واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آش بهانه ای برای نمایش وحدت اقوام ایرانی زنجان - ایرنا - جشنواره آش، بهانه، فرصت، دلیل یا نمایشی به وسعت وحدت همه اقوام ایرانی بود، جشنواره ای که توانست همدلی و یکرنگی ایرانیان را به نمایش بگذارد.

امسال نیز همچون سال گذشته، 31 استان در خود جشنواره و یا برنامه های جنبی پیش بینی شده برای آن حضور یافتند و در پنج شب به نمایش آیین های سنتی خود پرداختند.آیین هایی که ریشه در باور، نگرش، سنت و هویت هر قوم و منطقه ای داشت، در اشکال مختلف اما با یک هدف در جشنواره آش به نمایش گذاشته شد.موسیقی، ترانه، رقص، لباس و نوع پایکوبی شاید شکل متفاوتی داشت، اما اندک تاملی کافی بود تا بتوان به شکل و هدف مشترک همه آنان پی برد.وجه مشترک تمام آیین ها، ترانه ها، وحدت میان مجریان بود، رهبری که میانه دار میدان یا ناظر بر امور است.در جشنواره آش چهار محال و بختیاری، کردستان و خوزستان به اجرای آیین های سنتی خود پرداختند، اما موضوعی که در هر سه برنامه می شد مشاهده کرد، رویه مشترک میان آنان بود، همه به یک شیوه حرکت می کردند، یک نفر میاندار یا رهبر گروه بود، لحن موسیقی سنتی حماسی و نشاط آور بود و گروه پشتیبان همدیگر بودند تا آنجا که اگر یکی خسته می شد همه گروه برای همدردی با وی می ایستند، زانو مالش می دادند و به یاری همگروه خسته خود می رسیدند.همه با یک وحدت رویه، پا به جلو می گذاشتند، با یک ریتم زیبا حرکت می کردند و در نهایت مسیر پیشروی آنان بدون نقشه ای از پیش تعیین شده، مشخص بود.حتی رقص شمشیر عرب های خوزستان از این جرگه دور نبود و همان ریتم و هماهنگی را می شد در حرکت آنان وحدت و یکپارچگی را به تماشا نشست.اختتامیه جشنواره آش نیز فرصتی بود تا همین قومیت ها بار دیگر بالای سکو بروند و به ایفای نمادین رقص و پایکوبی خود بپردازند.اختتامیه جشنواره آش سرشار از جشن و شادمانی بود از موسیقی آذری با شعرهای فولکولوریک و رقص عربی با ترانه های محلی و سنتی تا رقص و پایکوبی کردی همه سرتا پا شوق، یکرنگی، شادابی، نشاط، وحدت و همنوایی بود.از ترانه محلی آذری گرفته که خواننده به عمد مکثی می کرد و مردم حاضر در مراسم ادامه جمله را تکرار می کردند تا آنجا که شیخ عرب ها نشست و به اجرای مراسم توسط جوانان نظارت کرد یا میاندار رقص کردی که میاندار در میانه مراسم به صورت نمادین بر زمین نشست تا خستگی خود را نشان دهد و همدرد با او سایر افراد گروه نیز به نمایش خستگی و درد زانوی خود پرداختند، همه نمایشی زیبا از وحدت موجود در میان قومیت ها بود.گویا جشنواره آش بهانه شده بود تا قومیت ها این بار در عرصه جشن و شادمانی نشان دهند که ایرانیان در هر لباس و با هر زبانی، متحد و یکرنگ هستند، از یک چشمه آب می نوشند و از یک سفره ارتزاق می کنند.جشنواره آش با تمام هدف و آرمانش از روز نخست به دنبال موضوعی مشترک برای شب نشینی بود از غذای مشترک و مورد علاقه همه ایرانیان گرفته تا جشن و شادمانی گردهمی آنان.اجاق دیگ دهمین جشنواره آش در حالی خاموش شد که مهمانان استان زنجان که از سراسر کشور و حتی آذربایجان و تاجیکستان در آن حضور داشتند، خاطره ای ماندگار و مشترک را به عنوان سوغاتی از این منطقه به یادگار بردند.3001/6085
14/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]