تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816612755
رشته های پزشکی، کالا نیستند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: رشته های پزشکی، کالا نیستند تهران- ایرنا- بابک زمانی استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران در ستون یادداشت روزنامه شرق روز پنجشنبه به موضوع رشته های پزشکی پرداخته هاست.
در این یادداشت با عنوان" رشته های پزشکی، کالا نیستند" می خوانیم: دکتر«محمد سعادت» از ابتدا یک نخبه به تمام معنا بود. بدون شرکت در کنکور پزشکی و به دلیل کسب مدال طلای چند جشنواره نخبگان، تحصیل در دانشکده پزشکی را آغاز کرد. او در دوران تحصیل، کار و مطالعه را پا به پای هم پیش برد و به همین دلیل قبولی در امتحانات دستیاری برایش دشوار نبود؛ اما او شخصیت نخبه و چالشی خود در تغییر وضع موجود را نه در تحصیل و امتحان، بلکه بیش ازهمه در انتخاب رشته دستیاری (که نتایج آن همین هفته گذشته منتشر شد) نشان داد. او به عنوان پنجمین رتبه این امتحان و برخلاف ٩ رتبه اول دیگر، رشته ای را برگزید که بیشترین ارتباط بالینی را با بیمار داشته باشد. ٩ نفر دیگر رشته های محبوب عموم، یعنی رشته هایی با کمترین تماس بالینی و بیشترین درآمد را انتخاب کردند که البته باید به انتخاب آنها هم احترام گذاشت. عواملی که باعث می شوند نخبه ترین جوانان ما رشته هایی با خصوصیات فوق را انتخاب کنند و تخصص هایی مثل عفونی، اطفال و داخلی که بیشترین ارتباط بالینی، بیشترین وجوه تعقلی و حیاتی ترین تصمیم گیری ها را می طلبند، به عنوان نامحبوب ترین رشته های تخصصی به انتخاب صاحبان نمره های پایین تر درآیند، بسیار متعددند و شامل بسیاری از اختصاصات فرهنگی و اجتماعی ما هستند که البته مجال و حوصله این یادداشت و سواد و دانش نگارنده به بررسی دقیق آنها قد نمی دهند؛ اما به اجمال می توان پرسید اساسا چرا رشته های پزشکی، که در واقع مجموعه مهارت های لازم برای مراقبت از بیماران هستند، تا حدی «کالا» شده اند که سلایق عمومی و فاکتورهای متعدد (قطع نظر از نیاز جامعه) بر انتخاب شان اثرگذار باشد و البته اینکه چرا هیچ تلاشی برای محبوب کردن رشته هایی که نامحبوب اند، صورت نمی گیرد؟ در این ارتباط باید گفت اهمیت مکالمه با بیماران، تهیه یک شرح حال علمی و مفید از گفته هایی متأثر از فرهنگ عمومی، استفاده از تکنیک های معاینه بیماران که مستلزم دانش و تجربه عمیق هستند و تصمیم گیری درباره اطلاعات موجود برای جراحی، درمان دارویی، صبر و انتظار یا پذیرش تقدیر! جایی در ذهن جامعه ندارد. ذهنیت جامعه به کارهای بزرگ، دیدنی، تکنولوژیک و تغییرات و درمان هایی که نتایج آن را به سرعت می توان مشاهده کرد، مشغول است و اگر غیر از این هم باشد، درپی آنند که حداقل زحمت یا مسئولیت زیادی نداشته باشند. این مسئله ای است که قطعا بر انتخاب جوانانی که فقط به مصالح خود می اندیشند (و جز این هم نباید انتظاری از آنها داشت)، تأثیر می گذارد! باید دید جامعه، مغز متفکر و نیروی اجرائی آن که بیش از هرچیز در دولت مدرن تحقق می یابد، تا چه حد می خواهد یا می تواند در این تصورات عمومی تأثیرگذار باشد و آیا به این منظور گام برمی دارد یا خیر؟ اما باید تأکید کرد هیچ راهی جز ارزیابی هر نظر و اقدام دولتی یا غیردولتی، درباره تأثیر آن بر این برداشت های عمومی و تذکر عمومی آن وجود ندارد! این راهی دشوار، طولانی، طاقت فرسا و تا حدودی ثقیل الفهم است؛ اما به هر حال بسیار مفیدتر از مقصر دانستن این و آن و درخواست های ناپخته خیلی فوری است! آشکار است مقصود من تشویق به دادن امکانات به آقای دکتر «محمد سعادت» یا سپردن چند مسئولیت اجرائی به ایشان برای تکریم و استفاده از توانایی هایش نیست؛ چراکه این موضوع به فرض پذیرفته شدن از طرف خود ایشان، باز هم هم سنگ ایده آل هایی که برای ارتباط هرچه بیشتر با بیماران اعلام کرده اند، نیست؛ تجربیات متعددی از تخریب پیش رونده (یا استفاده نکردن از بهترین امکانات) بهترین متخصصان عفونی، اطفال، جراحی، گوش و حلق و بینی و چشم پزشکی در مسئولیت های اجرائی داشته ایم! صادقانه امیدوارم آقای دکتر «محمد سعادت» این یادداشت را نخوانند و امیدوارم در ابتلای احتمالی ایشان به مهلک ترین سموم تاریخ بشریت، یعنی «غرور» نقشی نداشته باشم! اما امید اندکی دارم که جامعه ما در نهایت بتواند امکاناتی را که در خور چنین استثناهایی است، فراهم کند. امکاناتی که وجود و اطمینان از وجودشان، مستلزم توانایی به کارگیری تعداد بی شماری از افراد غیراستثنائی است. آیا جامعه ما، شامل استادان، پزشکان، مردم و مسئولان، خواهد توانست شرایطی را فراهم آورد که پزشکانی از این دست، تا پایان بر عهد خود مبنی بر ارتباط اولیه بالینی با بیماران وفادار بمانند یا جذب وسوسه های دیگر و جذب جهان «مغزخوار» خواهند شد؟ مایلم ببینم آیا «جامعه» ما آن زمان که هیچ بهانه ای برای انتقال مسئولیت به «فرد» ندارد هم امتحان خود را پس خواهد داد؟اول*1008
26/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]
-
گوناگون
پربازدیدترینها