تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868466563
مدرنیته، آزادی عمل را از کودکان گرفته است
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مدرنیته، آزادی عمل را از کودکان گرفته است اگر از منظر جامعه‌شناسی جدید به مقایسه تفاوت‌های کودکان قدیم و جدید بپردازیم، در نگاه اول به این نتیجه می‌رسیم که دنیای جدید و مدرنیته تحفه خاصی برای کودکان به ارمغان نیاورده است؛ نظری که عمدتا در مقابل نظر روان شناسان قرار می‌گیرد که معتقدند دوران مدرن، دوران سروری کودکان است، چراکه از نگاه جامعه‌شناسی جدید، در دوران مدرن کودکان آزادی‌شان را از دست داده‌اند. برای این‌که به دلیل این ادعا برسیم، بهتر است نگاهی بیندازیم به آزادی عملی که در دوران سنتی و ماقبل مدرن، برای کودکان وجود داشت.
در آن دوران، کودکان افرادی بودند که در همه فضاهای اجتماعی حضور داشتند، یعنی علاوه بر این که در فضاهای آموزشی بودند، در خیابان و فضاهای دیگر هم دیده می شدند، در مراسم عزا و شادی هم حضور داشتند و حتی در جنگ ها می شد آنها را دید که البته شاید این حضور مستمر و مداوم در همه صحنه های اجتماعی، نکات منفی هم داشت اما بحث آزادی عمل آنها، موضوعی است که به تفاوت بزرگ کودکان امروز و قدیم تبدیل شده است؛ موضوعی که ریشه اش در یک اصل ساده است؛ این که مدرنیته خودش را حول مفهوم کار سازماندهی می کند؛ از این نظر هرکسی ارتباط مناسب و مثبت با کار دارد، شخصیتی بهنجار است و از آن طرف، افرادی که ارتباط مثبت با کار ندارند و درگیر فرآیند کار نیستند، به موجودات مزاحم تبدیل می شوند؛ این گروه از افراد برای این که مخل فرآیند کار نباشند، از سوی جامعه به آسایشگاه ها و فضاهای این چنینی سوق داده می شوند؛ متاسفانه کودکان هم در دنیای مدرن در این گروه قرار می گیرند، چراکه دخالتی در فرآیند کار ندارند، پس به حاشیه رانده می شوند. برای توضیح بیشتر بهتر است نگاهی بیندازیم به جدول فعالیت های روزانه یک کودک در دنیای امروز؛ همان طور می بینیم وقتی صبح از خواب بیدار می شود، باید صبحانه اش را زیر نظر والدین بخورد، بعد پدر و مادر او را به عاملی به نام سرویس مدرسه می سپارند. این بچه درمرحله بعدی تحویل مدرسه داده می شود و تا بعدازظهر در این فضا نگهداری می شود و با برنامه ها و آموزش های مختلف تحت کنترل قرار می گیرد، آن هم در نظامی که بر اساس ارزش های بزرگسالی کار می کند، نه ارزش های کودکی. بدون تعارف، نظام آموزش و پرورش ما نظامی است که می خواهد دنیای ایده آل بزرگسالان را بسازد و بچه ها را از موجوداتی خام و نادان، به انسان هایی ایده آل بزرگسالان تبدیل کند چراکه ارزش های بزرگسالان در این نظام آموزشی مدنظر قرار گرفته است؛ نظامی که آنها را بعد از پایان مدت آموزشی به پدر و مادر تحویل می دهد، بچه بعد از رسیدن به خانه پا به فضای کوچکی می گذارد به اسم آپارتمان که باز هم مناسب او ساخته نشده و هیچ فضایی برای فعالیت و آزادی عملش ندارد. همان طور که می بینید، زندگی کودکان از چنین الگویی در دوران مدرن پیروی می کند؛ یعنی برخلاف این ذهنیت که روان شناسی القا می کند ، دنیای امروز دنیای فرزندسالارانه است و کودکان سرور هستند؛ واقعیات جامعه شناسی امروز، این موضوع را تایید نمی کند. کودکان نه تنها سرور نیستند که دربند هستند. تصویر من از کودکی در دنیای امروز به این شکل است که برخلاف خیلی از افرادی که فکر می کنند دنیای سنتی دنیایی بود سیاه که برای کودکان مناسب نبود، می گویم وضع کودکان قدیم از کودکان امروز، اگر بهتر نبود بدتر هم نبود . در دنیای سنتی کودکان آزادتر بودند. چراکه دنیای مدرن، به محبس و زندانی برای کودکان تبدیل شده است؛ کودکانی که ارزش های خاص خودشان را دارند، ولی هیچ وقت از جانب بزرگ ترها به رسمیت شناخته نمی شوند. علیرضا کرمانی پژوهشگر جامعه شناسی کودکی و مدیرکل آموزش و پژوهش کانون پرورش فکری
چهارشنبه 15 مهر 1394 ساعت 03:40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها