تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806935106
آنتن تلویزیون بیت المال است
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خراسان: اصرار دارد که از کسی در مصاحبه اسم برده نشود، می گوید مژده لواسانی از همان ابتدا با خودش عهد بسته است که نکات اخلاقی را رعایت کند و خودش را وارد حاشیه نکند. شاید همین روحیات از مژده لواسانی بهترین بهانه باشد تا در هفته ای که کلی مجری خبرساز شدند و در صدر اخبار کشور و فضای مجازی قرار گرفتند، به سراغ یکی از مجری های جوان و البته آرام تلویزیون برویم و با او کمی در مورد حرفه مجری گری در ایران حرف بزنیم. مجری و مجری گری در ایران چه جایگاهی دارد؟ چقدر این حرفه در کشور ما جدی است؟ در ایران خدا را شکر مجری ها جایگاه بسیار خوبی دارند، چون مردم به آن ها به چشم یک مرجع فرهنگی نگاه می کنند. به همین دلیل است که رفتار مجری، طرز حرف زدن مجری، حتی مدل لباس پوشیدن او و همه آن چه از او می بینند، در نگاه مردم به عنوان یک الگو شناخته می شود. به نظر من در همه جای دنیا، خود مجری ها هستند که برای خودشان شخصیت درست می کنند، مثلا امکان دارد یک مجری اصلا چهره آن چنانی هم نداشته باشد ولی اساس یک برنامه است البته در خارج از کشور جایگاه مجری حرفه ای تر است. این که می گویید در دنیا، مجری ها اساس برنامه می شوند، در ایران چقدر ممکن است؟ ما در ایران هم نمونه هایی را داشتیم. من یک نمونه موفق را مثال می زنم، مثلا رامبد جوان برنامه ای را با طرح، ایده و هدایت خودش بر روی آنتن می برد و در نهایت با اجرای رامبد جوان برنامه خندوانه به ثمر می رسد ولی الان در تلویزیون زیاد شاهد این اتفاق نیستیم. در ایران مجری تنها مجری است و پس از این که تمام کارهای یک برنامه انجام می شود، یک مجری به تیم می پیوندد که این مدل بدترین اتفاق ممکن است. من خودم تا به حال این گونه مجری برنامه ای نشدم. به نظر شما مجری های ما چقدر این ظرفیت را دارند که مردم به آن ها توجه ویژه داشته باشند؟ متوجه منظور اصلی تان شدم. ما زمانی در این موضوع ضرر کردیم که انتخاب های اشتباه انجام دادیم. به نظرم بیشتر از آن که مهم باشد بعدا چه اتفاقی قرار است بیفتد، مهم این است که ما به چه کسی اجازه قرار گرفتن بر روی آنتن تلویزیون را می دهیم. مهمترین امانت ممکن همین وقت و زمانی است که از مردم گرفته می شود. آنتن تلویزیون یک بیت المال است، مسئولیت بسیار بالایی است که نباید به این راحتی ها در اختیار کسی قرار بگیرد. خوراک ذهنی مردم و زمانی که صرف تماشای تلویزیون می کنند، نکته ای است که با هیچ چیزی برابری نمی کند. خب گاهی اوقات این افراد میانه راه دچار تغییر رویه می شوند، قبول دارید؟ گاهی ما یک فردی را وقتی به جایگاهی می رسد، در میانه راه رها می کنیم، این نکته را نباید یادمان برود که موضوع کنترل و همراهی با این افراد که به عنوان ویترین صدا و سیما هستند باید همواره توسط مردم و مسئولان صورت بگیرد. در برنامه های خارجی که خود شما مثال زدید، مجری ها در برنامه های شان به عنوان متخصص حضور دارند ولی در ایران به خصوص در حوزه برنامه های اجتماعی با ضعف جدی در این موضوع روبه رو هستیم. با ضعف جدی در این حوزه کاملا موافق هستم. البته کم کم ما به سمت تخصص در گفتگو می رویم. مثلا ما در حوزه گفتگوی سیاسی واقعا مجری های متخصصی داریم و مجری ها سواد دارند. در حوزه اجتماعی نیز در حال رفتن به همین سمت هستیم. بزرگترین ضربه را زمانی به یک برنامه می زنیم که بیننده احساس کند که از مجری برنامه یک گام جلوتر است. این موضوع نادر هم نیست و بسیار اتفاق افتاده است. البته یادمان نرود کسی که مثلا مدرک حوزه جامعه شناسی را داشته باشد، حتما یک مجری مناسب نیست. صرفا نباید نگاه آکادمیک داشته باشیم. بسیاری از علم و دانش یک مجری از تجربیات او در جامعه می آید. شما الان برنامه کافه سوال را در شبکه دو دارید، چه میزان مطالعه دارید؟ من اعتقاد دارم و بارها هم گفتم که مطالعه و داشتن سواد، وظیفه ذاتی یک مجری است. یعنی اگر یک مجری ادعا کند که ساعت ها مطالعه دارد، اساسا کار خاصی انجام نداده و تنها به وظیفه خودش عمل کرده است. یعنی اگر من قبل از هر برنامه با چند مشاور در مورد موضوع برنامه ام حرف می زنم و پژوهش می کنم، کار خاصی انجام ندادم بلکه به مهمترین وظیفه یک مجری عمل کردم. متاسفانه گاهی آن قدر مجری ها از موضوع برنامه عقب هستند که اگر یک نفر بر روی موضوع برنامه تسلط داشته باشد، همه می گویند وای چه کاری انجام داده. در بین مجری های فعلی صدا و سیما کدام یک از آن ها اشراف کامل بر روی کار خودش دارد؟ راستش را بخواهید با تمام احترامی که برای دوستان مجری که هم نسل بنده هستند، قائل هستم و خیلی از آن ها درخشان هستند ولی نسل های گذشته را حرفه ای تر و دوست داشتنی تر می دانم. مثلا چه کسانی؟ مثلا آقای شهیدی فر، خانم ژیلا صادقی و خانم صادقیان به نظرم افرادی هستند که در این حوزه ماندگار هستند. مسیر مجری شدن چه تاثیری در محبوبیت یک مجری دارد؟ کسانی که با راه درست وارد صدا و سیما شده اند، جای خودشان را بین مخاطبان پیدا می کنند اما در مورد همه آدم هایی که از راه غیر اصولی وارد می شوند یک نکته را اعتقاد دارم که امکان دارد فردی با حمایت کسی وارد یک حوزه شود ولی استمرار این حضور نیاز به حمایت مردم دارد. اگر شما بد باشید، محکوم به حذف شدن در این سیستم هستید. شما چطور وارد صدا و سیما شدید؟ من در 4-3 سالگی ام گوینده برنامه سلام کوچولوی رادیو بودم. در 12 سالگی برای اولین بار به صورت مستقل برنامه نوجوان رادیو را اجرا کردم. سپس در 17 سالگی طرح یک برنامه را دادم و جوان ترین سردبیر رادیو شدم و به همین صورت وارد تلویزیون شدم. کلا مجری ها خیلی دوست دارند که دیده بشوند. من با این موضوع خیلی مخالفم که مجری ها نباید در کنار برنامه شان دیده بشوند. البته منظور من دیده شدن به کمک اجرا در یک برنامه است و نه زندگی خصوصی افراد و حواشی پیرامون آن. به هر حال وقتی یک مجری مورد توجه واقع می شود، شرایطی دارد که بیشتر در نگاه مردم است. من در مورد دیگران حرف نمی زنم ولی به نظرم باید کار آدم ها دیده شود در عین حال نباید به هر چیزی برای دیده شدن خودمان دست بزنیم. دوست داشتید که شبیه مجری دیگری در تلویزیون باشید؟ به هیچ عنوان. من نوع گفتار، لحن حرف زدن و واژه هایی که در اجرا به کار می برم به کلی در رادیو پرورش یافته است. چادر شما و اعتقاداتتان چه تاثیری در مسیر مجری شدن شما داشت؟ راستش کار من را سخت تر کرد، چون مردم انتظارشان از یک مجری محجبه بیشتر است و حساسیت بیشتری دارند. به نظر شما تلویزیون چگونه می تواند بر روی مژده لواسانی سرمایه گذاری کند، چه تضمینی وجود دارد که شما هم مانند بسیاری از مجری های دیگر وارد حاشیه نشوید؟ به هر حال نمی توان در مورد آینده هیچ انسانی اطمینان داد و ما هم به خدا پناه می بریم که عاقبت به خیر شویم و هیچ تضمینی برای هیچ انسانی وجود ندارد. البته نکاتی مثل اعتقادات، خانواده، اصالت و ... مجموعه ای است که در کنار هم می تواند ما را در انتخاب کمک کند. به عنوان سوال آخر، جدیدا مجری هایی که در برنامه ها به تبلیغ می پردازند، حسابی روی اعصاب مردم راه می روند، نظر خاصی ندارید؟ راستش را بخواهید همه می دانند که شرایط سازمان کاملا متفاوت شده و ما مجبور هستیم که برنامه ها را مشارکتی بسازیم. هیچ مجری علاقه به این کار ندارد و هیچ پولی را برای این کار دریافت نمی کند ولی آبروی خودش را با این کار وسط می گذارد.
پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خراسان]
[مشاهده در: www.khorasannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها