محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829837502
وقتی جراحی زیبایی تبدیل به اعتیاد می شود
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفاآنلاین:جامعه> افرادی که به جراحی زیبایی اعتیاد دارند معمولاً هیچ وقت از ظاهرشان راضی نیستند. ممکن است این افراد حتی قبل از جراحی هم به لحاظ ظاهری هیچ عیب و ایرادی نداشته باشند اما این نیاز را حس کنند که باید با جراحی ظاهرشان را تغییر دهندلب ها را به زور به هم رسانده. قشنگ معلوم است؛ چون وقتی حواسش نیست، فاصله میان دو لب به طرز اغراق آمیزی خالی می ماند. طبیعی نیست؛ در نگاه اول هم این حس را به آدم می دهد. دختر جوان مشتری پر و پا قرص مرکز زیبایی است. این را از حال و احوالپرسی گرمش با منشی و دستیاران دکتر می شود فهمید. آمده برای تزریق ژل! لب هایش آنقدر متورم اند که تصورش مشکل است بخواهد از این برجسته ترشان کند. گونه ها یش را هم برجسته کرده که با ترکیب بینی بسیار کوچک عمل شده اش، روی هم رفته قیافه عروسکی به دختر داده است. حتماً خودش دوست داشته که قیافه اش اینطوری باشد؛ با این حال هنوز راضی نیست. گهگاه دستش به سمت لب ها می رود و بعد انگار که کار مخفیانه ای انجام داده باشد، فوری دست را پایین می آورد. حرف زدن با آدم هایی که در سالن انتظار کلینیک زیبایی نشسته اند، کار سختی نیست. اصلاً اینجا همه دوست دارند با بهانه ای، سر صحبت را با بغل دستی شان باز کنند. «تو راضی بودی؟» « اثر ژل چند وقت برایت ماند؟» « زیر ابروهایت را کجا بالا کشیدی؟ کارش خوب است.» و حرف هایی که همه شان حول همین موضوع است. موقع حرف زدن هم حسابی توی صورت هم زل می زنند و انگار تلاش دارند تمام زوایای پیدا و پنهان چهره همدیگر را کشف کنند. از نگاه تیزبینشان هم معمولاً چیزی پنهان نمی ماند. دختر جوان که برای تزریق ژل آمده، چهارمین باری است که به این کلینیک مراجعه می کند. تعریف اینجا را از دوستش شنیده. دوستش همین جا گونه کاشته. «کاش زودتر می دانستم و گونه هایم را همین جا درست می کردم. البته چند وقت دیگر دوباره باید بیایم برای ترمیم. امروزبرای ترمیم لب آمده ام. حالا هم بد نیست. جا دارد کمی صبر کنم. اما دلم می خواهد برجسته تر شود. مال شیما خیلی بهتر بود. همین دوستم که اینجا را معرفی کرد. اگر مثل مال او بشود که خیلی خوب است. زیر ابروهایم را هم خیلی دوست دارم نخ رد کنم. یک روش جدید لیفتینگ است. هم مال چین و چروک است و هم فرم دادن. ابروها را می کشند بالا. مدل چشم آدم را عوض می کند. اصلاً انگار یکی دیگر شده ای!» زیر لایه ضخیم آرایش که روی اعضای عمل کرده و ژل زده صورت دختر نشسته، معلوم نمی کند چند ساله است اما بیشتر از 30 به نظر نمی رسد. خانمی که کنار دست او نشسته هم به نظر همانقدر سن و سال دارد یا کمی بیشتر. هر از گاهی لبخند ملایمی می زند و به نظر خیلی آرام است. یک آینه کوچک هم دارد که آن را هر دو سه دقیقه یک بار از کیف دستی اش بیرون می آورد و جلوی صورتش می گیرد. وقتی خودش را در آینه ورانداز می کند، می شود اثر رضایت را در چهره اش دید. «به نظرتون من چند سالمه؟» خانمی که کنارش نشسته، همانطور که صورت زن را موشکافانه ورانداز می کند، جواب می دهد: «نمی دونم والا. 38، 40...» چهره زن تغییر می کند. گرچه معلوم است نمی تواند به خاطر بوتاکسی که میان ابروهایش تزریق کرده اخم کند، اما باز هم ناراحتی اش کاملاً محسوس است. آینه را بالا می آورد این بار با نگرانی به آن چشم می دوزد. منشی جوان که حواسش به زن است، با صدای بلند می گوید: «شوخی می کند خانم فلانی. به شما فوق فوقش می خورد که 29، 30 سال تان باشد. زیاد جدی نگیرید.» خانم کناری زن، همان که حدس زده بود او 40 ساله است، فوری موضوع را می گیرد. با لحنی شوخ می گوید: « آره عزیزم. من همینطوری گفتم. الان که نگاه می کنم می بینم همان سن خودتان به چهره تان می خورد. نهایتاً 30 سال دارید دیگر، نه؟!» زن دوباره لبخند می زند: «حالا نه دقیقاً 30. یه خرده بیشتر.» مجال پیدا نمی کند برای اینکه بیشتر حرف بزند. همان موقع اسمش را می خوانند. زن، داخل یکی از اتاق های کلینیک می شود و در را پشت سرش می بندد. منشی صدایش را پایین می آورد و می گوید: «این خانم روی سنش حساس است. روی صورتش خیلی کار کرده. 44 سالش است. هر وقت می آید از بقیه سؤال می کند که به نظر چند ساله می آید. همینطوری هم بهش نمی خورد بیشتر از 35 سال داشته باشد؛ اما بیچاره وسواس گرفته. انگار به عمل های زیبایی اعتیاد پیدا کرده. هر هفته اینجاست. بیشتر مریض های ما البته همینطور هستند. خیلی هایشان اصلاً نیازی به انجام کارهای زیبایی ندارند اما دوست دارند چهره شان را تغییر بدهند و بهتر شوند. به هر حال این کارها پول و وقت زیاد می خواهد و من که خودم تا مشکل جدی نداشته باشم حاضر نیستم زیر بارشان بروم. اما بیشتر کسانی که اینجا می آیند این طور نیستند. حالا اگر کسی سنش بالا رفته باشد و بخواهد پوستش را لیفتینگ کند یا گوشه چشمش بوتاکس بزند اشکالی ندارد اما خیلی از دخترهای جوان اینجا می آیند که صورت شان هیچ مشکلی ندارد ولی خواستار انجام عمل های زیبایی هستند.» هوا را از من بگیر، زیبایی ام را نه! انجام عمل جراحی زیبایی، انتخابی شخصی به نظر می رسد که در نهایت شاید به خود شخص مربوط باشد و اینکه بعضی ها مخالفش هستند، دیگر به اختلاف سلیقه و دید افراد بستگی دارد. اما گاه این قبیل اعمال زیبایی، آنقدر شکل افراطی به خود می گیرد که نه تنها زندگی و سلامت خود شخص را تحت تأثیر قرار می دهد بلکه بر زندگی اطرافیان و جامعه پیرامون هم اثرگذار است. مهرداد 36 ساله، 8 سال است که ازدواج کرده و یک دختر 5 ساله دارد. او چند وقتی است که با همسرش اختلاف پیدا کرده و این اختلافات تا جایی پیش رفته که حتی صحبت از جدایی هم به میان آمده است. می گوید: «ما هیچ مشکلی با هم نداشتیم. ازدواج مان عاشقانه بود. سال های اول را بخوبی و خوشی با هم سپری کردیم. بعد هم که با به دنیا آمدن دخترم، زندگی مان رنگ و بوی تازه ای به خود گرفت. سر و کله مشکل درست از زمانی پیدا شد که همسرم بعد از زایمان احساس کرد بدهیکل شده و صورت اش هم افت کرده. او هر روز شکایت می کرد که زشت شده و حتی دلش نمی خواهد خودش را در آینه نگاه کند. فکر کردیم شاید مربوط به افسردگی پس از زایمان باشد اما مدت ها گذشت و او همچنان بر گفته های خود مصر بود. آخر سر به اصرارش به یک مرکز زیبایی مراجعه کردیم و قرار شد همسرم یکی دو جراحی مختصر و سرپایی روی صورت و بدنش انجام دهد. گرچه وضع مالی ام متوسط است اما حاضر بودم برای خوشحالی او و برای اینکه احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد، هزینه این عمل ها را بپردازم. بعد از عمل زیبایی، همسرم روحیه بهتری پیدا کرد و از آن افسردگی درآمد اما کاملاً راضی نبود. به خاطر همین تصمیم گرفت دوباره راهی مرکز زیبایی شود و چند عمل دیگر را هم انجام دهد. او حالا دیگر فقط نمی خواست به ظاهر قبل از زایمان خودش برگردد و تصمیم داشت تغییراتی هم در چهره اش بدهد و به قول معروف چهره عوض کند. مخالفت های من و نصیحت های خانواده اش هم دیگر تأثیری نداشت. طلاهایش را سرخود فروخته بود تا هزینه جراحی زیبایی را بدهد. اما مشکل او الان ریشه دارتر از این حرف هاست. دیگر کاملاً به این کار اعتیاد پیدا کرده و هیچ کاری راضیش نمی کند. اصلاً هم حاضر نیست پیش روانشناس بیاید چون معتقد است که به لحاظ روانی مشکلی ندارد و فقط باید صورت و بدنش را تغییر بدهد. با این اوصاف بعید نیست بزودی ناچار به جدایی شویم چون دیگر نه تحمل زندگی با چنین زنی را دارم و نه پولی برای عمل های زیبایی اش.» اینکه کسی دچار اعتیاد به جراحی زیبایی است یا نه را می توان از روی نشانه هایی فهمید. دکتر موحد ماجدی، روانشناس می گوید: «افرادی که به جراحی زیبایی اعتیاد دارند معمولاً هیچ وقت از ظاهرشان راضی نیستند. ممکن است این افراد حتی قبل از جراحی هم به لحاظ ظاهری هیچ عیب و ایرادی نداشته باشند اما این نیاز را حس کنند که باید با جراحی ظاهرشان را تغییر دهند. افرادی که به جراحی زیبایی اعتیاد دارند، حتی وقتی دوران نقاهت عمل قبلی را می گذرانند به فکر جراحی بعدی هستند. آنها هزینه های گزافی را به خود و خانواده هایشان تحمیل می کنند و بار مالی زیادی را بر دوش آنها می گذارند. همه فکر می کنند که این افراد لزوماً وضعیت مالی مساعدی دارند که البته چندان بیراه هم نیست. بعضی بیماران حتی مطرح می کنند که آنقدر پول داشته اند که نمی دانستند چه کارش کنند و به همین دلیل سراغ عمل های زیبایی رفته اند و گرفتار اعتیاد به آن شده اند. اما بیمارانی هم داریم که وضع مالی شان متوسط است. این ها خیلی بیشتر تحت فشار هستند چرا که ناچار می شوند برای جور کردن هزینه جراحی زیبایی از هزینه های زندگی خود بزنند یا زیر بار قرض و قسط وام های سنگین بروند. بیماری داشتم که خانمی سی و چند ساله بود و برای اینکه خرج عمل جراحی زیبایی اش را بپردازد، می خواست کلیه اش را بفروشد! ممکن است این حرف ها عجیب و خنده دار به نظر برسد، اما متأسفانه واقعیت دارد. خیلی از افراد رفته رفته به دلیل انجام عمل های زیبایی غیرضروری و گاه زیان آور، سلامتی و پس انداز خود را از دست می دهند و رفته رفته فقیرتر می شوند و ناچار ند برای جراحی های بعدی سراغ پزشکان نه چندان ماهر بروند که عوارض و مخاطرات خودش را دارد و ممکن است اثرات غیرقابل جبرانی روی سلامتی شان بگذارد.» او هشدار می دهد افرادی که خود و خانواده شان در معرض این اعتیاد قرار دارند، با مراجعه به مراکز درمانی- روانی و مشاوره ای، هرچه زودتر در جهت درمان این مشکل روانی برآیند. آگهی های بی شمار مراکز زیبایی در صفحات روزنامه ها و مجلات و تعداد بالای این مراکز، نشان از تعداد بالای متقاضیان این خدمات دارد. کجاست کسی که دلش را هنوز به آن قطعه شعر معروف سپرده باشد: «صورت زیبای ظاهر هیچ نیست / ای برادر سیرت زیبا بیار.»روزنامه ایران
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها