واضح آرشیو وب فارسی:البرزبان: امسال به نمایشگاه کتاب فرانکفورت نمی رویم و چه خوب است که سلمان رشدی مرتد، موجب می شود تا به کارنامه سال ها حضورمان در این نمایشگاه و نمایشگاه های دیگر فکر کنیم. آن وقت از خود خواهیم پرسید که آیا گشت و گذار در یکی از شهرهای زیبای اروپا و خوردن چلوکباب تمام وطنی در رستوران ایرانی، بهترین دستاورد ما از این نمایشگاه است؟به گزارش پایگاه تحلیلی خبری البرزبان کم تر از یک هفته بعد از آن که مدیرعامل موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران از حضور 12 ناشر و 4 تشکل صنفی در نمایشگاه کتاب فرانکفورت خبر داد، اعلام حضور سلمان رشدی، نویسنده مرتد کتاب موهن «آیات شیطانی» موجب شد تا موسسات و نهادهای نشر جمهوری اسلامی ایران، اعم از ناشران خصوصی و بنگاه های دولتی از شرکت در این نمایشگاه صرف نظر کنند. این در حالی است که قرار بود موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران به نمایندگی از سازمان بزرگ نشر جمهوری اسلامی در این دوره از نمایشگاه که از تاریخ 22 تا 26 مهرماه در فرانکفورت برگزار می شود، شرکت کند، اما رشدی منفور، نوار حضور مداوم کشورمان را در این آوردگاه بزرگ فرهنگی قطع کرد. حضور این نویسنده ضداسلامی، که با فتوای قاطع بنیانگذار جمهوری اسلامی به مرگ محکوم شده و سال ها به واسطه این حکم تاریخی، گوشه انزوا اختیار کرده است، موجی از تنفر و بیزاری در نهادهای فرهنگی ـ انتشاراتی کشورمان برانگیخت و شخصیت ها و مسئولان فرهنگی را به واکنش واداشت. نهایتاً تصمیم این شد که ایران در شصت و دومین نمایشگاه کتاب فرانکفورت شرکت نخواهد کرد. این تصمیم صحیح و انقلابی، هرچند موجب نشد تا مجریان نمایشگاه کتاب فرانکفورت از دعوت نویسنده بدنام جهان چشم پوشی کنند، اما برکاتی برای فرهنگ این مرز و بوم داشت که می خواهم فارغ از درست یا نادرست بودن موضع سخت برگزارکنندگان نمایشگاه در دعوت از رشدی و ادعای مضحک آزادی بیان، به آن موضوع بپردازم. ما امسال به نمایشگاه کتاب فرانکفورت نمی رویم و در این محفل بزرگ فرهنگی نماینده نداریم. بنابراین، آن دسته از کسانی که همیشه نشر ایران را در نمایشگاه های خارجی پیگیری می کردند، چشم انتظار ما خواهند ماند. این افراد، چند درصد از هزاران بازدیدکننده نمایشگاه را تشکیل می دهند؟ به این سئوال می شود از دو منظر پاسخ داد؛ اول آن که ناشران و موسسات فرهنگی فعال در خارج از کشور از نوع دولتی اش، آمار و اطلاعات دقیقی از این تیپ افراد ندارند. چرا که ارتباط گیری با بنگاه های نشر خارجی، انجمن ها و محافل نویسندگان خارجی و آژانس های ادبی ـ مطبوعاتی در ضعیف ترین حالت ممکن قرار دارد. در ثانی، تب تند مبادله رایت کتاب در نمایشگاه های خارجی از جمله نمایشگاه کتاب فرانکفورت در سال های اخیر، موجب شده تا به ارتباطات فرهنگی، که جنبه اقتصادی و درآمدزایی ندارند، اصلاً توجهی نشود. به همین دلیل، نمی دانیم نرفتن ما به نمایشگاه کتاب فرانکفورت، آیا کسی را ناراحت می کند یا خیر! اجازه بدهید به تنها هدف گیری ناشران ایرانی در سال های اخیر برای حضور در نمایشگاه های خارجی بپردازیم و درباره تبادل رایت کتاب بین ما و کارتل ها و بنگاه های انتشاراتی معتبر دنیا حرف بزنیم. چرا که طی سال های اخیر، رفتن به این نمایشگاه ها، صرفاً با همین انگیزه صورت گرفته و سودای فروش حق نشر کتاب بر هر هدف دیگری چربیده است. ما در همین یک کار، چقدر موفق بوده ایم؟ از حدود 5 سال قبل، چند آژانس ادبی برای مبادله رایت و فروش حق نشر کتاب های ایرانی به موسسات خارجی در کشورمان تأسیس شدند که عمده آن ها با حمایت بخش خصوصی شکل گرفت. حضور در نمایشگاه های معتبری چون مسکو، فرانکفورت، بولونیا، شارجه، تونس، هند و ... با همین هدف، یعنی عرضه آثار ایرانی برای ترجمه به زبان های دیگر و نهایتاً فروش رایت کتاب های ما صورت گرفت، اما شوربختانه، با وجود تلاش و تبلیغات فراوان در داخل، هیچ کدام از آژانس های ادبی و هیچ یک از آثار ایرانی، اقبال چشمگیری نیافتند و شایعه تعطیلی بیش تر این آژانس ها در شهر پیچید. آخرین آژانس تعطیل شده را یک ناشر نیمه دولتی راه اندازی کرد و سال گذشته با خورجینی پر از کتاب، راهی فرانکفورت شد. این ناشر که بیش از 20 ناشر دولتی و خصوصی دیگر را نمایندگی می کرد، با یک تدارک گسترده، حدود 100 اثر از جمهوری اسلامی ایران را به آلمان برد، اما همان طور که در نمایشگاه کتاب مسکو شانس ضعیف خود را آزموده بود، از فرانکفورت هم دست خالی برگشت. عاقبت هم با یک تغییر مدیریت ساده در این موسسه انتشاراتی، طومار آژانس ادبی و فعالیت های اقتصادی ـ فرهنگی اش پیچیده شد. امسال به نمایشگاه کتاب فرانکفورت نمی رویم و چه خوب است که سلمان رشدی مرتد، موجب می شود تا به کارنامه سال ها حضورمان در این نمایشگاه و نمایشگاه های دیگر فکر کنیم. آن وقت از خود خواهیم پرسید که آیا گشت و گذار در یکی از شهرهای زیبای اروپا و خوردن چلوکباب تمام وطنی در رستوران ایرانی، بهترین دستاورد ما از این نمایشگاه است؟! دعوت از این نویسنده بی فروغ و ضددین، هرچند موجب شد تا تمام دستگاه های فرهنگی ما موضعی یکسان و انقلابی در برابر این اتفاق بگیرند، اما حتماً نرفتن به فرانکفورت می تواند کوله بار سفرهای فرهنگی ما به دیگر کشورهای جهان را از افکاری بهتر انباشته کند. **مسعود بهارلو منبع: مشرق
یکشنبه ، ۱۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: البرزبان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]