تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835670545
سوريه سرآغازي براي عملگرايي روسيه عليه تروريسم جهاني
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۷ مهر ۱۳۹۴ (۹:۴۱ق.ظ)
يک کارشناس مسائل روسيه در گفتگو با موج: سوريه سرآغازي براي عملگرايي روسيه عليه تروريسم جهاني موج - گروه اقتصاد سياسي
پس از اعلام حمايت رسمي پوتين از بشار اسد و تقويت توان نظامي روسيه در پايگاه لاذقيه سوريه، آمريکايي ها در مخالفت با مداخله مسکو در تحولات اين کشور تنها به بيان اظهاراتي اعتراضي دست زدند. اما در ادامه روسيه براي سامان دهي به وضعيت مبارزه با تروريسم و در راس آن ها داعش، همراه با ايران، سوريه و عراق يک مرکز اطلاعاتي-امنيتي تشکيل داد.
در اين ميان، کشورهاي منطقه اي حامي تروريسم تلاش کردند در مقابل عملگرايي نظامي مسکو اعلام مخالفت کنند، اما تاکنون نتيجه خاصي در برنداشته است. در همين حال از يک طرف مقامات تل آويو و از طرفي ديگر رهبران کاخ سفيد با کرملين وارد مذاکره شدند تا با دستيابي به هماهنگي عملياتي، از بروز اتفاقات ناگواري عليه يکديگر جلوگيري کنند.
در اين راستا، اين موضوع مطرح شد که اهداف روسيه از حضور در خاورميانه به ويژه سوريه آن هم بعد از گذشت بيش از چهار سال از شروع جنگ داخلي اين کشور چيست؟ همچنين اين سوال پيش آمد که آيا تحولات به بن بست رسيده اوکراين دليل اين تصميم پوتين نبوده است؟
براي پاسخ به اين سوالات و بررسي ديگر جوانب روابط مسکو-واشنگتن در اين منطقه استراتژيک، با جهانگير کرمي، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل روسيه، گفتگويي انجام داديم که در ادامه مي خوانيد:
پس از حضور نظامي فعال روسيه در سوريه و همچنين شرکت در کميته اي متشکل از چهار کشور براي شکل دهي به وضعيت امنيتي عراق، ارزيابي شما از اهداف مسکو در خاورميانه در شرايط کنوني چيست؟
روسيه از گذشته هاي دور هميشه منافعي را در خاورميانه براي خود ترسيم کرده است. از اين رو سابقه حضور اين کشور در اين منطقه به بيش از 60 سال مي رسد. اما بعد از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي از تعداد متحدين اين کشور در خاورميانه کاسته شد تا آنجا که در سال هاي اخير تنها متحد نظامي روسيه، دولت سوريه بود.
گفتني است در دو دهه قبل روسيه به دليل مشکلات داخلي و تغييراتي که در اولويت هاي سياست خارجي خود ايجاد کرده بود، سياست منفعلانه اي در اين منطقه دنبال مي کرد. ولي از چهار سال پيش به تدريج تحت تاثير مسائل منطقه اي و بين المللي و همچنين مسائل مربوط به اوکراين، فشارهاي غرب و نگراني از تحولات خاروميانه در آينده به واسطه حضور گسترده نيروهاي افراطي، دولت روسيه وارد سوريه شد.
علاوه بر اين مسائل، مسکو به دليل منافعي که درسوريه داشت از جمله پايگاه نظامي دريايي لاذقيه، تصميم به تقويت حضور خود در منطقه گرفت. لذا فعاليت روسيه از ماه گذشته از شکل غيرمستقيم به شکل مستقيم و حضور نظامي تبديل شد.
از اين رو به نظر مي رسد در آينده نزديک بايد منتظر فعال تر شدن دولت روسيه در حوزه عمليات هوايي و زميني در سوريه باشيم. چرا که کرملين احساس مي کند اگر در صحنه خاورماينه حضور نيابد و عليه نيروهاي راديکال نجنگد، دير يا زود بايد با آنها که در سوريه آموزش و تجربه نظامي خوبي کسب کرده اند، در داخل سرزمين خود مبارزه کند.
آيا تحولات شرق اروپا عاملي براي حضور روسيه در خاورميانه نيست؟ نمي توان به اين تصميم مسکو به عنوان راهکاري براي تغيير زمين بازي در رويارويي با ايالات متحده نگاه کرد؟
به طور حتم بحران اوکراين تاثيراتي روي جهت گيري مسکو نسبت به حوادث خاورميانه داشته است. ولي امروز ديگر آن معنا عوض شده و به عبارتي ديگر آمريکا در تحولات سوريه ابتکار عمل ندارد و مسائل منطقه را به بازيگران آن و توازن بين آنها سپرده است. لذا آنچه که امروز دغدغه دولت روسيه را بيشتر کرده برمي گردد به نگراني از نيروهاي راديکال منطقه و هزينه هاي دولت روسيه براي حضور در خاورميانه در صورت شکست اسد. ضمن آنکه سقوط دولت اسد به قدرت يابي ترکيه و عربستان کمک خواهد کرد. در اين شرايط اگر اين موازنه به هم بخورد، مناطق پيراموني روسيه ازجمله قفقاز جنوبي با تحرکات تروريست ها عليه مسکو روبرو مي شود.
از اين رو در حال حاضر روسيه بيشتر نگران نيروهاي افراطي در منطقه و بازيگران منطقه اي آن است تا آمريکا و در واقع خيلي نگران غرب نيست. چون دولت هاي غربي در اقدامي غير مسوولانه به بحران سوريه دامن زدند و بعد هم تبديل به تماشاگر شدند. در حالي که هيچ اقدام مشخص و موثري هم عليه داعش نشان نمي دهند، علي رغم اينکه مدعي هستند در حال مقابله با اين گروه هستند. همچنين غربي ها مسووليتي در قبال آوارگان اين بحران تقبل نمي کنند.
در حالي که غرب مي تواند از طريق مذاکرات و مجامع بين المللي و فشار بر شرکاي خود، قطر، ترکيه و عربستان که حاميان تروريسم هستند، آنها را وادار کند دست از حمايت آن ها بکشند و بحران سوريه را از طريق ديپلماتيک حل و فصل کنند.
حضور روسيه در عراق هم در همين راستا قابل تحليل است؟
در اين رابطه بايد اذعان شود که دولت عراق ارتباطات چنداني را با روسيه ندارد و دولت روسيه هم در سال هاي اخير نفوذ زيادي در صحنه سياسي عراق نداشته است. اگرچه در گذشته روسيه متحد حکومت بعث عراق بود ولي بعد از فروپاشي شوروي، مسکو نفوذش را در اين کشور از دست داد. در عين حال هم اکنون بغداد با آمريکا ارتباط نزديکي دارد از اين رو براي تعامل با روسيه ملاحظاتي را مد نظر قرار مي دهد.
اما در در حال حاضر شرايط به گونه اي است که شايد وضعيت مذکور را متحول کرده است، زيرا داعش به عنوان يک پديده فرامرزي فقط در سوريه فعال نيست و از اين رو حتي تهديداتي عليه ساير دولت ها به وجود آورده است. به همين دليل کنترل اين گروه خطرناک در عراق تنها بخشي از کار است. به همين دليل ما شاهد رايزني سوريه با عراق، ايران و روسيه در صحنه عراق هستيم. ضمن آنکه نابودي داعش صرفا با حمايت از بشار اسد و اقدام نظامي ميسر نخواهد بود و اين امر مستلزم مقابله با دسترسي داعش به منابع انرژي عراق نيز هست. زيرا اين گروه از منابع انرژي عراق براي تامين نيازهاي تسليحاتي خود استفاده مي کند.
به همين جهت من فکر مي کنم اقداماتي جدي بين ايران، عراق و روسيه و حتي سوريه صورت گرفته تا از اين طريق بتوانند به نوعي از نفوذ داعش را جلوگيري کنند.
آيا با توجه به افزايش حضور روسيه در خاورميانه، برخورد منافعي ميان مسکو و واشنگتن صورت نخواهد گرفت؟
منافع دو دولت در موارد متعدد داراي اشتراک و اختلاف است. اما به نظر من برخوردي ميان دو کشور به شکل مستقيم در صحنه خاورميانه و سوريه وجود ندارد. زيرا امروز آمريکا به دنبال حضور و نفوذ مستقيم در منطقه خاورميانه و شمال آفريقا نيست؛ بنابراين برخورد مستقيمي وجود ندارد. اما طبيعتا چون برخي از متحدين منطقه اي آمريکا به دليل حضور روسيه، محدود خواهند شد، طبيعي است که به آمريکا فشار مي آورند تا اين کشور اقداماتي عليه روسيه انجام دهد که البته تا امروز در حد اظهار تاسف از سوي مقامات آمريکايي بوده است.
