محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830303150
اخبار ویژه روزنامه کیهان
واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز: نامه چهار وزیر به رئیس جمهور از این حکایت می کند که دیپلماسی یکی از صدها عرصه مدیریتی است و نباید همه تخم مرغ ها را در آن گذاشت.به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه امروز پنج شنبه خود نوشت: سخنگوی دولت جا خورد عضو حزب منحله ماست مالی کرد! عضو حزب منحله مشارکت به شکلی ناشیانه درز داده شدن نامه 4 وزیر به رئیس جمهور درباره خط رکود و بی اعتمادی مردم به توافق هسته ای را ماست مالی کرد. صفایی فراهانی در مصاحبه با روزنامه اعتماد مدعی شد وزرا می خواستند جامعه را مطلع کنند و تنها کارکرد نامه این است که همه بدانند امسال اتفاق خاصی در اقتصاد نمی افتد. آنها می خواستند به دلواپسان توجه بدهند که در چه شرایطی هستیم. برخلاف این ادعا، سخنگوی دولت در سخنانش که تیتر روزنامه های متعدد شد، تصریح کرده بود؛ از دیدن انتشار این نامه جا خوردم. تلاش برای عادی سازی انتشار این نامه قابل تأمل در حالی است که تحلیل گران - حتی در سطوح حامیان دولت- تأکید کرده اند محتوای نامه و اصرار بر انتشار آن از سوی نویسندگان حاکی از نگرانی های شدید درباره سیاستگذاری تک بعدی دولت و جریان متنفذ آن در رویکرد مذاکره به غرب و واگذاشتن باقی مسئولیت های دولت است. همزمان با ادعای صفایی فراهانی، روزنامه شرق از قول موسی غنی نژاد اقتصاددان نوشت، 4 وزیر در قالب اپوزیسیون دولت ظاهر شده اند. شرق موسی غنی نژاد را «اقتصاددان راست گرا که بسیار نزدیک به مشاور اقتصادی رئیس جمهور است» معرفی کرد و از قول وی نوشت: «چهار وزیری که به رئیس جمهور نامه نوشته اند در مقام اپوزیسیون به ایفای نقش در هیئت دولت پرداخته اند و عملکرد مافوق خود در بخش اقتصاد را زیر سؤال برده اند. در هیچ کجای دنیا رسم نیست وزیرانی با نوشتن نامه مشکلات اقتصادی را نزد افکار عمومی ببرند و به رئیس جمهور خود هشدار دهند که اوضاع بحرانی است رئیس جمهور بارها در سخنان خود گفته دولت سیاست تک رقمی کردن تورم را ادامه می دهد و خط قرمزش استقراض از بانک مرکزی است. این کلام عالی ترین مقام قوه مجریه، در حقیقت مانیفست اقتصادی دولت است که اگر افرادی نمی توانند خود را با آن هماهنگ کنند، بهتر است استعفا دهند.» غنی نژاد با بیان کلماتی تند خطاب به چهار وزیر امضاکننده این نامه سرگشاده، گفته است: «اینکه وزرای نفت و مسکن و همچنین رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی پای این نامه را امضا نکرده اند، بر ابهامات می افزاید و نشان می دهد برخی وزرا تاب اصلاح ساختار اقتصادی کشور را ندارند و می خواهند با فشار افکار عمومی دولت را به سمتی ببرند تا سیاست های انبساطی در پیش گیرد و با تزریق منابع به طور موقت بخش تولید را راه بیندازد. 2 سال صدای کارشناسان را نشنیدند تا صدای 4 وزیر درآمد روزنامه های حامی دولت نامه هشدار آمیز 4 وزیر به رئیس جمهور و اظهار نگرانی نسبت به عواقب منفی برخی تصمیمات دولتی بر اقتصاد کشور را از زوایای مختلف تحلیل کردند. روزنامه شرق در این زمینه نوشت: دولت از ابتدای سال 93 همواره خروج از رکود را اولویت اصلی خود اعلام کرده است. نباید از این نکته غافل بود که بخشی از کاهش تورم در طول دو سال گذشته ناشی از رکود بوده است و نباید هزینه سنگین کاهش تورم به قیمت تعمیق رکود را از نظر دور داشت. دولت نتوانسته در خروج از رکود موفق شود. نمی توان انتظار داشت وضعیت رکودی با توافق هسته ای از بین برود. نگارش نامه از سوی وزرا به ریاست جمهوری و تاکید بر اهمیت مقابله با رکود اقتصادی در این نامه، به هر صورت مثبت است، اما کافی نیست. دولت باید برای خروج از رکود اقتصادی، برنامه و راهکار روشنی داشته باشد. این روزنامه در خبری با تیتر «نامه هشداری که با تاخیر علنی شد» خاطر نشان کرد: نامه نگاری مردان اقتصادی دولت به رئیس جمهور موجه نیست زیرا وزرا که به صورت مستمر و هفتگی با رئیس جمهور در تماس هستند چه نیازی است که برای رئیس جمهور نامه بنویسند؟! از طرفی در علم اقتصاد اصطلاحی به نام فرود آرام و فرود سخت وجود دارد که وامدار واژه های هواپیمایی است. بسیاری از کارشناسان اقتصادی بارها به دولت هشدار داده اند که اگر باز هم سیاست های جلوگیری از تورم ادامه یابد، روزی می رسد که به فرود سخت می رسیم و حالا دچار فرود سخت شده ایم. دولت باید اواخر سال گذشته به حرکات ضدتورمی خود پایان می داد. زیرا اقتصاد کشور دچار رکود تورمی بود. از سوی دیگر روزنامه بهار معتقد است: همین که چنین مسائل مهمی از درون کابینه به مطبوعات کشیده شود می توان حدس زد که شاید اختلافات درونی باعث شده که پیشنهادات این چهار وزیر به نتیجه نرسد و آنها قصد داشته باشند از این طریق به رقبای درون دولت فشار بیاورند. این روزنامه در تحلیل دیگری تاکید کرد: هشدارهایی که در نامه چهار وزیر به رئیس جمهوری درباره بازار سرمایه مطرح شده است ظرف دو سال گذشته به طور مرتب از جانب کارشناسان اقتصادی به ویژه فعالان بازار بورس مطرح می شده است اما نه تنها هیچ واکنشی از جانب دولت در پی نداشت بلکه تبعات تصمیمات اقتصادی دولت به ویژه از سوی اصناف اقتصادی دامنگیر بازار سرمایه شد و آثار واقعی اش در افت شاخص های بورس نمایان شد. این وضعیت نشان می دهد مشکل کارشناسی تا چه حد جدی است. بهار ادامه می دهد: باید توجه داشت بازار سرمایه ویترین اقتصاد کشور است و چنانچه آشفته شود تمامی ارکان اقتصاد در مقابل دیدگان جهانیان متزلزل نمایش داده می شود. یکی از مهم ترین تبعات این آشفتگی فرار سرمایه از بخش صنعت است و به دنبال آن سرمایه گذاری جدیدی شکل نمی گیرد و طبعا تولیدی اتفاق نمی افتد. در وهله اول باید یک ستاد با اختیارات ویژه تشکیل شود که پیشنهادهایی مطرح کنند و به اجرا درآورند. در همین حال روزنامه فرهیختگان، نامه 4 وزیر را شواهد اختلاف در کابینه دانست و نوشت: این نامه ارسال و نسبت به شرایط اقتصادی هشدار داده شده که از یک طرف جای خالی مسعود نیلی، مشاور ارشد اقتصادی رئیس جمهوری یا عباس آخوندی، وزیر اقتصاددان کابینه در آن مشهود است و از طرف دیگر به نظر می رسد برخی اختلاف نظرها در مسائل اقتصادی در بدنه دولت و میان اعضای کابینه وجود دارد. روز شنبه بود که ولی الله سیف، رئیس کل بانک مرکزی و علی طیب نیا، وزیر امور اقتصادی و دارایی در همایشی هر دو بر لزوم کاهش نرخ سود بانکی تاکید کردند. یک روز قبل از این همایش هم طیب نیا از احتمال کاهش نرخ سود بانکی در نشست روز سه شنبه شورای پول و اعتبار خبر داده بود. این در شرایطی است که مسعود نیلی، مشاور اقتصادی روحانی همواره تاکید دارد که نرخ سود بانکی که دستوری و از طریق شورای پول و اعتبار تعیین شود، درست نیست و بازار است که باید این میزان را تعیین کند. مشاور کروبی: آمریکا در ایران به دنبال اپوزیسیون جایگزین است «آمریکا دنبال نیروهای غربگرا در ایران می گردد تا جایگزین اپوزیسیون ناکام کند». داریوش سجادی مشاور سابق کروبی و از همکاران نشریات دوره اصلاحات در تحلیلی نوشت: اوباما بعد از توافق وین در مصاحبه با نیویورک تایمز گفت از این به بعد براساس توافق وین این فضا برای ما آمریکایی ها باز می شود که بتوانیم از مجاری تجاری نیروهای نزدیک به خود را در ایران شناسایی کنیم. این جمله از اوباما نشان می دهد که آنها از این مقطع به بعد دنبال گزینش نیرو از داخل ایران هستند؛ نیروهایی که در زمین آمریکا بازی می کنند و به پراگماتیست ها معروف هستند. اظهارات اوباما از یک طرف ثابت می کند که آمریکا بعد از 36 سال به این واقعیت رسید که طی این چهار دهه به طور کلی منابع اطلاعاتی آمریکایی ها اپوزیسیون خارج از کشور بود که این طیف رویاهای خود را در مقام تحلیل به آمریکایی ها می فروختند و آمریکایی ها براساس این تحلیل ها اکثر برنامه های استراتژیک خود را تنظیم می کردند. وقتی اوباما این سخنان را گفت نشان داد که آمریکایی ها دیگر به نیروهای اپوزیسیون امیدی ندارند و در واقع تاریخ مصرف اپوزیسیون تمام شده است. اما از سویی خطر تمرکز آمریکایی ها بر برخی نیروهای داخلی کشور را تهدید می کند. متأسفانه ما امروز نیروهای غربگرایی در داخل کشور داریم که آماده نقش آفرینی در زمین آمریکایی ها هستند. سجادی می افزاید: آمریکا 36 سال به دنبال پیدا کردن نیروهای پراگماتیست و ایجاد پلی ارتباطی به داخل کشور از طریق این نیروها بوده است تا بتواند گفتمان انقلاب اسلامی و نیروهای حامل این گفتمان را به کرنر ببرد و توازن را به نفع پراگماتیست ها به هم بزند. به عنوان مثال آمریکایی ها همین اقداماتی که با انقلاب اسلامی کردند را با انقلاب نیکاراگوئه انجام دادند یعنی ابتدا تحریم های سنگینی علیه نیکاراگوئه وضع و سپس نیروهای مخالف انقلاب را تسلیح و جنگ را به این کشور تحمیل کردند و توانستند انقلاب نیکاراگوئه را زیر 10 سال شکست دهند و «خانم چامورا» را که تا بن دندان آمریکایی بود روی کار آوردند. همین نسخه برای ایران هم پیچیده شد، ولی به دلایل مختلف از جمله وجود یک رهبر کاریزماتیک، دین اسلام و اقتصاد متکی به نفت موفق نشد. مشاور پیشین کروبی می نویسد: من معتقدم بنابر دلایل بسیار زیادی آمریکایی ها از این به بعد هم موفق به تحقق اهدافشان در ایران نخواهند شد. آمریکایی ها زمانی حاضرند تخم مرغ های خود را در سبد کسی بگذارند که آن فرد هم بتواند اهداف آنها را محقق کند. اگر در انتخابات 92 آقای ]...[ رد صلاحیت نمی شد و رئیس جمهور می شد، برای آمریکایی ها چهره مطلوبی بود تا آنها بخواهند به نفع او امتیاز بدهند تا وی هم متقابلاً بتواند منافع آمریکایی ها را تأمین کند. آن دیپلمات ارشد در شورای روابط خارجی در نیویورک در پاسخ به سؤال هاله اسفندیاری می گوید امتیاز بدهید تا ما هم بتوانیم کاری کنیم که رادیکال ها سرکار نیایند، اما دولتمردان آمریکایی ها به آن درجه از التفات رسیده اند که حسن روحانی آنقدر سنگین وزن نیست که بخواهند به نفعش تحریم ها را بردارند و او را تبدیل به یک چهره مطلوب ملی کنند تا وی در ازای آن بتواند جلوی نیروهای حامل گفتمان انقلاب اسلامی را بگیرد. روحانی در واقع نه وزن و نه انگیزه چنین کاری را ندارد. آمریکایی ها اگر اطمینان داشتند که وزن و قدرت طرف مقابل در مذاکرات به حدی هست تا بتوانند به او امتیاز بدهند و امتیاز بگیرند تا امروز تحریم ها را برداشته بودند. اگر تعللی از جانب آنها وجود دارد به دلیل همان عدم یقین و اطمینانی هست که ما «نمی توانیم این تخم مرغ ها را بصورت تضمین شده در سبد طرف مقابل بگذاریم.» اما از طرف دیگر می دانند که اگر تعلل کنند پارلمان بعدی ایران می تواند در انحصار کسانی باشد که حامل گفتمان انقلاب اسلامی هستند. بنابراین منتظر مانور برخی مدیران دولتی در جهت جلب حمایت آمریکا هستند تا متقابلاً بتوانند امتیازی در زمینه تحریم ها بگیرند و خرج انتخابات کنند. پاسخ قابل تأمل پسر کروبی به تردیدافکنی سحرخیز فرزند کروبی در پاسخ به قلمفرسایی مدیرکل مطبوعات داخلی دولت اصلاحات وی را به انتشار مطالب خلاف واقع متهم کرد. محمدحسین کروبی در واکنش به مقاله عیسی سحرخیز در سایت روزآن لاین که به تردید افکنی درباره حکم حکومتی پرداخته بود نوشت: حکم حکومتی قبل از مجلس ششم بارها استفاده شده بود. حتی در زمان مرحوم امام، با اینکه امام مقید بود امور از طریق مجاری قانونی حل شود، ولی ناچاراً چندین بار مجبور به ورود شد. از جمله در ماجرای ادامه نخست وزیری مهندس موسوی. در آن زمان، نظر سپاهیان بر این بود که تغییر ایشان به جبهه های جنگ آسیب می رساند. امام به رئیس جمهور وقت توصیه فرمودند که نخست وزیر تغییر نکند. وی خاطرنشان کرد: همچنین حکم حکومتی بعد از ارتحال امام و قبل از مجلس ششم توسط رهبری چندین بار اعمال شده بود. از جمله تأیید انتخابات مجلس در تهران و چندین شهر در سال 1378 که شورای نگهبان مصمم به ابطالش بود و این حرکت رهبری موجب شادی دوستان منتقد حکم حکومتی از جمله شما شد. لذا چرا همان موقع و نیز حتی پس از آن در انتخابات سال 84 که آقای معین با حکم حکومتی آقای خامنه ای تأیید شد، اعتراض نکردید؟ و همچنین تأیید صلاحیت عده ای از دوستان در انتخابات مجلس چهارم و پنجم که نمی خواهم نامشان را ببرم توسط رهبری تأیید صلاحیت شدند. آخر و عاقبت چیدن همه تخم مرغ ها در سبد دیپلماسی نامه چهار وزیر به رئیس جمهور از این حکایت می کند که دیپلماسی یکی از صدها عرصه مدیریتی است و نباید همه تخم مرغ ها را در آن گذاشت. روزنامه اصلاح طلب بهار ضمن درج این تحلیل نوشت: شگفتا که نظام اداری و مدیریتی ما معامله «بهلول دانا» و «بهلول دیوانه» را با کارشناسان دارد. روزی نظر آنها را با صدها تجلیل و تکریم در گذر از رقابت ها و انتخابات ها و مشارکت های سیاسی و گرم کردن فضاهای انتخاباتی صائب می داند اما بعد از آنکه کاروانشان از آن پیچ رقابت گذشت، گذرکنندگان، به چنان استغنایی از تئوری و عمل می رسند که آدام اسمیت و جان مینارد کینز از تبحرشان انگشت به دهان می مانند. مگر به صد دلیل و برهان چندین سال است که نمی گویند، وزن دولت سنگین است، تصدی گری آن بالاست، عرصه برای رقابت بخش خصوصی و سرمایه گذاری تنگ و بهره وری در نظام اداری و دولتی ما پایین است. هزینه های جاری و اجرایی ما بالاست. نظام بانکی ما پرهزینه و کم بازده است. رونق مورد انتظار به هزار و یک دلیل فساد و رانت و سوءمدیریت و... ایجاد نمی شود. طبقه بندی شغلی و مدیریتی در عرصه اقتصاد تعریفی نو می طلبد. مگر نمی گویند، دنیای اقتصاد، عرصه فرصت ها و تهدیدهاست، پس باید فضای رقابت را شناخت و از فرصت ها بهره گرفت؟! روزگاری نامه ده ها نفر از اقتصاددانان کشور را در پیش بینی رکود و تورم وحشتناک و قریب الوقوع به کج فهمی آنان از واقعیت ها تعبیر کردند و زمانی که غول گرانی چهره کریه خود را به اقتصاد و زندگی مردم نشان داد با آنان مهر مصلحتی ورزیدند و از سر عطوفت و صمیمیت به گفت وگو نشستند. چه می شد اگر این گفت وگو در همان هشدار اول انجام می گرفت که به احتمالی از دامنه و ارتفاع مشکل کاسته می شد. نویسنده خاطرنشان کرد: باید به جای بازی با اسامی و واژه ها همه توانمندی های خود را به عرصه اقتصاد ببریم؛ دعوای اصلی آنجاست. آنجا گرانی، بیکاری، بحران اشتغال، ازدواج و... غوغا و هر روز زندگی جوانان را تهدید می کند. آنجا به جد تهدید می شویم هر لحظه یک دهک از طبقات جامعه از گردونه زندگی آبرومندانه خارج و در معرض شغل های کاذب و ناسالم قرار می گیرند. دیپلماسی برای ما یک عرصه از صدها عرصه مدیریتی است ولی تمام آن نیست. همه تخم مرغ های خود را در آن سبد قرار ندهیم؛ آن به تنهایی برای اقتصاد ما معجزه نخواهد کرد. مدیریت پساتحریم حساس تر و مشکل تر از فضای تحریم است. خدای ناکرده اگر دیر بجنبیم بخش اعظمی از ثروت ما راه مهاجرت در پیش می گیرند و در پویایی اقتصاد دیگران به کار می افتند و ما از آن بی بهره می مانیم. «بهار» این را هم نوشته که نامه 4 وزیر کابینه به رئیس جمهوری محترم، حکایت آن طبیبی است که بیمار بدحالی روی تخت مطبش دراز کشیده بود و او با سراسیمگی، نهیب می زد که هر چه زودتر او را به دکتر برسانید. صاحب بیمار هاج و واج مانده بود و می گفت؛ مگر دکتر شما نیستید؟!
پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مشرق نیوز]
[مشاهده در: www.mashreghnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]
-
گوناگون
پربازدیدترینها