واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: تمایلات ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه به استفاده از نیروها و حملات نظامی در اوکراین و سوریه از نظر غالب ناظران آمریکایی روسیه را به عنوان تهدیدی برای امنیت بین المللی معرفی کرده است. روسیه با پیگیری برنامه نوسازی نظامی این کشور در یک دهه گذشته چالش های گوناگونی را در منطقه به وجود آورده، مانند آنچه در اوکراین و سوریه روی داده است. این اقدامات نه تنها روابط میان روسیه و آمریکا را تیره و تار کرده بلکه احتمال دارد پوتین آن نتیجه ای که دلخواه است را به دست نیاورد. در چند سال گذشته، پوتین تلاش کرده است با ارتقا دادن تسلیحات نظامی، نفوذ بین المللی روسیه را افزایش دهد. اما علی رغم همه هزینه ها و دست یابی به تسلیحات مدرن، پوتین هنوز برای اعمال قدرت با محدودیت های بسیاری روبه رو است. در می 2014، ریچارد ویتز، تحلیلگر مسائل سیاسی- نظامی موسسه هادسون در راستای صحبت های پوتین مبنی بر اینکه روسیه باید ستونی مستقل و مهم در نظم جهانی باشد، گفت: «نفوذ و جاه طلبی های بین المللی روسیه افزایش قابل توجهی داشته است.» او در ادامه افزود: «عوامل داخلی و خارجی بسیاری، از چشم اندازهای سیاسی گرفته تا روابط نژادی، اقتصاد جهانی یا قدرتمندی کشورهای همسایه در شکل گیری استراتژی روسیه موثر است که تا حدودی البته دست یابی به آن را نیز با محدودیت هایی مواجه کرده است.» این مقام ارشد می گوید: «در آوریل سال 2014، جهان به تماشا نشسته بود که ببیند آیا روسیه می تواند بخش هایی از خاک اوکراین را تصرف کند یا خیر. اما با وجود نیم دهه تلاش برای نوسازی نظامی، تشدید تحریم از سوی کشورهای غربی، سدی مقابل جاه طلبی های پوتین است تا او نتواند بار دیگر قدرت خود را بازیابد.» انضمام کریمه توسط روسیه و حمایت مداوم این کشور از جدایی طلبان اوکراین شرقی، نشان داد پوتین در ارتقای تسلیحات نظامی کشورش تا چه میزان پیشرفت داشته و برای رسیدن به چنین جایگاه نظامی با چه چالش هایی روبه رو بوده است. البته مشخص است که تمامی این تلاش ها در راستای تبدیل شدن این کشور به بزرگ ترین رقیب آمریکاست. در ژوئن 2014، توجه رسانه ها به گسترش حملات زمینی روسیه به اوکراین، در حمایت از نیروهای جدایی طلب و گشت های مدام نیروهای هوایی این کشور بر فراز اوکراین شرقی جلب شد. این در حالی است که روسیه با تجدید نیروی دریایی خود نیز راهکار دیگری برای اثبات جایگاه و قدرت خود در منطقه پیدا کرده است. بحران پوتین؛ از اوکراین تا سوریه فعالیت های پوتین در اوکراین شعله های خشم غرب را مشتعل ساخت و باعث شد پوتین در مقابل غرب قرار گیرد که این به معنای تغییرات استراتژیک در اروپاست، این در حالی بود که ولادیمیر پوتین در آن زمان به خاورمیانه به عنوان یک فرصت نگاه می کرد. رئیس جمهوری روسیه در آخرین مانور تقابلی خود به ناگاه تصمیم گرفت با مداخله نظامی در خاک سوریه از بشار اسد حمایت کند اما مشخص نیست این برنامه آن طور که می خواهد پیش برود. نیکلاس گازدف، تحلیلگر مسائل بین المللی آمریکا و روسیه در مقاله ای در ماه جولای نوشت: «بحران اوکراین در شرایط بلاتکلیف و ناپایداری قرار دارد، شرایطی که هم می تواند نشانه امید باشد و هم آغازی برای جنگی دیگر.» اما تا سال آینده شکل نهایی اروپای شرقی برای توسعه مشخص خواهد شد. خرید و فروش تسلیحات نظامی و همچنین توافق نامه همکاری میان روسیه با کشورهای عراق و مصر و تمرین مشترک نیروی دریایی این کشور با مصر در مدیترانه باعث شده است تا نقش روسیه در خاورمیانه پررنگ تر شود. ولادیمیر پوتین علاوه بر سرزنش شکست سیاست های آمریکا در خاورمیانه، به دنبال راه و فرصتی برای نفوذ بیشتر در این منطقه است. مایکل کوهن، تحلیلگر مسائل سیاسی این هفته در گزارش خود نوشت: «ورود روسیه به بحران سوریه تنها به دلیل جاه طلبی و تشنه قدرت بودن پوتین است اما معلوم نیست نتیجه این جنگ آن چیزی باشد که پوتین به دنبال آن است.» به عقیده کوهن نفوذ روسیه به بحران سوریه می تواند باعث تضعیف روسیه شود. سیاست خارجی و جسورانه پوتین و لفاظی روسیه و آمریکا در دوران جنگ سرد، روابط میان مسکو و واشنگتن را در شرایط سختی قرار داده است. تنش ها از بحران اوکراین تا شرکت روسیه در اجلاس امنیت هسته ای ثابت کرده است که شانس کمی برای همکاری میان این دو کشور وجود دارد. با این وجود سردی روابط هم به معنای احتمال درگیری نیست. دیپلماسی موفق و درست بستگی به این دارد که بتوان مخالفت ها را تا حدود زیادی برای حفظ روابط کاهش داد؛ مهم نیست این مخالفت ها با متحدان است یا دشمنان. در نتیجه بهتر است ولادیمیر پوتین و باراک اوباما از جاه طلبی های خود دست بردارند و کوتاه بیایند. منبع: world politics review
شنبه ، ۱۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]