محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803338310
ذبح خواسته های دنیوی در مسیر بندگی/ عید قربان؛ روزی برای رسیدن به تقوا
واضح آرشیو وب فارسی:ایکنا: گروه اجتماعی: مدیر پژوهش دانشگاه اسلامی گفت: هنگامی که ابراهیم(ع)، در سنین پیری، تمام آرزوها و آینده خود را در فرزند جوانش می بیند، دستور به مسلخ بردن او را دریافت می کند. در حقیقت، قرار است با این عمل، تمام خواسته های دنیایی خود را در مسیر بندگی ذبح کند.به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، حاجیان، سرزمین عرفات و مشعر را در حالی پشت سر گذاشتند که کوله باری از معرفت، شعور و عشق به ذات لایزال الهی را توشه خود کردند و اینک با ورود به وادی منا، همچون ابراهیم(ع)، باید عشق خود را به معبود، با قربانی کردن، نشان دهند. ابراهیم(ع)، اسماعیل(ع) را که حاصل زندگی و تمام سرمایه اش بود، برای قربانی به مسلخ عشق برد تا همه هستی اش را در برابر معبودش قربانی کند و خلوص خود را در بندگی، به اوج رساند، خداوند نیز به پاس این اخلاص بنده خود، عملی نمادین را در مناسک حج قرار داد تا ذکر ارادت ابراهیم(ع) به پروردگار تا قیامت ماندگار شود. قربانی کردن در عید أضحی از جمله شعائری است که آرامش را برای انفاق کننده به ارمغان می آورد و او را در زمره محسنین قرار می دهد، درباره فلسفه قربانی کردن و تأکید اسلام بر آن، با حجت الاسلام علی جلائیان، مدیر پژوهش دانشگاه اسلامی رضوی و حجت الاسلام محمد علی فیض آبادی، مدرس حوزه و دانشگاه، به گفت و گو پرداختیم و نظر آنها را در این باره جویا شدیم. ذبح خواسته های دنیوی در مسیر بندگی/ عید قربان روزی برای رسیدن به تقواست حجت الاسلام علی جلائیان، مدیر پژوهش دانشگاه اسلامی رضوی با اشاره به اینکه قربانی کردن، یادآور یکی از بندگان خالص الهی، حضرت ابراهیم(ع) است، اظهار کرد: هنگامی که حضرت ابراهیم(ع)، در سنین پیری، تمام آرزوها و آینده خود را در فرزند جوانش می بیند، دستور به مسلخ بردن اسماعیل(ع) را دریافت می کند. در حقیقت، قرار است با این عمل، تمام خواسته های دنیایی خود را در مسیر بندگی ذبح کند. وی با بیان اینکه هدف از قربانی کردن، دست یافتن به توحید و تقواست، ابراز کرد: قربانی کردن، اعلام این مطلب است که تمام هوا و هوس خود را در برابر خواست الهی به قربانگاه می برم و در مقابل پروردگار، از هر آنچه دوست دارم، می گذرم و نه تنها سرمایه مادی بلکه جسم و روح خود را در برابر فرمان الهی، خاضع و خاشع می کنم و اسماعیل ما، هوا و هوس، مقام، مال، حب زن و فرزند و.. است که می تواند ما را از رسیدن به معرفت الهی بازدارد و قربانی کردن آنهاست که قرب الهی را میسر می کند. مدیر پژوهش دانشگاه علوم اسلامی رضوی افزود: هنگامی که انسان، حیوانی را به رسم بندگی بر خاک می اندازد و قربانی می کند، می خواهد پا در مسیر حضرت ابراهیم(ع) بگذارد و حنجره هوای نفس و طمع را قربانی کند تا در فتنه آرزوها و امیال دنیوی گرفتار نشود. زمینه مشارکت در رفع مشکلات اقتصادی جامعه در قربانی کردن وی با اشاره به اینکه با قربانی کردن، دست از مظاهر دنیایی می شوییم، گفت: با توجه به اینکه انسان در قربانی کردن، حیوان حلال گوشتی را ذبح می کند، زمینه ای برای صدقه دادن و کمک به تغذیه افراد پیرامونی خود را فراهم می کند، به این ترتیب، علاوه بر پاکسازی روح، زمینه مشارکت در رفع مشکلات اقتصادی جامعه نیز در قربانی کردن فراهم می شود. حجت الاسلام جلائیان با بیان اینکه در روایات آمده است که گوشت قربانی را به سه قسمت برای نیازمندان، همسایگان و خانواده تقسیم کنید، ابراز کرد: از آنجا که استفاده از گوشت در فاصله های منظم برای بدن، ضروری است، علاوه بر آنکه گوشت قربانی به نیازمندان و همسایگان می رسد، خانواده فرد نیز از آن بهره می برند. آرامش روانی، ارمغانی برای انفاق کننده مدیر پژوهش دانشگاه علوم اسلامی رضوی ادامه داد: قربانی کردن، حالتی از رضایت را در شخص انفاق کننده ایجاد می کند که توانسته است باری را از دوش دیگران بردارد. فردی که بتواند در زندگی دیگران، تأثیر مثبتی داشته باشد، به آرامش روانی دست می یابد. حجت الاسلام جلائیان با بیان اینکه خداوند برکتی را به قربانی کننده عنایت می کند، اظهار کرد: از طرفی، تقسیم گوشت قربانی میان خویشان و همسایگان، علاوه بر جذب محبت، زمینه از بین رفتن برخی از ناراحتی ها را نیز فراهم می کند. وی به تأکید قربانی کردن در روایات اشاره و ابراز کرد: اگر کسی توانایی قربانی کردن به صورت فردی ندارد، می تواند با مشارکت چند نفر، گوسفندی را قربانی کنند و علاوه بر تقسیم گوشت آن میان نیازمندان، خود نیز از آن بهره مند شوند. حجت الاسلام محمد علی فیض آبادی، مدرس حوزه و دانشگاه نیز در گفت وگو با ایکنا ، فلسفه قربانی کردن را از منظر قرآن و آیات 36 و 37 سوره حج بازگو و هشت نکته مربوط به قربانی کردن را از این آیات بیان کرد. قربانی کردن، از شعائر الهی، مصداق نیکوکاری حجت الاسلام فیض آبادی به آیات 36 و 37 سوره حج اشاره و ابراز کرد: اولین نکته ای که از آیه 36 سوره حج «وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَکُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ، و شتران فربه را براى شما از [جمله] شعایر خدا قرار دادیم» استفاده می شود، این است که بحث قربانی، از شعائر الهی است. در اسلام، نمادهایی وجود دارد که برای تبلیغ فرهنگ اسلام، همیشه باید باشند و قربانی کردن نیز از آن شعائر الهی است. وی با اشاره به اینکه انسان ها، خیر را فقط در مسائل مادی می بینند، اظهار کرد: ولی خداوند در قوانین خود به دنبال خیر است «...لَکُمْ فِیهَا خَیْرٌ، در آنها براى شما خیر است » که گاهی خیر مادی و گاهی خیر معنوی را شامل می شود. همچنین، در این آیه، درباره قربانی می فرماید که هم خودتان از آن استفاده کنید و هم نیازمندان دیگر را از گوشت آن، بهره مند کنید .«... فَکُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ، ... از آنها بخورید و به تنگدست [سائل] و به بینوا[ى غیر سائل] بخورانید». این مدرس حوزه و دانشگاه افزود: خداوند در پایان آیه 36، «...کَذَلِکَ سَخَّرْنَاهَا لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ، ... این گونه آن ها را براى شما رام کردیم امید که شکرگزار باشید» نعمت رام شدن و تسخیر حیواناتی مانند شتر و گوسفند را یادآوری می کند و شکرگزاری این نعمت الهی را متذکر می شود. وی به فراز ابتدایی آیه 37 سوره حج «لَن یَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَکِن یَنَالُهُ التَّقْوَى مِنکُمْ، هرگز [نه] گوشت هاى آن ها و نه خون هایشان به خدا نخواهد رسید ولى [این] تقواى شماست که به او مى رسد»، اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه انسان در قربانی کردن، از مال خود می گذرد، تقوای او افزایش می یابد؛ تقوا، ملکه ای در درون انسان است که موجب می شود تا در خلوت نیز حریم خدا را حفظ کند. حجت الاسلام فیض آبادی به نکات دیگر این آیه اشاره و ابراز کرد: «...کَذَلِکَ سَخَّرَهَا لَکُمْ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِینَ،... این گونه [خداوند] آن ها را براى شما رام کرد تا خدا را به پاس آنکه شما را هدایت نموده به بزرگى یاد کنید و نیکوکاران را مژده ده»، خداوند در این آیه از مؤمنان می خواهد که به واسطه هدایت از جانب پروردگار، او را بزرگ شمارند. همچنین، قربانی کردن را از مصادیق نیکوکاری به شمار می آورد. براین اساس است که مسلمانان با امید به وعده خداوند و به شکرانه راه یافتن به خلوت دوست و سیراب شدن از معرفت پروردگار، چنین روزی را عید می دانند و با تقسیم گوشت قربانی، در واقع، شادی عید را با یکدیگر قسمت می کنند.
پنجشنبه ، ۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایکنا]
[مشاهده در: www.iqna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها