تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837397243
بررسی احساس رفاه مردم در دوران جنگ و امروز
واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد دان: عطاالله رفیعی آتانی، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران به بررسی احساس رفاه مردم در دوران جنگ و امروز پرداخت. به گزارش اقتصاددان،عطاالله رفیعی آتانی در برنامه پایش با بررسی اقتصاد ایران در دوران دفاع مقدس، اظهار داشت: «اصل انقلاب اسلامی ما فرهنگی بود و نظام ارزش های مردم به گونه ای شکل گرفت که اقتصاد هدف زندگی نبود و مردم ما اهداف بالاتری داشتند.» وی افزود: «تلاش برای این که ارزش های اخلاقی متعالی را در خودشان ایجاد کنند، تلاش برای اینکه مسایل و عدالت اجتماعی را تحقق ببخشند، و کلا تلاش برای تعالی اخلاقی و عزت اجتماعی، اهدافی بودند که همه عرصه های زندگی را به دنبال خود می کشیدند. هیچ موقع هدف مردم این نبود به دنبال زندگی اقتصادی باشند که در مسیر اهداف فوق نباشند.» عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران متذکر شد: «در دوران دفاع مقدس برای مردم فرصتی فراهم شد که تعالی طلبی اخلاقی و اینکه دنبال مسایل اجتماعی باشند، در مقایسه با منافع فردی در اوج تحقق پیدا کند. یک فرصتی بود که کمتر شرایطی مثل زمان جنگ برای دولتی پیش بیاید و مردم ما که تازه انقلاب کرده بودند، ارزش های انقلابی تازه بود و در واقع فرصت نشان دادن آن ارزش ها را به شکل جدی و جدیدی پیدا کردند.» رفیعی آتانی تصریح کرد: «در همه شرایط آن قدرها نمی شود بین مردم و مسوولان دیوار کشید، به گونه ای است که تا حدود زیادی مجموعه ای از مسوولان که کار را برعهده می گیرند، بخش هایی از خود مردم هستند. البته میزان اثرگذاری مردم بر مسوولان همیشه زیاد است.» وی عنوان کرد: «فضای عمومی اساس انقلاب اسلامی همه را به یک سمت برده بود. مسوولان هم از دل همین مردم سر برآورده بودند، خصوصا که بسیاری از مسوولان دوره نخست انقلاب خودشان از انقلابیون اصلی بودند. یعنی خودشان فرهنگ و ارزش های انقلابی را در جامعه ترویج کردند. حتی مبنایی بود تا فداکارترین را به عنوان مسوولان انتخاب کنیم و سابقه جهاد و مجاهدت در انقلاب هم جزو ملاک های انتخاب بود. البته الحمدالله الان هم هست.» تفاوت احساس رفاه با رفاه عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران در پاسخ به این سوال که آیا احساس رفاه با رفاه متفاوت است؟ گفت: «اکنون حتما سطح رفاه بالاتر از جنگ است، اما حدود ۷۰ درصد از مردم گفتن احساس رفاه آن موقع بیشتر بود. احساس رضایت از وضعیت خود به معنای احساس رفاه است. مردم در زمان جنگ اهداف دیگری داشتند و احساس می کردند که اهداف بالاترشان در حال تحقق است و اقتصاد را هم در خدمت همان مسیر قرار می دادند. مردمی که از حداقل های زندگی بهره ای نداشتند، همان حداقل ها را برای کمک به جبهه می فرستادند، چون از شرایط راضی بودند.» رفیعی آتانی در پاسخ به سوال دیگری که چه اتفاقی می افتد تا احساس رفاه از بین می رود؟ افزود: «بعد از جنگ تحمیلی اتفاقی که افتاد این بود که در وزن دهی به ارزش ها یک تفاوت ایجاد شد. یعنی زندگی اقتصادی، اقتصاد فرد، خانواده و ملی در مقایسه با ارزش های فرهنگی قرار گرفت.» وی ادامه داد: «بعد از جنگ تحمیلی به هر حال با یک سری مطالبات معوق اقتصادی روبه رو بودیم. همچنین مردم و دولتمردان احساسشان این بود که کارهای انجام نشده در حوزه اقتصاد زیاد داریم. بخشی از آن مربوط به ارزش های انقلابی که بود که سطح زندگی مردم باید ارتقا پیدا کند، بخشی از مربوط به خسارت های جنگ و بخشی هم مربوط به این بود که به دلیل خسارت های ناشی از جنگ پروژه های اقتصادی اجرا نشده و باید صرف جنگ می شد.» عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران یادآور شد: «این شرایط زمینه را فراهم کرده بود که اگر یک دستگاه مدیریتی قصد تصمیم گیری داشت که اقتصاد را به یک باره وزن بدهد، جلوه اجتماعی اش موجود باشد. ما می توانستیم این کار را انجام ندهیم و اعلام کنیم که همچنان آن نظام ارزش های انقلابی را که ارزش های اخلاقی، مسایل اجتماعی در مقایسه با مسایل فردی در اولویت است، همچنان در اولویت بماند و اقتصاد را همچنان فرمانبردار آن نظام ارزشی انقلابی بدانیم. اما یک اتفاقی افتاد و آن هم این بود که در مدیریت کشور هم تفاوت نگاه به وجود آمد. برخی مدیران اعتقاد داشتند حالا که شرایط عادی شده، باید به دنبال پاسخگویی به مطالبات اجتماعی مردم باشیم.» رفیعی آتانی تصریح کرد: «همین که به دنبال این پاسخگویی به مطالبات اجتماعی رفتند، اقتصاد کشور در زمان جنگ دو دسته وار اداره می شد. بعد از جنگ اتفاقات زیادی افتاد و یکی از آنها این بود که نظام های اقتصادی دولت سالار که نماد اصلی آن شوروی بود، ثابت شده بود. بنابراین با اتفاق در کنار بسیاری از دلایل دیگر باعث شد تا به سمت اقتصاد آزاد برویم، وقتی به سمت اقتصاد آزاد رفتیم، در حقیقت نظام ارزشی مخصوص به خودش را نیاز داشت.» وی متذکر شد: «ارزش های انقلابی برای ما بسیار وزن داشت. در واقع ما باید به دنبال این می بودیم که یک نظام اقتصادی را در دل همان ارزش های انقلابی شکل دهیم. به صورت کلی مردم بعد از جنگ بیشتر به دنبال منافع فردی رفتند. واقعا بعد از جنگ وقتی به سمت نظام اقتصاد خصوصی رفتید، این نظام و بازار آدم خاص خودش را نیاز دارد، آدمی که به دنبال منافع شخصی خودش باشد. یعنی یک قرانی را در هوا بزند و اگر اینطور باشند، شرایطشان بهتر بوده و موفق خواهند شد.» عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران یادآور شد: «ما این تصمیم را گرفتیم که نظام اقتصاد آزاد را پیاده کنیم. وقتی این تصمیم گرفته شد، نظام های ارزشی و فرهنگی که از جمله آنها شکل دهنده محیط سرمایه اجتماعی هستند را در واقع یک جوری پیش پای این مطلوب (نظام اقتصاد آزاد) قربانی کردیم. واقعا مردم پس از جنگ دچار یک سری تضاد فرهنگی شدند. یک تضاد فرهنگی که شاید بتوان اسم آن را تهاجم فرهنگی که در آن دوره ها هم از این واژه استفاده می شد، گذاشت.» اقتصاد چقدر وزن دارد؟ رفیعی آتانی متذکر شد: «احساس رفاه با خود رفاه متفاوت بوده و ممکن است افرادی با درآمدهای بالا و ثروت های زیاد از زندگی خود راضی نباشند. ولی در مقابل مردمانی هستند که سطح برخورداری از مواهب مادی پایینی دارند، اما از زندگی راضی تر هستند. دلیل این رضایت هم اهداف بالاتر آنها است، به عنوان نمونه دانشمندی که در حال انجام کارهای علمی است، گاهی غافل از پرداختن به حداقل های زندگی خود شده و حتی ممکن است غذا هم نخورد. یا اینکه پوشش درستی نتواند داشته باشد، چون اهداف بلندتری دارد.» وی تاکید کرد: «مهم این است که مسوولان در دستگاه کامل محاسباتی، نظام زندگی اقتصادی و مواهب مادی بررسی کرده و معلوم شود که اقتصاد چقدر وزن دارد. اگر وزن اول را پیدا کند، هر اندازه هم افراد از آن بهره مند باشند، باز هم احساس رضایت نخواهند داشت، چون بیشترش را می خواهند.» عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران ادامه داد: «بخش های زیادی از غلط بودن سیاست ها به خاطر این است که سیاست ها در زندگی اجتماعی ما استوار نیستند. وقتی از اقتصاد مقاومتی صحبت می شود، یعنی از چیزی صحبت شده که در فرهنگ بومی، انقلابی و اسلامی ما استوار است.» رفیعی آتانی تصریح کرد: «همچنان که براساس فرهنگ دینی و انقلابی توانستیم در دفاع مقدس یک مقاومت بسیار با قدرتی را نشان دهیم، یعنی زندگی مانا و پایداری را به نمایش بگذاریم، الان هم می توانیم در زندگی اقتصادی مان همین اتفاق را رقم بزنیم. اگر نظام ارزشی و فرهنگی باز هم پررنگ شود، یعنی اینکه مصلحت اجتماعی در کنار منفعت فردی وزن بیشتری پیدا کند، آن وقت یک اتفاق فرهنگی رخ داده و در صورت تحقق این اتفاق خیلی از موضوعات اقتصادی بد مثل چشم و هم چشمی و همچنین رقابت های ناصحیح در مصرف از بین خواهد رفت.» وی عنوان کرد: «اگر مردم مصالح اجتماعی را بر منفعت شخصی خود مقدم بدانند، یک نظام اقتصادی موفق و ارزشی را شاهد خواهیم بود. امروزه مردم اعلام می کنند که در زمان جنگ تحمیلی دارای یک نظام ارزشی بودیم که این نظام ارزشی زندگی اقتصادی ما را به گونه ای رقم زده بود که زندگی اقتصادی همه هدف و یا اینکه هدف اصلی ما نبوده و هدف اصلی تری داشتیم. در واقع بعد از جنگ نظام مدیریتی شکل گرفت و یک دستگاهی برای اداره کشور ایجاد شد که نظام ارزش های جابه جا شده را رقم زد. این اتفاق چیزی بود که در نظام ارزشی مردم رقم خورد، یعنی مصالح اجتماعی جای خودش را به منفعت طلبی فردی داد.» عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران افزود: «در دوران جنگ تحمیلی برای اینکه می خواستند به مردم و برای مصالح اجتماعی کارهای اقتصادی را انجام دهند، یک نهادی به نام جهاد سازندگی به وجود آمد. این نهاد برای این به وجود آمد که وقتی افراد تصمیم به انجام کار اقتصادی ولی نه برای خود بلکه برای جامعه را داشتند، اقدام به خدمت رسانی کنند.» رفیعی آتانی تصریح کرد: «نکته این است که چرا این نهاد باقی نماند، هرچند که به نحوی تلاش شد تا این نهاد را به عنوان زیرمجموعه جهاد کشاورزی نگه داریم، ولی واقعیت این است که این نهاد رفت. دلیل رفتنش هم این بود که تلاش برای مصالح اجتماعی در عرصه اقتصادی چندان مهمنیست. نهادهایی که برای تحقق مصالح اجتماعی را در نظام اقتصادی نهادینه کنند، امروزه دیگر طبیعتا فلسفه وجودی ندارند. یعنی خود به خود مثل یک چیز زائد بود.» وی عنوان کرد: «وقتی نظام ارزشی جامعه به منفعت طلبی فردی در حوزه اقتصادی وزن داد، دیگر نهایتا نهادهای مخصوص خودش را از جمله بازار می خواهد. تدابیری که از سوی مقام معظم رهبری اتخاذ می شود، یعنی مفاهیمی مانند جهاد اقتصادی، اقتصاد مقاومتی و یا وجدان کار خیلی خوب و کاربردی است. تمامی تاکیدات نشان دهنده این است که اقتصاد مهم است ولی باید از طریق فرهنگ دینی، انقلابی و بومی ما به دست بیاید.» به گزارش اقتصاددان به نقل از خبرآنلاین،رفیعی آتانی خاطرنشان کرد: «اگر مدیریت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه سازوکارهایی را به وجود بیاورد که مردم بتوانند در بستر انقلابی و دینی فعالیت های اقتصادی انجام دهند، یعنی بتوانیم بپذیریم که نظام ارزشی ما می تواند یک نظام اقتصادی مخصوص به خودش را داشته باشد، در واقع می توانیم توقع داشته باشیم که هم شرایط فرهنگی جنگ را داشته باشیم و هم رفاه و اقتصاد خوبی را داشته باشیم. اگر فضای عمومی جامعه این باشد که باید به دنبال رفاه اقتصادی رفت، به عنوان نمونه سطح زندگی در نمایش های تلوزیونی باعث خراب شدن نگاه ها می شود، چون بسیاری از این نمایش ها هیچ تطبیقی با فضای زندگی در شهرستان ها ندارد.» وی متذکر شد: «فرهنگ دینی و انقلابی را قبلا اصل دانسته ولی امروزه فعالیت های اقتصادی و سیاسی را اصل می دانند. حتی حجم فعالیت های سیاسی احزاب هم قابل قیاس با دوران جنگ نبوده و احزاب در دوران جنگ جدای از هم نبودند. زندگی سیاسی، اقتصادی، نظامی و همه یک جورایی فرزند زندگی فرهنگی هستند. در زمان جنگ به دلیل شیرینی اهداف بلندتر با اینکه رفاه هم نبود، ولی برای مردم شیرین می شد. اگر اقتصاد اصل و مبنا برای افراد قرار بگیرد، موقع پرداختن به مسائل فرهنگی هم شاخص های اقتصادی را درنظر می گیرند. به عنوان نمونه درآمد و هزینه های آموزش و پرورش را تعیین می کنند. رفیعی تاکید کرد: «باید به دنبال این باشیم که همه اتفاقاتی که به فرهنگ آسیب زده را کنار می گذاریم. باید در برنامه توسعه که قلب شاخص های آن اقتصادی است را باید به فرهنگ تغییر دهیم. یعنی در برنامه ریزی های توسعه اهالی فرهنگ باید نقش آفرینی کرده و شاخص های پیشرفت فرهنگی، علمی و آموزشی معیارهای تعیین کننده پیشرفت کشور باشد.» وی تصریح کرد: «اعتقاد من این است که اموره در مورد کمیت بهره مندی از مواهب مادی نباید سختگیر باشیم. یعنی فضای بهره مندی باید برای ما مهم باشد، نه سطح زندگی و یا اینکه میزان بهره مندی اقتصادی؛ زمانی که نظام ارزشی یک سری ارزش های دیگر را به جای اقتصاد اصل قرار دهد، آن وقت دیگر بسیاری از مشکلات فرهنگی روی نخواهد داد.» رفیعی یادآور شد: «اگر بخواهیم شاخص های اقتصادی را در نظر بگیریم، الان وضعیت بهتر است. ولی احساس رفاه برای مردم به همان دیدشان به زندگی بستگی داشت. برخی افراد ارزش های اقتصادی را به مصالح اجتماعی و فرهنگی ترجیح می دهند، برای همین فکر می کنند صحبت از میزان رفاه در زمان دفاع مقدس خیال خوش است.»
سه شنبه ، ۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد دان]
[مشاهده در: www.eqtesaddan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها