واضح آرشیو وب فارسی:فراخوان نامه: وقوع حادثه ای وحشتناک در طول مراسم حج تمتع امسال در عربستان سعودی باعث کشته شدن هزاران نفر از حجاج و چند صد نفر از مردم کشورمان شد، برای افرادی که تصور درستی از وضعیت جمعیت حجاج ندارند این سؤال پیش می آید که چرا افراد نتوانسته اند از آنجا فرار کنند یا خودشان را به نقطه ی امنی برسانند، چگونه در این حادثه هنگامی که ازدحام جمعیت به سطح خطرناکی رسیده است مردم وحشت زده و پراکنده نشده اند، استفان ریچر استاد روانشناسی جمعیت دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند در این مورد می گوید: تفکرهای سنتی در مورد روانشناسی جمعیت های این چنینی کاملاً اشتباه است، وحشت زدگی و آشوب باعث ماندن مردم در زیر پای یکدیگر و فاجعه می شود اما تحقیقات نشان داده اند که در حوادث این چنینی به طور کل مردم نمی توانند از جای خود حرکت بکنند، چه برسد به اینکه فرار کنند! به جای یک تقلای دیوانه وار در میان جمعیت برای خروج از آن وضعیت، فاجعه به شکلی بسیار ساده تر آغاز می شود، به علت گرما و تنگی جا چند نفر در میان جمعیت بدحال شده و بر روی زمین می افتند، افراد پشت سر سعی می کنند حرکت نکنند اما سیل عظیم جمعیت پشت سرشان به حرکت ادامه می دهد، زیرا از اتفاقی که در جلویشان افتاده بی اطلاع هستند، و این زمانی است که فاجعه آغاز می شود. ریچر می گوید: در این نوع حوادث بیشتر از نیمی از مرگ و میر به علت خفگی رخ می دهد، مردم به حدی به یکدیگر فشرده می شوند که دیگر فضای کافی برای نفس کشیدن وجود ندارد. بنابراین چه زمانی جریان مردمی که به آرامی و آرامش در کنار یکدیگر حرکت می کنند به توده ای فشرده و مرگبار از جمعیت تبدیل می شوند؟ به طور کلی می توان به این سؤال اینگونه پاسخ داد که هنگامی که تراکم جمعیت در هر متر مربع به چهار نفر برسد سطح تراکم به میزان خطرناک خود رسیده است. تماس فیزیکی میان افراد امواجی از هل دادن به عقب و جلو در میان جمعیت تولید می کند که به طور بالقوه امکان ایجاد تلفات را به وجود می آورد. گزارش های شاهدان عینی از فاجعه ی منا نیز این گفته را تأیید می کند. عبدالله لطفی یکی از بازماندگان این فاجعه در مصاحبه ای با اسوشیتد پرس می گوید: جمعیت مانند موج شده بود، جلو میرفت و ناگهان به عقب باز می گشت. من فردی را دیدم که بر روی فردی که بر روی صندلی چرخدار بود افتاد و چند نفر دیگر نیز بر روی او افتادند، مردم برای نفس کشیدن از یکدیگر بالا می رفتند. مراسم حج دارای سابقه ی طولانی از حوادث غم انگیز به دلیلی ازدحام بیش از حد بوده است. هر سال بیش از ۲ میلیون نفر برای انجام این مراسم به مکه می روند، بدترین حادثه ی پیش از این در سال ۱۹۹۰ رخ داده بود؛ هنگامی که به دلیل اشکال در سیستم تهویه ی یک تونل بیشتر از ۱۴۰۰ نفر از حجاج جان خود را از دست دادند. اگرچه غرق شدن در سیل عظیم جمعیت متراکم به نظر خطرناک می رسد، اما احساس هدف مشترک و همبستگی میان جمعیت مانع از به وجود آمدن حس ناامنی در بین افراد می شود. در این گونه مراسم روانشناسی جمعیت می تواند همه چیز را بهتر کنترل کند و باعث هماهنگی بهتر میان مردم و حتی کمک به افرادی که با مشکل مواجه شده اند بشود. اما بزرگترین خطر آن است که در میان افراد درون جمعیت نوعی احساس امنیت کاذب به وجود می آید که آن ها جزئی از جمعیتی هستند که امنیتشان تضمین شده و قرار است به سلامت بگذرند، و همین باعث می شود تا زمانی که تراکم به نقطه ی خطرناک نرسیده متوجه خطر نشوند.
شنبه ، ۱۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فراخوان نامه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]