واضح آرشیو وب فارسی:فارس: طبق اسناد مربوط به سال 1967
آمریکا در دوران نیکسون به دنبال جلوگیری از برنامه تسلیحات هستهای اسرائیل بوده است
افشا اسنادی مربوط به سال 1976 در زمان ریاست جمهوری «ریچارد نیکسون» نشان میدهد آمریکا نگران برنامه هستهای اسرائیل بوده از این رو تلاش میکرده این رژیم را به امضاء پیمان منع اشاعه هستهای ترغیب کند که در نهایت موفق نشده است.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری فارس، اسنادی از دولت «ریچارد نیکسون» رئیسجمهور اسبق آمریکا که اخیرا افشا شده، نشان میدهد آمریکا نگران برنامه هستهای اسرائیل بوده و به دنبال آن بوده تا تلآویو را متقاعد کند که پیمان منع اشاعه هستهای را امضا کند؛ سندی که اسرائیل تاکنون از امضای آن سرباز زده است. به گزارش پایگاه خبری «تایمز اسرائیل»، این گزارش رسمی 1100 صفحهای که نشستهای سال 1969 تا 1976 و نیز جزئیات راهبرد آمریکا درباره برنامه اسرائیل را تحت پوشش قرار داده است، چند هفته بعد از توافق میان ایران و 1+5 منتشر شد. یادداشت 19 جولای 1969 «هنری کسینجر» مشاور امنیت ملی اسبق آمریکا به ریچارد نیکسون خطوط کلی رویکرد پیشنهادی به اسرائیل را ترسیم میکند و مصلحت را در علنی نکردن برنامه هستهای اسرائیل میداند. اسرائیل تا به امروز سیاست «ابهام هستهای» را در قبال فعالیت اتمی خود در پیش گرفته است و وجود تسلیحات هستهای را نه تکذیب میکند و نه تایید. این یادداشت همچنین اختلاف میان ستاد مشترک ارتش، وزارت دفاع و وزارت خارجه آمریکا درباره اینکه چه درخواستهایی را به اسرائیل ارائه کنند و اینکه آیا آن را تهدید کنند تا ذخایر تسلیحات خود را پنهان سازد یا خیر، نشان داده است. با این حال، همه آنها توافق کردند ترغیب اسرائیل به امضا انپیتی از اولویت بالایی برخوردار است. بر اساس این گزارش، کسینجر، در این میان، به دنبال آن بوده تا تلاشهای هستهای اسرائیل را پنهان نگه دارد، زیرا مدعی بوده علنی شدن برنامه هستهای اسرائیل، به اندازه در اختیار داشتن این برنامه خطرناک است. او در این یادداشت نوشته: «هر چند ما مایل هستیم دستیابی اسرائیل به سلاح هستهای را متوقف کنیم، اما حداقل خواستار آن هستیم که مانع تبدیل شدن این برنامه به یک واقعیت بینالمللی شویم». به نوشته «عاروتص شوع»، هر چند از بحث فشار قرار دادن اسرائیل برای امضا انپیتی تا پایان آن سال (1969) حمایت گستردهای وجود داشت، اما کسینجر متذکر شد اینکه اسرائیل بخشی از این پیمان شود، مانع تلاش این رژیم برای تولید مخفیانه سلاحهای هستهای نمیشود. در این یادداشت آمده: «همه اتفاقنظر داشتند که ما حداقل خواستار آن هستیم که اسرائیل پیمان منع اشاعه هستهای را امضاء کند. این به آن علت نبود که امضا این پیمان میتوانست تغییری در برنامه هستهای اسرائیل ایجاد کند زیرا اسرائیل میتوانست مخفیانه کلاهک هستهای تولید کند. اما امضاء این پیمان به ما امکان میداد این مسئله را با کابینه آن مطرح کنیم و راهی بود برای اینکه بحث را باز کنیم. این پیمان همچنین اسرائیل را متعهد میکرد که به سلاح هستهای دست نیابد». بر اساس این گزارش، دولت آمریکا همچنین به دنبال تفاهم دوجانبه درباره اهداف هستهای اسرائیل بود زیرا انپیتی برای این کار کافی نبود. در بخش دیگری از این اسناد آمده: ستاد مشترک ارتش و وزارت دفاع آمریکا معتقد بودند آمریکا باید ارسال جتهای فانتوم را به توافق اسرائیل با متوقف کردن برنامه موشکی خود مشروط سازد. اما وزارت خارجه آمریکا میگفت واشنگتن نباید از جتهای فانتوم به عنوان اهرم فشار استفاده کند. طبق این سند، «ستاد مشترک ارتش آمریکا بر این باور بود که اگر برنامه اسرائیل علنی شود، ما باید در موضعی باشیم که بگوییم هر کاری در توانمان بود انجام دادیم تا مانع اسرائیل از هستهای شدن شویم. اما وزارت دفاع آمریکا معتقد بود ما میتوانیم با وجود سلاحهای هستهای اسرائیل زندگی کنیم به شرط اینکه از این سلاحها استفاده نشود. اما وزارت خارجه این کشور بر این باور بود، باید مانع پیشروی بیشتر برنامه تسلیحات هستهای اسرائیل شد و گزارشی نیز از تلاش خود در این زمینه تهیه کنیم». در بخش دیگری از این اسناد 1100 صفحهای به تلاش آمریکا برای جلوگیری از اقدام اسرائیل در توسعه برنامه موشکی «جریکو» اشاره شده و آمده، این پروژه برای حمل کلاهکهای هستهای طراحی شده و کاربرد دیگری ندارد که بتواند این برنامه را توجیه کند. در بخش دیگری از یادداشت کسینجر به این مسئله اشاره شده که اگر آمریکا ارسال سلاح به اسرائیل را متوقف کند، خود با وضعیت دشواری روبرو خواهد شد. در این یادداشت آمده: «مشکل اینجاست که اسرائیل ما را در مسئله هستهای جدی نخواهد گرفت مگر اینکه باور کنند ما آمادهایم چیزی را که آنها به آن خیلی نیاز دارند، از آنها دریغ کنیم. از سوی دیگر، اگر ما جتهای فانتوم را از آنها دریغ کنیم و آنها این مسئله را در آمریکا علنی کنند، فشار سیاسی بسیاری بر ما وارد خواهد شد. اگر نتوانیم بگوییم که چرا این کار را انجام دادهایم، در موضع غیرقابل دفاعی قرار خواهیم گرفت. با این حال، حتی اگر ما موضع خود را علنی کنیم، این ما خواهیم بود که افشا کردهایم اسرائیل دارای تسلیحات هستهای است». بر اساس این گزارش، سه روز بعد از یادداشت کسینجر به نیکسون، او نیز طی یادداشتی این طرح را تصویب کرد اما اجازه نداد که ارسال سلاحهای متعارف به پاسخ اسرائیل درباره مسئله هستهای منوط شود. بر اساس این اسناد، نشست میان «اسحاق رابین» نخست وزیر اسبق اسرائیل و «دیوید پاکارد» معاون وزیر دفاع وقت آمریکا و «الیوت ریچاردسون» وزیر دفاع اسبق این کشور 29 جولای برگزار شد. اسحاق رابین نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی، به نقل اظهارات «لوی اشکول» نخست وزیر قبل از خود پرداخت و گفت، «اسرائیل همانطور که قبلا گفته، انپیتی را بررسی میکند و بیشتر از این اظهار نظر نخواهد کرد». رابین گفت، او میخواهد شفاف سازد که فرضیه آمریکا مبنی بر اینکه اسرائیل ظرفیت تولید تسلیحات هستهای را دارد، نمیپذیرد. وی بعد از این نشست گفت، نمیتواند بگوید که آیا اسرائیل توانایی ساخت سلاح هستهای دارد یا نه. کسینجر در یادداشت اکتبر 1969 به نیکسون گفت بر این باور است اسرائیل به این زودیها انپیتی را امضا نخواهد کرد. او در این یادداشت گفته: «آنچه ما باید خواستار آن باشیم، تعهد اسرائیل به جلوگیری از علنی شدن تسلیحات هستهای خود و پیچیدهتر کردن اوضاع اعراب - اسرائیل است». کسینجر سپس گزینه جایگزینی پیشنهاد داد که طبق آن از اسرائیلیها درخواست شود، به طور خصوصی الزام به انپیتی را بپذیرند و در عین حال، به آنها فرصت بیشتری داده شود تا موضع خود را درباره ابعاد ناخوشایند انپیتی بیان کنند؛ پیشنهادی که با موافقت و تایید نیکسون روبرو شد. انتهای پیام/م
94/05/28 - 13:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]