واضح آرشیو وب فارسی:تین نیوز: وبلاگ تین نیوز | هدف اصلی برنامه ریزی ها در اقتصاد کشورها این است که مردم خود اقتصاد را کنترل کنند. براساس این برنامه ها هر کجا نارسایی وجود داشت دولت به مردم کمک می کند، به طوری که مردم خود با هم وارد داد و ستد می شوند و منابع را برای تامین نیازهای همدیگر به کار می گیرند. در این میان، نباید فراموش کرد که ایران یک کشور نفت خیز است و این منبع عظیم خدادادی باید به درستی صیانت شود و نمی توان آن را به بخش خصوصی واگذار کرد. طبیعی است که این قضیه باید در اختیار نمایندگان مردم و دولت قرار بگیرد تا این منابع به صورت کاملا شفاف و درست برای توسعه کشور استفاده شود و ثمرات آن را هم نسل های حاضر و هم نسل های آینده ببینند. دولت هم باید در قبال چگونگی استفاده از این منابع پاسخگو باشد. به دلیل وجود درآمدهای نفتی نقش دولت ها فراتر می رود، به گونه ای که طی چند دهه گذشته وسوسه شده و می شوند به حوزه نفوذ خود بیفزایند و بزرگ و بزرگ تر شده و روز به روز حیطه نفوذ خود را گسترش داده اند. به میزانی که دولت بزرگ می شود هزینه های دولتی گسترش پیدا می کند و تصمیمات دولتی جایگزین تصمیمات خصوصی می شود و بخش خصوصی را تضعیف می کند. وقتی دولت قدرتمند می شود دیگر مهار آن کار سختی است. این پدیده ای است که در کشورهای نفت خیز هم بیشتر نمایان است. به طور طبیعی انتظار می رود که دولت قانون را حاکم کند و افراد در چارچوب قانون آزاد باشند فعالیت کنند و حقوق و مالکیت و آزادی فردی و اجتماعی آنها تضمین شده باشد و بخش خصوصی راغب باشد سرمایه گذاری کند و سرمایه های خود را گسترش دهد، اما وقتی دولت درآمدهای نفتی را در اختیار دارد، این باعث می شود که بنگاه های دولتی و هزینه های دولتی را افزایش دهد و به منابع بانکی دسترسی پیدا کند. دولت در مواقعی از طریق افزایش هزینه ها و در نتیجه تغییر نرخ ارز و کسب درآمد باعث افزایش نرخ ارز می شود و به تورم دامن می زند. از طرف دیگر منابع بانکی را به نحوی مورد استفاده قرار می دهد که منابع را برای بخش خصوصی محدود می کند. در حال حاضر اگر منابع بانکی و میزان تسهیلات و مشکلات سیستم بانکی را در نظر بگیریم می بینیم دولت خود یکی از عوامل مشکل ساز سیستم بانکی است و به جای اینکه مشکل را حل کند خود ایجاد مشکل کرده است و مسئولان بانک مرکزی هم متاسفانه توان و قدرت لازم را برای نظارت بر سیستم پولی ندارند یا اینکه ضعیف هستند و ملاحظاتی دارند و به همین دلیل است که دارایی های غیر جاری بانکی افزایش پیدا کرده است. سیستم بانکی رسالت خود را به درستی اجرا نکرده. وظیفه اصلی بانک ها انتقال منابع از سپرده گذار به سرمایه گذار است که تاکنون چنین نبوده و سیستم بانکی به توزیع کننده چک ملی تبدیل شده است. از آنجا که دولت خود به سیستم بانکی بدهکار است و با دستکاری نرخ ارز بدهی خود را جبران می کند چندان نمی تواند سیستم بانکی را زیر فشار قرار دهد یا قانون مند کند، زیرا خود پایبند به شفافیت و قانون مندی نبوده است. این است که می بینیم بخش خصوصی از دسترسی به منابع محروم می شود. * اقتصاددان و استاد دانشگاه
پنجشنبه ، ۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]