واضح آرشیو وب فارسی:کاپ: استادیوم آزادی روز 15 مهر 1362 شاهد چنان صحنه های بی سابقه ای بود که قبل از آن هرگز کسی به خاطر نمی آورد. به گزارش کاپ، تیم پرسپولیس یک هفته قبل از دربی روز 15 مهر، ناباورانه مقابل وحدت بدون امتیاز با نتیجه(2-1) شکست خورد. از طرف دیگر استقلال مقتدرانه نتیجه ای عجیب را رقم زد و با 7 گل بنیاد شهید را در هم کوبید. همه این مسایل دست یه دست هم داد تا دربی را حساس تر کند. تماشاگران هم مطمئن بودند که خبری از پخش تلویزیونی نیست و چنین شد که استقبال از مسابقه حیرت انگیز شد. گروهی از تماشاگرانی که راهی استادیوم شدند و بخشی از 20 هزار نفری که نتوانستند وارد ورزشگاه شوند می گفتند حتی اگر می دانستیم یک هفته بعد هم این بازی پخش می شود راهی استادیوم نمی شدیم چه رسد به این که تلویزیون پخش مستقیم بگذارد! مسابقات قهرمانی باشگاه های تهران، سال 1362 جمعه 15 مهرماه 1362، استادیوم آزادی استقلال: ناصر حجازی (کاپیتان)، شاهین بیانی، حمید فرزام نیا، رضا رجبی، اصغر حاجیلو، شاهرخ بیانی (عبدالعلی چنگیز)، سعید مراغه چیان، رضا نعلچگر، جعفر مختاری فر، پرویز مظلومی (بیژن طاهری)، رضا احدی مربی: منصور پورحیدری پرسپولیس: بهروز سلطانی، روح الله عبادزاده، حسین کاشی نژاد، محمد پنجعلی، کاظم سیدعلیخانی، ضیاء عربشاهی، محمد مایلی کهن (مجید سبزی)، حمید درخشان (عباس کارگر)، علی پروین (کاپیتان)، غلامرضا فتح آبادی، ناصر محمدخانی مربی: علی پروین داور: حمید خوشخوان با کمک مهدی ابراهیم زاده و داود کریم پور تماشاگر: 120 هزار نفر اخطار: شاهرخ بیانی گل: دقیقه 58 پرویز مظلومی اضطراب عمومی هجوم بیش از صد و بیست هزار تماشاگر برای دیدن رقابت داغ و همیشگی تیم های استقلال و پرسپولیس استادیوم بزرگ شهر تهران را برای اولین بار عاجز و شرمنده از پذیرایی این خیل عظیم تماشاگر نموده بود. بسیاری از کسانی که در استادیوم حضور داشتند موفق به تماشای این بازی نشدند چه ازدحام و ولوله مردم مشتاقی که از اولین ساعات روز خود را به استادیوم رسانده بودند چنان بود که از میان راهروها و کریدورهای ورودی راهی برا عبور دیرآمدگان باقی نمانده بود. آنها که به هر نحو موفق شده بودند خود را به داخل ورزشگاه برسانند هم حال و روزی بهتر از پشت درمانده ها نداشتند زیرا فشار بی حد تماشاگران باعث شده بود تا عده زیادی ناگزیر از روی سکوها به روی نرده های اطراف ستون نورافکن ها و حتی به داخل میدان پناه ببرند و همه این ها دلیلی بود تا اضطرابی عمومی برای آغاز بازی در ورزشگاه به وجود آید. یک ساعت تاخیر فضای اضطراب آلود و ناامنی که در ورزشگاه ایجاد شده بود باعث شد تا شروع دیدار دو تیم با تاخیری در حدود یک ساعت همراه شود ولی از آنجایی که به ترتیب این مسابقه می بایستی انجام شود سرانجام دو تیم در حالی که علی پروین و ناصر حجازی دو یار قدیمی را به عنوان کاپیتان های خود در جلو داشتند در میان شور و هیجان و هلهله بی مانند تماشاگران قدم به میدانی گذاشتند که به سان یک دیگ جوشان در التهاب بیست و پنجمین پیکار دو نام بزرگ فوتبال ایران در تب و تاب بود. نورافکن های خراب ورزشگاه از همان ابتدای بازی معلوم بود که هیجان و حساسیت پیش از حد این دیدار روی بازیکنان هم اثر خود را گذاشته چه هر دو تیم با احتیاط کامل سعی داشتند که با بازی گروهی در میانه میدان ابتدا حریف را تحت تاثیر قرار داده و سپس در فرصتی ضربه کاری را فراهم آوردند. در این میان خط میانی استقلال برتری محسوسی نسبت به پرسپولیس داشت و با شوت های از راه دور چند بار شانس خود را امتحان کرد که یک بار تنها تیر دروازه مانع به ثمر رسیدن شوت عالی مراغه چیان شد. در نیمه اول به جز این شوت خطرناک اتفاق مهمی روی دروازه ها روی ندادو تنها حادثه مورد بحث وقفه ای بود که به مدت 12 دقیقه به علت روشن نشدن چراغ های ورزشگاه در بازی ایجاد شد. گل! استقلال در نیمه دوم خیلی زود به مقصود خود رسید و پرویز مظلومی در دقیقه 56 روی توپی که توسط نعلچگر به روی دروازه پرسپولیس آمده بود با ضربه سر توپ را در درون دروازه سلطانی جای داد و طرفداران استقلال از شادی به پرواز درآورد. کمتر کسی توجهی به علی پروین مرد همه کاره پرسپولیس داشت که به سمت محمد پنجعلی رفت و فریاد زد: صد بار گفتم این بچه را مهار کن! استقلال بعد از گل پیروزی باز هم حالت هجومی خود را حفظ کرد ولی پرسپولیس نیز ضمن احتیاط برای عمیق نشدن فاصله اش با استقلال چند بار تا یکقدمی گل پیش رفت که بی دقتی مهاجمانش و هوشیاری حجازی هر بار مانع سقوط دروازه استقلال شد.
چهارشنبه ، ۱۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کاپ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]