واضح آرشیو وب فارسی:شفقنا: شفقنا- ماه گذشته و همزمان با موج گرما در آخرین هفته های تابستان در «حلب»، درحالی که آتش درگیری ها در مناطق تحت کنترل نیرو های دولت سوریه و مواضع شورشیان همچنان شعله ور بود، منابع آب موجود به پایان رسید. گزارش های دریافتی حاکی است تروریست های داعش شبکه های آبرسانی را هدف قرار می دهند و آب را به روی مردم می بندند. روزنامه شهروند نوشت: با خشک شدن ذخایر آب حلب، ساکنان این شهر ناچار بودند برای دستیابی به مختصر جیره آبشان ساعت ها در صف هایی طولانی به انتظار بایستند، این درحالی بود که استیصال عده ای دیگر ناچارشان کرد تا خطر بیماری را به جان بخرند و به استفاده از آب چاه و آب های تصفیه نشده رو بیاورند. «ام عبدالله»، یکی از ساکنان حلب درباره شرایط این شهر می گوید: «مردم تشنه اند و ما از این شرایط خسته شده ایم. من هر شب دعا می کنم فردا که از خواب بیدار می شوم، سوریه مانند قبل باشد». بنابر گزارش یونیسف، ۴١ درصد از کودکانی که از ابتدای ماه جولای در کلینیک های تحت حمایت این سازمان معاینه شدند، مبتلا به اسهال بودند. در حالی که کمبود آب تنها محدود به حلب نیست و دیگر بخش های جامعه سوریه نیز با این معضل دست به گریبانند، بحران آب برای بسیاری از ساکنان حلب که گرفتار نا امنی، ویرانی اقتصادی و وخامت اوضاع بهداشتی هستند، تیر آخر محسوب می شود و موجی از نا امیدی را به همراه آورده است. یکی از ساکنان حلب در این باره می گوید: «ما می توانیم در شرایط دشوار زندگی کنیم، اما بدون آب نه». این شهروند سوری در ادامه می گوید: «استحمام و شست وشو به یک رویا بدل شده است و آنها باید کاری برای کمک به ما انجام دهند». بر اساس گزارش یونیسف «اختلال در منابع آب لوله کشی، که در برخی از موارد از سوی طرف های درگیر در جنگ صورت گرفته است، موجب افزایش خطر ابتلا به بیماری های ناشی از آب به ویژه در میان کودکان شده است». به گفته «ژولیت توما»، کارشناس ارتباطات یونیسف با وجود این که منابع آب درحال حاضر مورد بازسازی قرار گرفته اند، اما با وجود جنگ داخلی هر لحظه احتمال تخریب دوباره آنها وجود دارد. توما در ادامه می گوید: براساس گزارش های یونیسف، کمبود آب تمام گروه های حاضر در شهر را در بر گرفته است و محدود به یک طرف و یک گروه خاص نیست. می توان گفت این بحران تمام شهر را دربر گرفته است. اما مسأله این جاست که این اتفاق ناگوار در بدترین زمان ممکن و همراه با موج گرما رخ داده است. میانگین دمای حلب و شماری از دیگر شهر های سوریه بین ٣٨ تا ۴٠ درجه است که بالاترین میزان گرما در سال های اخیر است و خبر ناگوار دیگر آن که موج گرما احتمالا تا چند هفته دیگر نیز به طول می انجامد. این کارشناس یونیسف در ادامه با اشاره به نگرانی های امداد گران، از گزارش ها پیرامون کاهش آب بدن و اسهال در بین کودکان خبر می دهد. بیش از ۴٠ درصد از کودکانی که برای مداوا به درمانگاه های یونیسف مراجعه کرده اند، مبتلا به اسهال بودند. درحال حاضر نیز خبر هایی از صف های طولانی کودکان برای دسترسی به آب به گوش می رسد. هنگام ظهر که گرمای هوا در اوج خود است، در اطراف ایستگاه های توزیع آب، کودکانی که ۴ یا ۵ سال بیشتر ندارند، با زحمت در تلاشند تا ظرف های سنگین آب را با خود حمل کنند. توما در این باره می گوید: «ما نگرانی های بسیاری داریم. ازجمله آن که چنین وضعیتی چه تاثیری بر سلامت کودکان، به ویژه کودکان خردسال می گذارد؟ موارد ابتلا به اسهال به سرعت درحال افزایش است و در حقیقت باید عنوان کرد که میزان ابتلا به بیماری های ناشی از آب در سراسر کشور درحال افزایش است». نگرانی دیگری که ذهن این کارشناس یونیسف را به خود مشغول کرده این است که ممکن است هر منطقه دیگری از سوریه نیز با چنین وضعی مواجه شود که در وضع فعلی هماهنگی برای پاسخ به چنین بحرانی تقریبا غیرممکن است. حجم آبی که به حلب انتقال داده می شود در ماه های گذشته به ٢ و نیم میلیون لیتر در روز رسید که بیشترین میزان انتقال آب به این شهر از زمان آغاز بحران محسوب می شود، موضوعی که بیانگر شدت بحران و به پایان رسیدن منابع آب است. با این حال امداد گران یونیسف نیز در تلاشند تا پروژه هایی را برای مقابله با این بحران اجرا کنند. یکی از اقداماتی که علاوه بر ارسال آب در برنامه یونیسف قرار دارد، احداث چاه برای خانواده ها به عنوان منبعی جایگزین است. سراسر سوریه در این روز ها با بحران منابع آب مواجه است که بخشی از آن نیز به دلیل درگیری ها و خساراتی است که به زیرساخت های این کشور وارد شده است. شرایط حلب منحصر به محدوده این شهر نیست و می توان عنوان کرد که حلب مثالی از وضع کشور سوریه است. بحران سوریه نتیجه مستقیم درگیری ها و دشمنی هاست که زیرساخت های این کشور را تخریب کرده است. یکی دیگر از عوامل موثر بر کاهش منابع آب نیز فشاری است که در نتیجه جابه جایی آوارگان و استقرار آنها در مناطقی خاص به جوامع وارد می شود. حلب یکی از بزرگ ترین جوامع آوارگان سوری در داخل این کشور محسوب می شود. افزایش شمار آوارگان موجب افزایش فشار به منابع و زیرساخت ها می شود و بر توانایی آنها در ارایه خدمات به آوارگان نیز تاثیرگذار است. هرچند خشکسالی در مناطقی از سوریه پیش از آغاز جنگ داخلی در این کشور آغاز شد، اما شرایط زندگی بسیاری از آوارگان در داخل این کشور علت اصلی عدم دسترسی آنها به منابع آب سالم است. این موضوع تنها به منابع آب محدود نمی شود و دیگر نیاز های اولیه را نیز شامل می شود که از آن جمله می توان به بهداشت و نظافت نیز اشاره کرد. گزارش هایی از سوریه منتشر شده است که حاکی از استفاده مشترک ٧٠ پناهنده از یک سرویس بهداشتی است. تاثیر چنین شرایطی در بین گروه هایی نظیر کودکان بیش از دیگران محسوس است و به عنوان مثال کودکانی که به اسهال شدید مبتلا می شوند با خطر مرگ مواجه اند. کودکان، قربانیان همیشگی بحران آب در سوریه درحالی شدت می گیرد که مردم این کشور همین حالا نیز برای دسترسی به دارو و برطرف کردن نیاز های بهداشتی خود با موانع بسیاری رو به رو هستند. دسترسی و کمک به جوامع در معرض خطر در سوریه نیز یکی دیگر از این مشکلات است. حدود ٢ میلیون کودک در سراسر سوریه حضور دارند که هیچ گروه امدادگری به آنها دسترسی ندارد. شماری از این کودکان در مناطق تحت محاصره زندگی می کنند و شماری دیگر نیز هرچند در محاصره نیستند، اما درگیری های سنگین راه های ارتباط با آنها را مسدود کرده است. به گفته ژولیت توما، «خشونت و درگیری های شدید مانع از دسترسی به کودکانی در سراسر سوریه می شود و هنگامی که آرامش در منطقه ای حکمفرما می شود جرقه های درگیری دوباره از نقطه ای دیگر آغاز می شود. کودکانی هستند که به طور منظم نیازمند رسیدگی هستند، اما چنین امکانی وجود ندارد. منظور از رسیدگی به این کودکان در حقیقت تامین دارو و کمک های مورد نیاز آن هاست». با بررسی دقیق تر شرایط کودکان در سوریه باید گفت که در حدود ۵ میلیون و ۶٠٠ هزار کودک سوری به کمک نیاز دارند. این میزان شامل کودکان آواره و آنهایی است که در خط آتش درگیری ها گرفتار شده اند. کودکان در مناطقی از حلب، دمشق و ادلب و برخی مناطق دیگر در چنین وضعیتی به سر می برند که این به معنای ۶٠ درصد از جمعیت کودکان سوریه است. البته باید اشاره کرد که اکنون ٢ میلیون کودک سوری دیگر نیز در خارج از این کشور تحت عنوان پناهجو زندگی می کنند. با این حساب باید گفت که ٧ میلیون و۶٠٠ هزار کودک سوری که ٨٠ درصد از جمعیت کودکان این کشور و آینده سوریه را تشکیل می دهند، در شرایط بحرانی به سر می برند. کودکانی که در آوارگی به سر می برند، از آموزش و پرورش نیز محرومند. برای برخی از این کودکان آخرین خاطره از مدرسه به ۵ سال پیش برمی گردد که بیش از نیمی از زندگی آنها محسوب می شود. برخی دیگر که سال ٢٠١١ نخستین سال تحصیل شان محسوب می شد نیز هرگز رنگ مدرسه را ندیده اند و کلاس درس برایشان مفهومی بیگانه است. در این بین مشکلات دیگری همانند بیماری فلج اطفال نیز به شمار مصائب این کودکان افزوده است. هرچند که مقامات یونیسف درنهایت موفق به پخش واکسن فلج اطفال در سراسر سوریه شدند، اما هیچ تضمینی وجود ندارد که شیوع این بیماری بار دیگر آغاز نشود. موضوع دیگری که با وجود درگیری های روزانه در سوریه کمتر فرصت پرداختن به آن پیش می آید، تاثیر روانی زندگی در شرایط فعلی بر این کودکان است. موضوعی که نه تنها کودکان سوری بلکه کودکان کشور های همسایه که شاهد پدیده هولناکی به نام جنگ هستند را در برمی گیرد و اگر اقدامی در این خصوص صورت نگیرد شاید نسل فعلی کودکان سوری به طور کامل از دست برود. www.fa.shafaqna.com
شنبه ، ۱۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفقنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]