محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829857676
مجلس: لغو تحریم ها در برجام نیست
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری دانشجو: سرانجام پس از کشمکش های فراوان بر سر بررسی موضوع برجام در مجلس شورای اسلامی، دیروز کمیسیون ویژه این توافق که در مجلس شورای اسلامی تشکیل شده بود، نتیجه نزدیک به ۱۵۰ ساعت بررسی های کارشناسی خود را اعلام کرد که طی آن علاوه بر بررسی نقاط ضعف و قوت موضوع برجام، راهکارها و الزاماتی را نیز برای پیمودن مسیر برجام در مقابل دولت قرار داده است.به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، سرانجام پس از کشمکش های فراوان بر سر بررسی موضوع برجام در مجلس شورای اسلامی، دیروز کمیسیون ویژه این توافق که در مجلس شورای اسلامی تشکیل شده بود، نتیجه نزدیک به 150 ساعت بررسی های کارشناسی خود را اعلام کرد که طی آن علاوه بر بررسی نقاط ضعف و قوت موضوع برجام، راهکارها و الزاماتی را نیز برای پیمودن مسیر برجام در مقابل دولت قرار داده است؛ راهکارها و الزاماتی که بر اساس آن دولت موظف می شود به پیشنهادهای مجلس برای پایان دادن به چالش های غرب ساخته در پرونده هسته ای توجه جدی داشته باشد. آنچه در پی می آید بخشی از گزارش نهایی کمیسیون برجام است که دیروز به صحن علنی مجلس آمده است. به گزارش رسانه ها، در بخش ابتدایی این گزارش به مقدمات و نکات کلی گزارش اشاره شده و در این خصوص آمده است: تلاش کمیسیون در این مدت بر این بوده است که درکی دقیق از متن فراهم شده به دست آورد، بی طرفانه، دقیق و همه جانبه به بررسی آن بپردازد، دیدگاه های موافق و مخالف را بشنود، اسناد و اظهارات مرتبط را بررسی کند و در نهایت به یک داوری کلان و قابل اتکا از برجام دست یابد. همچنین در بخش دیگری از گزارش به معیارهای کمیسیون در بررسی برجام اشاره شده و آمده است: کمیسیون بر این باور بوده است که پایه استراتژی نظام اسلامی در مدیریت فرآیند مذاکرات، تثبیت کامل حقوق هسته ای ایران طبق مقررات بین المللی به ویژه حق غنی سازی صنعتی و حفظ چرخه تحقیق و توسعه هسته ای همزمان با رفع کامل و پایدار همه تحریم ها و محدودیت های غیرقانونی اعمال شده علیه ملت ایران در پرونده هسته ای بوده است. این دو اصل، معیار اصلی کمیسیون برای داوری درباره متن برجام بوده است. این گزارش سپس تأکید می کند که جمع بندی کلی کمیسیون آن است که مجموعه نقاط ضعف برجام و قطعنامه 2231، محصول تلاش امریکا برای تبدیل کردن برجام به ابزاری برای مهار راهبردی ایران و همچنین ایجاد زیرساختی برای نفوذ در کشور به بهانه فضای پسابرجام بوده است، بنابراین کمیسیون به همین دلیل، مواضع رسمی مقام ها و کارشناسان امریکایی مرتبط با موضوع را از زمان جمع بندی مذاکرات تاکنون- خصوصاً در دو ماه گذشته- به طور مستمر و جدی رصد و ارزیابی نموده است، لذا در صورت هرگونه تهدید نسبت به منافع جمهوری اسلامی ایران در قالب برجام، حق مجلس شورای اسلامی را برای اتخاذ تصمیمات مقتضی محفوظ می داند. در بخش دیگری از این گزارش به موضوع جلسه کمیسیون ویژه برجام با مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی اشاره می شود و در این خصوص عنوان می شود: در این جلسه، علاوه بر بیان خط قرمز مهم کمیسیون درباره مسائل دفاعی و امنیتی و لزوم حفظ عزت بالای ایران اسلامی، پنج خواسته مهم کمیسیون از آژانس به شرح ذیل بیان شد: برخورد غیرسیاسی، فنی و شفاف آژانس با مسئله هسته ای ایران، حفظ اطلاعات هسته ای محرمانه ایران، کمک به توسعه فناوری هسته ای ایران، تسهیل تحقیق و توسعه دانش هسته ای در ایران، لزوم تلاش بیشتر آژانس در جهت خلع سلاح هسته ای جهانی و آغاز آن از منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا. این گزارش تأکید می کند: در نتیجه این جلسه مدیرکل آژانس به کمیسیون اطمینان داد که اولاً پرونده مسائل باقیمانده از گذشته در پرونده هسته ای ایران (PMD) را تا پایان سال جاری میلادی مختومه نماید، ثانیاً از انتشار هرگونه اطلاعات محرمانه فنی و نیروی انسانی کشور در حوزه هسته ای خودداری کند و ثالثاً پرونده هسته ای ایران را تنها بر مبنای فنی بررسی نموده، از دخالت دادن نگاه های سیاسی در آن پرهیز نماید. بررسی جنبه حقوقی برجام کمیسیون ویژه برجام در بخش دیگری از گزارش خود ابعاد حقوقی برجام را مورد واکاوی قرار داده و در بخشی از آن نوشته است: کمیسیون معتقد است- صرف نظر از بحث های حقوقی مبنی بر اینکه برجام توافقی حقوقی است یا سیاسی- در متن برجام و ضمیمه های آن تعهداتی برای طرفین ذکر گردیده به نحوی که تعهدات طرف ایرانی روشن و صریح بوده، اقدامات اجرایی آن نیز توسط آژانس بین المللی انرژی راستی آزمایی می گردد اما تعهدات سایر طرف ها با توجه به احکام پیچیده مندرج در آن دچار آسیب های جدی است. کمیسیون برجام، صدور قطعنامه 2231 را قبل از تصویب برجام در مجلس شورای اسلامی یا حداقل رفع موانع قانونی آن در خصوص قبول داوطلبانه پروتکل الحاقی به عنوان یک نقطه ضعف جدی در مسیر مذاکرات هسته ای دو سال گذشته ارزیابی کرده است. دولت اعلام کرده است به برخی از بخش های کلیدی این قطعنامه که متزلزل کننده حوزه های دفاعی و امنیتی است، پایبند نخواهد بود که کمیسیون از آن حمایت می کند، البته این امر چیزی از بار حقوقی الزامات این قطعنامه برای کشور کم نمی کند. گرچه دولت اعلام کرده است مطابق توافق انجام شده با 1+5 نقض قطعنامه شورای امنیت به معنای نقض توافق هسته ای نخواهد بود، کمیسیون اطمینان نیافت که نقض قطعنامه تبعات جدی دیگری ـ به جز آسیب زدن به برجام ـ برای کشور نخواهد داشت. کمیسیون در مجموع، برجام را یک توافق سیاسی میان دولت جمهوری اسلامی ایران و سایر طرف های مذاکره (کشورهای 1+5 و اتحادیه اروپا) دانسته و بر این باور است که دولت محترم باید زیرساخت های هسته ای و دستاوردهای آن را با تمام تمهیدات لازم، مورد مراقبت جدی قرار داده تا در صورت نقض عهد از سوی طرف مقابل، تصمیمات مقتضی مبنی بر منافع ملی اتخاذ نماید. همچنین این گزارش تأکید می کند: در حالی که قانون مصوب مجلس شورای اسلامی در سال 1384 اجرای همه اقدامات داوطلبانه از جمله پروتکل الحاقی توسط دولت را ممنوع می کند و بند دوم قانون «الزام دولت به حفظ دستاوردها و حقوق هسته ای ملت ایران» مصوب تیرماه 1394 نیز منحصراً نظارت های ذیل پادمان (NPT) را مجاز دانسته و هرگونه نظارتی فراتر از آن را ممنوع دانسته است، دولت در برجام متعهد شده است که پروتکل را از روز اجرای توافق به نحو داوطلبانه اجرا نماید. کمیسیون این تعهد را که فراتر از اختیارات دولت و تیم مذاکره کننده دانسته، گام نهادن در خارج از حدود مجاز قانونی و به عنوان یک جنبه منفی در توافق در نظر گرفته و اعلام می دارد تا زمان عدم صدور مجوز جدیدی از سوی مجلس یا لغو قوانین فوق الذکر امکان اجرای این بخش از برجام منتفی است. در بخش دیگری از گزارش کمیسیون برجام آمده است: کمیسیون این موضوع را که برجام به مدت 15 سال- و در برخی موارد بدون هرگونه سقف زمانی- جایگزین NPT برای ایران شده و عملاً ایران را از این معاهده استثنا کرده است، به عنوان یک نقطه ضعف جدی برای این توافق در نظر می گیرد. این سند در بازه زمانی بسیار طولانی برخی از مهم ترین حقوق ملت ایران را محدود کرده و تکالیفی بیش از دیگر اعضای معاهده عدم اشاعه برای آن در نظر می گیرد. این گزارش سپس پذیرش حق غنی سازی ایران توسط غرب را تأیید می کند و ادامه می دهد: کمیسیون درج یک برنامه غنی سازی محدود صنعتی با استفاده از 5060 سانتریفیوژ نسل یک تا سطح 67/3 درصد در متن برجام را به معنای تأکید بر حق قانونی خدشه ناپذیر ایران برای غنی سازی هسته ای می داند اما در مجموعه بررسی ها بیان می دارد که صحیح این بود که فراتر از بیان این حق صرفاً از منظر ایران در دیباچه برجام مبنی بر اینکه «ایران یک برنامه هسته ای بومی و منحصراً صلح آمیز از جمله فعالیت های غنی سازی برای حصول به یک برنامه تجاری همسو با هنجارهای عدم اشاعه بین المللی را با تکاملی تدریجی و سرعتی معقول دنبال نماید» پیگیری می شد تا عبارتی صریح تر در برجام برای به رسمیت شناخته شدن حق غنی سازی صنعتی ایران از بیان طرف های مذاکره کننده هم درج شود. کمیسیون پس از بررسی دقیق نظرات منتقدان و پاسخ های تیم مذاکره کننده به این نتیجه رسیده است که مکانیسم های داوری مندرج در قطعنامه 2231 و بندهای 36 و 37 برجام به طور کاملاً واضح و عامدانه بر ضد ایران تنظیم شده و این مکانیسم ها عملاً برای ایران غیرقابل مراجعه است. بررسی های کمیسیون مشخص نمود که بیان لغو شش قطعنامه قبلی شورای امنیت در بند 7 و 8 قطعنامه 2231 از نقاط خوب نتایج مذاکرات و این قطعنامه است. با توجه به بند 12 این قطعنامه و امکان بازگشت پذیری همه قطعنامه های قبلی با هر بهانه ای، کمیسیون آن لغو را نه لغو کامل که «لغو مشروط» یا «تعلیق قطعنامه های گذشته» استنباط می کند. در ادامه این گزارش به مکانیسم نظارت بر تعهدات نیز اشاره شده و آمده است: کمیسیون دریافته است که علاوه بر ضعف در تعهدات طرف مقابل، خارج از اراده امریکا و سایر طرف ها هیچ مرجعی در برجام برای راستی آزمایی انجام تعهدات طرف های مذاکره در نظر گرفته نشده است ولی برای انجام انواع تعهدات ایران آژانس بین المللی انرژی اتمی که پیشینه بسیار نامطلوبی در امانت داری و انجام وظیفه فنی و قانونی خود داشته به عنوان مرجع راستی آزمایی تعیین شده است و همین مقدار از تعهدات کشورهای امریکا و اروپا در تعلیق و لغو تحریم های ظالمانه ایشان یا انجام دیگر وظایفشان منوط به گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی شده است. بررسی جنبه علمی، فنی و تحقیقاتی برجام در بخش بررسی های علمی و فنی نیز کمیسیون ویژه برجام نکات مختلفی را طرح کرده که برخی از آن در ادامه می آید: استماع مجموعه نظرات و مطالعه مجموعه اسنادی که در اختیار کمیسیون قرار گرفته، کمیسیون را به این نتیجه رسانده است که برجام برنامه هسته ای ایران را بدون دورنمای روشن در آینده، در یک تعلیق حداقل 10 ساله و از یک منظر بلندمدت فرو می برد. از آنجا که کمیسیون سند «برنامه بلندمدت غنی سازی» میان ایران و 1+5- مورد اشاره در برجام- را به علت در دست تدوین قرار داشتن و آماده نبودن مشاهده نکرده، متن برجام نیز از این حیث کاملاً مبهم است و در بند 63 پیوست یک برجام تأکید بر ساخت 200 سانتریفیوژ از نوع IR6 و 200 سانتریفیوژ از نوع IR8 از پایان سال دهم شده و بدون ذکر زمان، تأکید بر تکرار همین میزان ساخت به طور سالانه دارد، کمیسیون نتوانست اطمینان لازم را در این باره به دست بیاورد که همه محدودیت ها بر برنامه هسته ای به ویژه برنامه غنی سازی ایران پس از یک مدت معین برچیده خواهد شد. همچنین با توجه به محدودیت های شدید اعمال شده در تحقیق و توسعه تا پایان سال دهم، امکان اینکه بتوان در مدتی محدود از 6 هزار سو غنی سازی به 190 هزار سو دست یافت دور از دسترس می نمایاند. با بررسی پیوست سوم برجام در ارتباط با همکاری های صلح آمیز هسته ای، کمیسیون ارزیابی می کند که همکاری های مورد تأکید شامل سه بخش می باشد: بخش اول همکاری در زمینه برخی امور خدماتی است که در ایران این فعالیت ها به نحو احسن انجام می شود، لذا ضمن استقبال از این گونه فعالیت ها، در این باره تأکید می شود این بخش در داخل کشور نیز دست یافتنی است. بخش دوم همکاری هایی از قبیل کمک به تغییر ماهیت فردو به «مرکز تحقیقات هسته ای فیزیک و فناوری» بر پایه شتاب دهنده و تولید ایزوتوپ پایدار است که برابر استدلال ذکرشده در این گزارش در مبهم بودن و غیرمنطقی بودن آن و اظهارنظر صریح سازمان انرژی اتمی در مکاتبه با کمیسیون برجام در عدم تصمیم به انجام آن این قسمت نیز پیشنهاد و امتیاز ویژه ای نبوده و دلایلی بر منفی بودن آن نیز از منظر علمی و محاسبات دقیق موجود است. در بخش سوم همکاری های خوبی ذکر شده است که انجام آنها حتماً مطلوب و برای ایران حاوی دستاوردهای فنی، دانشی و خدماتی خواهد بود ولی با قید مقتضی بودن و لحاظ کردن قوانین ملی کشورهای طرف مذاکره و متناسب بودن در همه موارد و بدون تعیین تکلیف کردن آنها این همکاری های متقابل را در هاله ای از ابهام قرار داده و راه عدم انجام آن را برای کشورهای طرف ایران در برجام باز گذاشته است. کمیسیون این گونه جمع بندی می کند که در برجام در مجموع و تقریباً در همه موارد مرتبط با بخش فنی برنامه هسته ای ایران- به جز غنی سازی در 5060 دستگاه ماشین نسل اول- آنچه عملاً رخ خواهد داد نوعی کاهش ظرفیت موجود، ایجاد محدودیت مشخص در همه ابعاد از جمله تحقیق و توسعه و کند شدن رشد در مسیر تحقق برنامه صنعتی غنی سازی ایران و بالطبع منجر به از بین رفتن زنجیره تأمین و سازندگان قطعات در کشور حداقل برای 10 سال خواهد بود. درباره رآکتور آب سنگین اراک جمع بندی کمیسیون این است که اگرچه رآکتور بازطراحی شده بنابه تعریف یک رآکتور آب سنگین خواهد بود ولی مزایای رآکتورهای آب سنگین در استفاده از اورانیوم طبیعی- به عنوان سوخت طبیعی خام- را از دست خواهد داد، در عین حال کمیسیون به علت ملاحظات سیاسی و ایستادگی در برابر ادعاهای بی اساس مقامات امریکایی حفظ ویژگی آب سنگین بودن این رآکتور را به رغم تحمیل هزینه بیشتر دستاورد خوب برجام برمی شمرد، علاوه بر اینکه با مدرن سازی و بالا رفتن شار نوترونی، افزایش توان رآکتور برای تولید رادیوداروها و ارائه خدمات بیشتر به مردم از دستاوردهای آن تلقی می شود. آنچه اکنون قابل بیان است اینکه طرح فعلی رآکتور اراک با اجرای برجام به بهانه ادعایی موهوم از سوی امریکا به عنوان جلوگیری از استفاده نادرست و دستیابی به پلوتونیوم برچیده شده و آینده قابل پیش بینی برای احیا نیز ندارد. درباره فردو کمیسیون حفظ این تأسیسات را در حالی که دو آبشار آن در حال گردش و چهار آبشار در حال انتظار است، نکته ای مثبت ارزیابی کرده و عقیده دارد تیم مذاکره کننده هسته ای در این مورد تلاش شایسته ای به عمل آورده است. در عین حال، کمیسیون اعتقاد دارد که تخریب بنیان ها و زیرساخت یک سالن فردو با به کارگیری برخی از ماشین های آن جهت تولید ایزوتوپ های پایدار در صورت نقض عهد امریکا و همپیمانانش و تصمیم کشور برای غنی سازی فوری اورانیوم آن را غیرقابل استفاده خواهد کرد. درباره مسئله استراتژیک ذخایر اورانیوم غنی شده ایران، کمیسیون تعیین تکلیف انجام گرفته در برجام را نقطه ضعفی جدی می داند. ایران در طول اجرای توافق صرفاً اجازه خواهد داشت از قریب به 10 تن ذخایر موجودش حداکثر 300 کیلوگرم اورانیوم غنی شده را به شکل UF6 حفظ کند. کمیسیون پس از بررسی های فراوان و استماع نظرات مختلف به این جمع بندی رسید که براساس متن برجام، برنامه تحقیق و توسعه غنی سازی ایران ادامه خواهد یافت که امر مثبتی است اما از حیث نوع ماشین ها، گستره به کارگیری آنها و زمانبندی موضوع، دارای سرعتی کمتر از سرعت منطقی است. کمیسیون به این جمع بندی رسیده است که برابر محدودیت مرتبط با موارد (اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری ها) با کاربرد دوگانه- بند 22 قطعنامه که محدودیت های تفصیلی آن در بخش 6 ضمیمه 4 برجام آمده است- ایران برای خرید، انتقال، استفاده، دریافت کمک فنی یا آموزش، جذب سرمایه و دریافت خدمات مرتبط با موارد با کاربرد دوگانه که استفاده گسترده ای در صنایع مختلف کشور دارند، ملزم به اخذ مجوز با اجماع تمامی اعضا از کارگروه خرید، کمیسیون مشترک و شورای امنیت سازمان ملل و پذیرش محدودیت های مربوطه خواهد بود. کمیسیون معتقد است پذیرش برخی تعهدات بلندمدت که پایانی برای آنها پیش بینی نشده است از قبیل ارسال سوخت مصرف شده تمام نیروگاه های هسته ای تولید برق حال و آینده به خارج از کشور، منع فعالیت های مربوط به بازفرآوری، تحقیق و توسعه بازفرآوری، توسعه رآکتورهای آتی بر پایه آب سبک، افزایش کارآمدی نظارت بر اساس فناوری های پیشرفته، حضور گسترده بازرسان آژانس از جمله نکات منفی برجام است که کشور را از حقوق آینده خود محروم ساخته است. بررسی جنبه های دفاعی- امنیتی برجام در بحث بررسی های دفاعی و امنیتی نیز گزارش کمیسیون ویژه برجام به این نکات اشاره می کند: جمیع بررسی های انجام پذیرفته در کمیسیون شامل بیانات تیم مذاکره کننده فعلی و قبلی و اظهارات مسئولان بلندپایه نظامی و امنیتی کشور همگی حکایت از این موضوع دارد که تدابیر رهبری معظم انقلاب اسلامی، ایستادگی و مقاومت مردم، توانمندی های دفاعی بالای کشور و عمق استراتژیک منطقه ای و جهانی ایران اسلامی سبب پریشان خاطری امریکا و همپیمانان منطقه ای و جهانی آن شده و اساساً با تکیه بر عنایات الهی و تقویت توانمندی های مذکور تهدید ایران به تجاوز و مواجهه نظامی با آن امری بی اساس و بلوفی آشکار می باشد. براساس استماع مجموعه نظرات و مشورت با مقام های مسئول و صاحب صلاحیت در امور نظامی و امنیتی، کمیسیون به این جمع بندی رسیده است که برجام دارای خلأها و ضعف های اساسی در حوزه نظامی و امنیتی است که در صورت عدم تجدیدنظر درباره بازرسی از مراکز نظامی، دفاعی و امنیتی و عدم دقت نظر در حین اجرا، مشکلاتی را پیش روی کشور قرار خواهد داد. این موضوع برای کمیسیون محرز شده است که با استناد به متن برجام دسترسی به تأسیسات نظامی ایران ممکن شده است. طبق متن منتشرشده، ایران موظف است به هر تأسیساتی- از جمله تأسیسات نظامی و امنیتی- حداکثر ظرف مدت 24 روز دسترسی مورد درخواست را تأمین نماید. برابر بند 3 قطعنامه 2231 ممنوعیت موشک های بالستیک با طراحی قابلیت حمل کلاهک هسته ای مدنظر قرار گرفته است. کمیسیون اقدام تیم مذاکره کننده در گنجاندن عبارت «طراحی شده برای حمل کلاهک هسته ای» در این بند از قطعنامه را مثبت ارزیابی کرده است و از آنجا که ایران نیز چنین طراحی را انجام نداده و نخواهد داد برنامه موشکی ایران در آینده بدون هیچ محدودیتی براساس نیاز کشور تداوم خواهد یافت. دریافت کمیسیون از حفظ بخشی از تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد مرتبط با مسئله هسته ای در قطعنامه 2231 آن است که تحریم های تسلیحاتی و موشکی علیه ایران ولو با شدت و محدودیت زمانی کمتر نسبت به قطعنامه های گذشته- که هیچ یک از آنها مورد قبول ایران نبوده اند- همچنان باقیمانده است. بررسی مسئله اقتصادی به ویژه تحریم ها در برجام به رغم مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم ها، کمیسیون معتقد است تحریم های خارجی- در صورت تدبیر داخلی و التزام به الگوی اقتصاد مقاومتی- هرگز منجر به فلج نمودن اقتصاد کشور نخواهد شد و امکان تداوم پیشرفت کشور با فرض پیگیری اقتصاد مقاومتی وجود خواهد داشت. همچنین بخش عمده اثرات اقتصادی نامطلوب بروزیافته در سال های تحریم ناشی از بی تدبیری داخلی بوده است و عملکرد برخی بخش های کشور طی سال های اوج تحریم ها (از سال 1390 تا 1392) نشان می دهد در صورت تأکید بر اقتصاد مقاومتی و تدبیر امور در عرصه مبادلات بین المللی، با وجود شدت تحریم ها امکان عرضه نفت خام، استحصال وجوه حاصل از فروش آن و سایر مبادلات کالایی و مالی در سطح بین الملل- به خصوص در ارتباط با کشورهای دوست از جمله همسایگان و کشورهای عضو جنبش عدم تعهد- وجود دارد، ضمن اینکه با ارتقای مقاومت اقتصادی کشور- از طریق اصلاح ساختار و فرهنگ اقتصادی و اجرای سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی- دشمنان ملت از تداوم تأثیر تحریم های اقتصادی مأیوس شده و در راستای کاهش هزینه های اقتصادی خود- که در شرایط تداوم تحریم ها مجبور به تحمل آن شده اند- رفته رفته تحریم ها را پایان خواهند داد. با بررسی های صورت گرفته در کمیسیون معلوم شد که تحریم سوئیفت در خصوص نهادهای خارج شده از لیست انسداد دارایی ها مرتفع شده و این محدودیت از نهادهای اصلی کشور مثل بانک مرکزی، بانک ملت، بانک تجارت و برخی دیگر از بانک ها در روز اجرا رفع خواهد شد که موضوع بسیار مثبت ارزیابی می شود، لکن زیرساخت قانونی تحریم سوئیفت تا روز انتقال- هشت سال پس از تصویب قطعنامه 2231- باقی خواهد ماند و در تاریخ مذکور نیز صرفاً تعلیق- و نه لغو- خواهد شد. کمیسیون دریافت کرده است که در ارتباط با تحریم های نفتی، بخش عمده موانع مربوط به صادرات نفت خام و فرآورده های نفتی رفع شده است که این موضوع اقدامی بسیار مثبت ارزیابی می شود. جمع بندی کمیسیون این است که اصل تناظر در انجام تعهدات دو طرف در برجام به طور کامل رعایت نشده و اقدام واقعی از سوی1+5 در زمینه تعلیق تحریم ها به انجام تعهدات ایران و راستی آزمایی آن از سوی آژانس موکول شده است. کمیسیون معتقد است که این امر بر اساس اعتماد به آژانس و در نتیجه دارای ریسک بسیار بالایی است. کمیسیون با دقت در تعهدات امریکا در برجام به این جمع بندی رسید که دولت امریکا به رغم داشتن اختیار تعلیق مجوزهای صادرشده در کنگره برای تحریم ایران توسط ایالات، از این اقدام اجتناب کرده و تنها در ماده 25 برجام دولت امریکا اعلام کرده است مسئولان ایالات را «تشویق» کنند تا تغییر سیاست امریکا در رابطه با تحریم ها را در نظر داشته باشند. بررسی جنبه های سیاسی و عمومی کمیسیون معتقد است مقاومت ملت ایران، ادعاهای دروغین نظام سلطه را مبنی بر برنامه تولید سلاح هسته ای برملا نمود و بر درستی تداوم گفتمان استکبارستیزی صحه گذاشت. جبهه مقاومت به ویژه حزب الله لبنان بیش از گذشته مورد حمایت جمهوری اسلامی ایران خواهد بود و امنیت اسرائیل به عنوان نماد تروریسم دولتی روز به روز کاهش خواهد یافت. کمیسیون معتقد است اظهارات رسمی مقام های امریکایی نشان دهنده اراده طرف امریکایی برای تداوم تحریم ها تحت عناوین غیرهسته ای و سیاسی است که به هیچ وجه مورد قبول نخواهد بود. کمیسیون به طور قطعی به این جمع بندی رسیده است که طبق بند «ک» مقدمه و مفاد عمومی برجام، ایران در حوزه های مختلف از جمله در حقوق و تکالیف هسته ای، مبانی و سازوکار نظارت و بازرسی هسته ای و پروتکل الحاقی و سازوکار حل و فصل اختلافات از سایر کشورها استثنا شده است. کمیسیون براساس مجموعه اسناد این گونه ارزیابی کرده است که برجام در برخی مواد کلیدی مبتنی بر عدم اعتماد به امریکا بنا نهاده نشده است. متن برجام اساساً بر این مبنا بنا شده که امریکا اراده ای برای اقدام خصمانه علیه ایران نخواهد داشت یا گویا اقدام به این امور هزینه سیاسی برای دولت امریکا در پی داشته و او را منع می کند درحالی که اساساً امریکا در سوابق تصمیمات یک جانبه خود در جهان نشان داده است که براساس منافعش عمل خواهد کرد. براساس این توافق، ایران تا زمان حصول اعتماد جامعه بین المللی نسبت به برنامه اش از معاهده NPT استثنا شده است. کمیسیون معتقد است مستثنی کردن این توافق بر مفهوم اعتمادسازی به معنای بازگذاشتن دست طرف های متخاصم غربی در منحرف کردن توافق از هدف های ذاتی آن و مشروط کردن اجرای گام های مورد توافق به مفهومی کلی، تفسیرپذیر، مبهم و سلیقه ای به نام اعتماد است. این در حالی است که مسئولان امریکایی از جمله رئیس جمهور این کشور به صراحت اذعان داشته اند که تنظیم این توافق را با پیش فرض دشمن بودن ایران بنیان نهاده اند و در بیانی صریح، سازوکارهای محدودکننده، محروم کننده و محکوم کننده موجود در برجام بر علیه ایران را به رخ می کشند. پیشنهادات 1- شایسته بود دولت محترم برای اجرای برجام و رفع موانع قانونی آن اقدام به ارائه لایحه می نمود ولی با عنایت به عدم انجام این امر قانونی از سوی دولت، مجلس شورای اسلامی می بایست برای امکان اجرای درست برجام اقدام به ارائه طرحی دوفوریتی با الزاماتی دقیق برای رفع موانع اجرای برجام، متناظرسازی و متناسب سازی فعالیت کشورهای اطراف برجام و تضمین کننده انجام تعهدات طرف مقابل و مسدودکننده راه های نفوذ و کاهش آسیب پذیری در حوزه های مختلف پیرامون آن خصوصاً حوزه های سیاسی و فرهنگی نماید. 2- دولت محترم باید با مطالبه حداکثری از مفاد مندرج در برجام، همچنان به عنوان یک عضو صاحب فناوری هسته ای در آژانس فعالانه حقوق هسته ای اساسی ملت ایران را مطالبه نموده و نسبت به گسترش برنامه تحقیق و توسعه بومی کشور برای فعالیت های گسترده آینده زمینه سازی نماید. 3- راه منطقی رفع تحریم ها اقدامات متناظر کمی، کیفی و زمانی بود که به آن توجه نشده است، لذا باید با تدبیر درست به گونه ای عمل نمود که در مقابل گام های مشخص تا روز اجرای گزارش آژانس پیرامون اعلام حل مسائل گذشته و حال ارائه شده و تمهیدات لازم جهت انجام اقدامات مناسب برابر لغو تحریم های اروپا و امریکا و رفع تحریم های کنگره امریکا برداشته شود و در صورتی غیر از لغو تحریم ها نسبت به حرکت تعلیق فعالیت های هسته ای مورد نظر برجام در مقابل تعلیق تحریم ها اقدام نماید. 4- به منظور تضمین امنیت کشور و بهره مندی از یکی از مهم ترین اهرم های بازدارندگی در عرصه دفاعی کشور می بایست توجه ویژه ای به توان موشکی و توسعه کیفی و کمی آن برابر نیازهای کشور و تهدیدات پیش رو صورت پذیرد. لازم است در این مسیر خوشبین نبودن و تشدید تلاش در بخش امنیت و دفاع از ضرورت های انکارناپذیر سیاست های دولت اعلام شود. 5- با توجه به سیاست قاطع جمهوری اسلامی ایران در مقابله و مبارزه با تروریسم دولتی و امریکاساخته در سراسر جهان به ویژه در غرب آسیا و شمال آفریقا باید با یاری کشورهای مبارزه کننده با تروریسم و تأمین نیازهای تسلیحاتی کشورهای دوست، اقدامات پیشدستانه انجام پذیرد. 6- حساسیت بالای مراکز نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران و اصل حیاتی ضرورت حفظ اسرار نظامی و امنیتی کشور حکم می کند که راه دادن بیگانگان به بهانه بازدید و بازرسی به این اماکن و مواجهه با دانشمندان کشور با هر بهانه ای مطلقاً ممنوع شود. 7- با توجه به اینکه در مرحله اجرای برجام و حضور گسترده هیئت های خارجی و بازشدن بیشتر فضای کشور به روی بیگانگان زمینه نفوذ احتمالی دشمن در عرصه های امنیتی، اقتصادی و فرهنگی بیشتر خواهد شد به همین علت باید با طراحی متناسب با تحولات جدید برای جلوگیری از این نفوذ احتمالی اقدام نمود. 8- کشورهای اطراف برجام با توجه به مفاد ماده 28 آن متعهد به احترام متقابل و پرهیز از هرگونه اقدام مغایر با نص، روح و هدف برجام شده اند، از این رو مقامات دولتی باید بکوشند ضمن احترام به رعایت این بند با پاسخگویی مناسب در برابر گزافه گویی های مسئولان امریکا و اروپا هیچ یک از زیاده گویی های آنها را بی جواب نگذاشته و نسبت به اقدام قانونی در برابر نقض برجام از سوی آنها اقدامات عاجل و مقتضی را انجام دهند. 9- برای مواجهه با تهدیدهای فزاینده دشمنان انقلاب اسلامی، حق پدافند هسته ای برای حفاظت و پیشگیری از آسیب ها در برابر حملات و تروریسم هسته ای بدون هیچ گونه محدودیتی پیگیری شده و اقدامات عملی در خصوص کسب توانمندی آن حاصل شود. 10- با عنایت به فرصت سیاسی فراهم شده برای جمهوری اسلامی ایران می بایست دفاع انقلابی از همپیمانان منطقه ای استمرار یابد، توسعه روابط با کشورهای مسلمان و همسایه دنبال شود و توسعه ارتباط با کشورهایی که سابقه خیانت به کشورمان را ندارند، پیگیری شود. منبع : روزنامه جوان
دوشنبه ، ۱۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری دانشجو]
[مشاهده در: www.snn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها