت کنید که در آن زمان دریاچه وضعیت بحرانی نداشت و کسی به فکر احیای آن نبود!) بود را به درستی درک کرده بودند، می‌بایست خیلی پیشتر اجرای این طرح در دستور کار قرار می‌گرفت و عملیاتی می‌شد که در این صورت حتی ممکن بود دریاچه به بحران امروز دچار نشده و احیای آن به مراتب ساده تر باشد.
چهار:
نکته حائز اهمیت بعدی آنجاست که می‌بینیم که به رغم رسیدن دریاچه ارومیه به وضعیت بحرانی هم اجرای چنین پروژه های راکد مانده ای با تاخیر بسیار طولانی صورت می‌گیرد و حتی تصویب بودجه های مختلف برای احیای دریاچه هم موجب نشده که روند اجرای چنین پروژه هایی شتاب مناسبی پیدا کند.
این را می‌شود از تاخیر دو ساله دولت یازدهم در اجرایی کردن این پروژه دریافت که با توجه به وعده های رئیس جمهور مبنی بر احیای دریاچه ارومیه و کارگروه ویژه ای که ماموریت یافت این دریاچه را نجات دهد، دریافت که هیچ کدام موجب نشدند طرح هایی شبیه انتقال آب رودهایی که از کشورمان خارج می‌شوند به دریاچه ارومیه، به اجرا در آمده یا اجرایشان شتاب گیرد.
به این اشکال، فقدان گزارشهای مستند درباره این پروژه را هم می‌توان افزود که می‌بایست ارائه شود تا مبادا ابهامی در این باره شکل گیرد؛ گزارشی که فراتر از ابهام زدایی، می‌بایست مستند و مستدل باشد تا دریابیم که تاثیر چنین عملیاتی در احیای دریاچه به چه میزان است و در عین حال این نگرانی که «آیا ممکن است این طرح بار دیگر عقیم رها شود؟» را رفع نماید.
پنج:
به همه موارد فوق، می‌توان اشکالاتی که در یکی دو سال اخیر به برخی سدسازی های صورت گرفته در سالهای اخیر وارد می‌شود را هم افزود و حتی در این باره به طرح سوالاتی پرداخت که احتمالا ذهن بسیاری از اهل فن را به خود مشغول کرده است. سوالاتی مانند آنکه چه راهکار دیگری برای احیای دریاچه به دست آمده و چه زمانی قرار است اجرایی شود؟
این موضوع از این رو اهمیت دارد که می‌بینیم در گزارش های کارگروه احیای دریاچه ارومیه، یکی از دلایل بحرانی شدن وضعیت این دریاچه وسیع، احداث سدهای متعدد در پیرامون آن بوده و اکنون قرار است با احداث یک سد، این روند معکوس شود؛ یک سد برای انتقال آب به دریاچه در مقابل چندین سد که مانع از رسیدن آب به دریاچه می‌شوند!
بر این اساس کافی است کمی در آمار و ارقام ارائه شده درباره حجم آبی که دریاچه داشته و در حال حاضر دارد دقیق شویم تا دریابیم که با اجرای این پروژه قرار است سالانه 650 میلیون متر مکعب آب به حوضه دریاچه سرازیر شود حال آنکه مسئولان، نیاز سالانه این دریاچه برای احیا را 2.2 میلیارد متر مکعب عنوان می‌کنند. اعدادی که به هم تناسب ندارند و ثابت می‌کنند که نمی‌توان تنها با تکیه بر این پروژه امید به احیای دریاچه داشت.
شش:
این تازه در حالی است که از یک سو کشورمان در خشکسالی به سر می‌برد و کاهش نزولات جوی هم به تهدیدهای حیات دریاچه ارومیه افزوده شده و علاوه بر آن، وضعیت دریاچه آنقدر وخیم است که بخش وسیعی از آن خشک شده و تقریبه نیمه جنوبی آن با شوره زار تفاوت چندانی ندارد!
اکنون کافی است بدانید که از دریاچه ای که به رغم شوری بسیار زیاد آبش، تا همین چند سال پیش پذیرای خیل مردمی بود که برای آب تنی به آن مراجعه می‌کردند، به مروز زمان آنقدر آب از دست رفته که کل دارایی آن در انتهای فصل بارندگی در بهار، به ده دوازده میلیارد متر مکعب آب می‌رسد؛ دارایی بسیار اندکی که در انتهای فصل تابستان به قدری ناچیز می‌شود که برخی کارشناسان معتقدند سابقه رسیدن به شش درصد حجم مخزن دریاچه را هم دارد.
با این حساب جا دارد که از مسئولان بپرسیم بر اساس محاسبات ایشان، انتقال آب از کانی سیب و حوضه های مجاورش به دریاچه ارومیه تا چه اندازه می‌تواند در احیای این دریاچه اثربخش باشد؟ آیا اگر این میزان آب را در بستر خشک دریاچه رها کنیم، تبخیر سطحی و مولفه های دیگر اجازه خواهند داد که هیچ اتفاقی رقم بخورد یا قرار است با تدابیری ویژه، این اثرگذاری افزایش بیابد؟ اصلا آیا رودخانه هایی که مخزن سد را پر می‌کنند، در فصول گرم سال که میزان آب دریاچه به پایین ترین سطح خود می‌رسد، آبی برای انتقال دارند یا خود به حال و روز نامساعدی دچار می‌شوند؟
هفت:
اکنون اگر فکرمان را از پروژه انتقال آب کانی سیب به دریاچه ارومیه دور کنیم، جا دارد به مشکلات دیگری که گریبان نگین آبی ایران را هم گرفته اشاره کنیم و از مسئولان راهکاری که برای مقابله با آنها تدارک دیده‌اند، را جویا شویم.
به عنوان مثال جا دارد به نقش پر رنگ حفر انبوه چاه‌های غیرمجاز و مجاز پیرامون دریاچه اشاره کنیم و بپرسیم که برای مقابله با این معضل چه تدبیری اندیشیده شده است؟ آیا قرار نیست برای رفع این دست مشکلات هم چاره جویی کرده و عملیات احیای دریاچه را در دیگر سطوح هم به اجرا در آوریم؟
اگر چنین رویکردی مدنظر است، آیا نباید برا جلوگیری از اتلاف وقت در انجام امور تسریع صورت دهیم و اعتبارات ویژه احیای دریاچه ارومیه را به این منظور به کار بگیرم؟ در دیگر پروژه هایی که به این منظور تعریف شده چه؟ مگر نه اینکه برای احیای دریاچه ارومیه راهکارهای 26 گانه تعریف شده؟ آیا برای اجرایی کردن این راهکارها که پروژه فوق تنها یکی از آنهاست، زمان در حال از دست رفتن نیست؟!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها