محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827871622
افخمی تا کجا پای کار «هفت» می ماند؟
واضح آرشیو وب فارسی:رهیاب: پس از گمانه زنی های مختلف درباره پخش برنامه «هفت» قرار است که این برنامه از جمعه این هفته با اجرای بهروز افخمی روی آنتن شبکه سه سیما برود. اما یک سؤال اساسی وجود دارد، بعد از جیرانی و گبرلو، حالا افخمی تا کجا با هفت پیش می رود؟به گزارش رهیاب: «هفت» با اجرای فریدون جیرانی بعد از مدت ها تب سینما را به تلویزیون کشاند و به یکی از برنامه های پرمخاطب رسانه ملی تبدیل شد. برنامه ای که علی رغم حضور تکراری فراستی، فضای نقد آن به سمتی رفته بود که برخی آن را دیگر «اعصاب خورد کن» و «نق مستدام» می خواندند، اما همچنان منتقدانش را هم همراه خود داشت. «هفت» همچنان برنامه جذابی بود و شاید دلیل اصلی آن صراحت اش بود. صراحتی که باید دوزش مدیریت می شد، به نظر می رسد در هفته های پایانی حضور جیرانی به این دلیل که افسارش در دست او رها یا آگاهانه شل شده بود، مهمترین بهانه برای برکناری او شد. این صراحت از جایی به بعد از محدوده سینما به زمینه های دیگری هم کشیده شد و طبق معمول چند حاشیه جناحی، محفلی و بعضاً گوشه و کنایه ها و نگاه های تکراری علاقمند به دسته بندی کردن، باعث شد که حواشی برای «هفت» بالا بگیرد. این ماجرا تا به آنجا ادامه پیدا کرد که طبق معمول رنگ سیاست در این دسته بندی ها پررنگ شد و از دامنه هفت بیرون زد و تصمیم ساز سرنوشت هفت شد. هفت که به عنوان برنامه یک عده خاص قلمداد شده بود، حالا دیگر «هفت»ی جناح بندی شده بود که هدایت اش به محمود گبرلو سپرده شد. گبرلو وارد یک بازی خطرناک شده بود و از همان ابتدا به جناحی دیگر منتسب شده بود. گبرلو برای جذب مخاطب برای برنامه تلاش های زیادی کرد اما قضاوت ها پیش از هر گونه تلاشی، درباره او و دوره جدید اجرای برنامه هفت شکل گرفته بود. گبرلو بارها بر این مسأله تأکید کرده بود که تمایل به طرح مسائل در قالب گفتگوهای جدی دارد و خود را این گونه معرفی می کرد که معتقد است در گفتگوهای رودررو بسیاری از نگاه های متعصبانه و پیش داوری های طرفین امکان تقلیل یافتن دارد و عقل گرایی جای روابط احساسی را می تواند بگیرد. اما این ایده جز در چند مورد در مابقی موارد، قابلیت اجرا پیدا نکرد. در دوران گبرلو هم فضای سیاسیِ همیشه خوابیده در حاشیه سینما، بارها به کف استودیوی هفت کشیده شد. بخش زیادی از تنازعات دولت، مجلس و هنرمندان عموماً بر اساس قضاوت هایی که دسته دسته رسانه برای هر کدام از آن ها ساخته بودند، پیش می رفت. نگاه ها به هم بر اساس خودِ واقعی و ارتباط از نزدیک نبود و همگی در فضای پر از سوء تفاهم ساخته شده در عالم مجاز نمود می یافت. روابطی که عموماً به برخورد کشیده می شد، برخوردهایی که برای عموم مردم عجیب بود هر چند که عده ای در این رسانه یا آن رسانه برایشان کف و سوت می زدند و یا علیه هم بیانیه اعلام مواضع منتشر می کردند. «هفت» باز هم به نام سینما بود اما به طور کامل برای سینما نبود. به هر حال پس از پشت سر گذاشتن حاشیه هایی از جنسی دیگر و در رسانه هایی دیگر، دوران مدیریت گبرلو بر این برنامه هم پایان یافت. بهانه گیری ها درباره هفت که معمولاً با پرداخت به فراستی، نگاه تخصصی، سواد سینمایی و مقایسه جیرانی-گبرلو و ... آغاز می شد همیشه در رسانه های طرفین ماجرا به یک نتیجه می رسید: «من خوبم؛ تو بدی». در دوران پایین کشیده شدن هفت از آنتن رسانه ملی این برنامه کمتر سوژه مطلوبی بود تا اینکه حالا با همه کش و قوس های فراوان، گفته شده که سری جدید برنامه سینمایی «هفت» قرار است از جمعه این هفته 10 مهر ماه با اجرای بهروز افخمی روی آنتن شبکه سه سیما رود. سیدمحمدحسین رضوی تهیه کننده جوان دوره جدید این برنامه است. درباره افخمی همواره یک سؤال تکراری مطرح می شد: «تو بالأخره با کدام طرف هستی؟» او همیشه می خندید و می گفت جهت من مشخص است اما هیچ گاه پاسخ صریحی به این ماجرا نداد. جز اینکه یک بار گفته بود، «آخر کار با روشنفکران تیر به تیر می شود» یا اینکه «آن ها بالأخره یک روز از زیر پتو به او شلیک می کنند»، حرف صریح دیگری از او شنیده نشد. افخمی به دلیل آثارش مورد پذیرش یک جریان و به دلیل انتقاداتش مورد قبول جریانی دیگر است. او توانسته برخلاف صراحت مواضع اش تا حد زیادی شخصیتی مورد وثوق طرفین ماجرا از خود ارائه دهد. شاید او بتواند برگ برنده دوره جدید برنامه هفت باشد. اما یک نگرانی درباره حضور او وجود دارد؟ افخمی همان قدر که در سخنوری و ژورنالیسم و قلم فرسایی خود را توانمند معرفی کرده است، راه گفت وگو و ارتباط با مخاطب را هم می داند. اما او به هر حال یک کارگردان سینما است و کارگردان قبل از همه این ها دغدغه فیلم سازی دارد. به همین دلیل، گویا قرار است که در چند قسمت ابتدایی برنامه، خود سکاندار اصلی «هفت»باشد و پس از چند هفته اجرا و در جریان افتادن برنامه، به دلیل ساخت فیلم سینمایی «خمسه خمسه» مسیر فیلمسازی خود را دنبال کند. باید دید تصمیم نهایی او چه می شود؟ شیوه حضور و ادامه او با هفت چگونه خواهد بود؟ آیا «هفت» به استاندارهای ژورنالیسم تلویزیونی باز می گردد؟ و از همه مهم تر آیا «هفت افخمی» بعد از «هفت جیرانی» و «هفت گبرلو» موفق خواهد بود؟
سه شنبه ، ۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رهیاب]
[مشاهده در: www.rahyabnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها