تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815473511
مفاخر حوزه تمدنی را بهتر بشناسیم-29 «علامه مدرس افغانی» چهره‌ای کم نظیر در حوزه‌های علمیه
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مفاخر حوزه تمدنی را بهتر بشناسیم-29
«علامه مدرس افغانی» چهره‌ای کم نظیر در حوزه‌های علمیه
«علامه مدرس» که در میان طلاب حوزه به «مدرس افغانی» شهرت داشت فقیه، ادیب و از مفاخر کم نظیر حوزه‌های علمیه شناخته می‌شود.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، «علامه مدرس» که در میان طلاب حوزه به «مدرس افغانی» شهرت داشت فقیه، ادیب و از مفاخر کم نظیر حوزه‌های علمیه بود. آیت الله محمد علی مدرس، «فرزند مراد علی» در سال 1284 خورشیدی در روستای «خاربید» شهرستان «جاغوری» در افغانستان، دیده به جهان گشود. مراد علی، پدر مدرس که فردی متدین و نظامی و صاحب منصب در ارتش تازه تأسیس افغانستان بود، که به خاطر رعایت کردن برخی دستورات شرعی و سرپیچی از دستورات مافوق، میان وی و افسر مافوقش، مشاجره صورت گرفت و مراد علی بر روی افسر اسلحه کشید. آنگونه که در کتاب «عالمان شیعه غزنی» آمده است، مراد علی را محاکمه نظامی کرده و به اعدام محکوم می‌کنند، تا زمان اجرای حکم، وی را در قلعه‌ای زندانی کردند، اقوام و بستگان مراد علی که از محکومیت ایشان مطلع شدند، وی را مخفیانه از زندان بیرون کردند. مراد علی با نجات یافتن از زندان، متوجه شد که همسرش درگذشته و وی محمد علی، را که هنوز شیر خوار بود، با خودبه روسیه برد. همزمان با رسیدن مراد علی به روسیه، انقلاب کمونیستی در آن کشور رخ داد، و مراد به خاطر عقیده و نجات جان خود، پس از چندی اقامت در روسیه، راهی ایران شد و از طریق مرز «سرخس» خود را به شهر مشهد مقدس رساند آنگونه که در کتاب «عالمان شعیه غزنی» آمده است، مدرس، در سن 15 سالگی به تحصیل علوم مقدماتی اقدام نمود و بر اثر استعداد سرشار خود در حدود 3 سال، در حوزه علمیه مشهد، علوم صرف، نحو و منطق را نزد مرحوم «ادیب نیشابوری» اول و دوم فراگرفت. استاد حدود 18 ساله بود که پدرش را از دست داد و در سن 19 سالگی تصمیم گرفت تا رهسپار نجف اشرف شود؛ این تصمیم را با یکی از دوستان طلبه خود در میان گذاشت، وی نیز با اظهار علاقه به‌همراه ایشان راهی نجف شد. هجرت به نجف اشرف مدرس در سال 1304 خورشیدی با پای پیاده مشهد را به مقصد کربلا ترک کرد و نرسیده به شهر قم مریض شد، در کاروانسرایی که حدود 30 کیلومتر با قم فاصله داشته است، با بیماری دست و پنجه نرم کرد. پس از گذشت چند هفته از مریضی استاد، مرحوم آیت الله العظمی «شیخ عبد الکریم حائری (ره)» از این قضیه مطلع شده و ایشان را به قم آورده و در مدرسه دارالشفاء اسکان داده و تحت درمان قرار داد. وی بعد از بهبودی ضمن تشکر از آیت الله حائری و طلاب حوزه علمیه قم، راه نجف را در پیش گرفته و با رسیدن به مرز عراق توسط مرزبانان عراقی دستگیر و وی را به ایران برگرداندند. وی در 2 نوبت دیگر هم هنگام خروج از مرز دستگیر شد و در مرتبه چهارم موفق به ورود به خاک عراق شده و خود را به کاظمین رساند یک‌ماه در کاظمین به کارگری مشغول بود و بعد عازم کربلا شد و سرانجام بعد از سختی‌های بسیار خود را به کربلا رساند. نحوه تحصیل در نجف آیت الله مدرس، بعد از مدتی اقامت در کربلا برای ادامه تحصیل راهی نجف شد و آنگونه که در احوال وی نقل کردند وی حدود 2 سال، شب‌ها را در گوشه‌های صحن حضرت امیر المومنین (ع) صبح می‌نمود، برای شستن خود و لباس‌هایش، هر جمعه بعد از نماز صبح، راه کوفه، حدود 15 کیلومتری نجف، را در پیش می‌گرفت و در نهر فرات، خود و لباس‌هایش را می‌شست. علامه مدرس، در دوران مختلف از محضر شخصیت‌های بزرگ، مانند حضرات آیات «شیخ محمد رشتی»، «بادکوبه‌ای»، «ضیا عراقی»، «نائینی»، «شیخ محمد حسین کاشف الغطاء»، «سید ابوالحسن اصفهانی»، «محمد علی کاظمی»، «سید محسن حکیم» و «سید ابوالحسن خویی» بهره‌های فراوان برد. وی همچنین از مراجع بزرگ شیعه همانند «آیت الله ضیا عراقی»، «آیت الله العظمی نائینی»، «آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی»، «آیت الله العظمی محمد علی کاظمی»، «آیت الله شیخ آقا بزرگ تهرانی»، «آیت الله العظمی خویی» و «آیت الله العظمی شهید سید محمد باقر صدر» اجتهاد نامه‌ها و اجازه‌نامه‌هایی را دریافت کرده بود. این چهره برجسته علمی، پس از چند سال تدریس در حوزه بزرگ نجف اشرف، به دستور مرجع تقلید شیعان جهان، حضرت «آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی»، در سال 1317 خورشیدی، برای سر و سامان بخشیدن به حوزه‌های علمیه افغانستان، به کشورش بازگشت، و در زادگاهش مدرسه علمیه‌ای را بنا کرده و به مدت 5 سال در این منطقه مشغول تربیت طلاب جوان شد. بعد از 5 سال اقامت در افغانستان، وی به نجف اشرف بازگشت و طبق سفارش آیت الله اصفهانی، برای تدریس، به سامراء رفت و بعد از 2 سال تدریس در این شهر، آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی، وی را به عنوان وکیل تام الاختیار خود به افغانستان فرستاد. با رحلت آیت الله اصفهانی، مدرس یک سال دیگر در افغانستان ماند و در سال 1326 خورشیدی، دوباره به نجف اشرف بازگشته و مشغول تدریس شد. آنگونه که در کتاب «مشاهیر تشیع در افغانستان» و کتاب «عالمان شیعه غزنی» آمده است، در سال 1353 خورشیدی، رژیم بعث عراق شبانگاه به خانه مدرس یورش برده، وی را با خود بردند. بعد از چند روز زندانی کردن و بعد از چند روز آزار و اذیت، از استاد التزام گرفت که از عراق خارج کرد. استاد پس از آزادی، در محرم سال 1354 ، وارد ایران شد. در قم و مشهد با ورود وی به مشهد، روحانیون این شهر از وی خواهش کردند که در حوزه علمیه مشهد مشغول تدریس شود، اما بر اثر تقاضای بسیار برخی از مراجع قم، وی در این شهر اقامت گزید و به تدریس مشغول شد. آثار از این فقیه و مدرس افغانستانی، آثار مکتوب فراوانی به زبان عربی بر جا مانده است که برخی هنوز چاپ و منتشر نشده است. مهمترین آثار وی عبارتند از: «مکررات المدرس»، «شرح سیوطی چهار جلد»؛ «الکلام المفید للمدرس و المستفید فی شرح صمدیه»؛ «المدرس الافضل فی المطول، هفت جلد»؛ «شواهد المنتخبت»؛ «رفع الغایشه من غوامض الحاشیه»؛ «اعراب سورت الفاتحت»؛ «تصحیح و تعلیقه جامع المقدمات دو جلد»؛ «شرح شواهد سیوطی»؛ «تکملت المکررات»؛ «اعراب تمام قرآن (مخطوط)»؛ «القواعد الادبیه فی توضیح شرح عوامل فی النحو»؛ «القواعد النحویه در شرح عوامل ملا محسن» و حدود چهار هزار نوار کاست درسی. این عالم دینی در 5 شهریور سال 1365 در سن 81 سالگی در اثر بیماری تنفسی از دنیا رفت و در جوار مرقد حضرت معصومه (س) در شهر قم به خاک سپرده شد. انتهای پیام/
94/06/21 - 10:33
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 181]
-
گوناگون
پربازدیدترینها