تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836943932
روایت زنانه رانندگی در تهران
واضح آرشیو وب فارسی:پویش: سبک رانندگی در تهران در حال تبدیل شدن به یکی از مشخصه های این شهر شلوغ است؛ رانندگی میلی متری، پارک کردن در پیاده روها و ردشدن از بین مخلوطی از آدم ها و ماشین ها از ویژگی های رانندگی در تهران است. آنقدر تعداد ماشین ها در خیابان های این شهر زیاد است که دیگر قوانین معمولی جوابگوی نیازهای ترافیکی نیست و امورات شهر با قوانین نانوشته می چرخد. وقتی غریبه ای هم وارد شهر می شود، کنار آمدن با وضعیت جدید برایش خیلی آسان نخواهد بود و خیلی چیزها هست که باید بیاموزد. شگفتی و ترس مسافران خارجی که قابل توصیف نیست، بارها دیده و شنیده ام که باور نمی کنند چطور این همه ماشین با اندکی فاصله درهم و برهم حرکت می کنند و تصادفی رخ نمی دهد. بر اساس قانون نانوشته رانندگی در تهران، باید سرعت عمل بالایی داشته باشید، پشت چراغ قرمز کسری از ثانیه هم تعلل نکنید، پی درپی برای راننده جلویی بوق بزنید تا لحظه ای درنگ نکند و حتماً باید از همه فرصت ها برای پیچیدن جلوی بقیه ماشین ها و پیشی گرفتن از آن ها استفاده کنید. راهنما زدن وقت شما را می گیرد، سریع و بدون زدن راهنما تغییر مسیر بدهید. وقتی عجله دارید، مسیر یکطرفه و ورود ممنوع معنی ندارد. موتور برای مواقع ضروری است، اگر خودتان شخصاً قوانین را زیرپا نمی گذارید، وقتی خیلی عجله دارید، موتور بگیرید و از راننده آن بخواهید همه قوانین را به خاطر شما زیرپا بگذارد. این موارد بخشی از قوانین رانندگی در تهران است که برای اینکه راننده ای حرفه ای به نظر برسید باید از آن پیروی کنید، اما اگر بخواهید این قوانین را زیر پا بگذارید، همه چیز سخت و خیابان برایتان بدل به میدان جنگ می شود و باید لباس رزم بپوشید. حالا اگر زن باشید همه چیز سخت تر هم هست؛ چون رعایت کردن قانون و تلاش برای حفظ سرعت مطمئنه و احترام گذاشتن به حقوق عابران پیاده، ناتوانایی شما در رانندگی تلقی می شود! و شما باید خیلی صبر داشته باشید تا بتوانید ثابت کنید که زنان هم «حق» رانندگی دارند. گذشته از این، همانطور که در خیابان های شهر هنوز مردانی هستند که برای زنان پیاده مزاحمت ایجاد می کنند، مردان راننده ای هم هستند که از هر فرصتی برای آزردن زنان راننده استفاده می کنند. برای آنها پیچیدن با سرعت جلوی ماشین خانم ها کار لذت بخشی است، به نظر آنها برای رد شدن از تقاطعی که چراغ قرمز ندارد، احتیاط لازم نیست و برای همین احتیاط زنان برای عبور را مسخره می کنند، چراغ و بوق زدن پشت سر خانمِ راننده هم برای اینها ابزاری است که راننده خانم را با سرعت پایینش از سر راه بر دارند و تندتر برانند. بر اساس آمار پلیس، زنان به رعایت قانون در رانندگی مقیدتر هستند، آرامش بیشتری دارند و آمار تخلفات و تصادفات از سوی آن ها خیلی کمتر است. اما رانندگی کردن آن ها همیشه زیر سوال است و رانندگان مرد زیادی هستند که فکر می کنند زنان با احتیاط کردن، رعایت قانون یا احترام به عابران پیاده حق دیگران را می دزدند و خودشان را به کاری مردانه تحمیل می کنند. سرهنگ عین الله جهانی - معاون اجتماعی و فرهنگ ترافیک پلیس راهور نیروی انتظامی - برخلاف این تصور، رانندگی زنان را تحسین می کند و معتقد است آن ها رانندگان بهتری هستند. او در توصیف سبک رانندگی زنان می گوید: «مدت ها به همراه یک گروه برای تولید برنامه ای تلویزیونی، به صورت نامحسوس رانندگی افراد را زیر نظر می گرفتیم و رانندگان خطرناک را تعقیب می کردیم. در این بین می دیدیم که رانندگی خانم ها عالی است، آن ها احتیاط بیشتری می کنند و دقت بیشتری دارند، بیش از آقایان هم از حوادث رانندگی هراس دارند و این هراس مثبت کمک می کند که برای پیشگیری از حوادث محتاط تر باشند. خانم ها حاضر نیستند حاشیه امنیت خودشان و دیگران را در رانندگی به خطر بیندازند. معمولاً خانم ها در آموزشگاه ها به صورت حرفه ای آموزش دیده اند و آن ها در زمان یادگیری هم با حساسیت و توجه زیادی روند یادگیری را دنبال می کنند و بعد هم در زمان رانندگی خود سعی می کنند آموخته های خود را دنبال کنند. مثلاً فرمان را دو دستی می گیرند، سعی می کنند صندلی را از قبل تنظیم کنند و بعد حرکت کنند. در حالیکه برخی از آقایان بعد از حرکت تازه به فکر تنظیم صندلی و آیینه می افتند که موجب از بین رفتن توجه راننده به جلو و اطراف و بالا رفتن احتمال حادثه می شود. با در نظر گرفتن میزان رانندگی و تعداد خانم های راننده باز هم آمار رانندگی خانم ها بسیار پایین تر است، ممکن است برخی بگویند خانم ها در مسیرهای سخت رانندگی نمی کنند یا تعداد آن ها کمتر است، ولی این آماری که من به آن اشاره دارم با در نظر گرفتن همه این موارد است. بر اساس این آمار، تعداد خانم های مقصر در رانندگی و حتی درگیر در تصادفات رانندگی بسیار پایین تر از آقایان است». این ها اظهارات معاون اجتماعی ناجاست. او همچنین به عادت های بسیار مناسب زنان در رانندگی اشاره می کند: «خانم ها در رانندگی عادات مناسبی دارند، مثل گرفتن فرمان با دو دست. این که با یک دست رانندگی کنیم نشانه توانمندی نیست. این دسته از افراد غرور کاذب دارند و تصادفات رانندگی آقایان هم اکثرا به دلیل غرور کاذب آن هاست.» او همچنین در توصیه ای به زنان راننده هم می گوید: «خانم ها هم تخلف می کنند، اما تخلفات آن ها خوشبختانه خیلی کم است و اکثریت رانندگان خانم رانندگی را با آرامش دنبال می کنند و برخی رفتارها چون بوق زدن های ممتد پشت سر رانندگان زن نباید آن ها را از این منش دور کند. من به رانندگان زن توصیه می کنم اگر کسی پشت سر آن ها بوق می زد و می خواست جلو بزند، با احتیاط و با استفاده از چراغ راهنما مسیر خود را عوض و راه را برای آن ها باز کنند. در واقع ما مکلف هستیم در این شرایط کنار برویم چون راننده پشت سر ممکن است کار اضطرارای داشته باشد، اما نباید عجله کنیم و باید تغییر مسیر ما احتیاط و با کمک چراغ راهنما باشد.» * * * چهار زن راننده در تهران از تجربه رانندگی در این شهر می گویند؛ از سختی هایش و از لحظه های سخت و آسان آن: سارا 32 ساله است. او کارشناس آی .تی است و سال هاست که تقریباً هر روز رانندگی می کند. او درباره تجربه اش از رانندگی به عنوان یک زن می گوید: « رانندگی برای زنان، اعصاب فولادین می خواهد و آن ها را تحت فشار قرار می دهد، چون مردان این پذیرش را ندارند که یک راننده زن کنار آن ها رانندگی کند و از آن ها سبقت بگیرد. نگاه مردان به رانندگی زنان خیلی بد است، همیشه می خواهند جلوی زن ها بپیچند و از آن ها جلو بزنند، انگار بیشتر از ما حق رانندگی دارند. وقتی زن ها خودروی خود را پارک می کنند، خیلی از مردها آن ها را مسخره می کنند. اگرچه زنان تخلف کمتری در رانندگی دارند و اصولی تر رانندگی می کنند، اما از طرف مردها همیشه زیر سوال هستند.» او درباره کنایه ها و متلک هایی که در زمان رانندگی از مردان شنیده نیز می گوید: «گذشته از همه حرف های زشتی که این مدت شنیده ام و نمی خواهم بازگویشان کنم، متلک معروف مردان این است که به یک خانم راننده می گویند "برو پشت ماشین لباس شویی بنشین" که این به نظرم آزاردهنده است. البته به نظر می آید سال های اخیر این متلک گویی کمتر شده است.» سارا درباره تجربه ای که از سال ها رانندگی نصیبش شده، تعریف می کند: «کم سن و سال تر که بودم، ماشینی داشتم که برایم مهم نبود جایی بخورد، برای همین نمی گذاشتم کسی حقم را بگیرد و هرکس می خواست مزاحمم بشود، بی کله می رفتم جلوی ماشینش و نمی گذاشتم حقم را بگیرد، اما تجربه های بدی که داشتم، کمی برخوردم را تغییر داد. یک بار از یک ماشین شاسی بلند خیلی اصولی و بر اساس مقررات رانندگی سبقت گرفتم اما راننده و مسافر کنارش با ماشین دنبالم کردند و چند کوچه جلوتر پیچیدند جلوی ماشینم و از ماشین پیاده شدند. با دست می کوبیدند روی کاپوت ماشین و فریاد می کشیدند و فحش می دادند. من هیچ کاری از دستم برنمی آمد. فقط شیشه ها را داده بودم بالا و دستم روی بوق بود. سال اول دانشگاه بودم و خیلی سنم کم بود، اما هیچ کس از آدم هایی که توی کوچه بودند هیچ توجهی نکردند که چرا دو مرد به ماشین یک دختر جوان حمله کرده اند. تنها کاری که کردم این بود که وقتی از جلوی ماشینم کنار رفتند از نصفه راهی که بود، به سختی با کشیده شدن ماشینم به سپرِ ماشین آن ها از دستشان فرار کردم. وقتی رسیدم خانه هنوز می لرزیدم. با اینکه آن ها کار اشتباهی کرده بودند، تا مدت ها به خاطر این اتفاق اذیت شدم. همین تجربه ها باعث شده که الان سعی کنم از تنش دور شوم و کمتر خودم را درگیر چنین مسائلی کنم.» او ادامه می دهد: «نزدیک خانهِ پدر و مادرم کوچه یک طرفه ای هست که ماشین های زیادی به خلاف وارد آن می شوند و من قبلاً با آن ها همیشه درگیر می شدم، حتی یکبار با گوشی از پلاک آن ها عکس گرفتم و می خواستم به پلیس بدهم، اما الان یاد گرفته ام وقتی کسی یکطرفه می آید و از من می خواهد که دنده عقب بروم، بگویم بلد نیستم عقب بروم! می دانم این خیلی بد است که به این نتیجه رسیده ام اما شرایط من را به این نتیجه رسانده که بهتر است راننده مرد فکر کند رانندگی ام خوب نیست تا اینکه با او درگیرشوم یا مسیرم را به خاطر او که خلاف آمده تغییر بدهم.» * * * فاطمه 28 ساله است و از 10 سال قبل رانندگی می کند. او درباره اینکه رانندگی برای زنان چه تفاوتی با مردان دارد، می گوید: «اگر زن باشی و رانندگی کنی از همان اول متوجه تبعیض ها می شوی. وقتی پدرت هنگام تعلیم رانندگی می گوید پشت این ماشین نیفت راننده اش زن است، همین چیزها این تصور را که رانندگی زنان بد است، جا می اندازد. این در حالی است که وقتی من آموزشگاه رانندگی می رفتم، می دیدم خانم ها راحت تر رانندگی را می آموختند و راحت تر قبول می شدند. این شاید به تفاوت هوش و دقت بین زنان و مردان برگردد. خانم ها دقت بیشتری در رانندگی دارند و شاید همین باعث شده که کندتر رانندگی کنند. من 10 سال است که رانندگی می کنم و هنوز هرجا می بینم زنی با مردی تصادف کرده، اطرافیان فکر می کنند مقصر راننده، آن خانم است. من در این 10 سال اکثرا تصادفاتم با ماشین هایی بوده که راننده آن مرد بوده و اکثرا هم مقصر راننده آقا بوده، نه من. اما فکر می کنم این تصور که رانندگی زنان بدتر از مردان است، این روزها اصلاح شده است، چون زنان و دختران جوان زیادی این روزها رانندگی می کنند و رانندگی آن ها هم خوب و اصولی است. البته همیشه و همه جا یک درصدی از راننده ها هستند که خوب رانندگی نمی کنند، که می توانند زن یا مرد باشند.» او درباره اینکه چقدر فضای رانندگی پراسترس و مردانه، رانندگی زنان را تحت تأثیر قرار داده نیز می گوید: «به نظرم این استرس به زن و مرد ربطی ندارد و همه در تهران به خاطر نبود خیابان ها و گذرگاه های استاندارد و رعایت نکردن قانون، متحمل استرس می شوند. الان هم دیگر فقط مردان تند و خشن رانندگی و رفتار نمی کنند، من دخترهایی را دیده ام که بعد از تصادف با قفل فرمان پیاده می شوند و می خواهند با راننده مقابل دعوا کنند! حتی فکر می کنم یک ضد هنجار شکل گرفته، الان زنان بیشتر خشن رانندگی می کنند.» فاطمه درباره آزارهایی که در رانندگی از رانندگان مرد هم دیده اظهار می کند: «پیش آمده متلک بگویند و مسخره کنند؛ متلکی مثل اینکه «گاز توی آشپزخانه است» را شنیده ام و همانطور که توی خیابان و کوچه، خانم ها از طرف برخی آقایان اذیت می شوند، در رانندگی هم این اتفاق به شکل خودش رخ می دهد. اما در سال های اخیر وضعیت تغییر کرده، کمتر کسی رانندگی کردن زنان را مسخره می کند، اینکه رانندگی حق طبیعی زنان و مردان است، جا افتاده، اما اگر راننده زن خطایی بکند، بیشتر مسخره می شود تا یک راننده آقا. البته خیلی وقت ها هم زنان راننده بیشتر حمایت می شوند، مثلا وقتی تصادف کرده ام، هم عابرها و هم پلیس به من که خانم بوده ام، کمک کرده اند و سعی کرده اند هوای من را داشته باشند.» * * * آنیتا 30 ساله است و دانشجو و از 18 سالگی تقریباً هر روز رانندگی می کند. او درباره سال ها تجربه اش از رانندگی در تهران می گوید: «من سعی می کنم شرایط رانندگی برایم با آقایان فرقی نکند و سعی کرده ام با مشکلات رانندگی کنار بیایم. اما به هر حال همیشه این مسأله وجود دارد که خانم ها تحت فشار بیشتری هستند و باید ثابت کنند رانندگی آن ها خوب است، یا مثلاً نمی توانند شب ها راحت رانندگی کنند.» او درباره مزاحت هایی که برخی رانندگان مرد برای او پیش آورده اند هم می گوید: «بارها شده که در اتوبان در حال رانندگی بوده و دیده ام که عمداً آمده اند جلوی ماشین من رانندگی کنند تا نگذارند سریع تر از آن ها حرکت کنم و به اصطلاح، به رانندگان زن، راه نمی دهند، یا توی اتوبان چون خطرناک است و فکر می کنند زن ها می ترسند، می آیند از کنار ماشینی که راننده زن دارد لایی می کشند و متلک می گویند.» آنیتا درباره برخوردهای اطرافیانش با رانندگی زنان هم اظهار می کند: «بارها با دوستانم توی ماشین بوده ام و وقتی راننده ماشین جلویی بد رانندگی کرده، شنیده ام که می گویند حتماً راننده اش زن است، در حالی که حدس آن ها خیلی اوقات درست نیست. حتی دیده ام دوستانم که خانم هستند چنین پیش فرضی درباره رانندگی خانم ها دارند.» او درباره تأثیر فضای غالباً مردانه بر رانندگی زنان هم خاطرنشان می کند: «رانندگی خود من خشن است و ممکن است به خودروهای دیگر راه ندهم یا وقتی از خیابان فرعی می پیچم فکر نکنم که حق تقدم با من نیست؛ انگار می خواهم رفتاری را که با من شده جبران کنم. فکر می کنم شرایطی ایجاد شده که خود زنان هم فکر کنند رانندگی زنان بد است؛ مثلا وقتی من می خواهم توی جاده شمال رانندگی کنم، کسانی که توی ماشین هستند بیشتر می ترسند تا زمانی که همسرم راننده باشد. انگار این پیش فرض وجود دارد که خانم ها تجربه و مهارت کمتری دارند. وقتی هم که خانمی راننده است دیگران مثلا پدر یا همسر به خودشان اجازه می دهند که به او بگویند چه کار کند و کجا ترمز بگیرند. این می تواند روی اعتماد به نفس و عملکرد خانم ها در رانندگی اثر بگذارد.» * * * فرخنده 35 ساله است و سال هاست رانندگی می کند. او معتقد است اینقدر به فضای ایجاد شده برای رانندگی زنان عادت کرده که دیگر چندان متوجه آن نمی شود. او با اشاره به اینکه در زمان تصادف بیشترین تجربه های بد را داشته، می گوید: «من بیشتر زمانی که تصادف کرده ام متوجه تفاوتی شده ام که زنان در رانندگی تجربه می کنند. یکبار زمانی که از پارک خارج می شدم با یک خودروی ون برخورد کوچکی داشتم. خیلی اذیت شدم؛ همه می گفتند وقتی نمی توانی از پارک خارج شوی رانندگی نکن. راننده هم کلی ناسزا گفت و داد و بیداد کرد در حالی که مطمئنم اگر همسرم یا هر مردی راننده خودروی من بود، راننده مقابل یا مردم چنین برخوردی نمی کردند و فقط منتظر آمدن پلیس می شدند.» او همچنین تعریف می کند: «تجربه دیگرم، باز هم تصادفی بود که سر یک تقاطع داشتم و به ماشینی برخورد کردم که از خیابان فرعی بیرون می آمد. تا وقتی پلیس بیاید، هم عابرها و هم راننده به من تلقین می کردند که من مقصرم، در حالی که خودم می دانستم مقصر نیستم، اما همه من را چون زن بودم مقصر می دانستند تا وقتی که پلیس آمد و راننده مقابل را مقصر شناخت. این وقت ها خیلی عصبانی می شوم اما کاری نمی شود کرد.» فرخنده درباره تجربه خود از رانندگی در جاده های بین شهری هم می گوید: «توی جاده، راننده ها و مردم به زن هایی که رانندگی می کنند خیلی واکنش های متفاوتی نشان می دهند. یکبار تنها به سمت شهرکرد رفتم و در راه کمی اذیت شدم چون ماشین ها به من نزدیک می شدند و کف و سوت می زدند. حتی پلیس هم به رانندگی من واکنش نشان داد و من را به خاطر سرعت متوقف کرد و گفت خیلی خوب است که شما در جاده رانندگی می کنید.» او البته از یک منظر، به زنان راننده یک نقد جدی را وارد می داند و می گوید: «مشکلی که ما زنان داریم این است که از خصوصیات فنی ماشین چندان مطلع نیستیم و اگر صدای عجیبی از ماشین بیاید دقیقاً نمی دانیم از کدام بخش است و باید به نظرم در این بخش بیشتر کسب اطلاعات کنیم.» این بخش کوچکی از تجربه زنان از رانندگی در تهران است. اگر شما هم خانم هستید و این مطلب را می خوانید، می توانید تجربه خودتان را از رانندگی کردن و سختی هایش در بخش نظرات همین مطلب به اشتراک بگذارید. ایسنا/
جمعه ، ۱۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پویش]
[مشاهده در: www.puyesh.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها