واضح آرشیو وب فارسی:فرصت امروز: هل ادویه ای معروف، خوش عطر و پرطرفدار است که انواع مختلفی شامل هل سیاه، هل سفید و هل سبز دارد که طبیعت همه آنها گرم و خشک است. نوع سبز آن تند و معطر بوده و از دو نوع دیگر مرغوب تر است. هل سبز یا هل واقعی در واقع بذر های میوه کوچک (به اندازه یک بند انگشت) گیاه هل با پوست تیره و دانه های خوشبو است. این گیاه علفی چند ساله (Elettaria cardamomum)، از تیره زنجبیل هاست و دانه های هل بویی قوی و طعمی مطبوع دارد. از مغز و پوستش برای درمان و معطر ساختن غذاها و پختن شیرینی استفاده می شود. هل سیاه یا قهوه ای یا نپالی از گونه های گیاهی دیگری (Amomum costatum و Amomum subulatum) به دست می آید. از زمان های بسیاردور (تقریباً سه هزار سال پیش از میلاد)، هل ازادویه های مهم مورد استفاده بشر بوده است. یونانی های باستان درباره خواص دارویی هل به عنوان مثال کمک به هضم غذا، اطلاع داشتند. به علت تقاضای زیاد در دوره یونان باستان و امپراتوری رم تجارت هل نوعی کسب و کار بسیار لوکس به حساب می آمد. هل در اسکندریه (126 سال قبل از میلاد) به عنوان یکی از راه های پرداخت مالیات شناخته می شد. در قرون وسطی شهر ونیز ایتالیا مرکز ورود هل و همچنین دارچین و میخک به دنیای غرب بود. در قرن 16 میلادی پرتغالی ها با تصرف ساحل غربی هندوستان وارد تجارت هل شدند، البته تا قرن 19 صنعت تجارت هل برای اروپا سود چندانی نداشت. از آنجا که هل بومی جنوب هند است تا اوایل دهه 80 میلادی هندوستان بزرگ ترین تأمین کننده هل دنیا بود. بیش از 90 درصد تجارت خرد و کلان هل از طریق این کشور تأمین می شد. از سال 1980 میلادی به بعد رقابت شدیدی بین کشور گواتمالا و هند برای تصاحب بازار هل در گرفت. گواتمالا با تولید تقریبا 25 هزار تن هل در سال تولید کننده اول دنیاست (تامین حدود 70 درصد نیاز بازار جهانی) و کشور هند به علت مشکلات مختلف مانند هزینه تولید بالاتر، عملکرد پایین تر، خشکسالی و عدم استفاده از ارقام مناسب در حال حاضر با تولید 13 هزار تن در سال تولید کننده دوم جهان است. کشورهای سریلانکا، نپال، پاپوا گینه نو و تانزانیا از دیگر پرورش دهندگان عمده هل دنیا هستند. هل یکی از گران ترین ادویه ها نسبت به واحد وزن است. بهترین راه نگهداری کیفیت و عطر هل نگهداری دانه های هل درون پوشش و غلاف میوه هل است. هل در بسیاری از دستورات غذایی هندی وجود دارد. همچنین در کشور های اسکاندیناوی مانند سوئد و فنلاند هم در پخت و پز، به وفور و به ویژه در دستور های پخت سنتی مانند نان شیرین فنلاندی (پولا) یا نان مخصوص کریسمس (یولکاک) استفاده می شود. در خاورمیانه از هل بیشتر در شیرینی ها و برای معطر کردن چای و قهوه استفاده می شود. در آسیا به ویژه در قسمت جنوب، انواع هل به میزان زیاد در انواع ترشی ها و شیرینی ها استفاده می شود. هل جزء دایمی فرمول های ادویه در هند و نپال و همچنین تایلند است. در هند از هل برای معطر کردن برنج استفاده می شود و بذر های هل به تنهایی مانند آدامس جویده می شود. هل دارای اسانس فرار و معطر (تا حداکثر 8 درصد) است. این گیاه دارای مواد رزینی و چربی نیز است. این ادویه اشتهاآور است. هل، زنجبیل و میخک آسیاب شده، داروی مؤثری برای رفع مشکلات گوارشی است. جویدن دانه هل برای مدتی باکتری های ایجاد کننده بوی بد دهان را از بین می برد و بوی نامطبوع سیر و پیاز را خنثی می کند. همچنین جویدن دانه های هل پس از صرف خوراک به هضم و گوارش بهتر غذا کمک می کند. هل، افسردگی، حالت تهوع، سردرد به علت سوء هاضمه و بیماری های ریوی را درمان می کند، علاوه بر این در دفع سموم ناشی از مصرف بیش از حد کافئین کمک می کند، دانه های هل خاصیت داروی اکسپکتورانت را دارد و سینوس ها و برونش ها، بینی و سینه را از خلط و ترشحات اضافی پاک می کنند. از انقباض عضلانی و تشنج پیش گیری می کند. هل کلیه ها را تقویت می کند و گفته می شود برای درمان شب ادراری کودکان مفید است. دانه هل تقویت کننده معده، ضدنفخ و بادشکن است. هل ضد درد، برطرف کننده خستگی، بهبود دهنده سنگ کیسه صفرا، مدر، بهبود دهنده نقرس و ضد مسمومیت است. البته مواردی را در مصرف هل باید رعایت کرد؛ افراد با مشکلاتی مانند یبوست، فشار خون، تپش قلب و ورم پروستات نباید در مصرف هل زیاده روی کنند. * کارشناس کشاورزی
شنبه ، ۱۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرصت امروز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]