واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: نیویورک تایمز: جناح گرایی بر سر توافق، باعث تصویب آن می شود
روزنامه نیویورک تایمز نوشت: حزب گرایی به پوششی برای قصورهای سیاسی آمریکا و توجیهی همه جانبه برای موضع انفعالی واشنگتن تبدیل شده است. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، افزایش حزب گرایی در کنگره آمریکا در حمایت از توافق هسته ای ایران احتمال پذیرش آنرا تا حد قابل توجهی افزایش می دهد.
نیویورک تایمز نوشت؛ بر این اساس، با وجود مباحثات شدید درباره توافق هسته ای ایران، این دو دستگی احتمال پذیرش این توافق را در آمریکا افزایش می دهد. علت آن است که سازوکار توافق شده توسط رهبران جمهوری خواه و کاخ سفید برای اعمال نظر کنگره (درباره توافق) درواقع با دگرگون کردن یک الزام معمول در کنگره، مستلزم یک اکثریت قاطع جهت توقف اقدام است. بدین ترتیب حزب گرایی همان چیزی است که اوباما رئیس جمهور برای تصویب توافق به آن نیاز دارد.
مجالس نمایندگان و سنا تحت کنترل جمهوری خواهان می تواند ماه آینده قطعنامه ای را در رد توافق (ایران) به تصویب برساند. سپس اوباما، همانطور که قول داده است، می تواند آن قطعنامه را وتو کند. رهبران جمهوری خواه به منظور رد وتو و ممانعت از اجرایی شدن توافق به اکثریت دو سوم آراء در هر مجلس نیاز دارند. این امر مستلزم آن است که تقریبا بیست و پنج درصد دموکراتهای کنگره رئیس جمهور را در بزرگترین ابتکارش در زمینه سیاست خارجی رها کنند. در عرصه سیاست آمریکا در قرن بیست و یکم چنین چیزی بسیار بعید است.
این رویه نمایانگر تلاش تلویحی هر دو حزب برای طفره رفتن از پیامدهای بن بست در مورد مسائل مهم حکومتی است. در سال دو هزار و یازده، سازوکار مشابهی به حل و فصل بحران بر سر خودداری جمهوری خواهان از افزایش سقف بدهی فدرال بر اساس شرایط مورد قبول اوباما انجامید. جمهوری خواهان اکنون در مورد توافق ایران نیز تمایلات مشابهی دارند.
جمهوری خواهان کنگره با رد هشدار اوباما مبنی بر اینکه تنها گزینه دیگر (بجای توافق) جنگ است، تاکید دارند حفظ تحریم های سخت می تواند ایران را از تولید سلاح هسته ای باز دارد. اما رد این پیش بینی سخت تر است که مانع تراشی در برابر توافق اوباما و قدرت های جهان با ایران به نقش رهبری آمریکا لطمه خواهد زد و اجماع بین المللی را که اعمال تحریم ها را ممکن ساخت، متزلل خواهد کرد.
مکانیسم نظارت کنگره به جمهوری خواهان امکان می دهد از پیامدهای بالقوه عدم حمایت از توافق اجتناب ورزند ضمن آنکه مسئولیت سیاست آمریکا در مورد ایران کاملا با اوباما و حزب او خواهد بود.
اکنون زمان آن گذشته است که روسای جمهور بتوانند در خصوص ابتکارعمل های جنجالی در زمینه سیاست خارجی از حمایت دو حزبی برخوردار باشند.
جرج بوش در جنگ اول عراق در سال هزار و نهصد و نود و پسرش در جنگ دوم عراق در سال دو هزار و دو حمایت چشمگیر دموکراتها را کسب نمودند.
در خصوص توافق با دشمن ایرانی که با رژیم صهیونیستی( متحد دیرینه آمریکا ) مخالف است، تقریبا همه قانون گذاران وسوسه می شوند رای منفی بدهند اما انسجام ایدئولوژیکی پشت کردن یک عضو حزب رئیس جمهور به آنرا برای آن فرد به لحاظ شخصی ناخوشایند و به لحاظ سیاسی پرمخاطره می کند.
اعلام مخالفت سناتور چارلز شومر از نیویورک که احتمالا رهبر بعدی حزب خود در سنا خواهد بود، تاکنون هیچ کاهش محسوسی در حمایت دموکرات ها ایجاد نکرده است گرچه سناتور رابرت منندز دموکرات از نیوجرسی روز سه شنبه تصمیم پیش بینی شده اش در مورد مخالفت با توافق را اعلام کرد.
نیکلاس برنز مقام ارشد وزارت خارجه طی دوره تصدی روسای جمهوری از هر دو حزب ضمن حمایت از توافق می گوید: این مباحثات بسیار جنبه حزبی دارد ...این مسئله ای حساس است و موضوع جنگ و صلح مطرح است.
اوباما با این ادعا که در ایران که شعار «مرگ بر آمریکا» سر می دهند، آرمانی مشترک با سران جمهوری خواه در مقابله با توافق دارند، این مباحثات را بیش از پیش به دو قطب مخالف کشاند. در این مورد، این دو دستگی کوتاه ترین مسیر او به سمت پیروزی است.
چهار شنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۸:۰۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]