پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1849213104
تجربه تلخ بازیکن تیم ملی از غذاهای چینی/ پورعلی گنجی: ۳ ماه تن ماهی و قرمه سبزی می خوردم
واضح آرشیو وب فارسی:داغ نیوز: مرتضی پورعلی گنجی از شرایط سختی که در چین داشته صحبت می کند. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ مرتضی پورعلی گنجی بازیکن تیم ملی ایران که در لیگ چین بازی می کند درباره سختی هایی که در این کشور پشت سر گذاشته صحبت می کند. او به عادت های غذایی چینی ها و مشکلات ایرانی ها برای تامین غذای مورد علاقه خود اشاره می کند و می گوید: «دروغ نگویم دو سه ماه اول تن ماهی و قرمه سبزی و برنج و قیمه می خوردم. همه را از ایران با خودم برده بودم. یک مدت که گذشت دیدم اینطوری نمی شود. تمام انرژی ام را از دست دادم و دیگر انرژی نداشتم.هر روز تن ها را گرم می کردم و می خوردم. ۴ ماه که گذشت متوجه شدم دیگر بدنم نمی کشد چون تیم سه روز سه روز بازی می کرد. از شانس بدم یک سری اتفاقات هم افتاد. کتفم در رفت، پشت سرم پاره شد و بخیه خورد. زانویم ضربه دید و بدتر از همه زیر شکمم آسیب دید. خیلی درد می کشیدم. خدا را شکر الان بهتر شده ام ولی آن روزها واقعا درد داشتم.» او ادامه می دهد: «غذایی نداشتم و مجبور بودم تن بخورم و هر سه روز در میان هم بازی کنم. در بازی های حذفی آری هان به فوروارد اصلی تیم بازی نمی داد ولی از شانس بد من را در ترکیب می گذاشت که باعث شد فشار رویم بیشتر شود. چند بازیکن دیگر هم استراحت کردند ولی من نه. با این غذاها و شک درد و آسیب دیدگی ها دیگر نمی توانستم. به خاطر همین ناگهان سه بازی بیرون ماندم و نتوانستم برای تیانجین بازی کنم. بعد از چند وقت به خودم گفتم بلند شو و برو بیرون. در آن مدت مدام در خانه بودم و اصلا بیرون نمی رفتم. زندگی برایم خیلی بد شده بود و به قول معروف از زندگی ام لذت نمی برم. پس از آن از خانه بیرون رفتم و شهر را گشتم. البته رستوران ایرانی پیدا نکردم ولی متوجه شدم شهر رستوران هندی، ایتالیایی، عربی و… دارد. الان هم کم و بیش با دوستانم بیرون می روم و غذا را در همین رستوران ها می خورم.»
پنجشنبه ، ۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-