واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: با این آرزو که تعداد بیشتری از خواسته های فرزندان شان را برآورده کرده و زندگی شادتری خواهند داشت. غافل از آنکه معادلات اقتصاد با آنچه در ظاهر تصور می شود تفاوت دارد. ماهی ۴۵ هزار و ۵٠٠ تومان به ازای هر نفر که به قراری ماهی سه هزار و ۵٠٠ میلیارد تومان می شود برای خرید مایحتاج وارد بازار شد ولی در مقابل بازار توان جوابگویی به این میزان تقاضا را نداشت و در نتیجه قیمت ها در بازار رفته رفته بالا رفت. ماه به ماه رشد قیمت ها توان خرید مردم را کاهش داد و امروز پس از گذشت پنج سال از آغاز هدفمندی یارانه ها می بینیم که نه تنها سطح رفاه خانوارها افزایش نیافته است بلکه مصرف مواد غذایی اساسی مانند شیر، گوشت، برنج و نان در سبد خوراکی خانوار آب رفته است. نه تنها مصرف مواد غذایی اساسی بلکه تمام مصارف با استناد به جدیدترین آمار بانک مرکزی از هزینه و درآمد خانوار در سال ٩٣، کمتر شده است. سبد غذایی و آشامیدنی ١٩ درصد آب رفت هر خانواده در سال ١٣٨٩ یعنی سالی که هدفمندی یارانه ها برای بهتر شدن زندگی مردم آغاز شد؛ دو هزار و ٣١٨ کیلوگرم مواد خوراکی و آشامیدنی مصرف می کرد ولی این مصرف در سال ٩٣ به یک هزار و ٨٧۴ کیلوگرم رسیده است که نشان می دهد سبد غذایی مردم ۱۹/۱۵ درصد کوچک تر شده است. اگر فقط ملاک مقایسه مان مقدار مصرف اقلام خوراکی و آشامیدنی اساسی باشد میزان مصرف از یک هزار و ٧۶ کیلوگرم به ٨۴۶ کیلوگرم کاهش یافته که به این ترتیب ۲۱/۳۷ درصد افت مصرف مشاهده می شود. این نکته را باید اضافه کرد که مبنای محاسبه سرانه مصرف، خانوار است. یعنی در یک خانواده ای که به طور متوسط در سال ٨٩، ۳/۷ نفر جمعیت داشته مقدار مصرف مواد غذایی محاسبه شده است. با توجه به اینکه تعداد افراد خانوار در سال های گذشته رو به کاهش بوده به تعبیری بُعد خانوار کاهش یافته و به ۳/۴ نفر در هر خانوار رسیده است. به این ترتیب تعداد افراد هر خانواده به طور متوسط ۰/۴نفر کاهش یافته است. بنابراین بخشی از افت مصرف سالانه مواد غذایی هر خانوار به کاهش بُعد خانوار مربوط می شود ولی از آنجا که بُعد خانوار تنها ۰/۴ نفر کمتر شده، تاثیر کاهش جمعیت خانوارها در کاهش مقدار مصرف مواد غذایی چندان تاثیرگذار نیست. به طور مثال در مورد مصرف برنج درحالی که در سال ٨٩، هر نفر ۴۲/۹۷ کیلوگرم برنج در سال مصرف می کرد؛ میزان مصرف در سال ٩٣ به ۳۵/۲۹ کیلوگرم کاهش یافت. ۵/۱۴ درصد افت مصرف با لحاظ بُعد خانوار محاسبه میزان کاهش مصرف ١١ قلم مواد خوراکی اساسی بر اساس بُعد خانوار سرانه نشان می دهد در سال ٨۴، هر فرد در سال ٢٩٠ کیلو گرم مواد خوراکی و آشامیدنی اساسی مصرف می کرد اما مقدار مصرف هر فرد در سال گذشته به ٢۴٨ کیلوگرم رسید که ۱۴/۴۸ درصد کمتر شده است. در مورد مصرف تمام اقلام خوراکی و آشامیدنی نیز این آمارها با روندی مشابه قابل مشاهده است. به این صورت که مصرف اقلام خوراکی و آشامیدنی هر فرد در سال ۶٢۶ کیلوگرم در سال ٨٩ بوده که با ١٢ درصد کاهش به ۵۵١ کیلوگرم در سال ٩٣ رسیده است. هر نفر ماهانه ٧٧٩ هزار تومان هزینه و ۴٩٣ هزار تومان درآمد داشته است مقایسه هزینه و درآمد خانوارها طبق معمول از عقب ماندگی درآمدها نسبت به هزینه افراد حکایت دارد. در سال ٩٣ هر خانوار در سال ٣١ میلیون و ٨١۵ هزار و ۴٩٨ تومان هزینه داشته است که می شود دو میلیون و ۶۵١ هزار و ٢٩١ تومان هزینه ماهانه و اگر بخواهیم هزینه هر نفر در ماه را محاسبه کنیم رقم ٧٧٩ هزار و ٧٩١ تومان به دست می آید. در مقابل هر خانوار در سال ٩٣ به طور متوسط ٢٠ میلیون و ١١٧ هزار و ٢٠۵ تومان درآمد خالص پولی داشته است که درآمد ماهانه خانوار بر این اساس یک میلیون و ۶٧۶ هزار و ۴٣٣ تومان برآورد شده و درآمد هر فرد در یک ماه ۴٩٣ هزار و ٣٨ تومان محاسبه می شود. با کسر میزان هزینه از درآمد ماهانه هر فرد ملاحظه می شود که هر نفر در ماه برای مخارج خود ٢٨۶ تومان کسری درآمد دارد. هر خانواده ماهانه ٩٧۴ هزار تومان کسری دارد با محاسبه هزینه و درآمد خانوار در سال ٩٣ می توان گفت که هر خانواده برای تامین مایحتاج خود در ماه ٩٧۴ هزار و ٨۵٨ تومان کسری دارد. عقب ماندگی درآمد از هزینه همواره وجود داشته است. این کسری را در سال ٨٩ هم می توان دید. فقط ارقام کمی متفاوت تر بوده است. در این سال درآمد سالانه هر خانوار ٩ میلیون و ٢٢٩ هزار و ۶٩٧ تومان بوده که ماهانه ٧۶٩ هزار و ١۴١ تومان برآورد می شود. در مقابل هزینه سالانه خانوار ١٣ میلیون و ۴۵۴ هزار و ٣٢١ تومان و هزینه ماهانه خانوار یک میلیون و ١٢١ هزار و ١٩٣ تومان بوده است. بر اساس این ارقام میزان کسری هر خانواده برای تامین مایحتاج ماهانه خود ٣۵٢ هزار و ۵٢ تومان محاسبه می شود. هزینه خوراکی ها کم شد یکی از نکاتی که از سوی اقتصاددانان به عنوان آیتمی که سطح رفاه اقشار متوسط و پایین تر را تحت تاثیر قرار می دهد؛ افزایش هزینه خوراکی هاست. از آنجا که سهم خوراکی ها از سایر هزینه ها مانند کفش و کیف، پوشاک و تفریح و… در طبقات متوسط و ضعیف جامعه بیشتر است؛ رشد قیمت خوراکی ها به عنوان یک آیتم برای تغییرات سطح رفاه خانوار در نظر گرفته می شود. در سال ٩٣ کاهش کمتر قیمت خوراکی ها نسبت به دیگر گروه های هزینه ای به عنوان یک نشانه مثبت برای سطح رفاه خانوارهای کم درآمد تلقی می شود به این مفهوم که با توجه به اینکه خوراکی ها در سال ٩٣ تنها ۸/۱درصد افزایش قیمت داشته است؛ خانوارهای با درآمد کمتر قدرت خرید خود را به اندازه سال های قبل از آن که هزینه های خوراکی بالای ٣٠ درصد رشد داشت؛ از دست نداده اند و توان خرید خوراکی های بیشتری را در سال به دست آورده اند. تداوم این روند می تواند به معنی آن باشد که در درازمدت و مثلا با ادامه روند رشد کم در هزینه خوراکی ها طی ١٠ سال می توان انتظار بهبود سطح رفاه خانوار را داشت.
چهارشنبه ، ۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]