واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
بزن دررو مزایده صندلی خالی اصطلاح پشت کنکوری، تقریبا دارد به موزه تاریخ باستان میپیوندد. یادش به خیر، چه دوران باشکوه و پشت کوهی بود. عدهای دانشگاه قبول میشدند و عدهای نمیشدند. به آنها که قبول میشدند، تبریک میگفتند و به عدهای که قبول نمیشدند یا در آستانه آماده شدن برای پیکاری تنبهتن در ورودیهای دانشگاه بودند؛ پشتکنکوری میگفتند. اصلاً اصطلاحش اضطرابآفرین و استرسآور بود لاکردار! بچههای خود روانشناسها هم درگیرش بودند و شهرام و بهرام نداشت.
اما خوشبختانه الان، دیرصباحی است که بیشتر مشتاقان و سینه چاکان دانشگاه، بالاخره در یکی از انواع و اقسام دانشگاه های موجود، قبول می شوند و نام دانشجو بر خود می نهند که بیکار نباشند. با وجود این باز صندلی اضافی می آوریم. باور نمی کنید، از جناب وزیر علوم سوال بفرمایید که از ما علمی تر حرف می زنند و آمار می دهند. خبر وارده:« وزیر علوم در مراسم قدردانی از نفرات برتر کنکور 94 گفت: امسال 300هزار صندلی دانشگاه خالی مانده است.»ـ به نقل از جراید حالا دیدید خالی نبستیم. و قطعاً آقای دکتر فرهادی خودشان از نزدیک، صندلی های خالی را دیده اند که این گونه گفته اند. ما نیستیم که چشم بسته غیب بگوییم. فلذا الان جای آن است که جماعت دانش آموز به آواز بلند شادمانه بخوانند: من و این همه صندلی محاله محاله محاله... و الی آخر! (در پاره ای نسخ، به جای صندلی، خوشبختی نشسته است.) بسته پیشنهادی: با عنایت به آنچه مستنداً عرض شد؛ الان ما ماندیم و وزیر علوم و 300 هزار صندلی خالی در دانشگاه که باید یک فکری برایش کرد. صندلی سینما که نیست که سریع بولدوزر بیندازیم و دخل سالن سینما را بیاوریم. فلذا نشستیم تا توانستیم فکر کردیم؛ در حد وسعمان به نتایج کاربردی زیر رسیدیم که خیلی بی ریا تقدیم می کنیم: 1ـ یک دانشجو و دو صندلی: چطور شد که الان بعضی از دانشجویان ما دو سیمکارته اند و عجیب نیست؛ یا چطور است که بعضی ها وقتی بلیت اتوبوس و قطار و حتی هواپیما می گیرند، برای راحتی بیشتر، دو تا صندلی می گیرند؛ یا چطور است که عده ای از اهل سینما دو فیلم با یک بلیت می بینند و آب هم از آب تکان نمی خورد؛ خب در دانشگاه ها هم می شود طرح یک دانشجو با دو صندلی را اجرا کرد. هر دانشجویی که دو تا صندلی خواست، در اختیارش قرار گیرد. فوقش یا اسباب و اثاثیه و کتاب و کلاسورش را روی آن می گذارد، یا که پایش را روی آن دراز می کند که فردا وقتی از دانشگاه فارغ التحصیل شد، با یک صدای بی فروغی ننالد که: دیگه این قوزک پا یاری رفتن نداره!... 2ـ گل گذاشتن روی صندلی: از آنجا که حیف است صندلی ها در یک محیط علمی خالی بمانند و از آنجاتر که گلکاری و گل کاشتن هم به شدت در فرهنگ ما سفارش شده است ـ ولو این که همین پنج روز و شش باشد ـ در یک اقدام و ابتکار جالب دو منظوره، می شود روی صندلی های خالی گل گذاشت. فقط که نباید طرف فوت کرده باشد که به جاش گل گذاشت. همین که یک نفر مشتاق تحصیل، حالا به دلیل مشکلات مالی یا بنا به هر دلیل(به ماچه؟)، نتوانسته روی صندلی دانشگاه بنشیند؛ می توان به جایش گل گذاشت و یادش را گرامی داشت. خداوکیلی گل نگفتیم؟ 3ـ مزایده صندلی های مازاد: بلااستفاده ماندن و خالی ماندن صندلی ها هم خوب نیست. همچنان که کلاً خالی بستن خوب نیست. فلذا می شود که صندلی ها را طی یک مزایده همگانی، به فروش رساند. آنهایی در اولویت باشند که می خواهند در کارهای خیر دانشجویی از صندلی ها استفاده کنند. مثلا باشگاه های عروسی دانشجویی که فردا وقتی همین دانشجوی دختر و پسر ما خواستند ازدواج کنند؛ سالن هایی ارزان قیمت با صندلی های فراوان در اختیار آنها قرار داده شود که بی دردسرتر راهی خانه بخت شوند؛ بلکه خوشبخت شوند. هیچ بعید نیست. رضا رفیع - جام جم
 
سه شنبه 24 شهریور 1394 ساعت 08:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]