محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826795041
بازی بزرگ چین و آمریکا
واضح آرشیو وب فارسی:حساب من: بازی بزرگ چین و آمریکا Reviewed by حساب من on Oct 4 Rating: 4.0 بازی بزرگ چین و آمریکا بازی بزرگ چین و آمریکا به گزارش حساب من دیدار رئیس جمهوری چین در آمریکا و کنفرانس خبری وی مملو از پرسش هایی در مورد حملات سایبری و ساخت وساز چین در دریای چین جنوبی بود. از هر جهت که به موضوع اخیر بنگرید، به یک سناریوی توطئه آمیز بزرگ تری برخورد می کنید: این بازی، بازی بزرگی است که برای تاثیرگذاری در مناطق هندوچین و اقیانوس آرام شکل گرفته است. این نقطه، محل تلاقی سه نقطه استراتژیک سیاسی است که هیجان در آن بالا گرفته است: مسیر دریایی تجارت چین، خط مشی رو به شرق هند و برنامه های راهبردی ایالات متحده برای برقراری توازن در این نقطه. چین و هندوستان شاید تلاش می کنند تا تاثیرگذاری خود را در دو حوزه سیاسی و تجاری در منطقه هندوچین و اقیانوس آرام بالا ببرند، اما زمانی این موضوع به نتیجه بهتری ختم خواهد شد که هر دو کشور همکاری خود را در حوزه های سیاسی و تجاری در این منطقه بیشتر کنند و حصول موفقیت در این منطقه کاملا به همبستگی و همکاری چین و هند با کشورهای این منطقه ارتباط دارد. هر دو کشور در حال حاضر به این نتیجه رسیده اند که از طریق جنگ های نیابتی عایدی اندکی داشته اند و از این رو به جای توسل به جنگ های نیابتی به استفاده از قدرت دیپلماسی نرم روی آورده اند. پای منافع کلانی در میان است. تجارت، انرژی و الزامات ژئواستراتژیک از جاه طلبی های دور و دراز چین و هند در این منطقه است. بین اقیانوس هند و آرام، تنگه مالاکا قرار دارد که گلوگاه اصلی تجارت جهان به حساب می آید. امروزه، بیش از نیمی از ترافیک کانتینری جهان و یک سوم ترافیک دریایی در این منطقه رقم می خورد که از اقیانوس آرام می گذرد و به دریای چین جنوبی می رسد و از آن نیز گذر می کند و به سمت سایر نقاط دنیا حرکت می کند. برای درک این مقیاس، به این ارقام توجه کنید: بیش از دوسوم منابع انرژی کره جنوبی، ۶۰ درصد از منابع انرژی ژاپن و ۸۰ درصد از نفت خام وارداتی چین از این مسیر عبور می کند. این در حالی است که ۷۵ درصد از منابع انرژی مورد نیاز هندوستان نیز از اقیانوس آرام عبور می کند. چین برای مدت های طولانی بوده که از تنگه مالاکا به عنوان «معضل مالاکا» یاد می کرده است، زیرا دسترسی این کشور به این تنگه که بین اقیانوس آرام و کشورهای هندوچین محصور شده، کمتر از هندوستان بوده است. از این رو کشتی های این کشور مجبور بوده اند از دریای چین جنوبی استفاده کنند. دریای چین هم نقطه ای است که پکن با بیشتر کشورهای این دریا مشکلات تداخل ارضی و مرزی دارد. در یک دهه گذشته چین برای حل معضل خود و دسترسی به خطوط حیاتی دریایی اقدام به ساخت وساز جزایر مصنوعی در دریای چین جنوبی و فرودگاه های دریایی کرده است تا خطوط تجاری-اختصاصی خود را در این منطقه گسترش دهد. این گستردگی در حال حاضر فراتر از مصوباتی است که در سازمان ملل به این کشور اجازه داده شده تا از این خطوط دریایی استفاده کند. از این منظر، «یوآن یوبای»، معاون نیروی دریایی چین، در سخنانی اختلاف برانگیز مدعی شده است دریای چین جنوبی به کشور چین تعلق دارد. این سخن به جز اینکه جاه طلبی های چین را نشان می دهد، معنای ضمنی دیگری هم دارد: مسیرهای دسترسی چین به مناطق دریایی کشورهای هندوچین و پاسیفیک بیشتر از پیش می شود. پیش تر چند معاهده دریایی در دریای چین جنوبی به امضا رسیده که کاملا منصفانه به نظر می رسد. اما موضوع دریای چین جنوبی فقط نمونه ای از بازی و قمار بزرگی است که چین به راه انداخته است. چین همزمان با ایجاد مسیرهایی به سوی تنگه مالاکا، با ایجاد سیاست نرم افزاری و ارائه وام به کشورهای پاکستان، بنگلادش، برمه و سریلانکا برای ایجاد بزرگراه ها، نیروگاه های برق و توسعه بنادری، به این کشورها کمک شایانی کرده است. در واقع همه این سیاست ها در راستای راهبرد مسیر دریایی جاده ابریشم است، که در این سناریو کشورهای خلیج بنگال و اقیانوس هند به لحاظ اقتصادی به کشور چین بیش از پیش نزدیک می شوند و از این طریق چین می تواند در صورت به مشکل برخوردن در تنگه مالاکا از مسیرهای دریایی این کشورها راحت تر استفاده کند. این در حالی است که پکن با استفاده از این رویکرد، موجب ترساندن کشورهای کوچک این منطقه که به ژاپن، هند و ایالات متحده متمایل هستند، شده است. همان طور که چین قاطعانه در حال پیش بردن برنامه های خود است، هندوستان نیز به سرعت در حال احیای سیاست های خود درخصوص مسیرهای حیاتی دریایی اش، با تمرکز بر ایجاد فرصت های سرمایه گذاری و تجاری است. در سال ۲۰۱۱، تجارت دریایی هندوستان نزدیک به ۴۱ درصد از تولید ناخالص داخلی هندوستان را تشکیل می داد. این رقم، به طور کلی در سال ۲۰۱۵ تاکنون به ۴۵ درصد رسیده است. هندوستان در حال حاضر ۴۵ درصد از واردات نفتی خود را از طریق اقیانوس هند انجام می دهد. دهلی نو نگران است که چین با تکیه بر اتحاد خود با پاکستان، هند را از طریق دریا و زمین در محاصره خود قرار دهد. برای استراتژیست های هندی، دور از ذهن نیست که چین قصد داشته باشد قابلیت های دریایی خود را با ایجاد یک مسیر ویژه از دریای چین جنوبی تا خلیج فارس گسترش دهد. هندوستان برای مقابله با این دست اندازی، در حالی که در دهه ۹۰ بزرگ ترین دریافت کننده کمک های خارجی بوده، شروع به ولخرجی کرده است. این کشور هم اینک به گشایش خطوط اعتباری ۱۲ میلیارد دلاری در کشورهای خارجی مبادرت کرده است.
یکشنبه ، ۱۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حساب من]
[مشاهده در: www.hesabeman.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها