واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در لابلای تاریخ/33
نظری بر پیشینه ورود مهاجرین افغانستانی به ایران- بخش ششم
در میان مهاجران افغانستانی که در دوره قاجار به سمت ایران آمدند، تعدادی از آنان از اهالی کابل بودند.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، در زمان ناصرالدین شاه قاجار بود که وضعیت جغرافیایی مرزهای ایران و افغانستان تثبیت شد و تفاوتی میان ایرانی و افغانستانی بوجود آمد. در قسمتهای گذشته، به جدایی افغانستان از ایران و آغاز مهاجرت افغانستانی به ایران در زمان ناصرالدین شاه اشاره شد. همچنین در قسمت پنجم این مطلب، پیشینه حضور هراتیها و قندهاریها در شهر مشهد و نقش آنان در فعالیتهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت. در این قسمت به پیشینه حضور مهاجرین کابلی در مشهد و نقش آنان در فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی، با استفاده از نظرات «علی نجف زاده»، پژوهشگر و محقق ایرانی و نویسنده کتاب «گروه های مهاجر به مشهد از صفویه تا کنون» اشاره خواهد شد. در میان مهاجران افغانستان که در دوره قاجار به سمت ایران آمدند، تعدادی از آنان از اهالی شهر کابل پایتخت افغانستان بودند، هر چند که تعداد آنان خیلی زیاد نبود. نجف زاده این دسته از شهروندان کابلی را در کتاب خود به چند دسته تقسیم کرده است. در فهرست مهاجران سیاسی و مستمری بگیران از حکومت ایران، نام چند نفر با پسوند کابلی وجود دارد. «غلامرضا خان» پسر «ولی محمد خان کابلی»، «میرزا عبدالخالق خان مستوفی کابلی»، ورثه «حاجی محمد باقرخان کابلی» و «عبد الکریم خان کابلی» از تجار آن دوره در مشهد بودند. یکی از مهمترین تجار کابلی، «حاج محمود»، خادم کشیک دوم آستانه و پسر «حاجی محمد کابلی» بود که موقوفات متعددی از خود بر جا گذاشته است. طبق منابع نجف زاده، وی یکی از 5 نفر وکلای تجار خراسان در مجلس وکلای تجار ایران بود که در ربیعالثانی 1312 وقف نامه خود را نوشت که نصف زمینهای کشاورزی واقع در «مال آباد» با باغ، محوطه، حمام، قلعه و نصف زمینهای کشاورزی خود را موسوم به «کال خوش آب» و نصف یک منزل را وقف عزاداری خامس آل عبا، قربانی در روز عید قربان، تلاوت قرآن، مصرف درجشن عید غدیر و کمک به فقرا کرد. پوستین دوزهای کابلی گروهی از شاغلان ماهر و متخصص کابلی در مشهد پوستین دوزها بودند. شهر کابل در پوستین دوزی شهرت خاصی داشت و پوستین یکی از مهمترین صادرات کابل بود که توسط تجار کابلی انجام میگرفت. طبق اسنادی که در کتاب گروههای مهاجر به مشهد از صفویه تا کنون، ذکر شده است، «امیرعبد الرحمن خان» حاکم وقت افغانستان، در یک معامله تجاری در شعبان 1318 قمری، 1022 جلد پوستین کابلی به مشهد صادر کرد و میخواست این تجارت را از دست رعایای خود خارج کند. برخی از این پوستین دوزهای کابلی به تدریج برای زیارت به مشهد آمده و بیشتر آنان در محله «نوغان» ساکن بودند و اصل آنان کابلی بود که به تدریج به زیارت آمده و مجاور شده بودند. برخی از کابلیها مانند «سید علی قاسم کابلی» نیز مستمری بگیر بودند. انتهای پیام/
94/07/07 - 11:08
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]