واضح آرشیو وب فارسی:پارسینه: اشک های خاموش مجموعه ایست که بلیندا مِیسون از 12 زن روایت می کند. بعضی از ایشان در نتیجه ی خشونت معلول شده اند و بعضی دیگر معلولانی بوده اند که قربانی خشونت شده اند. این مجموعه تا 20 سپتامبر در دوسالانه ی عکس بالارات در ویکتوریای استرالیا در معرض دید عموم قرار دارد. بلیندا میسون (Blinds Mson) عکاس زن استرالیایی است که از سال 1998 تمرکز خود را بر روی عکاسی از مسائلی که به لحاظ اجتماعی تابو محسوب می شوند گذاشته است و همچنین مسائلی که بسیار شخصی هستند و در نتیجه ی مشکلات دردناکی ایجاد شده اند. او در سال 2008 به خاطر مجموعه ی «چهار نسل» برنده ی جایزه ی موران شد. اشک های بی اعتبار: ویکی ویلکینسون مادر دو فرزند است که مجبور شد چهار سال در یک مرکز بهزیستی زندگی کند چون امکانات نگهداری در خانه برای او موجود نبود. او طی این مدت مورد سوء استفاده و بی توجهی قرار گرفت و همین تجربیات سخت او را مجبور به فرار از آنجا کرد. ویکی ویکی اکنون در شپرتون با همسر جدیدش در حال زندگی ست. اشک گمنام: او به عنوان یک کودک معلول بارها مورد آزار جنسی قرار گرفت. اکنون مدتی است که دیگر توسط آزاردهندگان مورد اذیت و آزار قرار نمی گیرد بدان خاطر که این ضربات روانی او را مجبور می کند تا خود را از دید همگان مخفی کند. زیاد خشنود نیست: جِین رُزنگرِیو از شش ماهگی در موسسات مختلف زندگی کرده است، مکان هایی که او آنها را همچون زندان توصیف می کند. از شش ماهگی تا اکنون که 21 سالش است، او بارها مورد آزار جنسی قرار گرفته است. او اکنون در خانه ی خودش زندگی می کند و چون پرنده ای آزاد در حال فراموش کردن همه ی آن 20 سال است. گمنام هویدا: او شاهد قتل پسر هشت ماه اش در دستان همسر سابقش بوده است. در ادامه او به افسردگی حاد دچار می شود. او اکنون صاحب سه فرزند است و به همراه خانواده ی جدیدش سعی دارد تا زندگی اش را از نو بسازد. او از گذشته چنین می گوید: با من شبیه یک انسان برخورد نشد. بیشتر شبیه یک حیوان به نظر می رسیدم. از همه ی اسنها خسته شده بودم. آنکسی که دوستش داشتم تنها در حال فریب دادن من بود. برای همین به مواد روی آوردم. اما اکنون همه ی آن اتفاقات بد گذشته است من در حال غلبه بر آن چیزهایی هستم که زندگی به سوی من پرتاب کرده بود. آشکار: آنجی بارکر چنین می گوید: آنچه من در طول زمان بازپروری خود دریافته ام این است که من همان هستم که هستم، چه شما دوست داشته باشید چه نه. هیچ چیز نمی تواند مرا تغییر دهد. من قصد ندارد تغییر کنم؛ برای هیچکس. در 16 سالگی زندگی آنجی برای همیشه تغییر کرد. او بعد از مدرسه توسط دوست پسر سابقش آنقدر کتک خورد که تا نزدیکی مرگ پیش رفت. او دچار صدمات جدی مغزی شد و برای سه سال بستری شد. آسیب غیر عمد: او نیز ترجیح داده تا گمنام باقی بماند. این بار همسرش آزار دهنده ی او بوده است. یک سرباز که آنقدر او را کتک زد تا اینکه به علت آسیب مغزی او را راهی بیمارستان کرد. اکنون تنها 30 ساله است. او قربانی اضطراب و اختلالات همسرش شد و این صدمات را آسیب های غیر عمد در نتیجه ی اختلالات همسرش نام گذاری کردند. مصطفی ملکی منبع: عکس آنلاین
یکشنبه ، ۱۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارسینه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]