اما در مجموع اين اظهارات نشان از حرکت تدريجي به سمت پذيرش بشار اسد براي حضور در مرحله انتقال سياسي و قبول فعاليت روسيه در منطقه است. چرا که ديديم دو کشور براي هماهنگي عملياتي در هنگام بمباران ها وارد ديالوگ نيز شدند.
از اين رو آمريکايي ها و حتي اسرائيلي ها خيلي حضور روسيه را براي خود خطرناک نمي بينند و حاضر هم نيستند با مسکو بر سر اين قضيه وارد چالش بشوند و در کنار اين کاخ سفيد تلاش دارد با اقدامات صرفا ديپلماتيک، متحدين منطقه اي خود را راضي نگه دارد.
آيا وضعيت اقتصادي روسيه اجازه چنين تحرکاتي را به مسکو در خاورميانه مي دهد؟
ورود روسيه به سوريه يک اقدام نظامي پرهزينه و گسترده نيست. زماني که آمريکا وارد عراق شد اين کشور تمام ساختارهاي سياسي، بوروکراتيک، اقتصادي، نظامي و اجتماعي اين کشور را به هم ريخت. در همين رابطه بيش از يکصد هزار نفر نيرو وارد کرد. اما روسيه صرفا در نظر دارد پايگاه نظامي خود را در لاذقيه تقويت کند و ظرفيت هاي آن را گسترش دهد. همچنين اين کشور تلاش دارد با شناسايي عوامل افراطي چچني و يا قفقازي و آسياي مرکزي از قدرت آنها بکاهد.
گفتني است بين 5 تا 6 هزار تروريست از قفقاز، چچن و آسياي مرکزي در سوريه هستند. از اين رو کرملين در نظر دارد با شناسايي آنها تعداد زيادي از اين شبه نظاميان را از بين ببرد و اين مساله هزينه زيادي هم ندارد و مقامات نظامي روس معتقدند که اين بهتر از آن است که در آينده در مرزهاي روسيه و يا داخل کشور با آنها بجنگند.
بر اين اساس حضور نظامي روسيه در سوريه عملياتي مقطعي و محدود اما معنادار است. زيرا بعد از شکست ارتش سرخ در افغانستان و بعد از خروجش در سال 1988، تاکنون اين کشور فراتر از مرزهاي کشورهاي مستقل مشترک المنافع عملياتي انجام نداده است. عمليات اوستيا و کريمه نيز در داخل همين حوزه تعريف شده بود. فعال شدن مسکو در سوريه نشان دهنده پشت سر گذاشتن سندروم افغانستان است و اينکه کرملين در خود اين توانايي را مي بيند که از حوزه خود خارج شود.
علاوه بر اين ابعاد نظامي و عملياتي، روسيه به دنبال اهداف سياسي است. اين کشور به برآورد جديدي در مسائل خاورميانه دست يافته است، چرا که احتمال سقوط اسد کاهش يافته و در آينده نزديک روند مذاکرات حل و فصل جدي تر مي شود. به همين دليل حضور نظامي روسيه در سوريه نقش اين کشور را در منطقه پر رنگ تر مي کند، در حالي که منافع خاص آن در سوريه نيز لحاظ مي شود.
از طرفي، مسکو به لحاظ رواني و تبليغاتي موضع اتهامي خود در قضيه کريمه را پست سر مي گذارد و مي تواند وارد موضع تهاجمي شود که البته داراي مشروعيت بين المللي است؛ زيرا هم به دعوت دولت قانوني و رسمي دمشق است و پس از جريحه دار شدن افکار عمومي در موضوع آوارگان، مقابله با راديکال ها و تروريست ها در جهان مشروعيت ويژه اي به دنبال دارد.
در نتيجه حضور نظامي روسيه در سوريه به طور مشخص براي بازسازي چهره خود در افکار عمومي جهان و نيز دستيابي به اهداف مشخص سياسي و نظامي در خاورميانه بعد از بحران سوريه است.
*حسيني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها