تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835777026
مشاهده بیماری طاعون در دام های اهلی فیروزکوه/مرگ خاموش حیات وحش فیروزکوه
واضح آرشیو وب فارسی:دیمه نیوز: از فشار چرای دام و بیماری در مناطق حفاظت شده /اینفوگرافی ؛مرگ خاموش حیات وحش فیروزکوه هر گوشه منطقه لاشه ای افتاده، برخی لاشه ها تازه هستند و برخی رو به اضمحلال رفته و بو گرفته اند. هر از چند گاهی هم بز و بزغاله ای نحیف و لاغر و در حال جان دادن بدون اینکه توانی برای حرکت و فرار داشته باشد گوشه و کنار منطقه کز کرده، دیده می شود. محیطبان با چشمانی مرطوب و صورتی آفتاب سوخته می گوید: «چه کنم که ۲۷ سال با این زبان بسته ها در سرما و گرما سر کردم، به عشق شان با کمترین حقوق و درآمد زندگی کردم و حالا باید لاشه بی جان شان را جمع کنم و بسوزانم تا شاید جلو شیوع بیماری گرفته شود.» می پرسم علت بیماری چیست؟ می گوید:«دام! پدر مناطق مان را دام و چرای غیر مجاز در آورده، نه چیزی از مرتع مانده نه گله های کل و بز، همه آنچه را که از چنگ شکارچیان در امان نگه داشته ایم، حضور دام به خطر انداخته است، چیزی از گیاهان دشت و کوهستان باقی نگذاشته اند و هرسال هم تعدادشان بیشتر می شود و حالا هم که بیماری طاعون نشخوار کننده ها را به حیات وحش منتقل کرده اند…» به گزارش دیمه نیوز ، نابودی حیات وحش ایران حکایت تلخی دارد. شکار غیر مجاز و تکه تکه شدن زیستگاه ها در سه دهه گذشته بیشتر جمعیت های جانوری کشور را تا ورطه نابودی کامل در برخی مناطق پیش برد و حالا چندسالی است که شیوع انواع بیماری ها، بلای جان همین اندک جمعیت های باقی مانده شده است. بر اساس آمار دفتر حیات وحش سازمان محیط زیست، در یک سال گذشته لاشه ۹۳۶ کل و بز و قوچ و میش در مناطق تحت حفاظت سازمان یافت شده که علت آن بیماری طاعون نشخوار کنندگان عنوان شده است. ۴۰۰ قوچ و میش در پارک ملی «بمو» در سال ۹۳ و امسال نیز در چهار ماه گذشته حدود ۵۳۶ لاشه کل و بز در مناطق حفاظت شده اراک، زنجان و طالقان جمع آوری شده است. احتمال شیوع بیماری به استان های همجوار در تهران و قزوین نیز وجود دارد اما مقصر کیست؟ مسئولان می گویند دام های آلوده و تردد این دام ها در مناطق تحت حفاظت، علت شیوع بیماری است. محیط زیست می گوید: دام ها واکسینه نمی شوند و پروانه چرای دام در مناطق حفاظت شده را هم سازمان جنگل ها صادر می کند و ما نیز توان مالی خرید پروانه های چرا و قرق کامل مناطق مان را نداریم. سازمان دامپزشکی می گوید: مؤسسه سرم سازی رازی توان تولید همه نیاز داخلی به واکسن طاعون نشخوارکنندگان را ندارد و برای خرید واکسن از خارج هم پول نداریم. سازمان جنگل ها و مراتع هم می گوید: و اینچنین است که اندوخته های ژنی ارزشمند کشور اعم از گیاهی و جانوری، بتدریج از بین رفته و نابود می شوند، به همین سادگی! نخستین گزارش بیماری در حیات وحش ۱۱ سال پیش، نخستین اپیدمی طاعون نشخوارکنندگان در بین حیات وحش ایران موسوم به ppr در مناطق حفاظت شده گزارش شد. تا آن زمان شیوع این بیماری در حیات وحش برخی کشورهای افریقایی بسیار شایع بود که با گذشت زمان با اقدامات پیشگیرانه مدیران حیات وحش در جلوگیری از تماس دام های اهلی با حیات وحش، شیوع این بیماری بتدریج کنترل و کم و کمتر شد. اما در ایران و عراق به دلیل گسترش چرای بی رویه دام، ppr در مدت زمان کمی بین جمعیت های وحشی نشخوارکنندگان شیوع یافت. در نتیجه شیوع این بیماری در پارک ملی کویر در سال ۱۳۸۳، بیش از ۱۵۰۰ لاشه کل و بز توسط مأموران گارد محیط زیست کشف و سوزانده شد. طاعون نزدیک به ۷۵ درصد جمعیت را در این منطقه از بین برد، تا سال ۱۳۹۰ با وجود شایع شدن برخی دیگر از بیماری ها در بین حیات وحش، تلفات سنگین، دیگر گزارش نشد تا اینکه در اواخر تابستان این سال، در استان خراسان شمالی لاشه های قوچ و میش اوریال بتدریج در منطقه حفاظت شده و پارک ملی ساریگل مشاهده و گزارش شدند. با گذشت زمان لاشه ها بیشتر و نهایتاً علت تلفات طاعون نشخوارکنندگان اعلام شد. بیماری بیش از ۷۰۰ قوچ و میش را در این منطقه از پا درآورد که البته مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان می گوید: « این ۷۰۰ تا فقط لاشه هایی بودند که ما کشف کردیم و می تواند تعداد تلفات بیشتر از این باشد.» سال گذشته نیز ۴۰۰ قوچ و میش در پارک ملی بمو در یک قدمی شیراز در اثر طاعون جان باختند و امسال ۵۳۶ کل و بز. مجید خرازیان مقدم، مدیرکل دفتر تنوع زیستی و حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست در گفت و گو با «ایران» می افزاید: از نیمه خرداد تاکنون ۴۱۰ لاشه کل و بز در منطقه حفاظت شده هفتاد قله اراک، ۴۳ لاشه در غرب شهرستان طالقان در البرز و ۸۳ لاشه هم در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر طارم در زنجان یافت شده که در اثر بیماری طاعون نشخوارکنندگان تلف شده اند. این مقام مسئول در توضیح این بیماری می گوید: بیماری ppr یک بیماری ویروسی است که قابلیت انتقال از نشخوارکنندگان کوچک اهلی به وحشی و بالعکس را دارد، ولی در کشور ما عمدتاً از گوسفند و بز اهلی به گونه های وحشی منتقل شده و تاکنون بیشتر جمعیت های کل و بز را درگیر کرده است. اما با وجود تلفات زیاد در سال جاری باید بگویم اگر همکاری های لازم بین سازمان حفاظت محیط زیست و دامپزشکی و ادارات استانی صورت نمی گرفت تلفات خیلی بیشتر از این می شد. به گفته او « در اطراف شهرستان فیروزکوه این بیماری در دام های اهلی هم مشاهده شده است» در استان قزوین هم دو رأس تلفات در دام اهلی گزارش شده که البته بیماری هنوز تأیید نشده است و چون این استان هم مرز با زنجان و البرز است باید مراقبت ها و اقدامات پیشگیرانه صورت پذیرد. در فارس هم در منطقه بوانات ابتلای یک بزغاله وحشی به طاعون تأیید شد ولی لاشه دیگری هنوز مشاهده نشده است. خرازیان مقدم در پاسخ به اینکه چرا در سال های اخیر ناگهان شیوع این بیماری بیشتر شده است، می گوید: اینکه چرا قبلاً این بیماری به چشم نمی آمد، باید بگویم بر اساس اظهارات مسئولان سازمان دامپزشکی در سال های گذشته یک برنامه ریشه کنی برای بیماری طاعون گاوی وجود داشته است. واکسن این بیماری بعد از تزریق به دام های اهلی به صورت خود به خود علیه طاعون نشخوار کنندگان هم ایمنی نسبی ایجاد می کرد اما الان چند سالی است که بیماری طاعون گاوی در کشور ریشه کن شده و دیگر سازمان دامپزشکی نمی تواند واکسن طاعون گاوی را استفاده کند. بنابراین طاعون نشخوار کنندگان با دامنه گسترش بیشتری خودش را نشان داده است. او می افزاید: خیلی ها سازمان را متهم به کم کاری می کنند در حالی که سازمان حفاظت محیط زیست در این قضیه هیچ تقصیری ندارد، چرا که شرط مقابله با این بیماری این است که تمامی دام های اهلی سبک علیه ppr باید واکسینه شوند ولی سازمان دامپزشکی واکسن به مقدار کافی ندارد. حالا این واکسن بنا به هر دلیلی – که باید از سازمان دامپزشکی بپرسید- از خارج وارد نمی شود و ظرفیت تولید داخلی اش هم ظرفیت محدودی است. بنابراین چون واکسن ندارند تا در زمان لازم و به تعداد لازم، دام ها را واکسینه کنند برنامه واکسیناسیون هدفمند را در پیش گرفته اند. یعنی چطور؟ اینکه صبر می کنند هر جا کانون بیماری در دام اهلی دیده شد اقدام به واکسیناسیون می کنند. حالا این چه ایرادی دارد؟ خب اگر کانون بیماری در مجاورت حیات وحش باشد تا اینها بخواهند اقدام کنند بخشی از حیات وحش ما از بین می رود. مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست در تشریح راه های مقابله با این بیماری می گوید: مقابله با بیماری از دو راه امکان پذیر است؛نخست واکسیناسیون تمامی دام های سبک و دیگری خروج دام از مناطق تحت حفاظت سازمان محیط زیست که در مورد اول کمبود واکسن را عنوان می کنند. درخواست ابتکار از حجتی اجرایی نشده است رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در ۴ مرداد ماه سال جاری در نامه ای به وزیر جهاد کشاورزی با اعلام مناطق حائز اهمیت محیط زیست خواستار واکسیناسیون دام های کوچک در حاشیه مناطق حفاظت شده این استان ها شد. ابتکار در این نامه خاطرنشان کرد: حدود ۷۰ درصد جمعیت قوچ و میش، کل و بز و آهو و جبیر کشور در ۱۰ استان خراسان شمالی، رضوی، فارس، یزد، کرمان، سمنان، مرکزی، زنجان، اصفهان و چهارمحال و بختیاری است که ضروری است واکسیناسیون دام ها با اولویت این مناطق در پیرامون زیستگاه های حیات وحش صورت پذیرد تا آسیب کمتری در اثر شیوع احتمالی به حیات وحش وارد شود. مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان می گوید: سازمان دامپزشکی در پاسخ این نامه از ما خواست به جای معرفی استان ها، با توجه به محدودیت واکسن، مناطق اولویت دار را به آنها معرفی کنیم که ما نیز بر اساس سه شاخص جمعیت وحوش، میزان تعارض حیات وحش با دام و سابقه بیماری ppr در منطقه، مناطق دارای اولویت را تعیین و با ارسال نامه ای دیگر که به امضای ریاست سازمان رسیده به وزیر جهاد کشاورزی مجدداً اعلام کردیم. او می گوید: من از سازمان دامپزشکی تشکر می کنم، چون در سه استانی که بیماری گزارش شده سازمان دامپزشکی نسبت به واکسیناسیون دام های اهلی مجاور مناطق حفاظت شده اقدام کرده است، مثلاً در استان البرز تا الان ۵۰۰۰ رأس گوسفند و بز واکسینه شده اند. اما خواهش ما این است که سازمان دامپزشکی نگذارد بیماری بدواً اعلام شود، بعد واکسیناسیون را انجام دهد. حالا که ما هم مناطق مان را اولویت بندی کرده ایم قبل از اینکه بیماری گزارش شود واکسیناسیون را شروع کنند که این کار هنوز صورت نگرفته است. ما می گوییم اقدام باید پیشگیرانه باشد. ضمن اهمیتی که برای دام اهلی قائل هستم اما قیمت هر گوسفند یا بز نهایتاً ۵۰۰ هزار تومان است در حالی که وقتی ظرف سه ماه ۴۱۰ تا کل و بز فقط در یک منطقه تلف می شود یعنی زحمت ۲۰ سال سازمان حفاظت محیط زیست از بین رفته است و جمعیت دچار مشکل اساسی شده است. ما این همه زحمت می کشیم و برای گونه هایمان برنامه عمل تهیه می کنیم. حفاظت و تحقیقات می کنیم و بعد یک مرتبه این طوری جمعیت نابود می شود. به همین دلیل انجام ندادن واکسیناسیون بموقع دام در مجاورت مناطق حفاظت شده یکی از مشکلات اصلی ماست. دامپزشکی بودجه خرید واکسن ندارد دکتر داریوش جهان پیما، مدیرکل دفتر بهداشت و بیماری های دامی سازمان دامپزشکی نیز در گفت و گو با «ایران» می گوید: در حال حاضر در قالب طرح کنترل ملی طاعون نشخوارکنندگان کانون های پرخطر بیماری را شناسایی کرده و اعلام کرده ایم نیاز سالانه مان به واکسن ۲۶ میلیون دوز است، اما مؤسسه سرم سازی رازی می گوید توان تولید ۱۵ میلیون دوز واکسن را دارد بنابراین قراردادی را برای خرید ۱۵ میلیون واکسن ppr امضا کردیم که در عمل ۷ میلیون واکسن در اختیار ما گذاشته اندکه از این میزان نیز فقط ۳ میلیون دوز در زمان لازم یعنی قبل از شروع فصل کوچ به دست ما رسیده است. با این حال با همین سه میلیون واکسن موفق شدیم حدود ۶۰ درصد کانون های بیماری را درسال ۹۴ بموقع کنترل کنیم و دام ها را زیر پوشش واکسیناسیون ببریم. او در پاسخ به اینکه چرا خواسته سازمان حفاظت محیط زیست را تأمین نمی کنند، می گوید: ما محدودیت واکسن داریم. بنابراین هر کجا گزارش شود که بیماری دیده شده و اگر مورد تأیید قرار گیرد نسبت به واکسیناسیون دام های آن منطقه اقدام می کنیم. ضمن اینکه بر اساس مطالعاتی که انجام داده ایم می دانیم مناطق پرخطر کجاها هستند و مثلاً کدام قبیله از عشایر در کدام مسیرها می توانند مسأله ساز باشند، لذا نسبت به واکسیناسیون دام هایشان اقدام می کنیم. اگر همین اقدامات را هم انجام نمی دادیم به دلیل حرکت دام ها در مسیرها و مناطق مختلف امروز می بایست وضعیت به مراتب بدتر می بود. اگرچه من نیز کاملاً بر ضرورت حفظ گونه های وحشی جانوری آگاه هستم و می دانم که ارزش ژنتیکی این گونه ها به هیچ وجه با دام اهلی قابل مقایسه نیست اما توجه داشته باشید حتی اگر فرض را بر این بگذاریم که ۱۵ میلیون واکسن مورد نیاز سازمان دامپزشکی از طریق داخل تأمین شود باز هم ۱۱ میلیون واکسن دیگر کم داریم که باید از خارج خریداری شود ولی بودجه لازم برای این کار را که حدود ۶ میلیارد تومان در سال است نداریم. تداوم حضور دام در مناطق حفاظت شده مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست می گوید: مشکل دوم ما خارج نشدن دام های اهلی از مناطق تحت مدیریت است که می بایست با محوریت ادارات کل منابع طبیعی استان صورت بگیرد اما من بیش از ۲۰ سال است که می بینم دفتر زیستگاه های سازمان دارد تلاش می کند ولی واقعیت این است که زور سازمان نمی رسد. برخی دامداران پروانه تعلیف و حقوق عرفی هم دارند که اگر بخواهیم دام شان از منطقه بیرون رود باید حق و حقوق شان را پرداخت کنیم که امکان پذیر نیست. با این حال حدود دو ماه قبل ما یک نامه ای به ادارات کل استانی مان ارسال و ابلاغ کردیم که محیط زیست استان با همکاری اداره کل منابع طبیعی استان پروانه های تعلیف را ممیزی کنند چون برخی از این پروانه ها سال هاست منقضی شده اند حتی خبرهای غیر تأیید شده ای داریم که طرف اصلاً دامی ندارد و پروانه اش را می فروشد و دیگری با چند برابر ظرفیت موجود در پروانه، دامش را وارد مرتع می کند. حسن نیک نژاد، معاون دفتر فنی مرتع در سازمان جنگل ها و مراتع کشور نیز در گفت و گو با «ایران» درباره خارج نشدن دام از مناطق می گوید: بر اساس تبصره ماده ۳ قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها و مراتع کشور هرگونه بهره برداری از منابع طبیعی مستلزم ارائه طرح است اما چرای دام از این قاعده مستثنی شده بود که ما این موضوع را ذیل طرح های مرتعداری قرار دادیم تا کنترل بر چرای دام بیشتر شود. یعنی دامدار می بایست علاوه بر چرای دام نسبت به احیا و حفاظت از مرتع هم اقدام کند که به دلیل محدودیت بودجه از سال ۱۳۴۶ تاکنون تنها موفق شدیم ۳۲ میلیون هکتار از مراتع کشور را زیر پوشش طرح های مرتعداری ببریم که در این مناطق بعد از تهیه طرح، پروانه های چرای دام که سال ها قبل به شکل سنتی صادر شده بود ابطال می شود اما سطح کل مراتع کشور حدود ۸/ ۸۴ میلیون هکتار است که هنوز بسیاری از آن فاقد طرح و برنامه است. او در مورد چرای دام در مناطق تحت حفاظت محیط زیست می گوید: تفاهمنامه ای با سازمان محیط زیست از سال ها قبل داریم که مطابق با ماده ۴ قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست اگر آنها می خواهند دامی در مناطق شان نباشد با توجه به اینکه برخی دامداران دارای حقوق عرفی هستند باید حق و حقوق این دامداران را بدهند تا آنها از مناطق شان خارج شوند که محیط زیست توان خرید این پروانه ها را ندارد. وی می افزاید: اجرای عملیات مرتعداری و نظارت بر چرای دام در هر هکتار از مراتع کشور نیازمند ۱۵۰۰ تومان هزینه است که با احتساب ۸/ ۸۴ میلیون هکتار مراتع کشور، به بودجه ای معادل ۱۲۶ میلیارد تومان در هر سال نیاز داریم اما با اعتباری که دولت به ما می دهد در بهترین حالت ممکن تاکنون توانسته ایم فقط در ۱۲ میلیون هکتار از عرصه های مرتعی کشور نظارت و پایش چرای دام داشته باشیم و طبیعی است که امکان برخورد با چرای غیر مجاز در همه مراتع وجود ندارد،چراکه بودجه دفتر فنی مرتع در سال ۹۳ حدود ۷ میلیارد تومان بوده که فقط ۳ میلیارد تومان پرداخت شد. با این حال از این مبلغ حدود ۵۰ درصد برای نظارت بر چرای دام هزینه کردیم. در حالی که اگر این سه میلیارد تومان را به وزارت راه بدهند شاید فقط بتواند یک کیلومتر راه بسازد ولی ما با همین رقم ناچیز هم یک هفتم مراتع کشور را مدیریت می کنیم. از این رو لازم است در مورد مناطق تحت حفاظت محیط زیست، آنها نیز با ما همکاری کنند تا با توان بیشتری بتوانیم با چرای غیر مجاز و حضور دام بیش از حد ظرفیت در مناطق برخورد کنیم، چرا که این امر وظیفه سازمان جنگل هاست و سازمان محیط زیست نمی تواند به تنهایی با چرای غیر مجاز دام در مناطقش برخورد کند اما می تواند با ما همکاری کند و ما استقبال می کنیم. به گفته او، در حال حاضر بر اساس میزان بارش سالانه، ظرفیت مراتع کشور حدود ۳۷ میلیون واحد دامی است، این ۳۷ میلیون واحد دامی متناسب با توان تولید علوفه مراتع که حدود ۷/ ۱۰ میلیون تن در سال است تعیین شده است. اما در عمل ۷۸ میلیون دام در مراتع ایران در حال چرا هستند که ۴۱ میلیون واحد غیر مجاز هستند. به همین دلیل در حال حاضر تنها ۴/۷ درصد مراتع کشور در زمره مراتع درجه یک با پوشش متراکم قراردارند و خشکسالی، بحران مدیریت منابع آب و چرای بی رویه دام وضعیت نامطلوبی را در سطح مراتع کشور ایجاد کرده، به طوری که حدود ۶۷ درصد مراتع کشور با وسعتی بالغ بر ۵۶ میلیون هکتار در زمره مراتع درجه ۳ یا کم تراکم قرار داشته و ۷/۲۶ درصد نیز در زمره مراتع نیمه متراکم هستند. به گفته او در حال حاضر مشکل سازمان جنگل ها بحث خروج دام از مراتع نیست، بلکه مشکل اصلی در زمان ورود دام به مراتع است که متأسفانه دو ماه جلوتر از خرداد ماه دام ها را به مراتع وارد می کنند و این امر به زادآوری گیاهان مرتعی آسیب های زیادی وارد و خشکسالی نیز این موضوع را تشدید کرده است. تشکیل کارگروه ملی مقابله با بیماری های حیات وحش به گفته مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان، هفته آینده کارگروه ملی مقابله با بیماری های حیات وحش با محوریت، بیماری طاعون نشخوارکنندگان با حضور وزیر جهاد کشاورزی، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، وزیر کشور، رئیس کمیسیون کشاورزی و منابع طبیعی مجلس، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و تمامی سازمان های ذیربط درباره این موضوع در سازمان حفاظت محیط زیست تشکیل جلسه می دهند. هدف این کارگروه تدوین استراتژی پیشگیری، کنترل و مقابله با بیماری ppr در حیات وحش و مشخص شدن وظایف تمامی دستگاه های ذیربط است. بیماری، مهمترین علت تلفات حیات وحش در کشور به گفته مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست در حال حاضر مرگ و میر ناشی از بیماری مهمترین عامل تلفات نشخوارکنندگان در مناطق به شمار می رود. خرازی مقدم می گوید: « از سال ۱۳۸۶ آمار تلفات ناشی از تصادف جاده ای و شکار غیر مجاز در پستانداران بزرگ جثه ۱۴۹۰ تا بوده که شامل گوشتخواران و علفخواران می شود اما در مورد بیماری ها ببینید در همین ۴ ماهه حدود ۵۳۶ رأس تلفات داشتیم.» طاعون نشخوارکنندگان، میازیس و تب برفکی از مهمترین بیماری های حیات وحش در کشور محسوب می شوند که دو مورد اول تلفات گسترده ای در یک دهه اخیر به جا گذاشته است.در نتیجه این دو بیماری از سال ۱۳۸۳ تاکنون، بالغ بر ۳۲۵۰ کل و بز، قوچ و میش و گوزن زرد تلف شده اند که در نتیجه بیماری میازیس در سایت تکثیر در اسارت گوزن زرد در منطقه حفاظت شده دز و کرخه در سال ۱۳۹۲ نزدیک به ۷۰ گوزن جان باختند. مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست می گوید: ما از سازمان مدیریت و برنامه ریزی درخواست کرده ایم با توجه به اهمیت حیات وحش کشور، اعتبارات لازم برای تأمین واکسن طاعون نشخوارکنندگان را به سازمان دامپزشکی بدهد و سازمان حفاظت محیط زیست نیز برای اعمال مدیریت بهتر بر مناطق بحرانی برنامه ای در این خصوص تهیه کرده که نیازمند سه میلیارد تومان بودجه است امیدواریم سازمان مدیریت و برنامه ریزی در اختیار سازمان قرار دهد. او تأکید می کند: در کشور حدود ۲۵ میلیون هکتار مناطق تحت حفاظت داریم در حالی که کل محیطبانان ما ۲۶۰۰ نفر هستند یعنی به ازای هر ۱۰ هزار هکتار یک محیطبان داریم که این فاجعه است. پس اگر می خواهیم حفاظت درست واصولی داشته باشیم یا باید حفاظت هوشمند را شروع کنیم یا نیروهای مان را افزایش دهیم، در غیر این صورت به ازای هر ۱۰ هزار هکتار یک محیطبان، واقعاً یک دکور و ویترین است و حفاظت اصلاً امکان پذیر نیست. اگر بخواهیم حفاظت را زیاد کنیم یا باید نیروها را زیاد کنیم یا از نیروهای موجود کار بیشتری بگیریم. کار زیادتر هم یعنی انرژی بیشتر، سوخت خودرو بیشتر، وسایل نقلیه بیشتر؛ بنابراین بحث فقط این بیماری نیست. بیماری نهایتاً دو هفته دیگر کنترل می شود. بحث ما مجموعه بیماری هاست که در نتیجه خشکسالی و تردد بیش از حد دام در مناطق مرتباً به حیات وحش انتقال می یابند. بنابراین باید یک بار برای همیشه فکری به حال دام در مناطق حفاظت شده شود. سلامت نیوز : اینفوگرافی/مرگ خاموش حیات وحش ایران
شنبه ، ۴مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دیمه نیوز]
[مشاهده در: www.dimehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها