محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827608962
چرا بازی های ایرانی پیشرفت نمی کنند؟ (قسمت اول)
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم: چگونه می توانم مقالاتم را در پردیس گیم قرار دهم ؟ اینجا را بخوانید ! کاملاً بدیهیست که صنعت گیم در ایران یک صنعت عقب مانده ای می باشد ، به طوری که اگر بخواهیم بازی های ایرانی را با بازی های خارجی مقایسه کنیم باید گفت که این محصولات در سطح نسل پنجم از نظر گرافیک و نسلی عقب تر از 5 از نظر گیم پلی می باشند . در ادامه به بحث و بیان چند علت از دلایل افت رسانه گیم در ایران می پردازیم . 1.حمایت رسانه ای : به صراحت واضح است که هیچ رسانه ی دولتی از گیم های ایرانی پشتیبانی نمی کند و برای آنها تبلیغی انجام نمی شود . باوجود این موضوع بازیساز ایرانی هیچ انگیزه و امیدی در خود نمی بیند که اگر حتی یک بازی خوب هم بسازد ، بتواند بازی خود را با سود خوب به فروش برساند چرا که راه های معرفی به مخاطب بسته هستند. در این مورد میشه اثبات کرد که در تلوزیون و صدا و سیما و هیچ روز نامه ی غیر مردمی این آثار به مخاطب رونمایی نمی شود. هیچ همایش با قدرتی در رابطه با بازی های رایانه ای ما در ایران نداریم . از نظر بستری که قرار باشد برای تفریح ایرانیان در این صنعت شکل بگیرد از طرف نهاد ها هیچ گامی برداشته نمی شود . پس یکی از دلایل مهم افت مشاهده شده مربوط به این مورد می باشد .
2. محدودیت فرهنگی : یکی از علل مهم دیگر در رابطه با این موضوع محدودیت فرهنگی می باشد. اگر بخواهم مثالی برای شما بزنم باید بگم که حول سناریو بازی های رایانه ای ایرانی در مورد دفاع مقدس ، یا داستان های افسانه ای می باشد. اما هیچ بازی سازی نمی تواند یک کارکتر شخصیت اول قاچاقچی بسازد که با پلیس ها درگیر شده و آنها را ناکار کرده و به راحتی از دستشان فرار کند. . یا سناریویی که شامل یک جنگ تروریستی در شهر تهران شود و ما نقش تبهکاران را داشته باشیم و با آن مردم را بکشیم . مثال دیگری که می توان در این باره زد این است که زمانی که یک بازی اتوموبیل رانی ایرانی ساخته میشود ، به هر برخوردی که ماشین با دیوار یا جدول داشته باشد یا هر سرعت غیرمجازی یک امتیاز منفی داده می شود و اجازه سرکش شدن و ساختن رویا به گیمر داده نمی شود . همین محدودیت هایی که بر سر راه بازیسازان گذاشته شده است باعث افت شدید آنها و اعمال پسرفت و جلوگیری از پیشرفتشان می شود .
3. تشکیل نشدن تیمی مستقل و با هدف : اگر نگاهی به دنیا بندازیم تمام شرکت های بزرگ بازی سازی زمانی که شروع به تشکل گرفتند می دانستند که یک پروژه بزرگ را شروع خواهند کرد و همین انتظار را هم داشتند که روزی جزء بزرگترین ها شوند . این شرکت ها به دور از حمایت دولت خود و با اتکا به نفس کار خود را آغاز کردند ، در حالی که شاید هیچ نداشتند ولی بر این باور بودند که اگر در ابتدا شکست بخورند دست از کار نخواهند کشید زیرا قصد بزرگ شدن را داشتند. تیم های بازی سازی ایرانی با هدف ساخت یک بازی تشکیل می شوند و با شکست محصول اول از هم جدا می شوند ، این ایراد بزرگ نقش غیرقابل چشم پوشی در پسرفت بازی سازان ایرانی نیز دارد .
4. نبود برنامه نویسان حرفه ای در ایران : برنامه نویسی نرم افزار مسلماً هسته و ریشه ی یک رشته یعنی نرم افزار می باشد. اگر در کلاس های دانشگاهی دانشجویان کامپیوتر بنشینید به مراتب می بینید که از درس برنامه نویسی هراس داشته و از آن فراری اند. همینطور تحمل انجام خطایابی ها و دیگر مسائل را ندارند در حالی که نمی دانند بیش از 70 درصد رشته ی خود در همین برنامه نویسی است. پس با این نگاه در دانشگاه ها می فهمیم که ایرانیان در زمینه برنامه نویسی ضعف قابل تجهی دارند و باید شیوه ی تدریس آن در دانشگاه ها عوض شود. . این در حالی است که درس برنامه نویسی در تمام دوره های کامپیوتر از کاردانی تا دکترا حداکثر 6 واحد ارائه می شود. بنابراین ضعف بزرگ برنامه نویسان ایرانی آنهارا در ساخت انجین های بزرگ بی انگیزه می کند و می بینیم که بازی های ایرانی در همه رایانه ها دارای افت فریم هستند .
در آینده موارد دیگری را هم برای بررسی قرار خواهم داد ، امیدوارم مطالب این تاپیک برای شما مفید بوده باشد ، اگر نظرات خودتون را بگید ممنون میشم .
20 شهريور 1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 204]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها