واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: شیخ عباس قمی روزانه ۱۷ ساعت مطالعه می کرد و توانست حماسه ای در عرصه احیای اندیشه شیعه بیافریند و آثاری همچون «مفاتیح الجنان» را تألیف کند.به گزارش دولت بهار به نقل از فارس، حاج شیخ عباس بن محمدرضا بن ابی القاسم قمی از افاضل علمای قرن چهاردهم ه.ق و از محدثین برجسته و آگاه شیعه به شمار می آید. وی در سال 1294 ه.ق ( 1254 ه.ش) در قم متولد و 23 ذی حجه 1359 ه.ق (15 مهر) دار فانی را وداع گفت. به مناسبت سالروز درگذشت شیخ عباس قمی مروری بر زندگینامه او خواهیم داشت: شیخ عباس قمی پس از تحصیلات مقدماتی خویش در قم در سال 1316 قمری عازم نجف اشرف شد و از محضر حاج میرزا حسین نوری استفاده کرد و در تألیفات استادش مساعدت کرد. پس از فوت استاد به قم عزیمت کرد و در همان جا به انجام وظایف دینی و تألیف کتاب های ارزنده پرداخت. ایشان در طول عمر خویش ده ها کتاب که هر یک در جای خود قابل تأمل و تعمق است، ارائه کرد. وی زندگی اش را وقف اسلام کرد؛ تا آن جا که روزانه افزون از 17 ساعت مطالعه می کرد و می نوشت وی حماسه ای در عرصه احیای اندیشه شیعی آفرید و با رجوع به منابع و مأخذ معتبر اسلامی که در صلاحیت و توانمندی علمی و عملی او بود، به تدوین تاریخ اسلام با نام «منتهی الآمال» همت گماشت که یک دوره تاریخ تحلیلی و مستند است. دیگر کتاب ارزنده وی «پیرامون نهضت امام حسین (ع) و وقایع کربلا» نام دارد. از جمله آثار مهم و معروف شیخ عباس قمی، کتاب مفاتیح الجنان است که مشتمل بر ادعیه و زیارات معصومین است و در خانه هر فرد شیعی در کنار قرآن و نهج البلاغه قرار گرفته است. شیخ عباس قمی در دورانی که معنویت و حقیقت دین مورد هجوم بود به تدوین، تنظیم و ارایه کتاب دعایی با نام «مفاتیح الجنان» شامل یک دوره اعمال واجب و مستحب در طول سال، همت گماشت. پس از رسالات سید بن طاوس و .. علامه مجلسی، کاری بدین عظمت و کامل در عالم شیعه نبود. این کتاب در تمام خانه ها و اماکن مقدسه به عنوان رساله ای در باب «سیر و سلوک» علمی و عملی برای مشتاقان عرفان عملی در آمد که هر روز بر اهمیت و ضرورت آن افزوده می شود. آنچه در اعمال شیخ مهم است این است که وی بدون آن که وارد جدال مکتبی، درگیری و یا رویارویی با مهاجمان و معاندان دینی شود، با تبیین و تدوین معارف اسلامی، سدی، محکم در برابر سیل بنیان کن بی دینی در ذیل عناوین مختلف شد. آقا بزرگ تهرانی از دوستان شیخ عباس قمی می گوید که وی مثال بارز انسان کامل، مصداق فردی عالم و فاضل با صفات عالیه مثل حسن خلق و تواضع بود. وی سلیم الذات و شریف النفس بود و از غرور و شهرت طلبی دوری می جست. از مهمترین ویژگی های شیخ عباس قمی عرفان و اهل معرفت بودن، زاهد و به دور از مقام بودن، عالم و عامل، محقق و پژوهشگر و در نهایت مترجم و مؤلف بود. شیخ عباس قمی در بخشی از خاطرات خود درباره پدرش می نویسد که وقتی کتاب منازل الاخرة را نوشته و به چاپ رسانده در قم شخصی بوده به نام عبدالرزاق مسئله گو که همیشه قبل از ظهر در صحن مطهر حضرت معصومه احکام شرعی مردم را برطرف می کرده است. مرحوم پدر کربلائی محمدرضا از علاقه مندان منبر شیخ عبدالرزاق بود به حدی که هر روز در مجلس او حاضر می شد و شیخ هم بعد از مسئله گفتن کتاب منازل الاخرة مرا گوش می داد و از آن برای شنوندگان روایت و حدیث می خواند. روزی پدر به خانه آمد و مرا صدا زد و گفت : شیخ عباس،کاش مثل عبدالرزاق مسئله گو می شدی و می توانستی منبر بروی و از این کتاب که او برای ما می خواند، تو هم می خواندی. چند بار خواستم بگویم پدر جان! این کتاب از آثار و تألیفات من است اما هر بار خوددارى کردم و چیزى نگفتم و فقط عرض کردم دعا بفرمائید خداوند توفیقى مرحمت کند. شیخ عباس قمی غروب 23 ذی الحجه سال 1359 ه. ق، حالش منقلب شد و پی در پی نام ائمه اطهار (ع) را بر زبان جاری می ساخت. آن شب به علت کسالت فراوان نمازهایش را نشسته خواند و نیمه شب دعوت حق را لبیک گفت و در سن شصت و پنج سالگی به لقاءاللّه پیوست. پیکر ایشان پس از تشییع در صحن مطهر امام علی (ع) در جوار استادش مرحوم حاج میرزا حسین نوری به خاک سپرده شد. *منبع: -مفاخر اسلام، علی دوانی -اعیان الاشیعة، محسن امین عاملی -نفس المهمون، عباس قمی -الفوائد الرضویة، عباس قمی
چهارشنبه ، ۱۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]