واضح آرشیو وب فارسی:مهر: اجمالی/ ظریف در نشست علمی بررسی مذاکرات هستهای:
خودباوری اساسیترین منبع قدرت ما در جهان است
شناسهٔ خبر: 2892038 - یکشنبه ۱ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۲:۰۷
سیاست > سیاست خارجی
وزیر امور خارجه کشورمان گفت: یکی از اساسیترین منابع قدرت ما در جهان در حال گذار کنونی، همین خودباوری است. به گزارش خبرنگار مهر، محمد جواد ظریف در نشست علمی مذاکرات هستهای و علوم سیاسی در ایران که صبح امروز در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد، ضمن تبریک دهه کرامت و روز پزشک، گفت: در جهان امروز که مهمترین خاصیت آن در حال گذار بودن است، علم نقشی بیبدیل در ساختن آینده دارد.وی افزود: دانشمندان روابط بینالملل دو وظیفه اساسی دارند که یکی شناخت و فهم درست واقعیات است و دیگری ساختن آیندهای مبتنی بر اراده معطوف به صلح، پیشرفت و همزیستی است.وزیر امور خارجه ادامه داد: نیاز است که این دو وظیفه روابط بینالملل با هم دنبال شود و وظیفه دانشمندان علوم سیاسی و روابط بینالملل صرفاً تکرار تئوریهای جهان سلطه نیست.ظریف با بیان اینکه صرفاً با تکرار این تئوریها ما نمیتوانیم واقعیات را بشناسیم، افزود: این تئوریها نتوانستهاند روابط بینالملل را به خوبی پیشبینی کنند و برخلاف ادعای خودشان، صلح و امنیت پایدار را ایجاد کنند و هیچکس نمیگوید که من به دنبال جنگ هستم و هیچکدام از تئوریسینها ادعا نمیکنند که طرفدار جنگ هستند.وی خاطرنشان کرد: آنها مبانیای را پایهگذاری میگذارند که ناگزیر به جنگ است و نیاز است که چشمهایشان را بشوییم و به دنیا با نگرشی دیگر نگاه کنیم و من فکر میکنم این یکی از مهمترین دستاوردهای انقلاب شکوهمند ایران است که به ما اجازه داد فکر کرده و بی اندیشیم.وزیر امور خارجه ادامه داد: یکی از اساسیترین منابع قدرت ما در جهان در حال گذار کنونی همین توان اندیشیدن است و اگر ما از این منظر به علم سیاست و روابط بینالملل نگاه کنیم، مشاهده خواهیم کرد که در جهان کنونی این علم یک وظیفه آیندهسازی دارد و باید یک نگرش جدید ارائه کند.ظریف با بیان اینکه اکثر کشورهایی که حرفی برای گفتن دارند، تصویر مشخصی از آینده ندارند، گفت: بعضاً مطالعات پرهزینهای صورت میگیرد و سعی میکنند آینده را در سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۵۰ پیشبینی کنند و این میزان هزینه درست نیست.وی تصریح کرد: در کنار آیندهپژوهی باید به آیندهسازی نیز فکر کنیم و نگاهی مبتنی بر اهداف و منافع داشته باشیم.وزیر امور خارجه افزود: ما نیاز داریم در روابط بینالملل و علوم سیاسی با چنین نگرشی به آینده نگاه کنیم و از این منظر آینده را ببینیم؛ وظیفه ما شناخت جهان است.ظریف ادامه داد: بعد از فروپاشی جهان دوقطبی هنوز نظام جدیدی جایگزین آن نشده است که شناخته شده باشد و چارچوب مشخصی نیز داشته باشد. همچنین پس از فروپاشی نظام دوقطبی، برخی با تحکّم سعی کردند یک نظم نوین جهانی را ارائه کنند و میخواستند بر اساس آن نظم، الزامات جدیدی را ارائه کنند که این نظم نوین جهانی چه بسا دورههای زیادی طول میکشد و این فهم ناصحیح، ناملایماتی را در جهان حاکم کرد.وی افزود: آمریکاییها میدانستند که این وضعیت به خودی خود یک وضعیت سیال است و چه بسا اقدامات نظامی دیگری در این دوران انجام میشد و در دوران گذار در روابط بینالملل همواره دیدهایم که قدرتهای جدیدی سر کار آمدهاند و به خاطر همین اشتباه محاسباتی، اتفاقات زیادی افتاده است.وزیر امور خارجه در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: در این شرایط سیال جهانی که پیشبینی در آن حساس و دقیق میشود و نیازمند به تخصص و مهارت ویژه آکادمیک و میدانی دارد، یکی از وجوه اساسی آن، تعدد بازیگران و تکثر منابع قدرت نیز است، نقش علوم سیاسی و روابط بینالملل مشخص میشود. ادامه دارد....ظریف با بیان اینکه امروز دیگر بازیگران جهانی تنها بازیگران دولتی و دو بازیگر اصلی دوران جنگ سرد نیستند، گفت: این وضعیت امروز شکست خورده است و نه تنها دیگر آن دو بازیگر اصلی جنگ سرد مطرح نیستند، بلکه دیگر حتی دولتها نیز بازیگران اصلی نظام بینالملل نیستند و دولتها نیز انحصار بازیگری را از دست دادهاند و تعداد متعددی از سایر بازیگران وارد این بازی شدهاند و اگر بر اساس محاسبات جنگ سرد امروز تصمیم گرفته شود، محاسبات غلط از آب درمیآید.وی ادامه داد: قطعنامههای ۱۷۳۷، ۱۷۴۷، ۱۸۰۳، ۱۸۳۵ و ۱۹۲۶ نشاندهنده اشتباه در مبنای محاسبات است، زیرا در زمان دوقطبی، تحولات جهان تفاوت میکرد. لذا ناگزیریم شرایط بینالمللی را درک کنیم.وزیر امور خارجه افزود: بازیگران امروز از حوزههای مختلف مثل امنیتساز و امنیتزدای غیرحکومتی از القاعده گرفته تا داعش و گروههای امنیتساز مثل حزبالله در بازیگری جدید روابط بینالملل نقش دارد.ظریف با اشاره به تنوع در ابزار قدرت ادامه داد: منابع قدرت یک زمانی قدرت نظامی بود، اما بعد دولتها مجبور شدند که بپذیرند در کنار قدرت نظامی، قدرت اقتصادی و فرهنگی را نیز وارد کنند و دیپلماسی زمانی تنها بین قدرتها و دولتها بود، اما امروز متفاوت شده است.وی اظهار داشت: نیاز دولتها و درک آنکه از اینکه کنشگران از یک محدوده مخصوص کنشگری دولتی خارج شدهاند، باعث شد ابزار قدرت نیز متکثر شود و وقتی کنشگران اضافه شدند، انواع دیپلماسی نیز اضافه شد.ادامه دارد....
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]