محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828880531
پارچه انگلیسی و فتوای علمای اصفهان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: پارچه انگلیسی و فتوای علمای اصفهان تهران-ایرنا- پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، در یادداشتی با اشاره به تجربه گفتمان «اقتصاد مقاومتی» در تاریخ معاصر کشور، بخشی از تاریخچه «شرکت اسلامیه» را منتشر کرد.
به گزارش ایرنا از پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، محمدرضا داوری در بخشی از این یادداشت با عنوان «پارچه انگلیسی و فتوای علمای اصفهان» اشاره می کند: رهبر انقلاب در جواب افرادی که ادعا می کنند شرکت های اسلامیه بر سر جدالی مذهبی پدیدار شدند، می فرمایند: «قضیه مرحوم حاج آقا نورالله، مساله فقط یک جنگ مذهبی نیست؛ یعنی دعوای این نیست که مسیحی ها می خواهند بیایند غلبه پیدا کنند. مسیحی ها که در خود اصفهان با آن ها داشتند زندگی می کردند، ارامنه اصفهان همیشه بودند و با هم زندگی می کردند و مشکلی هم نداشتند. پس دعوا، دعوای مذهبی نبود.»متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:اگرچه اقتصاد مقاومتی، اصطلاحی است که در سال های اخیر متداول شده است، اما چنین رویکردی در تاریخ معاصر ایران نیز سابقه داشته است. در قرن گذشته، اندیشمندان و عالمان روشن اندیشی در کشور زندگی کرده اند که در مواجهه با هجمه ی استعمار، از این رویکرد به خوبی بهره گرفته و راه نفوذ و استیلای بیگانه را بر استقلال اقتصادی بسته اند. شناخت تجربه ی تکیه بر تولید داخلی در طول تاریخ معاصر، به خوبی قادر است ما را در موضوع بیان شده هدایت کند، نقاط قوت ما را نشان دهد و مانع از ارتکاب خطاهای پیشین شود.تاسیس «شرکت اسلامیه» به ابتکار حاج آقا نورالله اصفهانی در اصفهان و همکاری تجار این شهر، نمونه بسیار موفقی از این راهبرد در ایران اسلامی است. رهبر انقلاب درباره ی اقدامات ایشان چنین می فرمایند: «در قضیه ی مرحوم حاج آقا نورالله... دعوا سر همان چیزی است که ما امروز از مساله ی استقلال می فهمیم؛ یعنی سلطه اقتصادی، سلطه ی فرهنگی، سلطه سیاسی، سلطه اجتماعی و نفوذ ویران کننده و خانه براندازی که غرب در دنیا داشته (آن دوره، دوره ای بود که غرب با نشاط و با سرزندگی داشت می آمد و حالت تهاجمی داشت) این ها این را می دیدند، این را می فهمیدند. مرحوم حاج آقا نورالله از آن شرکتی که احداث می کند، از آن حرف هایی که می زند... نشان می دهد که مرد بسیار روشن بین، بسیار آگاه و متوجه به ابعاد سلطه ی بیگانه است.»1* اندیشه ی استقلال اقتصادیبه دنبال قیام تاریخی تنباکو که امپراتوری انگلیس را به عقب نشینی واداشت، این اندیشه در ذهن حاج آقا نورالله اصفهانی شکل گرفت که می توان ابعاد تحریم را به کالاهای دیگر گسترش داد. وی برای تحقق عینی این تحریم در راستای خودکفایی داخلی برنامه ریزی و اقدام نمود.وی در ابتدا به مبارزه منفی، تحریم اجناس خارجی و نفی سلطه ی اقتصادی اجانب می پردازد و در ادامه، تلاش هایش را در راستای سازندگی و خودکفایی ملی پیگیری می کند. می توان اذعان کرد که اوج فعالیت های آقا نورالله در بخش دوم، معطوف به توسعه ی شرکت های اسلامیه بوده است.*انگیزه تاسیس شرکت اسلامیهدر دوران قاجاریه، اقتصاد ایران از وضعیت مطلوبی برخوردار نبود. اقتصاد ملی در رکود کم سابقه ای قرار داشت و سیل محصولات خارجی در بازار ایران روان بود. ایران که خود زمانی صادرکننده ی منسوجات باکیفیت خصوصا پارچه های ابریشمی بود، به واردکننده ی منسوجات تبدیل شده بود2 و از کارخانه های نساجی که روزگاری محصولات آن به تمام مشرق زمین صادر می شد، خبری نبود. در آن زمان، عمده ی تجارت ها در ایران، دلالی تجار از اجناس بیگانه بود؛ تا جایی که حاج آقا نورالله می گوید: «بازرگانان عمال خارجی شده اند.»3جرج کرزن، سیاست مدار انگلیسی، در کتاب «ایران و قضیه ی ایران» می نویسد: «گذشته از اشیای تجملی غربی که طبقات بالا به آن معتاد شده اند، پوشاک همه ی طبقات جامعه، از مردان گرفته تا زنان، جملگی از غرب وارد می شود. ابریشم، ساتن و ماهوت برای طبقات اعیان و قماش نخی و پنبه ای برای همه ی طبقات. لباس یک روستایی ساده از منچستر یا مسکو می آید و نیلی را که همسر او به کار می برد، از بمبئی وارد می شود. در واقع از بالاترین تا پایین ترین مراتب اجتماعی، به طور قطع وابسته و متکی به کالاهای غربی شده اند.»4 در چنین وضعیتی، اندیشه حفظ و تقویت تولید داخلی ابتدا در محافل مذهبی و تجار در اصفهان ایجاد شد. علما و روحانیون با درک خطر از بین رفتن اقتصاد ملی و استقلال سیاسی کشور به کمک تجار و بازرگانان معتمد، دست به اقدامات عملی زدند که از اهم آن ها می توان به تاسیس شرکت اسلامیه اشاره کرد. علما به حق بر این گمان بودند که می توانند با حمایت و تشویق مردم، منسوجات ایرانی را با کیفیتی عالی تولید و در برابر منسوجات بیگانه علم کنند. * استقبال و حمایت مردمجمع کثیری از علمای جهان اسلام به طرق مختلف، از جمله فتوا و اعلامیه، به حمایت از تولیدات داخلی برخاستند. هیجان زائدالوصفی که از ویژگی دین خواهی و وطن دوستی مردم برمی خاست با غرور ملی درآمیخت و مردم کالای تولیدشده در وطن را اگرچه کیفیتی برابر با کالای خارجی نداشت، ترجیح می دادند و با افتخار مصرف می کردند. چه بسا اگر این حمایت مردم همراه و پشتیبان شرکت نمی بود، حرکتش متوقف می ماند. در اخبار آن دوره می خوانیم که دامنه نفوذ این شرکت به مدارس، حوزه علمیه و حتی مراکز نظامی می رسد و به شکل یک وظیفه و سنت درمی آید: «لباسی که از مدرسه به شاگردان داده می شود، باید از ساخت داخله ایران باشد.»5 علاوه بر این، روزنامه ها به عنوان رسانه های فراگیر، به حمایت از شرکت اسلامیه پرداخته و از آن تعریف و تمجید نمودند.ملت ایران نیز سراسر به تولیدات این شرکت دل بسته بودند و فعالیت های آن را زیر نظر داشتند و در صورت بروز کوچک ترین نقص و اشتباه، فورا در راستای رفع آن اقدام می کردند. تنها در یک فقره، به بیان روزنامه ی «حبل المتین»، هشت صد نفر از رؤسای تجار و اشراف اصفهان متفق شدند و طی اعلامیه ای ترک استعمال و خریدوفروش منسوجات خارجی را اعلام کردند.منسوجات شرکت در هر شهری که وارد می گشت، با استقبال مردم مواجه می شد و چنان وجد و سروری به پا می کرد که در هیچ یک از اعیاد آن دوره نظیر نداشت. حتی ایرانیان مقیم خارج، از بغداد گرفته تا سن پترزبورگ نیز از شرکت اسلامیه پشتیبانی کردند و طی برگزاری مجالس شادی، حمایت همه جانبه خود از شرکت را به صورت علنی ابراز نمودند.6* به خطر انداختن منافع استعماراندیشه بهبود وضع اقتصاد و استقلال در زمینه های گوناگون همچون احداث صنایع ملی و کارخانه ها و گرفتن امتیاز از دولت برای توسعه عمران کشور، شرکت اسلامیه را به میدان های جدید فعالیت ترغیب می نمود. به مرور زمان تاثیرات شرکت که به قصد تولید کالاهای داخلی در برابر نفوذ اقتصادی غرب، حرکت عمیق و گسترده ای را آغاز کرده بود، به تمامی شهرهای ایران رسید و حتی شعبه هایی از این شرکت در خارج از مرزهای ایران فعال شد.با توجه به شروع به کار شعب شرکت در خارج از مرزهای ایران، طبیعی بود که انگلیسی ها که با این حرکت موافق نبودند، در طولانی مدت ضربه سنگینی به اقتصاد استعماری انگلیسی ها وارد می ساخت، واکنش نشان دادند. چنان که روزنامه تجارتی لندن می نویسد: «معلوم می شود ایرانیان اندک اندک از خواب غفلت بیدار شده و قدر و اهمیت تجارت، به خصوص همین شرکت را دانسته اند. چیزی که اهمیت دارد آن است که علمای ملت نیز در آن شرکت مشوق هستند و اگر این شرکت معتبر شود، سکته بزرگی به منافع انگلیس در اصفهان، بلکه در خلیج فارس وارد می آید.»7این ترقی روزافزون که شکست کالاهای خارجی را موجب می شد، واکنش تجار دول بیگانه را در پی داشت. کنسول گری انگلیس در اصفهان بارها به مسئولین ایرانی از اوضاع وخیم پیش آمده شکایت می کردند و با روش های مختلف همان گونه که به انحراف مشروطه مبادرت نمودند، توانستند مساله تحریم کالاهای خارجی را به سوی ناکامی سوق دهند. کاهش قیمت کالاهای خارجی، نسیه دادن کالاها و اجناس به تجار داخلی و مردم، تبلیغات زیاد اجناس خارجی و… از جمله اقداماتی بود که آنان را در نیل به اغراضشان موفق گردانید.از دیگر اقدامات آن ها می توان به استفاده از اختلافات مسلمانان و اهل کتاب اشاره کرد. اما این طرح بسیار به موقع از جانب اندیشمندان طرفدار شرکت اسلامیه لو رفت و آن ها از طریق اطلاع رسانی به مردم، تا حد زیادی این نقشه را خنثی کردند. رهبر انقلاب در جواب افرادی که ادعا می کنند شرکت های اسلامیه بر سر جدالی مذهبی پدیدار شدند، می فرمایند: «قضیه مرحوم حاج آقا نورالله، مساله فقط یک جنگ مذهبی نیست؛ یعنی دعوای این نیست که مسیحی ها می خواهند بیایند غلبه پیدا کنند. مسیحی ها که در خود اصفهان با آن ها داشتند زندگی می کردند، ارامنه اصفهان همیشه بودند و با هم زندگی می کردند و مشکلی هم نداشتند. پس دعوا، دعوای مذهبی نبود.»8اگرچه کارشکنی های انگلستان و عناصر سودجوی داخلی و نیز عدم حمایت دولت و حاکمیت کشور موجب شد تا ادامه ی مسیر برای شرکت های اسلامی میسر نشود، اما اهتمام علما و مردم آن برهه و اصرار ایشان به حمایت از منسوجات داخلی تجربه ی قابل توجه ی را پیش روی ملت ایران گذاشت.پی نوشت ها:1. http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=33012. آبراهامیان، یرواند (1377)، ایران بین دو انقلاب، ترجمه ی احمد گل محمدی و محمدابراهیم فتاحی، تهران، نشر نی، ص75-78.3. نجفی، موسی (1378)، اندیشه ی سیاسی و تاریخ نهضت حاج آقا نورالله اصفهانی، تهران، مؤسسه ی مطالعات تاریخ معاصر، ص31.4. کرزن، جرج ناتانیل (1362)، ایران و قضیه ی ایران، ترجمه ی وحید مازندرانی، تهران، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص66-67.5. روزنامه ی حبل المتین، سال هفتم، شماره ی 10.6. رهدار، احمد (1390)، غرب شناسی علمای شیعه در تجربه ی تاریخ معاصر، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ص479-483.7. روزنامه ی کامیرشل انگلیس، چاپ لندن، به نقل از روزنامه ی ثریا، شماره ی 46.8. http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3301سیام(1)**3070**1449
07/07/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
سیاسی
پربازدیدترینها