واضح آرشیو وب فارسی:اکوفارس: اکوفارس: پژوهشگر آب و توسعه پایدار با بیان اینکه دریاچه 40 میلیارد متر مکعبی ارومیه هیچ گاه با حفر چاه نمی خشکد، گفت: سدسازی و انحراف آب رودها از بالا دست، باعث جابجایی حق ابه های کشاورزان و خشکیدن قنات ها و چاه های آن می شود.به گزارش اکوفارس فاطمه ظفر زاده پژوهشگر آب و توسعه پایدار در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس گفت: به شهادت تاریخ ، کشاورزی آبی از 6 هزار سال پیش در فلات ایران آغاز شده و همواره چرخه های آب شناسی؛ نوسانات ترسالی و خشکسالی را کمابیش داشته است. وی افزود: اگرچه ممکن است طی سالیان مختلف ترسالی و خشکسالی پدید آید، اما وضعیت آب به لحاظ حجم بارش در یک فرایند بوم شناختی کما بیش حول مقادیر مشابهی بالا و پایین می شود و در بلند مدت تغییر چندانی نمی کند. این پژوهشگر آب و توسعه پایدار با بیان اینکه هنوز هم همان الگوی بارش متکی بر شرایط بوم شناختی در ایران دیده می شود، تصریح کرد: اما بر اثر دستکاری های نادرست و ژرف اندیشی نشده انسان در این چرخه هیدرولوژی، توزیع مکانی و زمانی بارش تغییر کرده و روند طبیعی آن به سیل تبدیل شده و میزان بارش های جامد مثل برف کم شده است. ظفرنژاد با اشاره به اینکه دستکاری های ناشیانه در طبیعت سبب شده که الگوی بارش تغییر کند نه حجم بارش، تصریح کرد: بنابراین استان هایی مثل تهران و استان های شمالی که تقریبا سیل نداشتند، دچار سیل شوند و رخداد سیل در این استان ها کمابیش متاخر است. این پژوهشگر آب و توسعه پایدارتصریح کرد: در استان های شمالی کشور به واسطه جنگل های هیرکانی در گذشته هیچ گاه سیلی به وقوع نمی پیوست اما با دستکاری در منابع طبیعی و ساخت و سازهای بی رویه در طبیعت حتی در استان های شمالی شاهد سیل های شدید هستیم. وی با بیان اینکه انجام اقدامات شماری متخصص، مهندس و کارگزار دولتی و شرکت های خصوصی همکار آنها به دستکاری های ناسازگار در طبیعت انجامیده که با اکولوژی و بوم شناخت این سرزمین بشدت ناهماهنگ است و منجر به خشکیدن همه پیکره های آبی و تالاب ها و دریاچه ها شده و بحران آب را پدید آورده است. ظفر نژاد با تأکید بر اینکه ثروت هیدرولوژیکی حجم ثابت دارد، تصریح کرد: دستکاری های نابخردانه در طبیعت اثرات منفی بسیاری در طبیعت داشته است. * کشاورزی تأثیری بر منابع آبی دریاچه ارومیه ندارد وی با اشاره به کاهش شدید منابع آب ورودی به دریاچه ارومیه در سایه ساخت 50 سد تصریح کرد: کاهش منابع آبی دریاچه ارومیه به هیچ وجه بر اثر حفر چاه های مجاز و غیرمجاز اطراف این دریاچه برای کشاورزی نیست. ظفرنژاد تصریح کرد: مدیریت نابومی آب و غیراکولوژیک آب کاهش منابع آبی دریاچه ارومیه را باعث شده است چرا که یک دریاچه 40 میلیارد مترمکعبی هیچ گاه با حفر چاه نمی خشکد. این پژوهشگر آب و توسعه پایدار تصریح کرد: سد سازی و انحراف آب رودها از بالا دست سبب می شود که جریان آب رود که سفره های پایین دست را تغذیه می کرد قطع شود، حقابه های کشاورزان جابه جا شود و قناتها و چاه های آن بخشکد. وی افزود: در این شرایط ممکن است آنها از ناچاری به حفر چاه بیشتر روی آورند اما همانگونه که گفتیم این معلول دست کاری از بالا به پایین تکنوکراسی متکی به بودجه های نفتی است. این پژوهشگر آب و توسعه پایدار بیان داشت: یکی از عوامل افت منابع آب زیرزمینی نامدیریت آب است زیرا وزارت نیرو از بالا و مرکز تصمیم گرفت هر جا شرکت های سد ساز دستور دادند سد بسازد. وی افزود: جوامع بومی مولد یعنی صاحبان حقابه ها، این برقرارکنندگان امنیت خوراک کشوردر این تصمیم گیری ها کوچکترین دخالتی نداشتند. ظفر نژاد تصریح کرد: بسیاری از سدها بدون ارزیابی حقیقی از منافع سدها و ارزیابی حقیقی از اثرات ها آن ها ساخته شده اند و در نتیجه ساخت آن ها منجر به خشک شدن همه رودهای کشور و نیز خشکیدن دریاچه ارومیه، تالاب های گاوخونی، جازموریان، بختگان و ...شد. ظفر نژاد بیان داشت: با طرح هایی مانند طرح نکاشت که اساسا غلط است نمی توان آب را به دریاچه ارومیه بازگرداند بلکه این طرح ها منجر به از بین رفتن کشاورزی و سوق دادن روستاییان به شهرها و روی آوردن آنها به مشاغل کاذب می شود. * حقابه های کشاورزی با ساخت سدها دزدیده شد این پژوهشگر آب و توسعه پایدار با بیان اینکه ما با ساخت سدها از حقابه های کشاورزی دزدیده ایم گفت: 20 سال پیش با اشاره به سرنوشت دریاچه آرال می گفتیم با این همه سدسازی دریاچه ارومیه نیز نابود می شود اما کسی حرف ما را گوش نمی کرد. وی با بیان اینکه دریاچه آرال که بزرگترین دریاچه آب شیرین جهان بود و به علت سدسازی های غلط خشکید، افزود: علیرغم اینکه سال هاست که می گوییم باید مدیرت منابع آب از مدیریت سازه ای جدا شود همچنان بدون کار تحقیقی سدسازی می شود. ظفر نژاد بیان داشت: دهه هاست که در زمینه تفکیک مدیریت آب از وزارت نیرو و تلفیق آن با مدیریت منابع طبیعی و کشاورزی و حذف مدیریت سازه ای از آن بررسی های کارشناسی زیادی انجام شده است اما تزریق پول نفت و تخصیص یک سوم بودجه کشور در همه این سال ها برای سدسازی، منافع کلانی برای شرکت های مشاور و پیمانکار و ناظر بخش آب رقم زده که مانع از این کار درست شده است. این پژوهشگر آب و منابع پایدار بیان داشت: بخش برق نیز با حذف سدسازی از آن و تقویت گرایش انرژی های نو و خورشیدی می تواند با وزارت نفت تلفیق و با گسترش منبع انرژی خورشیدی کوچک و ساختمان سازی صفر از وظایف بخش عمومی بیرون گذاشته شود. وی افزود: بحران کنونی آب به جایی رسیده که لازم است تغییرات اساسی در ساختار سیاستگذاری های کلان مملکت ایجاد شود. ظفرنژاد تصریح کرد: تغییرات ریشه ای لازم برای عبور از بحران آب در بیانیه «حکمرانی خوب و حفاظت از زیست بوم» در سال 1392 با امضای هزاران نفر از کارشناسان آب و کشاورزی، منابع طبیعی، معماری، شهرسازی، محیط زیست، جامعه شناسی با پشتیبانی انجمن های صنفی مهمی مانند انجمن مفاخر معماری ایران، انجمن صنفی مهندسان معمار و شهرسازی و ... انتشار یافت. وی افزود: این بیانیه در فضای مجازی در سایت معمارنت و ژرف اندیشی نشده کنونی برای نجات دریاچه ها و .. به راهکارهای فته شده در این بیانیه توجه کنیم.
دوشنبه ، ۲۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اکوفارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]