واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: گروه فرهنگی- مصطفی لعل شاطری - ترور، اقدامی ترس آفرین، وحشت آمیز، غیر قانونی، پنهانی، غافلگیرانه و رعب انگیز است که با کشتن افراد مخالف و تخریب اماکن متعلق به آنها از طریق روشهای زورمدارانه با وسایل و ابزار خشن صورت می گیرد.این روش آخرین تیر ترکش درماندگان است که وقتی نتوانند از طریق گفتمان مسایل را حل کنند، اقدام به کشتار افراد بی گناه می کنند تا به اهداف خود دست یابند. اما تجربه نشان داده که تروریسم در نهایت محکوم به شکست است.با این حال پرونده حوادث تروریستی در ایران نام بیش از ١٧ هزار قربانی بی گناه را در خود ثبت کرده که گواهی روشن بر خشونت گروه های افراطی و سند تاریخی و انکارناپذیری است در اثبات این واقعیت که کشور ما بزرگترین قربانی تروریسم در قرن گذشته بوده است. از این رو به بهانه هفتم مهر ، سالروز ترور ناجوانمردانه حجت الاسلام و المسلمین سید عبدالکریم هاشمی نژاد با فرزند ایشان، دکتر سید محمد جواد هاشمی نژاد، دبیر کل بنیاد هابیلیان (خانواده شهدای ترور کشور)، به بررسی این موضوع پرداخته ایم. آقای هاشمی نژاد! با وجود اینکه موضوع تروریسم از اوایل انقلاب تاکنون وجود داشته است، اما با غفلتهایی راجع به این موضوع در بخشهای مختلف روبه رو بوده ایم، به نظر شما دلیل این موضوع چیست؟ در ایران، انقلابی بر ضد تمامی نظامهای سلطه گر بود، بنابراین ثمره آن رویکردی دینی و با نگاهی فرهنگی بود. افرادی که در این بین در پی منافع نامشروع خود و احزاب وابسته به آن بودند، به مبارزه با چنین اندیشه ای برخاسته و سپس توطئه های بسیاری در این زمینه از آنان بروز کرد که هدف اصلی آنان برپا نگه داشتن رژیم پهلوی بود و در عمل به هیچ توفیقی در این راه دست نیافتند. یکی از حربه های معاندان در راستای مقابله با انقلاب، به کارگیری ترور شخصیتهای فعالِ انقلابی بود، به نحوی که از روز اول انقلاب گروهکهای منافقین بدین امر اقدام کردند. بی شک به دلیل نوپا بودن نهادهای تشکیلاتی انقلاب، بویژه در حوزه حفاظت و اطلاعات، دارای خلأهایی بود و آمادگی لازم را برای مقابله با توطئه های تروریستی نداشت. علاوه براین، تحرکات گروهکهای مخالف با انقلاب به قدری متنوع و پیوسته بود که گاه قدرت تصمیم سنجیده را از سازمانهای امنیتیِ انقلاب سلب می کرد. از سویی کشور در سالهای نخست انقلاب درگیر رسیدگی به سایر امور اقتصادی، سیاسی و نظامی بود و این موضوع نیز سبب شد تا اندکی در فعالیتهای امنیتی خلل ایجاد شود. اما پس از گذر از سالهای نخست انقلاب، نیروهای امنیتی به چنان انسجامی دست یافتند که دیگر گروهکها مجالی برای فعالیت نداشتند، چنانچه این مهم در سالهای جنگ تحمیلی بخوبی قابل مشاهده بود و اکنون نیز ایران به چنان جایگاهی در حوزه امنیت داخلی در منطقه دست یافته که در نوع خود منحصر به فرد است. اما باید به این نکته توجه داشت، با وجود اینکه ایران پس از انقلاب با بحرانهای گوناگونی مواجه و تمامی آنها را با موفقیت پشت سر گذاشته است، اما در بحث تروریسم از نخستین روزهای انقلاب -گاه به دلیل غفلت بعضی از مسؤولان که سهوی بوده است- پیوسته درگیر این جریان است. چراکه این گروه ها پیوسته در حال تغییر مواضع و نیز عوام فریبی هستند تا بتوانند هرچه بیشتر در کشور از راه های گوناگون بویژه از طریق جنگ نرم نفوذ کنند. از این رو باید به این موضوع توجهی جدی کرد، چراکه تمامی قدرتهای جهانی امروزه به پشتیبانی از آنها برخاسته و مدعی برحق بودن فعالیتهای ضدانسانیِ این گروهکها هستند. دلیل این غفلتهای صورت پذیرفته چیست و ثمره ادامه آن چه خواهد بود؟ در زمینه تبیین زمینه های تحرکات گروه های تروریستی و نحوه عملکرد آنان و اطلاع رسانی عمومی شاهد غفلتهایی بوده ایم که این مسأله نیز بر ادامه فعالیت گروه های منافقین بی تأثیر نبوده است و در این بین افراد سود جو با تبلیغات کذب و دموکراسی گونه به فعالیت پرداخته و تحرکات تروریستی خود را موجه جلوه دادند. البته باید این نکته را در نظر داشت که گاهی گروهی از دولتمردان به مسأله تروریسم نگاهی جدی ندارند و یا آن را در اولویتهای خود قرار نمی دهند و این در حالی است که باید به این موضوع به صورت جدی پرداخت، چراکه در اوایل انقلاب به دلیل گرفتاری های پیوسته دولت، امکان توجه جدی به این موضوع وجود نداشت، ولی در عصر حاضر باید نگاهی ویژه به آن داشت، چراکه در صورت غفلت، زمینه برای فعالیتها و سوء استفاده گروهکهای تروریستی فراهم می شود. شما به عنوان دبیر کل بنیاد هابیلیان (خانواده شهدای ترور کشور) فعالیتهای فرهنگی صورت پذیرفته در زمینه مقابله با تروریسم و حمایت از خانواده های شهدای ترور را چگونه ارزیابی می کنید؟ جمهوری اسلامی ایران در سالهای گذشته به صورت پیوسته اقدامهایی در این حوزه داشته است، اما متأسفانه یکی از معضلات در این بین، کم کاری در زمینه فرهنگی در حوزه مقابله با تروریسم و حمایت از خانوده های شهدای ترور است. چراکه به جرأت می توان گفت که تاکنون اقدامی در شأن این مسأله صورت نپذیرفته است و در این حوزه خلأهای بسیار زیادی وجود دارد. چنان که تجربه 10 سال اخیر گواه این مسأله است که بسیاری از حوزه های فرهنگی در این زمینه مغفول واقع شده و فاصله میان آنچه که باید انجام می شده و انجام شده، بسیار تأسفبار است. بنیاد هابیلیان در طی 10 سال گذشته فعالیتهای گسترده ای را در زمینه حمایت از خانواده شهدای ترور نه تنها در عرصه ملی، بلکه در عرصه بین المللی انجام داده و یکی از ثمرات آن فعالیتهای گروه های مشابه در این حوزه در سراسر کشور است. امروزه باید دانست که استعدادهای فراوانی بویژه در میان 17 هزار خانواده های شهدای ترور در حوزه فعالیتهای فرهنگی وجود دارد که این مسأله نیازمند حمایتهای گسترده دولت از آنان است. چراکه این یک امر متداول است که دولتها با وجود قدرت گسترده، توانایی این را ندارند که تمامی مسایل فرهنگی را فارغ از مشارکتهای مردمی به ثمر برسانند، از این رو به کارگیری این نیروی مستعد می تواند چشم اندازهای روشنی را در زمینه مسایل فرهنگی کشور در پی داشته باشد.
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]