تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835802684
تمایل دولت برای بیمارستانی کردن توزیع داروهای خاص
واضح آرشیو وب فارسی:سلامت نیوز: سلامت نیوز : دولت قصد دارد بودجه یی 30میلیاردی برای ساماندهی بازار داروهای خاص تخصیص دهد. هدف این است که توزیع این داروها بیمارستانی شود و این اقدامی است که بسیاری از فعالان بخش خصوصی، آن را نسنجیده می دانند. آن طور که این فعالان می گویند، این بازار که ارزشی معادل 2هزار میلیارد و 100میلیون تومان دارد، باید در اختیار بخش خصوصی باشد، چراکه بخش دولتی ناکارآمدی خود را ثابت کرده است. این طور به نظر می رسد که دولت، گامی نسنجیده برداشته و این اقدام، برای انتقاد و حمله بخش خصوصی به بخش عمومی خوراک فراهم کرده است. به گزارش سلامت نیوز، روزنامه تعادل در ادامه نوشت: «30میلیارد تومان اعتبار برای توزیع داروهای مرتبط با بیماری های خاص در اختیار دانشگاه های علوم پزشکی قرار می گیرد.» این گوشه یی از سخنان معاون وزیر بهداشت و رییس سازمان غذا و دارو در اختتامیه سی امین همایش معاونین غذا و داروی دانشگاه های علوم پزشکی سراسر کشور است. رسول دیناروند می گوید که با این کار، توزیع داروهای بیماری های خاص و داروهای ضد درد بیمارستانی می شود تا این گونه داروها صرفا در اختیار بیماران قرار بگیرند. این راهکاری است که سازمان غذا و دارو برای جلوگیری از سوءاستفاده سودجویان از این دست داروها ارائه داده است. اما اطلاعات درباره این راهکار، به همین چند جمله خلاصه می شود و حتی در تماس «تعادل» با سازمان غذا و دارو، اطلاعات بیشتری به دست نمی آید. صرفا این موضوع آشکار می شود که این بودجه وجود دارد، اما هنوز برای نوع توزیع آن برنامه ریزی نشده است. اما تخصیص چنین بودجه هایی، چه تاثیری بر بازار دارویی کشور می گذارد؟ و آیا با استفاده راهکارهای اینچنینی، می توان سوءاستفاده از توزیع دارو را در کشور کاهش داد؟ حرف اول و آخر را نظارت می زند درگیری میان بخش خصوصی و دولت، هم سن علم اقتصاد است. هرجا که صحبت از تخصیص بودجه یی دولتی به حوزه یی خاص می شود، صدای همه یا بخشی از بخش خصوصی در می آید. اما اگر حرف و حدیث بر سر ورود دولت و کنترل نحوه توزیع باشد، دیگر این صدا به فریادی تبدیل می شود که لایه لایه آسمان را در می نوردد. از آنجا که اکنون صحبت بر سر تخصیص بودجه دولتی و اعمال محدودیت بر توزیع است، به سراغ نمایندگان بخش خصوصی می روم تا مواضع آنها را جویا شوم. حمید خیری، مدیرعامل روابط عمومی انجمن داروسازان ایران است. او با برخوردی گرم و دوستانه، تلفن را پاسخ و مواضع انجمن متبوعش را این گونه شرح می دهد: « حرف اول و آخر را نظارت می زند! باید هم بر نسخ پزشکان و هم بر عملکرد داروخانه ها نظارت شود تا سوءاستفاده از داروهای توزیع شده به حداقل برسد.» خیری تخصیص بودجه به این بخش را امری مثبت تلقی می کند، اما معتقد است که توزیع داروهای خاص، باید در اختیار بخش خصوصی باشد، زیرا بخش خصوصی کارایی خود را در این زمینه ثابت کرده است. اما سوالی که پیش می آید، این است که اگر این کارایی ثابت شده است، چرا داروهایی مانند داروهای ضد درد یا اعتیادآور، بدون نسخه در شهر توزیع می شوند؟ مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان می گوید که اولا توزیع داروها بدون نسخه صورت نمی گیرد و دوما اگر هم این اتفاق می افتد، ایراد از نظارت است. در حال حاضر اکثر داروخانه ها به صورت مکانیزه اداره می شوند، اگر نظارت واقعی و دقیق باشد، احتمال تخلف داروخانه ها به صفر می رسد. خیری نوک پیکان حمله را از بخش خصوصی برداشته و به سمت بیمارستان های دولتی نشانه می رود. او معتقد است که این بیمارستان ها سابقه خوبی در توزیع داروها ندارند و آمپولی را مثال می زند که در بیمارستان ها استفاده شده و بینایی بیماران را کاهش داده بود. بنا بر این صحبت ها، نمی توان به بیمارستان های دولتی و نحوه توزیع دارو در آنها اعتماد کرد. «آقای دیناروند نباید تصور کنند که اگر توزیع این داروها را در اختیار داروخانه ها قرار دهیم، مشکل حل می شود.» پزشکان هم کم تقصیر نیستند قاچاق یکی از معضلاتی است که بازار دارویی کشور را تهدید می کند. اما وقتی صحبت از قاچاق می شود، نباید فقط ورود بدون قاعده دارو به کشور را مد نظر گرفت. خروج دارو از چرخه دارویی کشور و فروش در بازار سیاه هم بخشی از این معضل محسوب می شود. بسیاری معتقدند که خروج داروها از چرخه دارویی، توسط بیمارانی انجام می شود که داروهای گران قیمت را با کمک دولت خریداری می کنند و سپس بخشی از آن را در بازار آزاد به فروش می رسانند. مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان معتقد است که که این مشکل، معضلی اجتماعی است. «اگر بیماری داروی بیماری خود را می فروشد، دارد با جان خود معامله می کند و نشان می دهد که در تنگنای اقتصادی قرار دارد.» خیری معتقد است که راهکار درمان این معضل، دولتی کردن توزیع داروهای خاص نیست، بلکه باید برنامه ریزی کلان برای رفع فقر انجام شود. البته این عضو انجمن داروسازان، به مشکل دیگری نیز اشاره می کند؛ گاهی اوقات پزشکان بیشتر از نیاز بیماران دارو تجویز می کنند. او می گوید که گاهی پزشکان به تشویق شرکت های دارویی خاص، محصول این شرکت ها را بیش از نیاز تجویز می کنند. این مساله باعث می شود که بیمار هم داروی مازاد را به صورت آزاد به فروش برساند و بازار سیاه تشکیل شود. خیری در حمله به پزشکان پا را از این هم فراتر می گذارد و می گوید که باید بررسی شود که آیا همه نسخه های صادره واقعی است و آیا بیماری که نسخه به نام او صادر شده، وجود خارجی دارد؟ وی در نهایت نظارت شدید چه بر داروخانه ها و چه بر پزشکان و حتی مجازات سنگین متخلفان را تجویز می کند.«باید با کسی که در این زمینه تخلف می کند، با صراحت برخورد و حتی نام او رسانه یی شود تا بتوان جلو سوءاستفاده های بیشتر را گرفت.» بازاری که خفه شده است یکی دیگر از کسانی که با او تماس می گیرم، سید علی سبحانیان، عضو هیات مدیره انجمن علمی داروسازان ایران و از اعضای هیات علمی دانشگاه است. او نیز برخوردی گشاده دارد و با همین برخورد، از مواضع شرکت های واردکننده خصوصی دارو دفاع می کند. وزارت بهداشت می گوید که 95درصد نیاز کشور به دارو از داخل تامین شده و تنها 5درصد آن وارد می شود. سبحانیان این گفته وزارت بهداشت را به ادعا تقلیل می دهد، چرا که معتقد است که به علت کمبود دارویی، 15درصد نیاز کشور قاچاق می شود. او موضوع را کلی تر از اختصاص بودجه و داروهای خاص می بیند و می گوید که ارزش بازار دارویی ایران 6 تا 7هزار میلیارد تومان است که نزدیک 30درصد آن را داروهای خاص تشکیل می دهد. این در حالی است که ارزش بازار دارویی ترکیه با جمعیت برابر و فرهنگ مصرفی و درمانی مشابه، 15هزار میلیارد تومان است. این واقعیت نشان می دهد که برآورد دولت از نیاز دارویی کشور، صحیح نیست. وی همچنین برای تایید صحبت خود، به واقعیت دیگری نیز اشاره می کند؛ 5 سال گذشته، حجم بازار دارویی کشور 3هزار میلیارد تومان بود و تنها پس از اندکی آزاد سازی به رقم کنونی رسید. این مساله نشان می دهد که این بازار، توسط دولت خفه شده است. راه حل دولتی و افزایش هزینه های دولت مساله دیگری که سبحانیان به آن اشاره می کند، ضعف راهکارهای دولتی است. وی می گوید که اقدامات سازمان غذا و دارو، زیربنایی نیست. پوشش های بیمه یی موردی و اختصاص بودجه هایی مانند این 30میلیارد تومان، تنها مشکل را به صورت موقتی حل می کند یا به عبارتی، از دوره یی به دوره یی دیگر منتقل خواهد کرد. این استاد دانشگاه همچنین در مورد توزیع بیمارستانی داروهای خاص، نظر جالبی دارد. وی می گوید: « درمرحله اول باید دید وزارت بهداشت، بیماران صعب العلاج را چگونه تعریف می کند. چراکه بعضی از این بیماران مانند بیماران کلیوی یا تالاسمی، باید داروی خود را مادام العمر مصرف کنند و این یعنی عملا امکان توزیع داروخانه یی داروهای آنها وجود ندارد. اما جنبه دوم و مهم تر قضیه این است که افزایش توزیع بیمارستانی، اساسا کار اشتباهی است. چراکه این کار به معنای افزایش خدمات بستری است. خدماتی که در همه جای جهان، به سمت کاهش آن حرکت می کنند. زیرا هزینه خدمات بستری در بیمارستان های دولتی را، دولت باید پرداخت کند.» بخش سلامت، از جمله بخش هایی است که عمومی بودنش، مطلوبیت بیشتری ایجاد می کند. ضرورت آنکه دولت، به عنوان متولی بخش عمومی باید هدایت بخش سلامت را در جهت افزایش رفاه اجتماعی در دست گیرد، بر کسی پوشیده نیست. اما آیا ورود دولت به این بخش، حساب شده و با برنامه ریزی است یا تنها برای رفع دوره یی و موقت مشکلات انجام می شود. آنچه مشخص است، این است که اتخاذ استراتژی صحیح از سوی دولت، می تواند به افزایش کارایی و در نتیجه کمرنگ شدن انتقادات بخش خصوصی منجر شود. اما آیا تمایلی به اخذ استراتژی صحیح وجود دارد؟
شنبه ، ۱۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلامت نیوز]
[مشاهده در: www.salamatnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها