واضح آرشیو وب فارسی:ایران انا: شوش - ایران اُنا: شوش شناسی کوششی جدی برای ناگفته های شهر است.تلاشی است که دارای هدف های متعددی است.این کار با داشتن پشتوانه ی مردمی به دنبال اهداف بلندی است که هرگز در مدت کوتاه قابلیت دسترسی را ندارد.استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا: شوش شناسی کوششی جدی برای ناگفته های شهر است.تلاشی است که دارای هدف های متعددی است.این کار با داشتن پشتوانه ی مردمی به دنبال اهداف بلندی است که هرگز در مدت کوتاه قابلیت دسترسی را ندارد.همیشه این چنین بوده که کارهای بزرگ در مدت زمان های طولانی،تلاش و کوشش نیاز داشته است. نگاه مقطعی به این کار ارزشمند نوعی ظلم به کل کار است.نگاه به اهداف ان عظمت کار را نیز نشان می دهد.بدیهی است که جنس اهداف و زبان بر بودن ان ها بر این عظمت می فزاید.شوش شناسی نمی خواهد ادای رفع تلیف را داشته باشد.ان در پی ان است تا انچه دیگران انجام نداده اند،به نتیجه برساند. رسیدن به هدف های تعیین شده و در عین حال گسترده،نیازمند برنامه است.اصولا نمی توان کاری را علمی تلقی کرد در حالی که برنامه ای نداشته باشد.از درون این کلام،داشتن راه و روش هم بیان می گردد.شوش شناسی هم دارای اهداف،برنامه،روش،ابزار،وسایل،شکل ها و تخصص های مختلف است. در جاده ی شوش شناسی،ابتدایی وجود دارد و ان طرح ها و نظریات اهل شوش برای رفع معرفت شناسی ان است.این جاده هدفی دارد.نقطه ای مشخص را تعیین نموده که دست رسی به ان را در کوشش های خود قرار داده است. اینک کوشش ها در حال شکل گرفتن هستند.معرفت شناسان شوشی نوع جاده را هم مشخص نموده اند.بنابراین شروع حرکت مشخص، نقطه ی پایانی تعیین و بر همین اساس،مسیر حرکت هم معین می گردد.حرکت در همان جهتی که ما ان را کار حساب شده می دانیم. شوش شناسی به دنبال دسترسی به اهداف خود است.در مسیر جاده حرکت کردنش مهم است.بر همین پایه برای طی کردن ان بی مهابا حرکت نمی کند.بدون تفکر راه را طی نمی نماید.مسیرها را برانداز می کند.خطرات احتمالی برای ضربه زدن به شخصیت شهر را درنظر می گیرد.این یعنی حرکت با عقل و منطق. وقتی کاری بر اساس پی ریزی های اساسی شکل می گیرد به معنای داشتن نقشه و برنامه است.ش.ش شناسی برای تمامی اهداف خود دارای برنامه است.کند یا تند حرکت کردنش بسته ی به ان برنامه هاست.جوانب امر را فهمیدن و با قدم های استوار حرکت کردن از اساسی ترین کارهای ان است. از منظر دیگر میان اهداف و برنامه همیشه رابطه ی مستقیم وجو دارد.برنامه تابع هدف است.هرچه اهداف متعالی تر باشند،برنامه ها هم باید متعالی گردند.هرچه زمان بر بون اهداف بیشتر باشد،به برنامه های بلند مدتی نیاز است.این یک اصل برنامه ریزی است. شوش شناسی در معرفی شوش دارای سه نوع برنامه ریزی است.تدوین ان ها هم تابع اهداف و هم تابع خواستگاران است.هر شکل از برنامه ریزی برای خود تعریفی دارد.ان ها با اهداف سنجیده می شوند.تدوین ان ها و در قالب سه نوع گذاشتن هر یک بدون تفکر و منطق صورت نمی گیرد. نوع اول برنامه های شوش شناسی مربوط به اهداف قابل دسترس زمانی است.بر این اساس برنامه اول را"کوتاه مدت"گویند.به طور مثال برای شناساندن شهر به میهمانان نوروزی و یا کسانی که به عنوان مسافر وارد می شوند شناسایی ها در این قالب قرار می گیرند. در قالب برنامه ی کوتاه مدت می توان از وسایل زود باز ده مانند پوسترها استفاده کرد.طبیعی است که نوع برنامه به ما کمک می کند تا به اهداف کوتاه مدت خود دسترسی پیدا کنیم.معرفی کلی در این برنامه جای می گیرد. نوع دوم برنامه های شوش شناسی،"میان مدت" است.در این برنامه که معمولا جنبه ی مطالعاتی ریزتری را در بر می گیرد،اهداف میان مدت پنج ساله مد نظر می باشند.دستگاه های متولی و افراد دلسوز و تحصیل کرده ی شهر به دنبال نشر کتبی به صورت سلسله وار هستند.در این مدت اهداف اولیه به طور کامل بیان و دسترسی می یابند و کار برای ادامه ی ان میسر می گردد. نوع سوم برنامه ها که کامل ترین ان ها در این شناسایی است"بلند مدت"نامیده می شوند.تکمیل و ادامه ی برنامه های کوتاه مدت و تسلسل برنامه های میان مدت،شناسایی را به کامل بودن هدایت می کند.این برنامه انقطاع ندارد و در طی زمان مهم ترین تا اصلی ترین را در بر می گیرد.تدوین کتب چند جلدی و تکمیل جلدهای قبلی نمونه ای از برنامه ی بلند مدت است. در هر صورت برنامه اساس رسیدن به اهداف در شوش شناسی محسوب می شود.باید در این زمینه کارهای هماهنگی صورت گیرند.همدلی و همفکری تحقق یابند و در نتیجه کهن شهر جهان یعنی شوش به جایگاه اصلی و در خور شان خود برسد.
پنجشنبه ، ۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران انا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]