محبوبترینها
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854100302
طرح خاورمیانه بزرگ تا پروژه نفوذ
واضح آرشیو وب فارسی:حمایت: در میانه قرن بیستم، ریچارد نیکسون، سی وهفتمین رئیس جمهور آمریکا، یعنی همان کسی که روابط حسنه ای با رژیم پهلوی داشت و ارتش محمدرضا در آستانه ی ورود او به ایران، در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲، دانشجویان دانشکده ی فنی دانشگاه تهران را به رگبار بست، در بیان اهمیت جهان اسلام و به طور خاص منطقه ی غرب آسیا چنین گفته بود: «جهان اسلام در قرن بیست ویکم، مهمترین میدان های زورآزمایی سیاست آمریکا است.» فروپاشی شوروی، به عنوان مهمترین رقیب استراتژیک آمریکا، موجب شد تا به باور استراتژیست های آمریکایی، از آن پس، «تهدید سبز» (جهان اسلام) جایگزین «تهدید سرخ» (شوروی) شود. به همین علت بود که در ابتدای دهه ی ۹۰ میلادی، آمریکا به بهانه ی جنگ عراق و کویت، وارد منطقه ی خلیج فارس شد. بوش پدر، چنین اقدامی را در راستای ایجاد «نظم نوین جهانی» نامید.شش سال بعد از حمله ی آمریکا به عراق برای کمک به کویت، شیمون پرز، نخست وزیر رژیم نحس صهیونیستی، صحبت از «خاورمیانه جدید» کرد. شش سال بعد از پرز، حالا نوبت بوش پسر بود که وارد معرکه شده و فاز دیگری از نقشه کلان نظام سلطه را عیان کند. مقامات آمریکایی در حقیقت ابایی نداشتند از اینکه صراحتا بگویند هدفشان از حضور در منطقه، دخالت در امور داخلی کشورهاست. اما هنوز، «فیلمنامه» آن ها کامل نشده بود. این فیلمنامه نیازمند یک «گره داستانی» تمام عیار و یک «سکانس» جذاب برای همذات پنداری بیشتر با «قهرمان داستان» داشت. حادثه ی یازده سپتامبر ۲۰۰۱، همان سکانس جذاب برای حضور قهرمان داستان بود. یازده سپتامبر یک فرصت بزرگ برای شیطان شب همان حادثه یازده سپتامبر، در ساعت هشت و سی دقیقه، جورج بوش، از دفتر خود در کاخ سفید، مقابل دوربین رفت و در سخنرانی خود پرده از استراتژی آمریکا در سال های آتی برداشت: «امروز هزاران نفر توسط شیطان کشته شدند... تروریست ها توانستند بزرگ ترین ساختمان ما را نابود کنند ولی آن ها هیچ آسیبی به اصول ما نمی توانند بزنند، ارتش ما قوی و آماده است، آمریکا به این دلیل مورد حمله قرار گرفت که ما فانوس دریایی درخشانی برای آزادی و فرصت در جهان هستیم... برای ما تفاوتی بین تروریست ها که این اعمال را انجام دادند و کسانی که به آن ها پناه دادند وجود ندارد.» نیم ساعت پس از آن، جلسه شورای امنیت ملی آمریکا با حضور بوش برگزار شد. او صراحتا اعلام کرد که این حادثه یک «فرصت بزرگ» برای آمریکا است. فرصتی که کشورهای دیگر باید انتخاب کنند آیا «با ما هستند یا علیه ما؟»جورج بوش در کنفرانس مطبوعاتی خود در فوریه ۲۰۰۲ صراحتا اعلام کرد: «تاریخ یک فرصت استثنایی را به ما داده است تا از آزادی دفاع کنیم. ما این فرصت و لحظه را به چنگ آورده ایم و عمل خواهیم کرد. من از منافع خودمان دفاع خواهم کرد. من از مردم آمریکا دفاع می کنم. «کاندولیزا رایس، وزیرخارجه ی وقت ایالات متحده آشکارا بیان کرد که» سیاست خارجی ما به طور قطع یک سیاست خارجی مداخله گرا است و این سیاست برخاسته از منافع ملی ماست و نه برخاسته از منافع جامعه ی موهوم بین المللی.» این چنین بود که ارتش آمریکا در سال ۲۰۰۱ به افغانستان، و سپس در سال ۲۰۰۳ به عراق به بهانه ی جنگ با تروریسم حمله کرد تا همچنان خود را «بازیگر نقش اول» این داستان نمایش دهد. طرح خاورمیانه بزرگ یک سال بعد از حادثه یازده سپتامبر، کالین پاول، وزیرخارجه وقت آمریکا، پرده از برنامه جدید این کشور به بهانه مبارزه با تروریسم در منطقه غرب آسیا برداشت: «طرح خاورمیانه بزرگ». رهبر انقلاب در همان ایام درباره آن فرمودند: «مسأله خاورمیانه بزرگ، یک آرزوی آمریکایی است. خاورمیانه بزرگی که آن ها می گویند، یعنی کشوری بزرگ در خاورمیانه به مرکزیت اسرائیل. البته منظور آن ها این نیست که یک دولت واحد تشکیل شود؛ نه، همین دولت هایی که در مرزهای جغرافیایىِ کنونی قرار دارند، باشند؛ منتها دولت هایی که توی مشت آمریکایی ها باشند؛ مردم به ظاهر آن ها را انتخاب کرده باشند، اما آمریکایی ها خواسته باشند.» (۲۷۱۲۸۳) اما هنوز چند سال از اجرای این طرح نگذشته بود، که این طرح با شکست مواجه شد. آمریکایی ها که تا پیش از این تصور می کردند روند دموکراسی سازی در منطقه، منجر به تقویت «شبکه ی حامیان غرب» خواهد شد، حالا به وضوح مشاهده کردند که به «پاشنه آشیل» شان (۲۵۶۹۴) تبدیل شده است. در عراق که آمریکا امیدوار به روی کار آمدن احزاب و اشخاص لائیک و سکولار بود، قدرت به دست اسلامگراها و مخالفان سیاست های آمریکا افتاد. بیداری اسلامی در تونس و مصر نیز موجب سرنگونی دو متحد قدیمی آمریکا یعنی بن علی و مبارک شد. شکست های پی در پی غرب در سوریه و فلسطین و لبنان و یمن، در کنار نهضت بیداری اسلامی ای که در چند سال اخیر به راه افتاد، عملا عرصه را برای مقامات آمریکایی و شکست طرح خاورمیانه ی بزرگ مهیا کرد. تغییر استراتژی نظام سلطه، چاره ای جز تغییر استراتژی نداشت. تغییری که از «اقدام سخت» به سمت «اقدام نرم» باید انجام می شد. «پروژه ی نفوذ»، همان اقدام نرم آمریکا برای شرایط جدید منطقه است. «نفوذ» در کنار ایجاد «اختلاف» در میان دولت ها و ملت ها، راهکار جدید آمریکا برای بازگشت و حضور در منطقه است. واضح است که پروژه ی نفوذ، بیش از هر چیزی توسط «بازیگران داخلی» متمایل به غرب انجام خواهد شد. آنچنان که چندین سال پیش، دیک چنی، معاون رئیس جمهور ایالات متحده به صراحت اعلام کرد که «دولت آمریکا خود را متعهد به حمایت از کسانی می نماید که در راه اصلاحات در خاورمیانه ی بزرگ فعالیت می نمایند.» منبع: khamenei.ir / نشریه «خط حزب الله»
یکشنبه ، ۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حمایت]
[مشاهده در: www.hemayatonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]
-
گوناگون
پربازدیدترینها