واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: یک پژوهشگر مذهبی گفت: امام علی النقی(ع) محبوب قلب ها و صاحب هیبت بود و هر انسان غمناکی که بر چهره او می نگریست اندوهش از بین می رفت.به گزارش قدس آنلاین ، حجت الاسلام والمسلمین محمد علی مروی در گفت وگو با ایسنا، ضمن بیان این مطلب، عنوان کرد: نام امام دهم «علی» است. کلمه علی بر ارتفاع شأن و علو مقام آن حضرت صراحت دارد، زیرا لفظ علی فعیل به معنای فاعل و به معنای عالی است، کلمه علی از ماده علو گرفته شده که بر علو مقام صوری و معنوی انسان دلالت می کند. این استاد جامعه المصطفی العالمیه ادامه داد: امام ابوالحسن علی النقی هادی(ع) ملقب به امام هادی، دهمین پیشوای شیعیان در نیمه ذیحجه سال 212هجری در اطراف مدینه در محلی به نام صری یا به روایتی حری متولد شد؛ پدر بزرگوارش پیشوای نهم شیعیان امام جواد(ع) آیت خداوند در زمین و مادرشان بانوی گرامی حضرت سمانه مغربیه که به سیده ام الفضل شهرت دارد است که زنی با فضیلت، شب زنده دار و با تقوا بود. مروی درباره علت شهرت یافتن خانواده امام دهم به عسکریین، تصریح کرد: آن حضرت و فرزند گرامی ایشان امام حسن(ع) به عسکریین شهرت یافتند، زیرا خلفای بنی عباس آنها را از سال 233 به محله ای از سامرا به نام عسکر (لشکر و سپاه) برده و تا آخر عمر پربرکتشان در آنجا، آنها را تحت نظر قرار دادند. وی با بیان اینکه القاب شایسته امام، گوشه هایی از صفات و گرایش های والای ایشان را به خوبی تصویر می کنند، به تعدادی از القاب امام هادی الگوی و معانی آن ها اشاره کرد و افزود: یکی از القاب ایشان «الناصح»است و این لقب از آن رو به ایشان داده شد که بیش از همه مردم، امت جدش را راهنمایی می کرد و مصالح آنان را گوشزد می نمود. این استاد حوزه علمیه «المتوکل»را دیگر لقب مشهور این حضرت دانست که ایشان آن را دوست نداشت و به یاران خود فرموده بود وی را بدین لقب نخوانند و علت این امر نیز آن بود که لقب جعفر متوکل، خلیفه عباسی، نیز بود که از سرسخت ترین دشمنان اهل بیت(ع) به شمار می رفت. مروی «التقی»را دیگر صفت برجسته امام دهم شیعیان برشمرد و اظهار کرد: از آنجا که آن حضرت تقوای الهی را پیشه ساخته و خدا را همیشه مرکز توجه خود قرار داده بود به این صفت ملقب شد و علت امر نیز آن بود که طاغوت زمان، متوکل عباسی تمام تلاش خود را به کار گرفته بود تا امام را به محافل لهو و لعب، و فسق و فجور بکشاند، ولی در کار خود سخت شکست خورد و اطرافیان خود را از این مطلب با خبر ساخت و از ناتوانی خود پرده برداشت. این مدرس جامعه المصطفی العالمیه «الفقیه»را دیگر صفت امام هادی علیه السلام دانست و گفت: ایشان فقیه ترین فرد عصر و زمان خویش بودند و عالی ترین مرجع علما و فقها به شمار می رفتند. وی ادامه داد : «العالم»لقب دیگر ایشان است و نسبت دادن آن به حضرت، از آن جهت است که داناترین شخص زمان خود در مسائل و امور دینی، بلکه در تمام معارف و علوم بشری بودند. «الامین»دیگر لقب امام هادی علیه السلام بود که مروی با اشاره به آن عنوان کرد: ایشان در تمام امور دینی و دنیوی امین بودند و همچنین به صفت «الطیب»ملقب بودند که آن نیز از این جهت بود که هیچ کس در زمان حضرت از ایشان پاکیزه تر و آراسته تر نبود. وی گفت : «ابن الرضا»دیگر صفتی است که امام هادی و امام عسکری(ع) مانند امام جواد(ع) به احترام جد بزرگوارشان، امام رضا(ع)، به آن مشهور بودند. وی در ادامه بیان القاب دهمین امام شیعیان در رابطه با مشهور ترین لقب ایشان، گفت: مشهورترین لقب امام دهم(ع)، هادی است، زیرا به راستی آن حضرت مجسمه تقوا و هادی و هدایتگر جامعه اسلامی بود؛ نورافشاندن و هدایت کردن و سپس مشعل هدایت را به هادی دیگر سپردن پیوسته سنت فرزندان فاطمی و علوی است و شیعه همیشه وامدار تعالیم و هدایت های هادیان امت خواهد بود.
سه شنبه ، ۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]