تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816157201
کالبدشکافی حباب قیمتی «پدیده» و رکود اقتصادی
واضح آرشیو وب فارسی:پرستوها: حباب ها چیستند؟ و چگونه بوجود می آیند؟ در اقتصاد همیشه دو دسته افراد خوش بین و بدبین داریم. اینکه آیا افزایش قیمت یک دارایی مثل واحدهای مسکونی یا سهام یک شرکت تولیدی بیانگر حباب است یا خیر، بستگی به این دارد که حق با کدامیک از دو طرف خوش بین یا بدبین است. اگر حق با خوش بین ها باشد، پس قیمت واحد مسکونی که بالا رفته است همچنان بالا باقی خواهد ماند و ترکیدن هیچ حباب و ایجاد هیچ بحرانی را نخواهیم داشت. اما اگر حق با افراد بدبین باشد، یعنی کسانی که افزایش قیمت مسکن را موقتی تصور می کردند پس زمانی در آینده خواهد رسید که این حباب بترکد. پرسش بعدی اینست که محرک و عامل اصلی ایجاد حباب های قیمت دارایی چیست؟ حباب ها تقریباً همواره به واسطه افزایش عرضه اعتبارات بوجود می آیند یعنی، تمایل اعتباردهندگان برای وام دادن به وام گیرندگانی که هیچ بهبود محسوسی در درآمد آنها دیده نمی شود. پس حباب های قیمت دارایی به رشد اعتبارات بستگی دارد. هر اندازه بدهکاران راحتتر به بدهی دسترس داشته باشند اندازه حباب بزرگ تر می شود دلالان و معامله گران بازار با خرید و فروش دارایی ها پول درمی آورند. اگر خریداران سهام یک بنگاه اقتصادی بدانند در حال خرید دارایی هایی هستند که در معرض سقوط قیمت قرار دارد، اقدام به خرید آن دارایی نمی کنند. منطق حکم می کند که تنها در صورتی یک حباب خواهیم داشت که خریداران آن دارایی از دسته «خوش بین ها» باشند (کلمه ای مؤدبانه برای افراد با «خوش خیالی نامعقول و غیرمنطقی») یا اگر خریداران باور داشته باشند که در آینده، زمانی که قیمت ها حتی بالاتر رفتند، «احمق های بزرگ تری» وجود خواهند داشت تا که آن دارایی را خریداری کنند. مدیران موسسه میزان با پول سایر مردم و سپرده گذاران توانستند راسا بدهی ایجاد کنند و ظرفیت خرید آدم های خوش بین را افزایش دادند و همچنین کسانی که متقاعد شده بودند قیمت سهام پدیده به افزایش ادامه خواهد داد. بدهی با ارتقای قدرت خرید خوش بین های آینده، این احتمال را که در واقع احمق بزرگ تری فردا در انتظار خرید خواهد بود افزایش می دهد. چنین سازوکاری عده زیادی مردم عادی ناآگاه و خوش بین شده را به صف خریداران سهام پدیده افزود. این خریداران یا درواقع وام دهندگان به پدیده، منجر به حباب شدند چون به اشتباه احساس امنیت می کردند که اگر حباب بترکد تأثیر منفی نخواهند پذیرفت. به این ترتیب دوره سرمستی خرید سهام پدیده با خوش بینی خریداران سهام و نیز رفتار وام دهی جسورانه موسسه مالی اعتباری میزان شکل گرفت. اینجا مشکل کژمنشی را داریم که مدیران موسسات با پول مردم وام می دادند و بانک مرکزی هم نقشی برای خود تعریف نکرده بود که جلوی چنین ریسک هایی (ریسک وام دادن به یک بنگاه تولیدی) را بگیرد. پدیده مشهد به شکل بادکنکی و حبابی بزرگ و بزرگتر شد. انتظار اینکه حباب حتی بزرگتر از آنچه که اکنون هست می شود، علاوه بر خوش بین ها، سفته بازان بیشتری را وسوسه کرد تا وارد بازار شوند. مدیران میزان که به پدیده وام داده بودند ریسک های مشهود نهفته در پدیده را هم نادیده می گرفتند. آنها که تصور می کردند در هر صورت طلب خود را از پدیده خواهند گرفت گرایش می یافتند تا هرگونه اطلاعات مرتبط را نادیده بگیرند، تا جایی که حتی چشم خود را بر شیادی های بی شرمانه این بنگاه ببندند. صاحبان موسسه میزان با خود می اندیشیدند لازم نیست درباره خلاف های مالی پدیده نگران باشند زیرا دست بالا داشتن آنها بر دارایی های پدیده از آنها حمایت می کند. چنین سیاستی به جسارت پدیده در بیشتر حبابی شدن می افزود. اما اگر سرمایه گذاری به شکل خرید قابل توجه سهام بنگاه صورت می گرفت، چنین سرمایه گذارانی در سودهای این کسب وکار شریک می شدند و انگیزه ای نیرومند برای کنترل مدیران پدیده و کشف هرگونه تخلف و شیادی می داشتند. با نشت خبر دچار مشکل شدن پدیده، ارزش دارایی های میزان سقوط کرد، و سپرده گذاران ترسان احساس کردند این موسسه دچار مشکل است و تمامی پول خود را مطالبه کردند که به آن هجوم به بانک ( bank run) گفته می شود. هجوم و فشار به میزان، حتی ممکن است این موسسه را ناچار به فروش دارایی های خود به قیمت های زیر ارزش بازار کند. در مقرراتگذاری بانکی این اصل کاملاً پذیرفته شده است که بانک مرکزی باید به عنوان «وام دهنده آخرین» از هجوم به بانک ها جلوگیری کند. اما اگر بانک ها و موسسات اعتباری در کسب وکار متداول خود وام های بدی تولید کنند، چرا باید دولت از مدیران بی کفایت آن بانک و موسسه و اعتباردهندگان و سهام داران آنها پشتیبانی نماید؟ پشتیبانی دولت از میزان در واقع به معانی استفاده از منابع بودجه عمومی برای کمک به اعتباردهندگان و سهام داران یک موسسه اعتباری غیرمجاز است. همانطور که به دنبال شادنوشی خماری و سردرد می آید اقتصاد هر سه استان های خراسان هم تا مدتی در شرایط گیج و منگی پس از افراط گری در جشن و پایکوبی به سر می برد. این بلایی بود که پدیده بر سر مردم آورد و موسسات مالی مجاز و غیرمجاز نیز به آن دامن زدند. « منبع خبری : دنیای اقتصاد »
پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرستوها]
[مشاهده در: www.parastuha.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها