تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834880198
وسوسه شیطانی مرا پای چوبه دار برد
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
وسوسه شیطانی مرا پای چوبه دار برد اسمم جمشید است و حدود دو سالی می‌شود که به مواد مخدر شیشه اعتیاد دارم. من هم مثل بقیه دوستانم اول فقط تفننی تریاک یا گل می‌کشیدم و بعد از مدتی مصرفم بیشتر شد و هرچه به دستم می‌آمد می‌کشیدم. خیلی فرقی نداشت چه موادی باشد همین که من را از حال خود بیرون بیاورد، برایم کافی بود.
مصرفم به قدری زیاد بود که دائم توهم داشتم و همیشه هم فکر و خیالات بد سراغم می آمد. گاهی اوقات آنقدر شجاع می شدم که ممکن بود خود را به کشتن دهم و گاهی اوقات هم از یک بچه شش ساله هم ترسوتر می شدم و فکر می کردم کسی پشت سرم هست و من را تعقیب می کند. چهره ام خیلی معلوم نبود که معتادم و تیپ و قیافم هم خوب بود. رفتارم هم هنوز نشانگر اعتیادم نبود و اهالی محل به چشم یک جوان عاقل به من نگاه می کردند. ولی به دلیل حواسپرتی های ناشی از مصرف مواد در کار برایم مشکل پیش آمد و اشتباهات پشت سرهم در کار باعث اخراجم شد. بعد از اخراج دیگر دوست نداشتم دوباره سرکار بروم و ترجیح می دادم در خانه بمانم و شیشه بکشم و با توهماتم سر کنم. دیگر کم کم داشتم گوشه گیر و افسرده می شدم. با کسی حرف نمی زدم و مغزم را تعطیل کرده بود. پشت بام خانه محل امن من بود و اکثر وقتم را در آنجا می گذراندم. مادر و پدرم از این بابت خیلی ناراحت و نگران بودند و نمی دانستند با من چه کنند. من هم گوشم به نصیحت هایشان بدهکار نبود و کار خودم را می کردم. یک روز صبح که مثل همیشه روی پشت بام نشسته بودم و اطراف را نگاه می کردم متوجه شدم مرد همسایه از خانه بیرون آمد و سوار ماشین شد. از مدل بیرون رفتنش مشخص بود که به محل کار می رود و بزودی هم بازنمی گردد. ناگهان فکری مانند جرقه از ذهنم گذشت. به سمت اتاقم رفتم و چاقو جیبی ام را برداشتم و از خانه بیرون رفتم. مقصدم خانه همسایه بود. می دانستم بعد از بیرون رفتن مرد همسایه، زنش در خانه تنهاست و در برابر من نمی تواند مقاومت کند. در طول مسیر فکر نمی کردم و فقط مانند یک آدم آهنی به سمت خانه همسایه می رفتم. می دانستم کارم اشتباه است ولی نمی دانم چرا نمی توانستم از انجام آن دست بکشم. پشت در خانه آنها رسیدم و در زدم، زن جوان در را باز کرد و سرش را از در بیرون آورد. من را کامل نمی شناخت، ولی با توجه به این که چند بار من را در محل دیده بود و می دانست هم محلی هستیم، بدون مکث به من سلام کرد و منتظر شد تا من حرف بزنم. من در آن لحظه در را که نیمه باز بود با تمام قدرت هل دادم و وارد خانه شدم. زن جوان که شوکه شده بود می خواست جیغ بزند، ولی با چاقو او را تهدید کردم و گفتم اگر کوچک ترین سر و صدایی کند، او را می کشم. زن همسایه در حالتی که تمام بدنش می لرزید سکوت کرد و اشک می ریخت. در خانه را بستم و او را با زور به سمت اتاق بردم و مورد آزار و اذیت قرار دادم. در تمام مدتی که در خانه آنها بودم یک لحظه هم چاقو را کنار نگذاشتم و این گونه او را مجبور کردم که سر و صدا نکند. بعد از آن هم زن را به طرفی پرت کردم و بسرعت از آنجا گریختم. چون می دانستم زن همسایه علیه من به پلیس شکایت می کند، به سرعت به طرف اتاقم رفتم و وسایلم را جمع کردم و چند روزی به شمال رفتم تا آب ها از آسیاب بی افتد. بعد از یک هفته که فکر کردم اوضاع آرام شده است به خانه بازگشتم، ولی فکرم اشتباه بود و گشت های محلی همچنان در حال جستجوی من بودند و به محض آن که به خانه نزدیک شدم، دستگیرم کردند و به زندان بردند. حالا هم مجازات اعدام در ملاء عام برایم بریدند و تا چند روز دیگر هم مجازاتم اجرا می شود. من در تمام مدتی که در زندان بودم فقط به این فکر کردم که با یک اشتباه کوچک و کشیدن مواد همه زندگی و آرزوهایم را از بین بردم. تپش (ضمیمه چهارشنبه روزنامه جام جم)
جمعه 27 شهریور 1394 ساعت 18:35
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 74]
-
حوادث
پربازدیدترینها