محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853278113
توافق هسته اي ايران و چاهي که نتانياهو و تندروها براي خود کندند
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۷ شهريور ۱۳۹۴ (۱۵:۴۵ب.ظ)
توافق هسته اي ايران و چاهي که نتانياهو و تندروها براي خود کندند موج - گروه بين الملل
عوامل متعدد سياسي، اقتصادي، نظامي، داخلي و خارجي در رسيدن به توافق هسته اي ايران با قدرت هاي جهاني نقش داشتند. اما آيا نتانياهو و تندروها و جنگ طلبان مخالف توافق هم در رسيدن به توافق اثرگذار بودند يا خير؟ در اين نوشتار يک تئوري مبني بر اينکه تندروها و جنگ طلباني مانند نتانياهو با ياوه گويي ها و هوچي گري هاي خود آمريکا را نگران کردند و به سوي توافق هسته اي با ايران سوق دادند و در واقع به زيان خود عمل کردند، بررسي خواهد شد.
بسياري از انتقادات مخالفان غربي توافق هسته اي با ايران در اين باره است که توافقنامه، تنها محدود به موضوع هسته اي است و به ايران اين اختيار و توانايي و منابع جديد را مي دهد که به سياست هايي که موجب خشم بازيگران منطقه اي و بين المللي است، ادامه دهد.
قابل انکار نيست که اگر ايران کار خود را با تدبير و درستي پيش ببرد و در دهه آينده اقتصاد و سياست خود را بازسازي و بهينه سازي کند، نفوذ منطقه اي گسترده تري پيدا خواهد کرد؛ اقداماتي که مي تواند موجب عصبانيت اسرائيل و دولت هاي عرب حاشيه خليج فارس شود.
اين تئوري به اين نکته مي پردازد که هوچي گري هاي تندروهاي جنگ طلب در اسرائيل نه تنها به نتيجه نرسيده بلکه اثر معکوس داشته است. يووال اشتاينيتز، يکي از رهبران حزب ليکود وفادار به نتانياهو چندي پيش گفت: علت اصلي تنش ها با واشنگتن مخالفت شديدي است که ما با آمريکا بر سر مساله ايران داريم. وي افزود: ما نمي توانيم اين مساله را بپذيريم که همه جهان درباره توافق هسته اي با ايران گفت و گو مي کنند و ما مجبور هستيم ساکت بنشينيم.
جالب اينجا است که اسرائيل و اعراب حاشيه خليج فارس اکنون عليه توافق تاريخي هسته اي و بهبود روابط ايران و قدرت هاي جهاني و غربي همصدا شده اند.
بنا بر اعلام رويترز، شايد بزرگترين مخالف توافق در عرصه بين المللي بنيامين نتانياهو، نخست وزير اسراييل است که آن را يک اشتباه تاريخي خوانده است. طنز قضيه اينجا است که خود اقدامات اسراييل يکي از عواملي بود که موجب شد دولت اوباما به سوي دستيابي به توافق هسته اي با ايران برود. براي نتانياهو اين موضوع يادآور زبانزد انگليسي مراقب باشيد چه چيزي آرزو مي کنيد بود.
در اينجا يک يادآوري کوچک، مفيد خواهد بود. باراک اوباما در دوره نخست رياست جمهوري خود موفق شد پشتيباني بين المللي را براي تحريم عليه ايران جلب کند که خود يکي از عواملي بود که موجب شد ايران به طور جدي تري به گفت و گوها ادامه دهد. تلاش پي گير و پايدار براي فشار بر ايران در سطوح گوناگون درباره مواردي غير از موضوع هسته اي هم وجود داشته است.
نتانياهو ترجيح مي داد که آمريکا به مراکز هسته اي ايران حمله نظامي کند. در گمان او چيزي که مي توانست آمريکا را به سوي حمله نظامي به ايران ترغيب کند، ترس زياد از برنامه اتمي ايران است نه پشتيباني تهران از گروه هاي مقاومت.
نتانياهو تا جايي که در توان داشت درباره خطر تهديد برنامه هسته اي ايران اغراق کرد. در طول چند سال اخير وي بارها درباره اينکه ايران شش ماه بيشتر با بمب فاصله ندارد، صحبت کرده است و پس از چندين سال هنوز اين شش ماه پايان نيافته است. او همچنين مدام بلوف مي زد که اسرائيل حتي بدون همراهي آمريکا آماده حمله به تاسيسات هسته اي ايران است. با وجود اين بسياري از تحليلگران حتي مقامات آمريکايي پي به ماهيت اين بلوف ها برده اند.
دلايل زيادي وجود دارد که چرا آمريکا تهديدهاي ابتدايي نتانياهو را جدي نمي گرفت؛ زيرا از يک سو توان نظامي اسرائيل براي يک عمليات هوايي راه دور، محدود بوده و از سوي ديگر و مهم تر اينکه برآورد کردند حمله هوايي حتي با مشارکت آمريکا تنها برنامه هسته اي ايران را به تاخير مي اندازد اما نابود نمي کند.
همچنين مي دانستند اگر اسرائيل چنين اشتباهي را انجام دهد، بايد نگران واکنش تلافي جويانه ايران و مقاومت حزب الله باشد و در نهايت نيز پس از همه زيان ها بايد ايران هسته اي را بپذيرد. نتانياهو از تاکيد بر موضوع هسته اي ايران هدف ديگري را هم دنبال مي کند و آن دور کردن توجه جهاني از موضوع فلسطين و کاهش فشار جهاني بر اسرائيل است.
البته ايراني ها مي دانستند که زياده گويي هاي نتانياهو و برخي جنگ طلبان اطراف او نمي تواند به واقعيت نزديک باشد. رهبر انقلاب در سخنرانيشان در ابتداي سال 92 خورشيدي به تهديدهاي اسرائيل اشاره و خاطر نشان کردند: «رژيم غاصب صهيونيستي در حد و اندازه اي نيست که در صف دشمنان ملت ايران به حساب بيايد.» ايشان با اشاره به برخي تهديدهاي سردمداران اسرائيل مبني بر حمله نظامي به ايران، تاکيد کردند: «اگر غلطي از آنها سر بزند، جمهوري اسلامي ايران، تل آويو و حيفا را با خاک يکسان خواهد کرد.»
اما چيزي که پيش از انتخابات سال 2012 رياست جمهوري آمريکا اتفاق افتاد، فشار زياد اسرائيل بر دولت اوباما براي انجام اقدامي در مورد ايران بود. بعيد است که اين موضوع يک بازي سياسي باشد. از کسي پنهان نيست که نتانياهو ترجيح مي داد ميت رامني، فرماندار پيشين ماساچوست که نامزد جمهوري خواهان بود، با شکست دادن اوباما به کاخ سفيد نقل مکان کند. فشارهاي او بر اوباما هم به سود جمهوري خواهان بود، اما بيشتر حرف هاي نتانياهو داستان سرايي بود و ارزش سياسي نداشت.
اسرائيل در آن انتخابات به گونه اي عمل کرد که به آمريکايي ها ثابت کند به سوي حمله به ايران گام هاي جدي برمي دارد و آمريکا را هم در پي خود به اين جنگ خواهد کشاند. از گزارش ها روشن بود که دولت اوباما به طور فزاينده اي نگران اقدامات اسرائيل بود و دولت نتانياهو ميلياردها دلار را صرف تجهيز نظامي مي کرد و همکاري هاي نظامي خود را با جمهوري آذربايجان در مرز شمالي ايران گسترش مي داد.
يک سال پس از آن بود که زمزمه هايي مانند اظهارنظر ايهود اولمرت، نخست وزير پيشين اسرائيل شنيده شد مبني بر اينکه نتانياهو ميلياردها دلار را به جاي ايجاد آمادگي نظامي، هزينه واقعي جلوه دادن تهديدهاي خود کرده است. روشن است که دولت اوباما حرکات اسرائيل را جدي گرفته بود به طوري که در سال 2012 مقامات بلندمرتبه آمريکايي تهديدهاي اسرائيل را واقعي ارزيابي مي کردند.
حتي بدون توجه به انتخاباتي که قرار بود در ماه نوامبر برگزار شود، چشم انداز جنگ پيش رو براي اوباما فاجعه آميز بود. او به هيچ وجه نمي خواست به جنگ و کشتار بي پايان ديگري در خاورميانه کشيده شود. حتي پس از انتخاب دوباره او به رياست جمهوري، تنها پرونده هسته اي ايران چنين قابليتي را داشت و اوباما مي دانست که جنگ حتي به زيان اسرائيل هم خواهد بود.
شبلي تلهامي، نويسنده و استاد دانشگاه مريلند اعتقاد دارد که جنگ با ايران نمي توانست به سود اسرائيل باشد. دولت يهودي مي خواست براي نخستين بار با تمدن پارسي وارد جنگ شود که به احتمال زياد همه ايراني ها را در برابر دشمن مشترک، متحد مي کرد و آنها را ناچار مي کرد که در پي سلاح هسته اي بروند. آمريکا هم با توجه به روابط نزديک خود با اسرائيل به جنگ کشيده مي شد و روابط دو کشور هم دچار مشکل مي شد.
پس از آن بود که رسيدن به توافق هسته اي که از جنگ پيشگيري کند، به اولويت نخست دولت اوباما تبديل شد. موضوع هسته اي ايران وارد روند کاملا ديپلماتيک شد و مراحل گوناگوني را از سر گذراند. دولت آمريکا تقريبا تمام تلاش خود را به کار گرفت تا پيش از پايان دور دوم رياست جمهوري اوباما، به توافق هسته اي با ايران دست يايد.
اين موضوع به اين معنا بود که گفت و گوها و توافق بايد بر مسائل هسته اي متمرکز باشد و نبايد ديگر موضوعات را وارد مذاکرات کرد چرا که موجب مطرح شدن زنجيره اي از اختلاف ها مي شد و رسيدن به توافق را بسيار سخت و حتي دست نيافتني مي کرد. علاوه بر اين گفت و گوهاي هسته اي تنها ميان ايران و آمريکا نبود بلکه پنج کشور قدرتمند و اتحاديه اروپا هم حضور داشتند که مايل نيستند وارد اختلافات سياسي داخلي ايران و آمريکا شوند.
البته انگيزه هاي ديگري هم در اين مورد دخالت داشتند؛ به عنوان مثال ظهور گروه تروريستي تکفيري داعش و پيشروي هاي سريع آنها، موجب ايجاد منافع مشترکي شد. همچنين ايران نفوذ فراواني در مناطق بحراني خاورميانه مانند عراق و سوريه دارد که آمريکا نفوذ کمتري در آنها دارد.
در اين ميان نقش دو متحد دراز مدت آمريکا در خاورميانه يعني اسرائيل و عربستان سعودي هم قابل توجه است زيرا آمريکا خود را سردمدار حقوق بشر مي داند اما در برابر اقدامات ضدحقوق بشري اين دو کشور به دليل منافع دوجانبه سکوت کرده و اين موضوع به وجهه آمريکا ضربه بزرگي وارد کرده است. از سوي ديگر اسرائيل و عربستان هم نقش بسيار عمده اي در تروريسم بين المللي پيدا کرده اند که با منافع آمريکا در تضاد قرار مي گيرد.
اختلاف هاي آمريکا و اسرائيل روز به روز افزايش يافته است. دور گلد، نماينده پيشين اسرائيل در سازمان ملل و مشاور سابق نتانياهو، پيش از توافق هسته اي گفت: علت اصلي برخورد سرد واشنگتن با اسرائيل مساله ايران است نه فلسطين. وي افزود: اختلافات بر سر فلسطين علت اصلي وضع کنوني رابطه ميان آمريکا و اسرائيل نيست بلکه علت آن اين حقيقت است که آنها به توافق با تهران نزديک مي شوند و مي دانند که اسرائيل به شدت در مورد محتواي اين توافق ترديد دارد.
اما نتايجي از واقعيت هاي موجود مي توان گرفت. آنچه توجه ويژه آمريکايي ها را جلب کرد اين بود که اقدامات اسرائيل در سال هاي 2011 و 2012 براي کاخ سفيد روشن کرده بود که ممکن است وارد جنگي شوند که پايانش مبهم است و اثرهاي بسيار زيان باري براي هر دو کشور آمريکا و اسرائيل در بر خواهد داشت؛ بنابراين تلاش فوري اوباما براي دستيابي به توافق هسته اي با ايران آغاز شد.
مي توان گفت نتانياهو موجب شد که اوباما از افزايش احتمال جنگ نگران شود. البته نمي توان از نقش موثر روي کار آمدن دولت تدبير و اميد چشم پوشي کرد که با تدبير و تلاش محمدجواد ظريف، وزير خارجه و ديگر ديپلمات ها و حمايت هاي مستمر رهبر معظم انقلاب توانستند مذاکرات چندين ساله را به نتيجه برسانند.
علي فرهي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
سیاسی
پربازدیدترینها